Grails

Chalice Hymnal

Temporary Residence (2017)
Από τον Θεοδόση Γενιτσαρίδη, 17/02/2017
Φανταστικό πειραματικό ταξίδι, ορχηστρικής ψυχεδελικής μουσικής... και όχι μόνο
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Έξι χρόνια μετά τον τελευταίο τους δίσκο "Deep Politics" και πέντε μετά το split EP, "The Black Tar Prophecies Vol 5" με τους Pharaoh Overlord, επανέρχονται με νέα ολοκληρωμένη δουλειά και είναι όσο γεμάτη δεν θα περίμενες ποτέ. Οι οπαδοί και οι γνώστες του ήχου του συγκροτήματος θα εντοπίσουν άμεσα τον πλούτο και την ατελείωτη έμπνευση που κρύβουν ένα προς ένα όλα τα κομμάτια. Όσοι δεν έχει τύχει να ξανακούσουν κάτι από αυτούς, πρέπει να σπεύσουν άμεσα προς ακρόαση των δίσκων "Red Light", "Burning Off Impurities" και "Doomsdayer's Holiday". Όχι ότι οι υπόλοιπες κυκλοφορίες τους είναι κατώτερες, απλά είπα να περιορίσω το δείγμα στα πιο αντιπροσωπευτικά κατά τη γνώμη μου.

Το πρώτο δείγμα τους, με το ομώνυμο και πρώτο του δίσκου κομμάτι έδειξε αμέσως ότι φέτος θα χρησιμοποιήσουν krautrock, jazz, post-rock μέχρι και πιο έντεχνα ακόμα και παλιομοδίτικα rock στοιχεία στις συνθέσεις τους. Η συνέχεια με το "Pelham" που νομίζεις ότι ακούς το μουσικό θέμα του Ιππότη της Ασφάλτου σε μια synth έκφανση, το ατμοσφαιρικό και αρκετά ονειρικό ambient του "Empty Chamber" και το απροσδόκητα βαρύ αλλά εντελώς ψυχεδελικό rock "New Prague", μας εξηγούν και μας παρουσιάζουν τις τρεις βασικές κατευθύνσεις του δίσκου. Στις τρεις αυτές συνθέσεις νομίζεις ότι ακούς τρεις εντελώς διαφορετικές μπάντες. Ο ήχος δεν έχει σχεδόν καμία σχέση μεταξύ τους. Αυτό είναι, όμως, και το φανταστικό που σου προσφέρει αυτή η δημιουργία.

Παρακάτω, με το "Deeper Politics" το οποίο προφανώς και παραπέμπει στην παλιότερη δουλειά τους (μαζί με το "Deep Snow II"), ακούς δραματικές αλλά άκρως ρομαντικές μελωδίες αρκετά κομψά βαλμένες με προσεγμένα έγχορδα και πιάνο. Στο "Tough Guy" απορείς μέχρι που μπορεί να φτάσει αυτή η παρέα. Μιλάμε για ένα προοδευτικό, αλλά ανατολίτικο-wave που εξελίσσει τον ήχο του συγκροτήματος. Το "Rebecca" που έπεται ξαναρίχνει τους τόνους με βελούδινους και αρκετά ομιχλώδεις ήχους. Το "The Moth & The Flame" μετά είναι, ίσως, το πιο απλό και ενδεχομένως αδιάφορο κομμάτι τους. To "Thorns II" που ακολουθεί είναι οι καινούργιοι Grails. Είναι η απόδειξη του πόσο καλοί μουσικοί είναι και πόσο τεχνικά άριστα μπορούν να υπηρετήσουν τέτοιου είδους κομμάτια. Πλησιάζοντας προς το κλείσιμο αυτής της κυκλοφορίας έρχεται το ποιοτικότατο δεκάλεπτο "After The Funeral". Μια κομματάρα που έτσι γεμάτη και μυστήρια, παρουσιάζει απίστευτα κινηματογραφικά μια μαύρη και νουάρ ιστορία. Απορώ πως δεν έχουν γράψει κανένα soundtrack αυτοί εδώ τόσα χρόνια.

Τα "Adam’s Peak" και "Kebnekaise" αν τα πάρουμε σαν ονόματα, είναι δύο βουνά, δύο κορυφές στη Σρι Λάνκα και τη Σουηδία αντίστοιχα. Σαν κομμάτια, είναι ένα έξτρα εφτάιντσο δώρο στην κυκλοφορία. Μουσικά είναι επίσης γεμάτα και καλοφτιαγμένα όπως σχεδόν όλα τα παραπάνω. Οι ήχοι τους βαριά απαλοί για τ' αυτιά και η ατμόσφαιρα τους αρκετά όμορφη.

Οι Grails κράτησαν όλα τα στοιχεία του παρελθόντος. Έμπλεξαν λίγο παραπάνω ambient και μοντέρνες εκδοχές του rock στην ψυχεδέλεια τους και παρουσιάζουν μερικά εξαιρετικά απολαυστικά κομμάτια. Είναι ο δίσκος που μπορείς να απολαύσεις κάθε στιγμή της ημέρας. Είναι η συντροφιά που μπορεί να σου προσφέρει η ψυχεδελική μουσική. Το φανταστικό είναι ότι αυτός ο δίσκος είναι ο περισσότερο ποικιλόμορφος τους, αλλά ταυτόχρονα και ο πιο προσιτός. Εξαιρετικός.

Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET