Underground Express #12 - Οι φλεγόμενοι παράδεισοι

Το αθέατο τρένο του Rocking σκαρώνει ένα ταξίδι κάθε μήνα, ανακαλύπτει τους καλύτερους νέους underground δίσκους και αλητεύει στις ομορφότερες πόλεις

Από τον Αντώνη Καλαμούτσο, 07/02/2020 @ 14:47

"All the world's a stage". Ο μεσαιωνικός στίχος του Shakespeare γίνεται όλο και πιο επίκαιρος σε κάθε περαστικό αιώνα, πάντα όμως πέρα από τα λαμπερά φώτα και τις μεγάλες σκηνές, σε κακοφωτισμένα προβάδικα, σε μικρά υπόγεια και γκαράζ, σε κάθε γωνιά αυτής της τρελής σφαίρας, η μουσική του αύριο παίζεται ήδη σήμερα.

Το τρένο της φαντασίας μας που βαφτίσαμε Underground Express θα κάνει ένα ταξίδι κάθε μήνα προς κάθε πιθανό και απίθανο προορισμό με μόνο σκοπό να ανακαλύψει μουσικές χωρίς σύνορα και συμβάσεις, ρίχνοντας φευγαλέες ματιές στον πολιτισμό των πόλεων που επισκέπτεται.

Ταξίδι # 13 - Φεβρουάριος 2020: Δεν νομίζω ο Ιανουάριος που πέρασε να λείψει σε κανέναν. Χορτάσαμε μια καλή μερίδα υπαρκτής δυστοπίας ανάμεσα σε ιούς και μαζικές υστερίες, τον φυσικό κόσμο να καταστρέφεται, νέους πολέμους να ξεπροβάλλουν και καλούς μας ήρωες να φεύγουν πρόωρα από τον κόσμο. Ξέρουμε καλά ότι αυτός ο κόσμος δεν είναι αγγελικά πλασμένος αλλά, τελευταία μοιάζει να φλέγεται για τα καλά, παραπάνω από το συνηθισμένο.

Η μουσική όμως πάντα προχωράει και απαντάει, όπως όλοι μας. Οι μουσικές που μας ταξίδεψαν αυτόν τον μήνα, συμπτωματικά, μιλάνε για το Τέλος, για ψεύτικους παράδεισους και αληθινές αναταραχές. Τις ακολουθούμε στα λιμάνια της Μεσογείου, στον ευρωπαϊκό βορρά κι στο κατώφλι της Ασίας. Βρίσκουμε το Άλμπουμ του Μήνα στην Αθήνα και κάνουμε τους Mammock οδηγούς μας σε μια μίνι συνέντευξη-συνενοχή, διαλέγουμε το τραγούδι του Φεβρουαρίου στη Γερμανία και γράφουμε ένα μικρό αφιέρωμα στην πειραματική σκηνή του Ιράν, ψάχνοντας τα ειρηνικά μας αντίδοτα. Κι αν οι παράδεισοι φλέγονται, είναι η ώρα να στείλουμε τους πνευματικούς μας πυροσβεστήρες για αναγόμωση. 


Στάση 1η: Pescara, Ιταλία
Καλλιτέχνης: Sherpa
Άλμπουμ: Live At Roadburn 2019
Είδος: Occult Psychedelia
Εταιρεία: Self Released
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 31-12-2019
Bandcamp
YouTube

