Το Rocking επιλέγει τις «υπόγειες» κυκλοφορίες του 2018

"One good thing about music, when it hits you, you feel no pain" - Bob Marley

Όσο περνάει ο καιρός, τόσο δεν βάζουμε μυαλό κι ακούμε ολοένα και περισσότερη μουσική. Κάπως έτσι φτάσαμε για ακόμη μια φορά στο σημείο να σας παρουσιάσουμε κάποιους δίσκους και καλλιτέχνες που είτε κάνουν τα πρώτα δισκογραφικά τους βήματα, είτε παίζουν live μπροστά σε συγγενείς και φίλους, είτε προκάλεσαν αίσθηση στο εξωτερικό, είτε ακόμα είναι παλιές καραβάνες με το ελάχιστο της αναγνώρισης / δημοφιλίας. Το μόνο σίγουρο είναι πως μας άρεσαν αρκετά για να τους αφιερώσουμε μερικές αράδες και να τους γνωρίσετε κι εσείς με τη σειρά σας. Happy digging για ακόμα μια χρονιά και προσοχή στα εξώφυλλα.



Θεοδόσης Γενιτσαρίδης

Antlers - "Beneath.Below.Behold"
Totenmusik
(Atmospheric Black Metal)

Antlers - Beneath.Below.Behold

Η σκηνή φέτος είχε μερικά όμορφα πράγματα. Svartidauði, Panopticon, A Forest Οf Stars και η δισκάρα των Weigedood δεν μας άφησαν με παράπονο. Αυτό εδώ όμως, περισσότερο άγνωστο και καλά κρυμμένο, δεν ακούστηκε πολύ. Καλοδουλεμένη μουσική με ό,τι μπορείς να περιμένεις από το είδος. Αλλάζει από δυνατό και άγριο σε σκεπτικό και πάρα πολύ δραματικό πάρα πολύ συχνά, έντονα και αρκετά πετυχημένα. Στις κιθάρες ειλικρινά έχει γίνει εξαιρετική δουλειά. Ο δίσκος είναι σίγουρα μέσα στα καλύτερα, αν όχι το καλύτερο, του είδους για τη χρονιά. Ενδιάμεσα στις μεγάλες συνθέσεις έρχονται γέφυρες ακουστικές, πιανιστικές και αρκετά ήρεμες, ώστε να σε χαλαρώσουν για τον οχετό που ακολουθεί. 

Bandcamp


FACS - "Negative Houses"
Trouble in Mind
(Post-Punk)

FACS - Negative Houses

Σπουδαίος δίσκος από μια μπάντα από το Σικάγο με μέλη των Disappears. Jonathan van Herik, Noah Leger και φυσικά Brian Case. Έχει τη σκοτεινή ατμόσφαιρα που του αρμόζει. Φωνές που θυμίζουν παρελθόν. Μπάσο που πραγματικά σε παραπέμπει στο παλιό dark στυλ των εγχόρδων των Cure και των Joy Division. Αυτό που το κάνει ακόμα πιο ενδιαφέρον είναι ο θόρυβος που στριμώχτηκε ωραία μέσα στις μελαγχολικές μελωδίες και πίσω από τα φωνητικά. Επίσης, ενδιαφέρουσα είναι η αλλαγή τόνου που προκύπτει μεταξύ των περισσότερων κομματιών. Οι στίχοι εν μέρει αφηγηματικοί και γενικότερα μηδενιστικοί και μάλλον απαισιόδοξοι. 

Bandcamp


Clau Aniz - "Filha De Mil Mulheres"
Mercúrio
(Slowcore/Folk Rock/Ambient)

Clau Aniz - Filha De Mil Mulheres

Ήρεμη, υπνωτική και εντελώς γλυκιά μουσική. Βραζιλιάνικες μελωδίες, chill out εμπνεύσεις και καλοκαιρινές μυρωδιές. Αρκετά μελαγχολικά τραγούδια. Χωρίς να γνωρίζεις πορτογαλικά αντιλαμβάνεσαι το συναίσθημα. Είναι σαν ένας ψίθυρος. Σαν ένα καλά κρυμμένο μυστικό. Αρκετά πειραματικό, ιδιαίτερα ονειρικό, αργό και έντεχνο. Πλήκτρα, κιθάρες, κλαρινέτο, διάφορα κρουστά και παραδοσιακά όργανα της Βραζιλίας βγάζουν μέχρι και jazz ήχους. To αποτέλεσμα θα σε κρατήσει. Είναι τόσο διαφορετικό. Στο κομμάτι "Romana" θα βρεις ακόμα και ένα post-rock κρεσέντο. Είναι τόσο μα τόσο υπέροχο. Έχει τόσο πολύ ενδιαφέρον που δεν το φαντάζεσαι. Τα φωνητικά είναι το highlight σίγουρα. 

Bandcamp


Urfaust - "The Constellatory Practice"
Ván
(Doom Metal/Ambient)

Urfaust - The Constellatory Practice

Είναι καμιά εικοσαριά χρόνια στο κουρμπέτι. Παραμένουν υπόγειοι όλα αυτά τα χρόνια. Είναι από το Asten της Ολλανδίας. Κινούνταν κυρίως στον χώρο του ατμοσφαιρικού black metal. Ο φετινός δίσκος είναι αποκάλυψη. Έχει στοιχεία ατμοσφαιρικά, διάφορα σκοτεινά και μαύρα σημεία και πολύ ambient. Όμως, αυτό το αργόσυρτο και βαρύ βασικό του χαρακτηριστικό τον στέλνει προς το doom metal ξεκάθαρα. Δεν είναι κάτι συνηθισμένο. Τα φωνητικά εναλλάσσουν τα οπερετικά και τις κραυγές αρκετά προσεγμένα. Το αποτέλεσμα είναι επιβλητικό και αρκετά κινηματογραφικό. Οι κιθάρες είναι εξαιρετικές και ο θόρυβος αρκετά εντυπωσιακός. 

Bandcamp


Wolvennest - "Void"
Ván
(Heavy Psych/Drone/Black Metal)

Wolvennest - Void

Είναι μια μίξη krautrock και ψυχεδελικών μουσικών που ακούγονταν πριν μισό αιώνα με σκανδιναβικό black metal του '90. Το αποτέλεσμα είναι θορυβώδες metal, με shoegaze υπόβαθρο, drone αισθητική και ένα φανταστικά μοντέρνο ατμοσφαιρικό black που φαντάζει μοναδικό. Τα πλήκτρα, οι σκοτεινές μελωδίες, τα υπνωτικά φωνητικά, η εναλλασσόμενη ένταση, οι goth μυρωδιές, οι δυνατές κιθάρες και η ψυχεδελική ατμόσφαιρα το κάνουν φοβερά ενδιαφέρον. Αν έχεις γοητευτεί από συγκροτήματα όπως Aluk Todolo, Menace Ruine, Urfaust, Oranssi Pazuzu, Ulver, Hail Spirit Noir και Agalloch εδώ θα ακούσεις τα καλύτερα σημεία τους μαζεμένα. Είναι ξεκάθαρο ότι αυτό το συγκρότημα δεν κάνει κάτι καινοτόμο, αλλά από ένα ευρύ φάσμα κυρίως σκοτεινών μουσικών βρήκε το δικό της ήχο και τον παρουσιάζει εντυπωσιακά.

Bandcamp


Αποστόλης Ζαμπάρας

Guðveiki - "Vængför"
Fallen Empire Records
(Black/Death Metal)

Gudveiki - Vaengfor

Η ισλανδική σκηνή στο black metal, είναι από τις πιο δραστήριες της δεκαετίας. Ήδη φέτος, μια από τις κορυφαίες κυκλοφορίες του ιδιώματος, ήταν αυτή των Svartidauði. Αν, όμως, η αναζήτηση ενός συνδυασμού τεχνικής, χαοτικών δομών και ψυχεδέλειας, που άλλοτε σε υπνωτίζει και άλλοτε σε παρασέρνει σε δίνες, είναι στόχος σου, τότε ο συγκεκριμένος δίσκος οφείλει να είναι στο ραντάρ σου. Το συγκεκριμένο συγκρότημα με το δύσκολο όνομα (όπως όλα σχεδόν στη σκηνή), στον πρώτο του αυτόν δίσκο, φροντίζει με τρομερά φωνητικά, αλλά και κατάλληλη μουντή παραγωγή, να παρασύρει τον ακροατή σε δυσοίωνα ηχητικά τοπία και να ξαναχαθεί, σαν σωστό κρυφό διαμαντάκι του ιδιώματος.

