Mol

Αυτός εδώ δεν είναι απλά άλλος ένας δίσκος για όσους δεν είναι μπλακμεταλλάδες. Είναι ένα εξαιρετικό δείγμα μοντέρνου και ακραίου metal που δεν φοβάται να συγκριθεί και περιέχει μέσα ότι μπορεί και χωράει από επιρροές και συνταγές. Βάλε Deafheaven, Alcest, Enslaved, Arcturus και ότι μπορεί να σου είχε κάνει εντύπωση όταν πρωτοάκουσες Wolves In The Throne Room, μαζί με την βρετανική γλύκα του παλιού shoegaze και έχεις στο πιάτο ένα απίθανο συνδυασμό. 

Ας το πάρουμε χωρίς σειρά. Ξεκίνα και άκου με την μία το "Vakuum". Είναι τόσο προοδευτικό και έξυπνο metal περιέχοντας όλες τις τσιρίδες και τις καφρίλες του μοντέρνου blackgaze ήχου που ειλικρινά έχει βάλει υποψηφιότητα για κομμάτι της χρονιάς από την πρώτη κιόλας ακρόαση. Μετά κάνε ένα βήμα πίσω και άκου το "Bruma". Ατμοσφαιρικό post-rock μπάσιμο για να σκίσει τα μυαλά η shoegaze ομορφιά που ακολουθεί και η ταχύτατη black metal επίθεση που σπέρνει θάνατο στην πορεία. Ακόμα πιο πίσω, η αρχή με τα "Storm" και "Penumbra", όπως και το ομώνυμο του δίσκου κομμάτι βγάζουν κάτι προοδευτικό και τεχνικό. Δεν διώχνουν την ατμόσφαιρα και τη μελωδία, αλλά παρουσιάζουν τις επιρροές τους με μια όμορφη οπτική και με μπόλιασμα πολλών αλλαγών. Τα "Virga" και "Ligament" είναι μάλλον οι μεγαλύτερες καφρίλες του δίσκου. Πιο κοντά σε σκληροπυρηνικό σκανδιναβικό black metal με άπειρη φρενίτιδα και ατελείωτο σκότος. Τέλος το "Lambda" θυμίζει Slowdive και κάπως γεφυρώνει τον δίσκο μεταξύ μελωδίας και βρωμιάς. Ειλικρινά η μετάβαση από ειδυλλιακή και γλυκιά μελωδία σε ξεσκισμένα σατανικά ουρλιαχτά που συμβαίνει σε όλη την κυκλοφορία είναι αξιοθαύμαστη. 

Οι Δανοί, μπορούν να κλέψουν λίγο από το την δημοσιότητα και την αγάπη που έχουν δεχθεί τελευταία οι Mgla και να ακουμπήσουν σε φίλους του shoegaze που ψάχνουν κάτι ακόμα πιο δυνατό και σκληρό. Δεν θα ακούσεις τίποτα καινούργιο, πού ακούς στο κάτω κάτω πλέον κάτι καινούργιο, απλά θα απολαύσεις τα είδη που αγαπάς παιγμένα τέλεια, με δόσεις άπειρης σαπίλας και μελωδίες αιθέριες που απορείς πως γίνεται να ταιριάζουν.

Bandcamp