Sherpa - Live At Roadburn 2019

Στη ζωή πάντα κάτι κερδίζεις και κάτι χάνεις. Τη στιγμή που μαζί με τον υπέροχο φίλο και συνάδελφο Αντώνη Μαρίνη (να τον ακούτε όταν γράφει) απολαμβάναμε κάποια μπάντα με ανοιχτό το στόμα την πρώτη μέρα του Roadburn 2019, οι Sherpa παρουσίαζαν το θαυμάσιο σετ τους. Η ηχητική μαρτυρία της εμφάνισης τους ευτυχώς γλυκαίνει το χάπι και το φυσικό reverb του χώρου Het Patronaat κάνει τη γλυκιά τους ψυχεδέλεια ακόμα πιο απόκοσμη. Πρόκειται για μια μπάντα αιχμαλωτισμένη σε έναν αργό και μελωδικό παλμό, που ότι του λείπει σε βάρος (βαριές κιθάρες και τα λοιπά) το κερδίζει σε συχνοτικό και ατμοσφαιρικό βάθος. Κι ενώ το στυλ τους έχει κάτι από rock, pop και ήπιες post επιρροές, γλιστράει και τρυπάει στο μυαλό σαν το πιο ύπουλο των διαθέσιμων trip. Μια ιδιαίτερη μπάντα με έντονη ηχητική ταυτότητα, οι Sherpa μας κάνουν ένα όμορφο δώρο κι εμείς υποσχόμαστε ότι δεν θα τους ξανασνομπάρουμε. Τους συγχωρούμε μέχρι και το ότι το κυκλοφόρησαν αυτό (μόνο ψηφιακά) στις 31 Δεκεμβρίου - σίγουρα ένα από τα πιο εκνευριστικά πράγματα στον κόσμο.

Sherpa

► Η Pescara είναι μια παλιά και ιστορική, παραθαλάσσια πόλη περίπου στο κέντρο της Ιταλίας. Ο πληθυσμός της περιοχής είναι περίπου 350.000 άνθρωποι και αποτελεί μία από τις δέκα σημαντικότερες πόλεις της Αδριατικής Θάλασσας.

► Όπως κάθε πόλη της προκοπής, το καλοκαίρι έχει το δικό της Jazz Festival.

► Μια πολύ σημαντική φυσιογνωμία για την ιστορία της Pescara ήταν ο Gabriele D'Annunzio, ποιητής και δημοσιογράφος. Εντάσσεται στο καλλιτεχνικό κίνημα Decadent, τα κύρια χαρακτηριστικά του οποίου ήταν η έλλειψη ηθικών αξιών, η διαστροφή και η υπερβολή. Δημιουργοί όπως ο Baudelaire και ο Oscar Wilde θεωρούνται επίσης μέρος της Παρακμής. Το όνομα του D'Annunzio έχει δοθεί στο Πανεπιστήμιο της Pescara.

► Πρόβλεψη: η Ιταλία θα είναι πολύ δυνατή σε κυκλοφορίες φέτος. Ενώ ακόμα προσπαθούμε να χωνέψουμε τη δισκάρα των Nero Di Marte, απολαύσαμε ιδιαίτερα και το single "Black Death" των Arcana 13. Doom rock με πολλά occult horror στοιχεία, με τρόπο που μόνο οι Ιταλοί μπορούν.


Στάση 2η: Αθήνα, Ελλάδα
Καλλιτέχνης: Mammock
Άλμπουμ: Itch
Είδος: Weird rock
Εταιρεία: Self released
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 1-1-2020
Bandcamp
YouTube

Mammock - Itch

Στο γράμμα που στέλνω κάθε χρόνο στον Santa πάντα ζητάω ευφυές, φασαριόζικο rock κι αυτός ο παλαβός έβαλε το δώρο μέσα στην κάλτσα από την πρώτη μέρα του χρόνου. Δεν είχα την παραμικρή ιδέα για το εστί Mammock, σας διαβεβαιώνω όμως ότι πρόκειται για γκρουπάρα και το ντεμπούτο τους "Itch" ζυγίζει πολλά κιλά ταλέντου - ή ότι άλλο σας φαίνεται εύστοχη παρομοίωση. Weird rock ονομάζουν τη μουσική τους, σε μια σύντομη και λιτή περιγραφή του απερίγραπτου: math rock, punk, noise, alternative, post hardcore, πέτα τα όλα μέσα και γεύσου κι εσύ αυτήν την απίθανη γεύση. Μυρίζει τσιμέντο, δρόμο, ιδρώτα και βενζίνη, έχοντας ταυτόχρονα μια γοητευτική εγκεφαλικότητα, ωμή ενέργεια και τρομερά παιξίματα. Ο ήχος του μπάσου δε είναι βγαλμένος από την απόλυτη rock ονείρωξη. Καλώς ήρθες μπαντάρα μου, πάρε τον τίτλο του Άλμπουμ του μήνα και δείξτους εσύ! (Με Name your price στο Bandcamp, είναι σαν να βρίσκεις 50ευρω στον δρόμο και να μην το μαζεύεις...)

Mammock

Μια βόλτα στην Αθήνα με τη μουσική των Mammock!

Φίλτατοι Mammock, συγχαρητήρια για τον καταπληκτικό σας δίσκο! Πάρτε μας μαζί σας για μια σύντομη βόλτα στην πόλη σας… «Συμμετέχει» με κάποιον τρόπο η Αθήνα στη δημιουργία της μουσικής των Mammock και, αν ναι, με ποιον τρόπο;

Σίγουρα οι άνθρωποί της, με τις ιστορίες τους, που είναι πολλές και τρελές! Τις ακούμε άλλοτε από πρώτο χέρι, ενίοτε από φίλους και προφανώς από τα μέσα. Κλισέ, αλλά θα πούμε και τους δρόμους, που για τον καθένα μας 'φέρουν' αναμνήσεις και προσωπικά βιώματα.

Ας πούμε ότι ακούω το "Itch" στα ακουστικά. Ποιο είναι το ιδανικό αθηναϊκό μέρος/γειτονιά/χρόνος για να βιώσω την ακρόαση του;

Ο πιο ωραίος τρόπος για να βλέπεις την Αθήνα και τις γειτονιές της είναι εν κινήσει. Ο δίσκος έχει περίπου μισή ώρα διάρκεια, οπότε μπορείς να τον συνδυάσεις με ένα περίπατο. Θα λέγαμε μάλλον τη διαδρομή από το σταθμό μετρό Αμπελοκήπων μέχρι το πεδίο του Άρεως, μέσω Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Πολλά χιλιόμετρα μαζεμένα σε αυτή τη μία διαδρομή για κάποιους από εμάς.

Mammock

Μουσική σκηνή της Αθήνας: γνώμη, σχόλια και καλές φρέσκες προτάσεις;

Το επίπεδο ανεβαίνει σε παραγωγή, σε σοβαρότητα, σε συνθέσεις. Μας αρέσουν σχήματα που παλεύουν για κάτι διαφορετικό ηχητικά, οπότε - μεταξύ άλλων - θα λέγαμε Chronoboros, Rita Mosss, Krause, Tenants, Living Under Drones και Kooba Tercu. Τώρα που το σκεφτήκαμε, έχουν μαζευτεί πολλές φρέσκες κι αξιόλογες προτάσεις στην πόλη!

Πείτε μας την πιο "rock" στιγμή που έχετε ζήσει ως Mammock στην Αθήνα - κάτι που δεν θα ζούσατε ίσως σε καμιά άλλη πόλη. Και πότε/που είναι τα επόμενα live σας!

Θα κάνουμε μια εξαίρεση για την αγαπημένη μας Αθήνα εδώ αλλά η πιο "rock" στιγμή που έχουμε ζήσει ως Mammock ήταν στην Καρδίτσα. Έχουμε λοιπόν live ένα Σαββατόβραδο του Ιουνίου κι έχουμε φτάσει το μεσημέρι γεμάτοι ενθουσιασμό. Πρώτα κάναμε την ωραία μας βόλτα κι έπειτα είπαμε κι εμείς να σβήσουμε τη δίψα μας μες στο κατακαλόκαιρο. Αυτό που δεν υπολογίσαμε σωστά ήταν η συνάρτηση κατανάλωσης μπύρας και θερμοκρασίας. Αφού λοιπόν αλωνίσαμε μες στους 39 βαθμούς για να βρούμε κι άλλες μπύρες γιατί τελείωσαν, φτάνουμε στο χώρο για soundcheck εντελώς στραβοχυμένοι και έχοντας συμφωνήσει να τσεκάρουμε με το πιο τεχνικό μας κομμάτι, βαρέσαμε κυριολεκτικά στο γάμο του Καραγκιόζη σε εκείνο το check, χαχα! Επιστρέφοντας στα της Αθήνας, οι πιο ροκ στιγμές μας - που δε θα μπορούσαμε να έχουμε ζήσει αλλού - ήταν οι απροσδόκητες στιγμές κατά τις οποίες κάποιοι από εμάς γνωριστήκαμε μεταξύ μας!