Bandcamp


One Tail, One Head - "Words Open, Words Collide"
Terratur Possessions
(Black Metal)

One Tail, One Head - Words Open, Words Collide

Η σύγχρονη νορβηγική μαυρομεταλλική σκηνή προφανώς και υπολείπεται αυτής των αρχών της δεκαετίας του '90. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει τίποτα για συγκροτήματα όπως οι One Tail, One Head. Θυμάμαι πριν κάποια χρόνια τον Fenriz σε μια συνέντευξή του στο site, να μιλάει για την ανερχόμενη σκηνή του Τrondheim. Φέτος, στην ανασκόπησή μας αναφερθήκαμε στους τρομερούς Mare, αλλά οι One Tail, One Head, που δυστυχώς μετά τον πρώτο τους αυτόν δίσκο διαλύθηκαν, αξίζουν ειδικής μνείας. Η αντίληψή τους για τις σκοτεινές μελωδίες και τον ρόλο του rhythm section είναι ανεπανάληπτη, δίνοντας τραγούδια που δύσκολα θα σου φύγουν από το μυαλό. Το νορβηγικό underground διανύει μια άνθηση, και αυτό το συγκρότημα είναι άδικο για τον ακροατή να περάσει απαρατήρητο.

Bandcamp


Rebel Wizard - "Voluptuous Worship Of Rapture And Response"
Prosthetic Records
(Black Metal/Heavy Metal)

Rebel Wizard - Voluptuous Worship Of Rapture And Response

Στον δεύτερο δίσκο τους, οι Αυστραλοί Rebel Wizard, τελειοποιούν την έως τώρα αξιοπερίεργη προσπάθεια τους να παντρέψουν παραδοσιακές heavy metal φόρμες και συνθέσεις με ένα περίβλημα και φωνητικά από κατράμι. Αυτός ο δίσκος, θα έλεγα, δεν απευθύνεται στους οπαδούς του extreme metal, αλλά σε αυτούς πιο παραδοσιακών ιδιωμάτων. To heavy negative wizard metal στο οποίο επιδίδονται, διαθέτει όλα τα κόλπα του παραδοσιακού μέταλ. Ταχύτητες, μελωδίες, δισολίες, εναρκτήρια riff, κιθαριστικά solo, το μπάσο και τα drums, όλα θα προϊδέαζαν για άλλου τύπου συνθέσεις. Να όμως που το θέμα, τα κάφρικα φωνητικά, η παραγωγή και οι καλά κρυμμένες μελωδίες συνθέτουν ένα εντυπωσιακό μείγμα γεμάτο από ποιοτικές και ευκολομνημόνευτες συνθέσεις.

Bandcamp


Ancst - "Ghosts Of The Timeless Void"
Lifeforce Records
(Crust/Hardcore/Black Metal)

Ancst - Ghosts Of The Timeless Void

Το πάντρεμα του hardcore crust με το extreme metal, είτε μέσω του σουηδικού death metal, είτε του black, δεν είναι καινούργιο κόλπο. Οι Γερμανοί Ancst πάντως που φέτος κυκλοφόρησαν δυο full-length, ένα split, και ένα EP, είναι από τις μπάντες που επιχειρούν με σύγχρονο τρόπο, αυτήν την ένωση. Οι κοινωνικές τους ευαισθησίες και οι καυστικοί πολιτικοποιημένοι τους στίχοι, στοχεύουν μέσα από καταιγιστικές και συναισθηματικά φορτισμένες συνθέσεις, να χτυπήσουν τις συνέπειες του σύγχρονου τρόπου ζωής για τον ψυχισμό του ατόμου. Εδώ, στην κορυφαία τους κυκλοφορία, οι δυο κυρίαρχες όψεις, το crust που υποβόσκει απειλητικά στους ρυθμούς και οι μελωδίες του black, τέμνονται και το κέντρο βάρους τους είναι ασήκωτο και ποιοτικότατο.

Bandcamp


Witch King - "Voice Of The Ossuary"
Blood Harvest Records/Helter Skelter Productions
(Black/Death Metal)

Witch King - Voice Of The Ossuary

Υπάρχει μια υποκατηγορία του extreme metal που θα παραμένει διαρκώς πεισματικά αυτούσια. Αυτή του war/bestial black metal, που οφείλει σχεδόν τα πάντα στους Blasphemy και τη λατινοαμερικάνικη σκηνή. Τα τελευταία χρόνια έρχονται διαρκώς νέες κυκλοφορίες αυτού του στυλ, που δεν φημίζονται για την ποικιλομορφία τους, αλλά διαθέτουν τα εχέγγυα για να κάνουν κεφάλια να κουνηθούνε και μάλιστα με βίαιες διαθέσεις. Οι Αμερικανοί Witch King, προσπερνάνε τη μανία των συγκροτημάτων της σκηνής για έμφαση πρωτίστως στην αισθητική, και φροντίζουν να γράψουν καλά τραγούδια για να βασανίσουν αυτιά. Με το καλά φυσικά εννοώ πολεμικά riff, άγρια τύμπανα, ανάλογη δύστροπη παραγωγή, και απάνθρωπα φωνητικά, με τις απαραίτητες στιγμές εξάρσεων αλλά και πιο mid ρυθμικών καταστάσεων.

Bandcamp


Γιώργος Ζαρκαδούλας

Goatman - "Rhythms"
Rocket Recordings
(Afro/Psychedelic/Ethnic/Gospel)

Goatman - Rhythms

Λίγους μήνες μετά το 7" των Goat με την ομότιτλη τραγουδάρα, έσκασε από το πουθενά ο παρθενικός δίσκος του Goatman. Το επιφανές αυτό μέλος της σουηδικής κολεκτίβας, μας δίνει τον δικό του ορισμό στο τι εστί groove και μέσω διάφορων μουσικών ειδών, συνέθεσε ένα άλμπουμ ικανό να κάνει κατάληψη στο στερεοφωνικό. Οι guest συμμετοχές στα φωνητικά το κάνουν ακόμα πιο γοητευτικό, είτε πρόκειται περί afro jazz είτε περί gospel. Είναι, βλέπεις, κι εκείνο το μαγικό χωνευτήρι των Goat που μετατρέπει τις παράταιρες μουσικές παραδόσεις σε οικουμενική διασκέδαση.

Bandcamp


Wizard Must Die - "In The Land Of The Dead Turtles"
Self Released
(Progressive/Psychedelic/Desert Rock)

Wizard Must Die - In The Land Of The Dead Turtles

Η αλήθεια είναι πως αποφεύγω πλέον μπάντες με το Wizard συνθετικό, ετούτοι όμως εδώ οι Γάλλοι με κέρδισαν σχεδόν αμέσως. «Ποιον νοιάζει ποιοι είμαστε; Απλώς ακούστε». Αυτό είναι το moto τους κι έπειτα από 34 λεπτά το κέρδισαν το χειροκρότημα. Το ντεμπούτο τους με την αιματηρή του ιστορία, είναι μια πολλά υποσχόμενη δήλωση. Ακροατές φίλα προσκείμενοι σε προοδευτικές μπάντες όπως οι Tool, σε desert rock μπάντες όπως οι Truckfighters και στο rock 'n' roll ως μουσικό είδος και ρυθμό, λογικά θα το καταχαρούν. Το ότι θα πει κάτι και σε grunge-αδες είναι το bonus.

Bandcamp


Holy Grove - "II"
Ripple Music
(Doom Metal)

Holy Grove - II

Δεν έχω ακούσει τον πρώτο τους δίσκο να σου πω την αλήθεια. Και δεν ξέρω αν θα το πράξω μετά από τέτοια κατραπακιά. Μάλλον θα αράξω εδώ, στα εκπληκτικά φωνητικά της Andrea Vidal και στις σαφέστατες παραπομπές στη Miny Parsons. Στους Royal Thunder όχι τόσο, καθότι πιο επικοί και τα κιθαριστικά σολίδια είναι ένα τσακ παραπάνω heavy. Οι Holy Grove έχουν πετύχει έναν συνδυασμό στον δίσκο αυτό, που θα συγκινήσει κόσμο: Οι πένθιμες μελωδίες του Greg Mackintosh δεν ακούστηκαν ποτέ πιο χορευτικές. Ούτε και τόσο progressive ο Iommi από την άλλη.

Bandcamp


Second Sun - "Eländes Elände"
Gaphals
(Psychedelic/Vintage Rock)

Second Sun - Eländes Elände

Τείνουν να γίνουν μόνιμοι κάτοικοι της στήλης οι Σουηδοί. Έπειτα από τον πρώτο τους δίσκο μας επισκέπτονται για δεύτερη συνεχόμενη φορά. Παραμένουν vintage και folk στα χνάρια των Dead Man, έχουν εμπλουτίσει όμως τις ενορχηστρώσεις. Μην φανταστείς σε τεράστιο βαθμό, τόσο όσο να ακούγονται πλέον και λίγο προοδευτικοί. Γράφουν ακόμα χιτάκια-σφηνάκια τέτοιου τύπου και συνεχίζουν να τα ερμηνεύουν στη μητρική τους γλώσσα. Κι εγώ που θέλω να τα τραγουδήσω, τι θα απογίνω;

Bandcamp 


Αντώνης Καλαμούτσος

Brigid Mae Power - "The Two Worlds"
Thompkins Square
(Folk)

Brigid Mae Power - The Two Worlds

Το δεύτερο άλμπουμ της Αγγλοιρλανδής τραγουδοποιού δεν εσωκλείει την τυπική ακουστική folk μουσική που ίσως να έχεις στο μυαλό σου. Εμποτισμένο με μία ανεξήγητη ψυχεδελική αύρα και υπακούοντας σε μια γραμμικότητα στη σύνθεση που καθόλου δεν αποσκοπεί στο να παράξει χιτάκια, το "The Two Worlds" είναι ένας βιωματικός και πραγματικά προσωπικός δίσκος από μια τραγουδίστρια της οποίας μέχρι και η σπουδαία φωνή μοιάζει να είναι δευτερεύουσα μπροστά στην ψυχή που βγάζει. Η απόλυτη ευαισθησία μετατρέπεται σε απόλυτη δύναμη - είναι άραγε αυτοί οι «δύο κόσμοι»;

Bandcamp


Hostblod - "Morkrets Intag"
Wolfspell Records
(Atmospheric Black)

Hostblod - Morkrets Intag

Πώς γίνεται ένα one man project από κάποιο μακρινό σουηδικό χωριό κι ένας ηχογραφημένος σε σαλόνι δίσκος να βρίσκει τη θέση του στη λίστα μας; Με τη φαντασία και την καλλιτεχνική του καρδιά! Υπέροχο ατμοσφαιρικό black metal που αιχμαλωτίζει την παγωνιά και την απομόνωση με πολύχρωμες φωτοσκιάσεις. Τα τσιριχτά, «κακοδιάθετα» φωνητικά στέκονται δίπλα σε κρύα riff και ζεστές cinematic/folk ενορχηστρώσεις και το αποτέλεσμα είναι ένα άλμπουμ γεμάτο εικόνες και αυθεντικότητα. Πανέμορφο εξώφυλλο επίσης και συνολικά ένα από τα καλύτερα underground ντεμπούτα του 2018. 

Bandcamp


Jack O' The Clock - "Repetitions Of The Old City II"
Self Released
(Progressive Rock/Folk/Country)

Jack O' The Clock - Repetitions Of The Old City II

Το τρομερά παράδοξο με τους Jack O' The Clock είναι ότι ακούγονται ταυτόχρονα σαν το demo του γκρουπ της γειτονιάς μας και σαν μια από τις πιο ευφάνταστες prog μπάντες του πλανήτη. Ο τρόπος που δένουν την κληρονομιά του προοδευτικού rock με την αμερικανική folk/country είναι υπεράνω περιγραφής και η μουσική τους απρόβλεπτη και περιπετειώδης. Σίγουρα δεν οικοδομεί ένα φιλικό προς όλους άκουσμα, αποτελεί όμως ένα εξαιρετικό παράδειγμα για τη φαντασία που μπορεί να κουβαλάει το underground σε πείσμα των καιρών και μια απόδειξη ότι το obscure prog υπάρχει ακόμα. 

Bandcamp


Mamaleek - "Out Of Time"
The Flenser
(Experimental/Black)

Mamaleek - Out Of Time

Το ότι οι Mamaleek παρουσιάζονται ως πειραματικό black σχήμα μοιάζει σαν ένα παραπέτασμα καπνού. Στην πραγματικότητα έχουμε να κάνουμε με ένα από τα πιο προχωρημένα avant rock (;) σχήματα εκεί έξω, σχήμα που υφαίνει τον ιστό του με black, jazz, funk, dub, λούπες, ηχητικό κολάζ και γενικώς με ό,τι κλωστή πέσει στα χεράκια τους. Κάτω από τη μουσική αποσπασματικότητα όμως, βασιλεύει μια διαστροφή και μια κακόβουλη ανάσα. Φαντάσου την αισθητική των Dodheimsgard, αφαίρεσε τις παραμορφωμένες κιθάρες κι αρχίζεις να πλησιάζεις. Μοναδικοί! 

Bandcamp


Vanishing Kids - "Heavy Dreamer"
Svart Records
(Doom/Psych/Rock)

Vanishing Kids - Heavy Dreamer

Πολλά γκρουπ παρουσιάζονται ως psych doom, κανένα όμως δεν ακούγεται τόσο μαγικά εθιστικό όσο οι Vanishing Kids. Η απίθανη φωνητική χροιά της Nikki Drohomyreki ενώνεται με το κιθαριστικό know-how του Jason Hartman (Jex Thoth) και το αποτέλεσμα είναι ένας συναρπαστικός ήχος που τολμάει να συνταιριάξει doom rock, prog και dream pop διαθέσεις σε απολύτως συνεκτικά ηχοστρώματα. Και όλα αυτά χωρίς να χάνει λεπτό την ταξιδιάρικη του διάθεση για χάρη του εκλεκτισμού του. Οι Vanishing Kids είναι από αυτά τα γκρουπ που μπορούν βασικά να αρέσουν σε όλους, απλώς με το να είναι οι εαυτοί τους. Αξίζουν κι επιβάλλεται να μεγαλώσουν!

Bandcamp


Άλκης Κοροβέσης

Doppälgängär - "Melencholia"
Self Released
(Post-Metal)

Doppälgängär - Melencholia

Οι Doppälgängär είναι ένα τριμελές post-metal σχήμα από την Eskilstuna της Σουηδίας. Στον υπέροχο διάδοχο του "The Coldest Sun" θα έρθουμε αντιμέτωποι με ένα σκοτεινό, μελωδικό και βαρύγδουπο post-metal δημιούργημα. Οι έντονες αντιθέσεις, οι συχνές εναλλαγές ρυθμών και εντάσεων στα χνάρια των ISIS και τα φωνητικά που θα ζήλευαν οι Cult Of Luna «φωνάζουν» πως κάτι καλό γίνεται στη μικρή σουηδική πόλη. Οι μεγάλες συνθέσεις του "Melencholia" κυλούν απρόσκοπτα και ο επόμενος γύρος είναι αναπόφευκτος, αν αντέχεις την αποπνικτική του ατμόσφαιρά. Με τη δεύτερη κυκλοφορία τους, οι Doppälgängär αποδεικνύουν ότι διαθέτουν την απαραίτητη ποιότητα ώστε να γίνουν ένα από τα κορυφαία ονόματα στον χώρο.

