Duoyu

Από την πρώτη στιγμή που είδα το εξώφυλλο του Duoyu δεν μπορώ να ξεκολλήσω το κεφάλι μου από τους αρκετά δημοφιλείς στις Η.Π.Α. αλλά εντελώς παραγνωρισμένους στην Ευρώπη Phish. Ίσως να φταίει το ξεκοκαλισμένο ψάρι που πρωταγωνιστεί, ίσως και το όνομα τους που παραπέμπει, αντίστοιχα με την εξεζητημένη ανορθογραφία του Phish, σε αναγραμματισμό του Do You. Μάλλον τίποτα από τα δύο δεν ισχύει και ειδικότερα το τελευταίο, μιας και Duoyu στα κινέζικα σημαίνει περιττός ή κάτι τέτοιο. Κανείς δεν πρέπει να πηγαίνει κόντρα στα παιχνίδια του μυαλού.

Πέρα από τη διαφαινόμενη αγάπη τους για τα ψάρια οι Duoyu μοιράζονται με τους Phish το κοφτερό χιούμορ που εκπέμπουν οι δίσκοι τους αλλά και την προσπάθεια που κάνουν αμφότεροι να μπλέξουν πολλά και μερικές φορές εντελώς ετερόκλητα είδη μουσικής. Στο δεύτερο και ομώνυμό τους, περνούν με χαρακτηριστική ευκολία από το επιθετικό γκρουβαριστό funk στην ψυχεδέλεια και από το σταθερά οριοθετημένο math σε πιο χορευτικά, σε σημεία ακόμα και ska περάσματα. Υπάρχουν στιγμές, που το όλο πράγμα δένει και το αποτέλεσμα είναι απολαυστικό ("I Am A Fish", "Piercing Eye"), υπάρχουν όμως και κάποιες που η προσπάθεια για να χωρέσουν πολλές ιδέες στο ίδιο τραγούδι γίνεται αυτοσκοπός και έτσι χάνει την ουσία και τη συνοχή του.

Η τρομπέτα που υπάρχει σε κάθε τραγούδι ενοποιεί το δίσκο του δίνει ιδιαίτερο χρώμα. Η diy παραγωγή είναι κρυστάλλινη μεν, θα μπορούσε να ήταν πιο ζεστή δε, και να κάλυπτε μια μικρή αδυναμία που υπάρχει στην προφορά του τραγουδιστή.

Ακούγοντας το πολυσχιδές "Duoyu" καταλαβαίνεις ότι οι Αθηναίοι είναι μια φτιαγμένη για live μπάντα. Η μουσική που παίζουν απαιτεί εκτελεστική δεινότητα και εξαιρετικό δέσιμο μεταξύ τους, στοιχεία που αμφότερα φαίνεται ότι τα έχουν. Και μάλιστα πολύ άνετα. Αν αφεθούν στην απλότητα και αφήσουν τις συνθέσεις τους να αναπνεύσουν θα μας δώσουν ακόμα πιο ενδιαφέροντα πράγματα στο μέλλον.