Το επόμενο live μας είναι στην πόλη μας, συγκεκριμένα στο Bad Tooth παρέα με τους Tenants την Κυριακή 23 Φλεβάρη. Θα είναι και το πρώτο live όπου κάποιος θα μπορεί να βρει σε φυσική μορφή το νέο μας δίσκο, οπότε είναι ιδιαίτερο για μας.

Mammock

Ευχαριστώ κι εύχομαι αυτή «φαγούρα» να είναι τρομερά κολλητική!

Ευχαριστούμε πολύ για τη φιλοξενία Αντώνη, κι ελπίζουμε να τα πούμε κάποια στιγμή από κοντά στις γειτονιές της Αθήνας!

Mammock band photos by Dimitris Bakis


Προσοχή παρακαλώ. Ενημερώνουμε τους κυρίους επιβάτες ότι η για εδώ προγραμματισμένη στάση στο Mannheim της Γερμανίας αναβάλλεται. Καταγγέλλω ανοιχτά τον, κατά τ' άλλα γίγαντα του heavy rock, Γεώργιο Ζαρκαδούλα ότι μου έκλεψε μέσα από τα χέρια το φανταστικό ομώνυμο EP των Isles Of Mars. Διαβάστε το κείμενο του και δώστε του(ς) αγάπη!


Στάση 3η: Oslo, Νορβηγία
Καλλιτέχνης: Oberst
Άλμπουμ: Paradise
Είδος: Post hardcore
Εταιρεία:
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 17-1-2020
Spotify
YouTube

Oberst - Paradise

Άλλο ένα πολύ αξιόλογο ντεμπούτο, αυτήν τη φορά από τη διαχρονικά αγαπημένη μου γενέτειρα ενδιαφερόντων ήχων. Το κουαρτέτο των Oberst δραστηριοποιείται στον χώρο του post hardcore και δηλώνουν περήφανοι για τον αριθμό των στυλ που ενσωματώνουν. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μελωδικό hardcore, τα τραγούδια είναι ευθεία και στρωτά χωρίς να φοβούνται να ροκάρουν ή να φανερώσουν μελωδίες και περίτεχνα riff. Η κιθαριστική δουλειά τους είναι αυτή που κάνει την πραγματική διαφορά - ειδικά εξαιτίας των τυπικών αλά Refused φωνητικών. Το αποτέλεσμα είναι πολύ συμπαγές και καλοδουλεμένο, τα τραγούδια όλα ωραιότατα (τί κομματάρα αυτό το "Fiends") και το μόνο που θα τους ζητούσα για το μέλλον είναι να τολμήσουν περισσότερο στην παραγωγή και να αναδείξουν περισσότερο τα υπάρχοντα προσωπικά τους στοιχεία. Σε κάθε περίπτωση, παίρνουν βαθμό αισθητά πάνω από τη βάση.

Oberst

► Οι στάσεις μας στο αγαπημένο Oslo είναι έτσι κι αλλιώς συχνές. Μια που διανύουμε και την τελευταία σεζόν των "Vikings", προτείνουμε μια επίσκεψη στο Viking Ship Museum. Εκεί υπάρχει ένα ολόκληρο Drakkar σε άριστη κατάσταση. Μόνο αν το δεις από κοντά μπορείς να αντιληφθείς την απίστευτη ναυπηγική του τέχνη.

► Η μπάντα με το περίεργο όνομα Aiming For Enrike μόλις κυκλοφόρησε το "Music For Working Out". Αξίζει να τους τσεκάρεις για να διαπιστώσεις πόσα πράγματα μπορεί να κάνει μια κιθάρα μαζί με ένα drumkit και πόσο χορευτικό μπορεί να είναι το math rock. Εξαίσιο.


