Julie Christmas

Ridiculous And Full Of Blood

Red CRK (2024)
Από την Ειρήνη Τάτση, 14/06/2024
Ποιος είδε τη θεό και δεν τη φοβήθηκε;
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Έχω αναρωτηθεί συχνά, πως είναι δυνατόν να επικοινωνήσεις σε ένα άτομο που δεν το έχει βιώσει, πως είναι η εσωτερική ψυχοσύνθεση της προδομένης γυναίκας. Αυτής που δεν λύγισε, μα τα πάντα μέσα της μετουσιώθηκαν σε οργή. Υπάρχουν σπουδές και σπουδές ακαδημαϊκά στα εγκλήματα πάθους, το βασικό σκοπό που φημολογείται ότι εξ αιτίας του σκοτώνουν οι γυναίκες, φτάνω όμως τη μέρα που κλείνω τα τριάντα να συναντάω την πρώτη σπουδή, που δείχνει τι συμβαίνει βαθιά στο μυαλό, με την τύχη ή ατυχία της αντίστοιχης, βιωμένης εμπειρίας. Το "Ridiculous And Full Of Blood" της πολυαγαπημένης Julie Christmas, έρχεται σαν μια μπουνιά στα δόντια που θα σε αφήσει περίπου όπως και το παρανοϊκό, αυτοπροσωπογραφικό του εξώφυλλο, για να μας πει την ιστορία του να χάνεις σιγά σιγά το μυαλό σου από την προδοσία, αλλά και τις συναισθηματικές καταστάσεις εντός των οποίων μεταπηδάς.

Τι συμβαίνει λοιπόν με μία από τις πιο μεγαλειώδεις και μυστήριες προσωπικότητες του σκληρού ήχου τα τελευταία χρόνια; Λίγο πιο δύσκολα, θα γνωρίζεις την Julie Christmas από τη δουλειά της ως τραγουδίστρια των Made Out Of Babies, και την εμβληματική, μοναδική κυκλοφορία των Battle Of Mice, "A Day Of Nights". Ξέρεις μωρέ, εκείνο το συγκρότημα στο οποίο συμμετείχαν οι Josh Graham (Neurosis, A Storm Of Light, Red Sparowes), Joel Hamilton και Tony Maimone (The Books Of Knots) αλλά και ο Joe Domino των Fugees και Dub Trio. Λίγο πιο εύκολα, θα γνωρίζεις τη Julie από την προσωπική της δουλειά, "The Bad Wife", και θα ήταν παράξενο αν δεν θυμάσαι εκείνη την εφιαλτική παρουσία που συνόδευσε τον ίσως εμβληματικότερο συνεργατικό δίσκο μέχρι σήμερα παρέα με τους Cult Of Luna, "Mariner". Περισσότερα γι’ αυτό, σε λίγο.

Γεννημένη ταιριαστά στις 25 Δεκεμβρίου, η Julie Christmas είναι ένας άνθρωπος που έχει αφιερώσει τη φωνή της στο να εξαπολύει δαίμονες, τους δικούς της και τους δικούς σου, με απόλυτη επιτυχία από τότε που ανακάλυψε το σκληρό ήχο. Χωρίς ποτέ να περιορίζεται ιδιαίτερα σε μουσικά υποϊδιώματα, οι δουλειές της Julie καταφέρνουν να γεφυρώσουν πολλά σκοτάδια, από αυτά που άλλοι άνθρωποι τρομάζουν να καταπιαστούν μόνο με ένα τους. Επιστρέφοντας μετά από 14 χρόνια σε μια εντελώς δική της δουλειά, η ωριμότητα και η εξέλιξη είναι τα πρώτα δύο πράγματα που διακρίνει κανείς. Πράγματα βέβαια που λίγοι τυχεροί βίωσαν και στο περσινό Roadburn Festival, όπου η Julie Christmas παρουσίασε μεγάλο μέρος της συγκεκριμένης κυκλοφορίας.

Ακόμη βαθύτερα, η ευλογία της γνωριμίας της με τον Johannes Pearson των Cult of Luna, την προίκισε με έναν πολύτιμο συνεργάτη. Στο "Ridiculous And Full Of Blood", αυτό είναι εμφανές αρχικά από το γεγονός ότι ο δίσκος κυκλοφορεί από την Red Crk των τελευταίων, μια ιδιαίτερα εκλεκτική δισκογραφική, που να θυμίσουμε απλά ότι ο τελευταίος δίσκος που βοήθησε στην κυκλοφορία του ήταν το "Gris Klein" των Birds In Row. Έπειτα όμως, η φωνή του Johannes εμφανίζεται στο εφιαλτικό post αριστούργημα "The End Of the World". Όσοι δεν ξέρετε τι καταφέρνουν οι φωνές αυτών των δύο μαζί, πρόκειται να απολαύσετε κέρασμα. Λιγότερο εμφανής η παρουσία του, στο συγκλονιστικό "The Lighthouse", ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια του δίσκου, που θυμίζει κάτι από ένα ταξίδι του "Mariner", διαφορετικό από το κυρίως που γνωρίσαμε τότε. Με τη φωνή της Julie να ηχογραφείται σε δύο διαφορετικές φωνητικές γραμμές αλλά και την προσθήκη αυτής του Johannes, πάνω σε κιθάρες στις οποίες βοήθησε να γραφτούν ο ίδιος, ερχόμαστε σε ένα αποτέλεσμα που ανατριχιάζει.

