High Vis

"And if you need a light, I’ll be your guide"

Βραδιάζει. Τριγυρνάς ανάμεσα σε συγκοινωνίες, αστικά τετράγωνα, με τα ακουστικά στα αυτιά. Φανάρια, μηχανές αυτοκινήτων, περαστικοί διάλογοι, πινακίδες, πολυκατοικίες. Βουή. Βιάζεσαι να γυρίσεις σπίτι, να βάλεις τέλος σε άλλη μια κατάκοπη ημέρα. Ο καθένας μπορεί να βρει μουσικές που να απαθανατίζουν αυτή την εσωτερική βουβή κραυγή που επιθυμεί να εκτονωθεί, αυτό το ανάθεμα. Ο τρίτος δίσκος των Βρετανών High Vis, "Guided Tour", αποτελεί πιθανώς έναν από τους ελάχιστους δίσκους που μπορώ με βεβαιότητα να σου προτείνω ανεξαρτήτως των προτιμήσεών σου. Η εξήγηση είναι στα τραγούδια, αυτά τα τραγούδια που αντηχούν σκέψεις, κοινούς προβληματισμούς, συλλογικά όνειρα, προσωπικές μετάνοιες, ταξική οργή, πίστη, αποδοχή, ελπίδα.

"Is it easy to live with nothing to lose?
The only ones left are the ones I choose"

Όχι, δεν είναι η πρώτη φορά που οι κύριοι επιτυγχάνουν να πιάσουν τέτοια ψυχογραφικά μεγαλεία. Πριν δύο χρόνια, το δεύτερο άλμπουμ τους, "Blending", ήρθε και πήρε τα πάντα παραμάζωμα. Το D.I.Y. hardcore punk παρελθόν και ιδεώδες των μελών της μπάντας μπλέχθηκε με τα πάντα από το post-punk μέχρι τον ήχο του Madchester και το shoegaze και ρήμαξε ψυχές, αφήνοντας από όπου περνούσε έναν σπόρο οικουμενικότητας, αλληλοβοήθειας, συμπαράστασης, κατανόησης, μια βαθύτερη προσωπική σύνδεση όπου βρήκε ευήκοα ώτα. Οι High Vis έκτοτε «μεγάλωσαν», όπως και το ακροατήριό τους. Οι ζωντανές τους εμφανίσεις όμως, παρέμειναν πιστές στο ιδεώδες της αιώνιας νιότης. Ενέργεια, κατευθυνόμενη, στοχευμένη, δημιουργική και εύφορη. Κάπως έτσι φτάνουμε στο πολυαναμενόμενο νέο τους βήμα, το "Guided Tour".

"Somewhere in between our hope and fate
Nothing ever comes to those who wait"

Ο δίσκος ξεκινά με το ομότιτλο κομμάτι και τον τρομερό frontman Graham Sayle να τραγουδά με την πιο καθαρή φωνή του, τείνοντας χείρα βοηθείας. Από τις πρώτες συγχορδίες και μπασογραμμές, καθίσταται αντιληπτό πως όλα όσα ήταν και είναι οι High Vis, είναι παρόντα, στην διαυγέστερη μορφή τους. Η αξέχαστη και φορτισμένη πρώτη ακρόαση του δίσκου, με βρήκε να αναφωνώ βουρκωμένος σε ευδαιμονία, πως «τα κατάφεραν». Τι ακριβώς; Μα να μην επαναπαυτούν σε μια επανάληψη της όποιας «επιτυχίας».

Τα 38 λεπτά του "Guided Tour", πέρα από ένα εκλεπτυσμένο μα και τραχύ αμάλγαμα όλων των επιρροών της μπάντας, είναι η καλλιτεχνική ταυτότητα μιας μπάντας με όραμα αποκρυσταλλωμένο όπως και η απεύθυνσή της. Στο "Drop Me Out" το distortion χτυπά κόκκινο, η αγριάδα επανέρχεται σε ένα punk όργιο, οι στίχοι κόβουν εκ νέου βαθιά. Είναι όμως κομμάτια όπως το "Worth The Wait" που ξεδιπλώνουν τη διαφορετικότητα και το ταλέντο αυτής της πεντάδας. Παιχνιδιάρικες συγχορδίες, μελωδίες που αυξομειώνουν εντάσεις, δυναμικά τέμπο, φωνητικές γραμμές για να τραγουδώνται με υψωμένες σφιγμένες γροθιές.