Στάση 4η: Istanbul, Τουρκία
Καλλιτέχνης: Zifir
Άλμπουμ: Demoniac Ethics
Είδος: Black metal
Εταιρεία: Duplicate
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 24-1-2020
Bandcamp
YouTube

Zifir - Demoniac Ethics

Δεν είναι νέοι στο κουρμπέτι οι Zifir, έχοντας πάνω από 10 χρόνια δισκογραφικής παρουσίας. Εκτός από Δαιμονική, το τρίο (πλέον) έχει και μια DIY ηθική που αποτυπώνεται πλήρως στο αισθητικό τους περιεχόμενο. Κλασικό, τελετουργικό black metal που πατάει γερά στα Μυστήρια των Mayhem και παρουσιάζει σημαντική ποικιλομορφία κάτω από το σκληρό του περίβλημα. Δεν μας πειράζει ο ελαφρώς πηγαδίσιος ήχος, λίγο γυάλισμα όμως ίσως να του πήγαινε. Θα μου πεις, γιατί να ρισκάρουν να νερώσουν το κρασί της μυσταγωγίας που θέλουν να δημιουργήσουν με τη μουσική τους; Η ατμόσφαιρα πείθει, τα riff επίσης, οι σκόρπιες Ved Buens End-ικές γραμμές του μπάσου ακόμα περισσότερο. Στιχουργικά επιμένουν σε μια αντιθρησκευτική ατζέντα και το κυρίως ενδιαφέρον είναι στο αν η Κόλαση έχει ήδη επικρατήσει, αν επικρατεί τη στιγμή που μιλάμε ή αν αυτό γίνει στο μέλλον. Συνολικά μια πολύ καλή δουλειά που μοιάζει πηγαία, γνήσια και καλλιτεχνικά ακέραιη.

Zifir

► Οφείλω να ομολογήσω ότι η Κωνσταντινούπολη είναι ίσως η εντυπωσιακότερη πόλη που έχω δει. Γοητευτική, μυστήρια, γεμάτη ιστορία και αρώματα, πρόκειται για έναν μυθικό και μεθυστικό τόπο. Κι ας έχει 15 εκατομμύρια πληθυσμό και μια υπόκωφη βοή που δεν σταματάει ποτέ.

► Η ιστορική και η μοντέρνα πλευρά της πόλης βρίσκονται στην ευρωπαϊκή πλευρά. Η ασιατική πλευρά είναι πιο διακριτική και ψαγμένη. Το να διασχίζεις τη διαδρομή Ευρώπη-Ασία με ένα καραβάκι σε μια διαδρομή 5 λεπτών έχει ανεκτίμητη αξία για τον ρομαντικό ταξιδιώτη.

► Αν είσαι μουσικός, φρόντισε να περάσεις ώρες ατελείωτες στο Galip Dede Caddesi. Θα βρεις τα πιο παράξενα μουσικά όργανα σε φανταστικές τιμές.

► Παρακολουθώ πολλά χρόνια τους Ayyuka. Ξεκίνησαν σαν alternative/eastern rock, έχουν όμως γίνει λίγο πιο funky και oriental. Οι φίλοι του weird psych να τσεκάρουν!


Στάση 5η: Porto, Πορτογαλία
Καλλιτέχνης: Colosso
Άλμπουμ: Apocalypse
Είδος: Death metal
Εταιρεία: Transcending Obscurity
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 14-2-2020
Bandcamp
YouTube

Colosso - Apocalypse

Αν και η Αποκάλυψη ως metal concept έχει πάψει να με πολυσυγκινεί εδώ και καμιά εικοσαριά χρόνια, οι Colosso πάνε για τη μεγάλη ανατροπή. Ο Max Tome γράφει ένα τραγούδι για κάθε Καβαλάρη, με διαφορετικούς τραγουδιστές (όλοι τους εξαιρετικοί) και γενικώς με την αφρόκρεμα της πορτογαλικής underground death metal σκηνής (μέλη από Oak, Gaerea, Analepsy, Bleeding Display) στις επάλξεις. Η διαφορά γίνεται όμως από τις συνθέσεις κι όχι από το επιτελείο: death metal που ηχεί φουτουριστικό και αγέννητο (ειδικά στο "Pestilence"), άλλοτε κρατάει κάτι από τη χαοτικά ρομποτική αίσθηση των αργών μερών των Strapping Young Lad κι άλλοτε ξεσπάει σε ορμητικά μέρη - μόλις ένα βήμα πριν την κτηνωδία. Πρόκειται σίγουρα για ένα από τα πιο ενδιαφέροντα και νεωτεριστικά άλμπουμ που ακούσαμε από το ιδίωμα τον τελευταίο καιρό και, ναι, μπήκαμε βαθιά μέσα στο mood του.

Colosso

► Οι απόψεις διίστανται για το αν η ομορφότερη πόλη της Πορτογαλίας είναι το Porto ή η Lisbon. Πρόκειται για σημαντικότατη ευρωπαϊκή πόλη-λιμάνι, οικισμένο αρχικά από τους Γαλάτες το 300 π.Χ.

► Σταματήστε να σκέφτεστε τον Ζαγοράκη κάθε φορά που ακούτε τη λέξη Porto. Σκεφτείτε λίγο και το υπέροχο κρασί με το ίδιο όνομα!

► Μιλώντας για καταχρήσεις, η Πορτογαλία αποποινικοποίησε τη χρήση ναρκωτικών από τη δεκαετία του '90. Τριάντα χρόνια μετά, οι δείκτες θανάτων και HIV έχουν πέσει εντυπωσιακά.

► Πορτογαλικές μουσικάρες: τρομερές ακουστικές εξερευνήσεις από τον Jorge Coelho στο "Lay Claim To The World As A Sphere Of Your Own Agency" και θαυμάσιο αυτοσχεδιαστικό psychedelic rock από τους Solar Corona στο "Saint-Jean-De-Luz". Και τα δύο ολοκαίνουρια, σπαρταράνε.

 

Και θα πεις κι ένα τραγούδι!

KOJ - Jenny

Munster, Γερμανία

Pit stop στο Munster για να ακούσουμε ένα υπέροχο τραγούδι. Το "Jenny" είναι ένα εξαιρετικό δείγμα μιας μυαλωμένης και ψυχωμένης dark indie από ένα πάρα πολύ ενδιαφέρον trio. Το ακούσαμε στο repeat, μας άρεσε πάρα πολύ και σημειώνουμε το όνομα των KOJ, αναμένοντας εναγωνίως κάποιο full length. Έχει και ωραιότατο live video, δείτε το οπωσδήποτε.

 

Μερικές ακόμα προτεινόμενες ακροάσεις:

► Garganjua - "Toward The Sun" (UK, «επαγγελματικό» post-metal με πολλά φόντα να ξεχωρίσει)

► The Osedax - "Meridians" (USA, βαρύ doom με υπέροχα ambient στοιχεία, ότι πρέπει για Roadburn καταστάσεις)

► Dan Rosenboom - "Absurd In The Anthropocene" (USA, μοντέρνα jazz, με γυαλάδα και όραμα από έναν σπουδαίο τρομπετίστα)

► Vvilderness - "Dark Waters" (HUN, ατμοσφαιρικό black με πολλά ακουστικά/folk στοιχεία, το έχετε πάρει πρέφα οι μπλακάδες;)

► Ivar Grydeland & Henry Kaiser - "In The Arctic Dreamtime" (NOR-USA, ακραία πειραματικό κιθαριστικό ambient, με τη σφραγίδα της Rune Grammofon)

 

Το Πείραμα της Ειρήνης
Η πειραματική μουσική του Ιράν ως λευκό περιστέρι

Το 2020 ξεκίνησε με τη διαμάχη ΗΠΑ - Ιράν και με τη σκιά ενός ακόμα πολέμου να πυκνώνει. Δεν θα ασχοληθούμε βέβαια εδώ με τη γεωπολιτική αλλά με την τέχνη. Κι επειδή ίσως υπάρχουν άνθρωποι που ακόμα δέχονται αυτολεξεί την όποια προπαγάνδα που θέλει το Ιράν να είναι (αποκλειστικά) μια χώρα σκοταδισμού και θρησκευτικού φανατισμού, θα υπερασπιστούμε την άλλη πλευρά, αυτήν της ανθρώπινης καλλιτεχνικής δημιουργίας που υπερβαίνει κάθε διαχωρισμό και κάθε υπεραπλουστευτική θεώρηση ενός πολιτισμού. Ας μην ξεχνάει κανείς ότι αναφερόμαστε σε μια από τις αρχαιότερες πολιτιστικές κοιτίδες του πλανήτη. Τις τελευταίες δεκαετίες, το Ιράν μας έχει χαρίσει μερικούς από τους σημαντικότερους συγγραφείς, ποιητές και σκηνοθέτες του παρόντος. Ας μην πέσει κανείς από τα σύννεφα, ανακαλύπτοντας και την ακμαία του πειραματική μουσική σκηνή!

 

Various Artists - Anthology Of Persian Experimental Music
(Unexplained Sounds Group)

Various Artists - Anthology Of Persian Experimental Music

Ο Ιταλός Rafaelle Pezella εκτός από καλλιτέχνης και μουσικολόγος, είναι από εκείνους τους ανώνυμους ήρωες που αφιερώνουν τη ζωή τους στη συλλογή και ανάδειξη της μουσικής κληρονομιάς από τις ξεχασμένες γωνιές της γης. Αυτή η ανθολογία κυκλοφόρησε αρχικά το 2016 από ένα από τα label του, το Unexplained Sound Group, αρχικά μόνο ως ψηφιακή κυκλοφορία. Τον περασμένο Νοέμβρη επανακυκλοφόρησε και σε φυσική μορφή (cd) με νέο mastering και τέσσερα επιπλέον tracks.

Στα 15 projects που συμμετέχουν στην Ανθολογία, θα συναντήσουμε ένα μεγάλο εύρος πειραματικών εξερευνήσεων, που κινούνται από το ambient στον καθαρό αυτοσχεδιασμό κι από τα drones ως την avant garde electronica. Η ποιότητα της μουσικής και των ηχογραφήσεων θα σας εκπλήξει και το επίπεδο των συμμετεχόντων δεν έχει απολύτως τίποτα να ζηλέψει από οποιονδήποτε δυτικό τους συνάδελφο. Κάποια σχετικά αναγνωρίσιμα ονόματα είναι οι Tehransmission, Idlofon, Bicolor και Spectral Duo, εγώ δηλώνω, για την ιστορία, ως αγαπημένη στιγμή το "Xtraterrestrial" του Xerxes The Dark project. Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα δουλειά και μια αφορμή να εξερευνήσουμε περαιτέρω μια άγνωστη περιοχή. Όπως πάντα, θα φτάσουμε στο ίδιο συμπέρασμα: οι μουσικές νότες είναι παντού οι ίδιες δώδεκα και η μουσική είναι μια γλώσσα που δεν έχει ακόμα γνωρίσει καμιά Βαβέλ.

Από την ίδια εταιρεία, κυκλοφόρησε το 2017 η διπλή συλλογή Visions Of Darkness, με ακόμα περισσότερη μουσική από το Ιρανικό avant garde. Ακολουθήστε το label εδώ και τις δύο συλλογές εδώ κι εδώ.

Προτρέπουμε επίσης τους τολμηρούς συνταξιδιώτες του Underground Express να ακούσουν τον εκπληκτικό Saba Alizadeh και τους Γαλλο-Ιρανούς 9T Antiope .

Κι αν παραπονιέσαι ότι δεν σου βρήκαμε τίποτα κιθαριστικό, μπορείς να τσεκάρεις το αξιόλογο prog rock των Puckat και τα ατμοσφαιρικά black metal των Etheraldine και Sun Addicted Family .

Είμαστε όλοι από την (κάθε) Τεχεράνη!

  • SHARE
  • TWEET