Jon Schaffer's Purgatory

Purgatory (EP)

Century Media (2018)
Από τον Σπύρο Κούκα, 04/12/2018
Μια επιστροφή στο παρελθόν που προσφέρει μια πληρέστερη, διαφορετική εικόνα των πρώιμων Iced Earth ημερών
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Σε μια από τις πιο απρόσμενες κυκλοφορίες της φετινής χρονιάς, ο Jon Schaffer επαναφέρει στην ενεργό δράση τους Purgatory, την μπάντα - προπομπό των Iced Earth, επανηχογραφώντας και κυκλοφορώντας τις ιδέες των τριών ντέμο τους από τα mid/late '80s. Μαζί του, επανεμφανίζονται δισκογραφικά και οι Gene Adam (τραγουδιστής και στο ομότιτλο ντεμπούτο των Iced Earth) και Bill Owen, με τον Richard Bateman (μπασίστας της μπάντας την περίοδο '85 - '86) να μην προλαβαίνει να συμμετάσχει, καθώς «έφυγε» από τη ζωή εντός του έτους (με το παρόν EP να είναι αφιερωμένο στη μνήμη του) και τους Jim Morris (ο γνωστός παραγωγός και ιδιοκτήτης του Morrisound Studio), Ruben Drake (μπασίστας στο τελευταίο Demons And Wizards, αλλά και στους Sons Of Liberty) και Mark Prator (ex-Iced Earth, ex-Demons And Wizards μεταξύ άλλων) να συμβάλλουν με τον τρόπο τους στο τελικό αποτέλεσμα.

Βέβαια, τι σκοπιμότητα έχει μια τέτοια κίνηση την συγκεκριμένη περίοδο δύσκολα μπορώ να καταλάβω, τουλάχιστον με βάση τα καθαρά μουσικά κριτήρια του εγχειρήματος, αφού πρακτικά μιλάμε για μια μπάντα και τις ιδέες της που μετεξελίχθηκαν κάτω από το όνομα των Iced Earth από τις αρχές των '90s κι έπειτα. Τα περισσότερα τμήματα των εδώ εμφανιζόμενων συθέσεων έχουν χρησιμοποιηθεί σε κάποια Iced Earth σύνθεση εντός της προαναφερθείσας δεκαετίας, ενώ το ίδιο συμβαίνει πάνω-κάτω και για τους τίτλους των κομματιών, οι οποίοι είτε αυτούσιοι είτε ελαφρώς παραλλαγμένοι έχουν εμφανιστεί σε κάποιο άλμπουμ των Iced Earth μέχρι και το "Horror Show".

Προφανώς, ο Schaffer δεν είναι ο μοναδικός μουσικός της γενιάς του που προβαίνει σε κάποια ανάλογη κίνηση «νεκρανάστασης» μιας πρώιμης/προηγούμενης μορφής της μπάντας που «τρέχει», με το παράδειγμα των Refuge του Peavy Wagner να είναι κατατοπιστικό και να δίνει μια ιδέα για το κατά πόσο μπορεί να είναι λειτουργική μια τέτοια παράλληλη δραστηριότητα. Ωστόσο, ουσιαστικά συμπεράσματα θα μπορούν να εξαχθούν εφόσον ο Schaffer συνεχίσει τους Purgatory και κυκλοφορήσει μαζί τους εξ ολοκλήρου νέο υλικό, μιας και, καλώς ή κακώς, όσο ενδιαφέρουσες κι αν είναι οι νέες μορφές των συνθέσεων από τα ντέμο της μπάντας (όπως το ήδη γνωστό "Dracula"), δεν παύουν να αποτελούν «χθεσινά νέα», όντας γνωστές εδώ και δεκαετίες κι έχοντας παρουσιαστεί τμηματικά σε διάφορες στιγμές μέσα στη δισκογραφία των Iced Earth.

Στα θετικά της κυκλοφορίας, είναι σχεδόν συγκινητική η επανεμφάνιση του Gene Adam, με τον τραγουδιστή του θρυλικού ντεμπούτου των Iced Earth να παραμένει απόλυτα αναγνωρίσιμος χάρη στο χαρακτηριστικότατο τρόπο που τραγουδά, αλλά συγχρόνως να έχει βελτιώσει αισθητά το τεχνικό κομμάτι των ερμηνειών του. Συγχρόνως, η ατμόσφαιρα του EP αναμενόμενα θυμίζει εκείνη από τις πρώτες δουλειές των Iced Earth, γεγονός που λειτουργεί ευεργετικά ως προς το συναισθηματικό κομμάτι των ακροάσεων, ενώ και η επεξεργασία (κοινώς, το «σουλούπωμα») των συνθέσεων υπήρξε εξαιρετικά λεπτομερής, χαρίζοντας σε ξεχασμένα τραγούδια τριακονταετίας τον αέρα να μπορούν να σταθούν αξιοπρεπέστατα στις παροντικές απαιτήσεις.

Εύλογα, ο παραλληλισμός του EP των Purgatory με το περσινό "Inception" των Sanctuary δεν φαντάζει καθόλου άτοπος, μιας και στις δύο περιπτώσεις η επιστροφή στο παρελθόν μας χαρίζει μια πληρέστερη, διαφορετική εικόνα των πεπραγμένων της εκάστοτε μπάντας, με έντονο το στοιχείο του σεβασμού ως προς τον ακροατή, αλλά και ως προς το υλικό καθεαυτό. Κι αν υπάρξει ανάλογη συνέχεια μελλοντικά στο project, αυτή θα είναι σίγουρα καλοδεχούμενη.

  • SHARE
  • TWEET