Βέβαια, η Julie Christmas φρόντισε να μας κάνει τις συστάσεις με κάποιες πτυχές του δίσκου πριν φτάσουμε να τον γνωρίσουμε καλά. Το καταιγιστικό "Thin Skin" δεν ντράπηκε να εκφράσει την εξαιρετικά noise πτυχή του "Ridiculous And Full Of Blood". Μία πτυχή που εκτυλίσσεται και ξεσπά σε στιγμές όπως πολύ αργότερα με το επιθετικό "Blast". Σε περισσότερο βατά μονοπάτια, το "Supernatural" ως single μας σύστησε στην πιο μελωδικά σκοτεινή πτυχή της Julie. Τίποτα από τα δύο όμως δεν στάθηκε ικανό να οριοθετήσει και να προετοιμάσει για το σύνολο του "Ridiculous And Full Of Blood".

Είναι δύο τα σημεία που αυτός ο δίσκος ξεχωρίζει, πέρα από την προσωπική ταύτιση και την μουσική ποιότητα. Αρχικά η ποικιλομορφία μέσω των τόσο ξεχωριστών του κομματιών, μα έπειτα με την εξουθενωτική, αποκαλυπτική ροή που αυτά εκτυλίσσονται μπροστά σου. Το εναρκτήριο "Not Enough" σε φορτώνει με μια προσμονή για το ξέσπασμά του, ενώ οι κραυγές της Julie βυθίζονται σε μελωδίες και διφωνίες που απομακρύνονται από το ξέσπασμα σχεδόν κουραστικά (με την καλή έννοια), μέχρι που αυτό το ξέσπασμα φτάνει ύπουλα, κι εκεί, τρέξε να κρυφτείς. Τα drone χαρακτηριστικά του "The Ash", συνδυασμένα με την ικανότητα εξιστόρησης της Julie προσφέρει κάτι ιδιαίτερα καινούριο στην μέχρι σήμερα δουλειά της, μια έκφραση που ενδεχομένως θα ήθελα να δω να αφιερώνεται και ολοκληρωμένη δουλειά κάποτε.

Κάπου προς τη μέση του δίσκου, ίσως το μεγαλύτερο δίπολο μουσικής και συναισθημάτων φτάνει όταν μας παρουσιάζονται τα "Silver Dollars" και "Kids". Από τη μία, το "Silver Dollars" και οι δουλεμένοι ρυθμοί του, τα παιχνιδίσματα της φωνής της Julie και το πως μπορεί να γίνει εφτά ερμηνευτές ταυτόχρονα εντός του ίδιου κομματιού, ένα κομμάτι σε άρνηση να αποδεχτεί ταμπέλα – θα το περιέγραφες ίσως ως post/ avant-pop, στέκεται κι αυτό ως μία από τις φανταστικότερες συνθέσεις της συγκεκριμένης δουλειάς. Από την άλλη, το σχεδόν ambient pop "Kids" προσφέρει μια νότα πειραματισμού τελείως απροσδόκητη αλλά αυτό, την κάνει καλοδεχούμενη και μοναδική. Αργότερα, ο δίσκος θα κλείσει με το κομμάτι που ζυγίζει έναν τόνο, "Seven Days". "There is just no man upstairs, there’s no god or heaven". Αργό, doom, βασανιστήριο μα και καθαρτικό, όλο το βάρος της ανθρώπινης δημιουργίας και ύπαρξης συνοψίζεται σε αυτά τα λίγο παραπάνω από πέντε λεπτά που η Julie θα σε κάνει να βλέπεις το εφιαλτικό, τρελαμένο της πρόσωπο στα όνειρά σου.

Έχω βρεθεί να νιώθω "Ridiculous And Full Of Blood". Είναι δύσκολο να το μεταδώσεις, κι όμως, η Julie τα κατάφερε μέσα από μία εξαιρετική δουλειά, μία από αυτές που θα μείνουν στην καρδιά μου για χρόνια. Έχει η συγκεκριμένη ύπαρξη τον τρόπο της να με αγγίζει πνευματικά και ουσιαστικά, με τρόπους δύσκολους αλλά ειλικρινείς. Για μια νότα χριστουγεννιάτικης, γιορτινής μελαγχολίας εντός του βάρβαρου καλοκαιριού, από αυτές όμως που θα σε αναγεννήσουν, το "Ridiculous And Full Of Blood" είναι ένας δίσκος που πρέπει να αγαπηθεί μέσα σε όλη του την επιθετική κατήφεια. Γιατί αν προδώσεις έναν άνθρωπο και τον λούσεις με αδικία, δύο πράγματα θα πάρεις: εκτονωτική βία, ή ένα καλλιτεχνικό αριστούργημα.

Bandcamp | Spotify

  • SHARE
  • TWEET