Of Montreal

Paralytic Stalks

Polyvinyl (2012)
Από τον Μάνο Πατεράκη, 13/02/2012
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Ώρες-ώρες είναι να απορεί κανείς πως η μουσική βιομηχανία κατέληξε σε μια τέτοια «pop». Έστω και αν από μπροστά θα κοτσάρουμε ένα twee ή ένα indie. Είναι, πράγματι, άξιο αναλύσεως πως φτάσαμε σε μια «pop» τόσο πειραματική, τόσο δύσκολη, τόσο πολυσυλλεκτική, τόσο επίμονη στο να σπρώξει τα όρια που χωρίζουν το γλυκανάλατο από το όμορφο και το ενοχλητικό από το προκλητικό...

Οι Of Montreal του Kevin Barnes είναι από τα συγκροτήματα που προέκυψαν από την κολεκτίβα Elephant 6, αυτό που έκανε τη μεγαλύτερη επιτυχία, έχοντας πια ένα από τα πιο αξιοσέβαστα ονόματα στην indie σκηνή, κυρίως λόγω της συνεπής δισκογραφικής τους παρουσίας και κατά δεύτερον χάρη στο "Hissing Fauna, Are You The Destroyer" του 2006 που μέχρι και σήμερα στέκεται εξέχον εν μέσω των υπολοίπων δέκα στούντιο δίσκων της μπάντας. Πάνω απ’ όλα, όμως, οι Of Montreal είναι μια love or hate μπάντα...

Το "Paralytic Stalks" ξεκινά επηρεασμένο από την εύπεπτη διάθεση του προκατόχου του, "False Priest" (2010), του πιο εύκολου δίσκου που έχει κυκλοφορήσει η μπάντα από την Georgia των Η.Π.Α.. Δεν λείπουν βέβαια οι ψυχεδέλειες στα εναρκτήρια άσματα, όμως οι μελωδίες είναι αυτές που παίζουν τον κυρίαρχο ρόλο και κολλούν στο μυαλό, ειδικά σε κομμάτια όπως το "Dour Percentage", το οποίο έχει κάτι από τις όμορφες εμπορικές στιγμές των Queen και στο οποίο συναντάμε την κλασική ξέγνοιαστη και χαρωπή φωνή του Barnes – βέβαια η ενορχήστρωση κρύβει πολλά μικρά διεστραμμένα μυστικά, αυτό ήταν άλλωστε πάντα το κλου με τους Of Montreal.

Από τη μέση και μετά, ο δίσκος θα αρχίσει τα χασίματά του... Ήδη από το "Ye, Renew The Plaintiff", ίσως την καλύτερη σύνθεση του δίσκου μαζί με το "Dour Percentage", φαίνονται οι διαθέσεις του Barnes να ξεκινήσει τους ιδιόρρυθμους ήχους του και να φτιάξει αυτά τα περίεργα κολλάζ με τις noise κιθάρες και τα ηλεκτρονικά μυστήρια  τερτίπια. Και τα τέσσερα τελευταία κομμάτια ξεπερνούν τα επτάμιση λεπτά με αποκορύφωμα το 13-λεπτο "Authentic Pyrrhic Remission", το οποίο σε συνδυασμό με το αμέσως προηγούμενο, το "Exorcismic Breeding Knife", χρειάζονται άπλετη καλή διάθεση, επιμονή και ένα ζευγάρι ακουστικά καθότι θα δημιουργήθεί το ερώτημα: «Πειραματικό, επιτηδευμένο ή μήπως ανούσιο;».

Έτσι είναι η μουσική των Of Montreal. Όπως και οποιαδήποτε άλλη μουσική σε αυτόν τον πλανήτη, οφείλουμε να τη δεχτούμε και να την κρίνουμε για αυτό που είναι... Ε, και όπως και να το κάνουμε αυτό που καταφέρει όλα αυτά τα χρόνια να δημιουργήσει ο Kevin Barnes είναι τουλάχιστον άξιο προσοχής. Το φετινό "Paralytic Stalks" μπορεί εν τέλει να συγκαταλέγεται στις πιο δυνατές στιγμές της δισκογραφίας των Of Montreal και αυτό είναι που κρατάμε.
  • SHARE
  • TWEET