"And if I shout, will you try and hear me?"

Οι High Vis αποκαλούν το νέο τους άλμπουμ και το πιο ελπιδοφόρο τους. Πράγματι, ανάμεσα σε βαθιά μελαγχολικές και εσωστρεφείς στιγμές όπως το "Fill The Gap" ή το "Feeling Bless" που αν και βουτά σε ονειρικά ηχοτοπία ηχεί ως μια ταξική αφύπνιση, Οι High Vis μας ξεναγούν σε έναν κόσμο σκληρό, αντιφατικό, γκρίζο, έναν κόσμο όμως που δεν έχει παραιτηθεί ακόμη ολοσχερώς. Η ταξική hardcore οργή του "Mob DLA" θα κάνει το αίμα να βράσει εκ νέου έπειτα από το ιντερλούδιο του "Farrigdon". Σε μια από τις κορυφές του δίσκου, η εκφώνηση του "they owe you more than a fucking living" πέρα από το ότι δημιουργεί ανατριχιαστικούς συνειρμούς είναι και μια υπενθύμιση πως όσο και αν πειραματιστούν ή εκλεπτύνουν τον ήχο τους, οι Άγγλοι θα συνεχίσουν να τιμούν τις (μουσικές και μη) καταβολές τους.

"Face to face
With all I've known
But I can't call these thoughts my own
Redemption so far beyond me
Paranoid, alone and lonely"

Στην «αντίπερα όχθη», το brit-pop του "Untethered" ισορροπεί ακροβατώντας σε μια συναισθηματικά φορτισμένη, κλωστή. Στα τέσσερα λεπτά του, συμπυκνώνει μια υπόκωφη ένταση στον συνδυασμό απαγγελίας και αιθέριων leads, απλά για να χαθεί στον αέρα έχοντας προλάβει να στιγματίσει. To "Guided Tour", ακολουθεί μεν την λογική του προκατόχου του, αλλά πέραν της εμβάθυνσης στα επιμέρους συστατικά του δημιουργώντας ένα ποικιλόμορφο μα ισχυρότερα συνεκτικό όλο, διευρύνεται. Στο αναπάντεχο "Mind’s A Lie", τα house samples της DJ Ell Murphy το μετατρέπουν σε ένα dance punk μανιφέστο, από αυτά που δίνουν ήχο στην θολούρα του προαναφερθέντος απογεύματος, με κάθε του χτύπο να συντονίζεται με σκέψεις και βλέμμα.

Ο δίσκος θα ολοκληρωθεί μέσα σε punk rock αποθέωση με το "Gone Forever", εντείνοντας την αίσθηση της σημασίας της στιγμής, του ανυποχώρητου. "Pacifism’s a privilege" αναφωνούν, γιατί δεν παραδίνονται στον μηδενισμό του σχετικισμού, ούτε εθελοτυφλούν για τη δική τους θέση. Όλα είναι ρευστά, όπως το ηχόχρωμα των High Vis. Η ευελιξία του ήχου τους όμως, που επιτρέπει στο "Guided Tour" να στρίβει, να κορυφώνεται, να υπνωτίζει και να δυναμιτίζει, να συγκινεί και να πεισμώνει, δεν χάνει ούτε την αιχμή ούτε τις γωνίες της.

Και ας απουσιάζουν οι μεμονωμένες κορυφές του προκατόχου του. Οι High Vis είναι ένα από τα ελάχιστα συγκροτήματα που μπορούν να εμπλακούν σε διαφορετικές συζητήσεις από ετερόκλητους οπαδούς της κιθαριστικής εναλλακτικής μουσικής. To post-punk του σήμερα πιθανώς έχει βρει τις μαρκίζες του αλλού, αλλά η ακατάβλητη, παθιασμένη του καρδιά εδώ χτυπάει δυνατά. High Vis, ο κόσμος πλέον σας ανήκει.

"It runs deep
Behind the silence
Detached
Withdrawn and violent
Words are failing
We couldn't see
I wasn't there for you
You could never be there for me"

Bandcamp
Spotify
Youtube