Drain

Το ντεμπούτο των Drain, "California Cursed" που κυκλοφόρησε το 2020, τους σύστησε σε μεγάλη μερίδα κόσμου εκκωφαντικά. Σε μια εποχή που το crossover hardcore κοχλάζει εκ νέου στο underground, οι Αμερικανοί απέδειξαν πως διαθέτουν όλα τα εχέγγυα για να προχωρήσει το ακροατήριο και πέρα από τους Power Trip. Ναι, οι Drain είναι περισσότερο πάνκηδες από ότι thrashάδες, με μέλη τους να έχουν διατελέσει και στο υπόγειο θαύμα των Gulch, αλλά αυτό λίγα λέει για τις δυνατότητές τους. To δεύτερο άλμπουμ τους, και πρώτο υπό την σκέπη της εμβληματικής Epitaph, ήρθε και επιβεβαίωσε αυτό για το οποίο συζητούσαν οι σχετικοί κύκλοι. Οι Drain είναι μπάντα που ήρθε για να μείνει.

To "Living Proof" καταφέρνει μέσα σε 26 λεπτά να ενσωματώσει όλα τα αναζητούμενα στοιχεία του ήχου, τόσο τεχνικά όσο και σε επίπεδο αίσθησης και προσωπικότητας. Το κάνει δε, με τέτοιο τρόπο ώστε να μην αφήνει περιθώρια αμφιβολίας, ενώ παράλληλα καταφέρνει να μην αυτοεγκλωβιστεί. Τέτοιες μουσικές, παραμένουν σήμερα επίκαιρες επειδή συνεχίζουν να αιχμαλωτίζουν την οργή της νεότητας, την ανάγκη για γκρέμισμα των τειχών του αδιεξόδου, επειδή πάντα θα κάνουν το σώμα σου να αντιδρά αταβιστικά στο άκουσμά τους.

Οι Drain, δίχως στάλα επιτήδευσης, φιλτράρουν τον ήχο τους σε σημείο όπου δεν συμβιβάζονται με απλά καλά riffs και breakdowns. Δεν αρκούνται σε γενικόλογα στιχάκια, ή απλώς διαδοχικές συνθέσεις δίχως προσωπικότητα. Φροντίζουν, από το tracklist μέχρι την εκφορά της τελευταίας λέξης, από τις αποστροφές του "Weight Of The World" και τα mid-tempo φτυσίματα του "Watch You Burn", μέχρι την ΔΙΑΣΚΕΥΑΡΑ στο "Good Good Things" των Descendents, που το φέρνουν στο σήμερα με Turnstile-ικό τρόπο, να παραδόσουν μια crossover εποποιία.

Το εναρκτήριο "Run Your Luck" φέρνει την Νέα Υόρκη του 1986 στο σήμερα, λιτά και αποφασιστικά. Οι Drain με το νέο τους άλμπουμ επιτίθενται και δημιουργούν ένα άκουσμα αισθητικά οικείο, ευχάριστο αλλά και με αρκετές πινελιές ώστε να κρατά τις ακροάσεις αμείωτες. Οι thrash metal απολήξεις των leads, των κοψιμάτων και μερικών γεφυρών, όπως του "Imposter" (με το φοβερό "imitation is the lowest form of flattery" να δονεί), σηκώνουν σκόνη που θα υπενθυμίσει πόσο κοινές είναι οι προσεγγίσεις των δύο ιδιωμάτων. Ανάμεσά τους, τo μπάσο του "Devil’s Itch" θα φέρει τους Cro-Mags δίπλα δίπλα με τους D.R.I., και το φρέσκο hip-hop ξέσπασμα του "Intermission" θα υπενθυμίσει εκ νέου, πως αυτή η hardcore γενιά μεγάλωσε έχοντας το στο μυαλό ως ήθος, όχι ως ηχητική περιχαράκωση, πράγμα που συνεπάγεται ευρύτερες επιρροές και έμπνευση από συγγενικές υποκουλτούρες.

Το φινάλε του "Living Proof" με την ομότιτλη σύνθεση, είναι μια ειλικρινής κατάθεση έμπνευσης και ταλέντου. Δεν επιλέγω συχνά τέτοιες λέξεις για να «περιγράψω» κυκλοφορίες, αλλά μεγάλο μέρος του ενθουσιασμού που αναβλύζει από τις ακροάσεις του νέου δίσκου των Καλιφορνέζων, πηγάζει από την διαπίστωση, σε κάθε μήκος και πλάτος, της κατάθεσης που πραγματοποίησαν κατά τις ηχογραφήσεις του. Αν αρέσκεσαι σε αυτό τον ήχο, βρήκες μια από τις κυκλοφορίες της χρονιάς. Αν έχεις απορία, το τι μπορεί να κάνει, από όλες τις απόψεις, το crossover hardcore σήμερα, και ονειρεύεσαι συναυλίες, καλοσύνη, αλληλεγγύη αλλά και ιδρωμένη διασκέδαση στα pits, τότε εδώ θα βρεις το ιδανικό καλωσόρισμα. Οι Drain δικαιώνουν τις προσδοκίες και καθίστανται ένα σχήμα αναφοράς στη σκηνή τους.

Spotify
Bandcamp
Youtube