Loreena McKennitt

Lost Souls

Quinian Road (2018)
Από τον Γιάννη Βόλκα, 07/05/2018
Μαγική επιστροφή μετά από 12 χρόνια
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Ποτέ δεν συνάντησα τόσες αναποδιές στην προσπάθεια να γράψω ένα κείμενο. Τόσες που μιάμιση χιλιάδα λέξεων δεν θα έφτανε για να τις περιγράψω. Τόσες που αν το κείμενο δεν αφορούσε την, τεράστιας μουσικής αξίας, Loreena McKennitt θα τα είχα παρατήσει προ πολλού. Φυσικά όλα αυτά δεν αφορούν τον αναγνώστη αλλά και εγώ από την πλευρά μου νοιώθω την ανάγκη να μοιραστώ τα παράπονά μου που αυτή η «κριτική» έρχεται λίγες μόνο μέρες πριν την κυκλοφορία του δίσκου ενώ υπήρχε η δυνατότητα να είναι έτοιμη τουλάχιστον έναν μήνα νωρίτερα. Κάλλιο αργά παρά ποτέ.

Η ίδια έκφραση ταιριάζει και στην ίδια την McKennitt η οποία κυκλοφορεί φέτος το "Lost Souls", δώδεκα χρόνια μετά το "An Ancient Muse" του 2006. Φυσικά από τότε μεσολάβησαν άλλες, διαφορετικού τύπου κυκλοφορίες όπως η επέκταση του "A Winter Garden: Five Songs For The Season" μέσω του "A Midwinter Night's Dream" ή το "The Wind That Shakes The Barley" όπου επέστρεψε στην πρώτη της αγάπη, το κέλτικο παρελθόν.

Το φετινό "Lost Souls" περιέχει εννιά συνθέσεις εκ των οποίων ορισμένες προέρχονται από τα «συρτάρια» της Καναδής ιέρειας. Συνθέσεις οι οποίες άργησαν αλλά τελικά βρήκαν τον δρόμο προς την δισκογραφία αποφεύγοντας τον κίνδυνο να γίνουν και αυτές, χαμένες ψυχές. Με παρόμοιο τρόπο η Loreena δηλώνει βαθύτατα επηρεασμένη από το βιβλίο του Ronald Wright "A Short History Of Progress" όπου οι άνθρωποι έχουν χάσει την ηθική τους πυξίδα στον βωμό της προόδου με αποτέλεσμα να γίνουν «χαμένες ψυχές».

Περνώντας στην μουσική πλευρά, για άλλη μια φορά έχουμε να κάνουμε με ένα μεγάλο εύρος επιρροών το οποίο καταλήγει σε ένα ψηφιδωτό διάφορων πολιτισμών από τους Κέλτες ως την Μεσόγειο και την Μέση Ανατολή. Αυτό γίνεται φανερό από το εναρκτήριο "Spanish Guitars And Night Plazas" με τις flamenco κιθάρες  αλλά και από την επίδραση των Ελλήνων συνεργατών, Πάνος Δημητρακόπουλος και Σωκράτης Σινόπουλος στο "Sun, Moon And Stars". Το "Lost Souls" δεν ασχολείται τόσο με την ιστορία ούτε με την μουσική  των Κελτών αλλά φυσικά θα συναντήσετε διάσπαρτα σημεία μέσα στον δίσκο.

Παλιότερες (το “A Hundred Wishes” προέρχεται από την εποχή του "The Visit", δηλαδή από το 1991) και νεότερες συνθέσεις δένουν αρμονικά και δημιουργούν με σχεδόν μυστηριακό τρόπο ένα ενιαίο σύνολο. Σε αυτό συμβάλλουν τόσο οι πολλοί και ταλαντούχοι μουσικοί αλλά φυσικά και η ίδια η Καναδή καλλιτέχνης.

Όσοι γνωρίζουν την μουσική της Loreena McKennitt γνωρίζουν ότι κάθε της κυκλοφορία περιέχει τεράστιο πλούτο, μεγάλη ποικιλία ήχων και προσφέρει στον ακροατή ένα νοητικό ταξίδι το οποίο πάντα οδηγεί στην ψυχική αγαλίαση. Το ίδιο συμβαίνει και με το φετινό "Lost Souls" και εμείς απλά ελπίζουμε η επερχόμενη περιοδεία της να περάσει από τα μέρη μας.

  • SHARE
  • TWEET