Municipal Waste

Καλώς τους κι ας αργήσανε. Μετά από αναμονή πέντε χρόνων, οι crossover thrash πιονέροι από το Richmond της Virginia επιστρέφουν με το έκτο κατά σειρά άλμπουμ τους, έχοντας μάλιστα ανανεωμένη σύνθεση να επιδείξουν. Έτσι, το εδραιωμένο τα τελευταία δεκατρία χρόνια κουαρτέτο, επεκτάθηκε με την προσθήκη δεύτερου κιθαρίστα στο πλάι του Ryan Waste, του (ελληνικής καταγωγής) Nick Poulos (γνωστού κυρίως από τις δουλειές του με τους Cannabis Corpse, αλλά και τους Volture).

Εμφανέστατα, η προσθήκη αυτή επηρέασε θετικά τα ενδότερα της μπάντας, ενισχύοντας τις εκτελεστικές δεξιότητες της, σε σημείο να μπορούμε να μιλήσουμε για το αρτιότερο τεχνικά άλμπουμ των Αμερικανών ταραχοποιών. Βέβαια, θεωρώ πως το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό λίγη σημασία έχει από μόνο του, αφού οι απαιτήσεις του είδους, αλλά και η φύση της μουσικής των Municipal Waste στηρίζεται σε διαφορετικές σταθερές, μα η προαναφερθείσα βελτίωση οφείλει να αναγνωριστεί.

Κατά τα άλλα, τα δεκατέσσερα σφηνάκια αδρεναλίνης που προσφέρονται στο "Slime And Punishment" συνεχίζουν την παράδοση της μπάντας, αφού ακούγονται μονομιάς και δοκιμάζουν τις αντοχές του σβέρκου μας. Ενδιαφέρουσα προσθήκη είναι οι αρκετές δισολίες κατά τη ροή των κομματιών, τα οποία τηρώντας των crossover thrash χαρακτήρα τους, το καθένα δεν ξεπερνά τα τρία λεπτά σε διάρκεια, κάνοντας τα συνολικά 28 λεπτά του δίσκου να περνούν εύκολα και δίχως κόπο.

Η ίσως σημαντικότερη παρατήρηση που έχει να γίνει αφορά τις ερμηνείες του Tony Foresta, ο οποίος ακούγεται σαφώς πιο ορμητικός και «χύμα» απ' ό,τι στους τουλάχιστον δύο προηγούμενους δίσκους της μπάντας, γεγονός που προσωπικά το εκλαμβάνω ως μια πολύ ευπρόσδεκτη επιστροφή στις ρίζες. Σίγουρα πιο πειστικός απ' ό,τι στα διασκεδαστικά μεν, αλλά και λιγότερο ενδιαφέροντα "Massive Aggressive" και "The Fatal Feast" που προηγήθηκαν, μπολιάζει με αρκετά περισσότερο τσαμπουκά τις ερμηνείες του, κάτι που βοηθά το αναμενόμενα δυνατό υλικό του δίσκου να αναδειχθεί.

Έστω κι αν δεν είναι η καλύτερη κυκλοφορία τους (αυτή η διάκριση θαρρώ μοιράζεται μεταξύ των "Hazardous Mutation" και "The Art Of Partying"), το "Slime And Punishment" μοιάζει αρκούντως φασαριόζικο, απολαυστικά μεστό παρά τη σπινταριστή του διάθεση και με διασκεδαστικότατη στιχουργική προσέγγιση, ως συνήθως. Άλλωστε, οι Municipal Waste δεν έχουν απογοητεύσει ακόμη και με κυκλοφορίες όπως αυτή, δύσκολα θα το πράξουν και στο μέλλον.