Bandcamp


Sisare - "Leaving The Land"
V.R Label
(Progressive Rock)

Sisare - Leaving The Land

Το πρώτο πράγμα που συνειδητοποίησα όταν άκουσα τους Φινλανδούς, είναι πόσο πολύ μου έχουν λείψει οι Opeth με το πιο προσιτό progressive rock τους που κορυφώθηκε στο "Damnation". Γιατί οι Sisare στον δεύτερο δίσκο τους κάνουν ακριβώς αυτό. Παίζουν σύγχρονο progressive rock χωρίς να αναλώνονται σε επιδείξεις και πολύπλοκες συνθέσεις. Πέρα από τις εξαιρετικές κιθαριστικές γραμμές, άξια αναφοράς είναι και η ιδιαιτέρως εκφραστική φωνή του Severi Peura, η οποία θα φέρει στον νου συχνά πυκνά τον Akerfeldt. Το "Leaving The Land" έχει ένα μειονέκτημα όλο και όλο, τη μικρή του διάρκεια. Οι Sisare - αν συνεχίσουν έτσι - είναι έτοιμοι για μεγάλα πράγματα, ενδεχομένως και στα επίπεδα των Riverside, με τους οποίους κανείς μπορεί να παρατηρήσει αρκετά κοινά στοιχεία. 

YouTube


Dödsrit - "Spirit Crusher"
Self Released
(Crust/Black/Post-Metal)

Dödsrit - Spirit Crusher

Με δυο πολύ δυνατές κυκλοφορίες «έκλεισαν» το 2018 οι Dödsrit. Πρώτα το ομώνυμο και ακολούθως το "Sprit Crusher". Με τέσσερα κομμάτια όλα κι όλα, ελάχιστης διάρκειας τα 7.5 και μέγιστης τα 15 λεπτά, η διαδοχή των "Aura", "Ändlösa ådror", "A Drowning Voice" και "Spirit Crusher" έρχεται απολύτως φυσικά. Ο Σουηδός Christoffer Öster που κρύβεται πίσω από το όνομα Dödsrit καταφέρνει να συνδυάσει το black metal με το crust punk με ομολογουμένως αψεγάδιαστο τρόπο. Η παγερή ατμόσφαιρα που δημιουργούν οι τέσσερις συνθέσεις του δίσκου ανάγουν την ακρόασή του σε μια μοναδική εμπειρία. Με τις ταχύτητες να είναι συχνότερα σε υψηλά επίπεδα, δεν λείπουν οι πιο μελωδικές στιγμές - και εκεί είναι που αποδεικνύεται η ποιότητα αυτής της μπάντας. Επιβάλλεται να τσεκάρετε και τον ομώνυμο δίσκο που προηγήθηκε του "Spirit Crusher".

Bandcamp


Degree Of Arc - "Raptures"
Self Released
(Post-Rock)

Degree Of Arc - Raptures

Σε μια μάλλον φτωχή ποιοτικά χρονιά για το post-rock, οι Degree Of Arc είναι μια μπάντα που αξίζει την προσοχή μας. Το φετινό "Raptures" είναι μια εξαιρετική πρόταση ορχηστρικού post-rock. Παίζοντας με τις εναλλαγές τέμπο, τις προσμίξεις ηλεκτρονικής μουσικής και τα πολλά layers των συνθέσεων, οι Βρετανοί δημιουργούν έναν ταξιδιάρικο δίσκο, δίνοντας πολλές υποσχέσεις για το μέλλον. Οι ambient στιγμές τους φτιάχνουν μια εξαιρετική ατμόσφαιρα κάνοντας το σύνολο του "Raptures" ένα άκουσμα του οποίου η ακρόαση συνιστάται με τη συνοδεία ακουστικών κατά προτίμηση. Οι Degree Of Arc πατούν στη βάση του post-rock, αλλά σε κερδίζουν με τα απρόσμενα στοιχεία στον ήχο τους. Αυτό που οι περισσότερες μπάντες του ιδιώματος έχουν απωλέσει πλέον.

Bandcamp


The Thing With Five Eyes - "Noirabesque"
Svart Lava
(Experimental Jazz/Oriental/Electronica)

The Thing With Five Eyes - Noirabesque

Ένα από τα - εκτός rock - αγαπημένα σχήματα του site είναι και οι Kilimanjaro Darkjazz Ensemble. Δυστυχώς οι Ολλανδοί μερικά χρόνια μετά την κυκλοφορία του "From The Stairwell" διαλύθηκαν. Ωστόσο, οι The Thing With Five Eyes είναι ουσιαστικά η συνέχειά τους. O Jason Kohnen συνοδευόμενος από την τραγουδίστρια Leila Bounous, φτιάχνει έναν συναρπαστικό δίσκο. Στο "Noirabesque" συνδυάζεται η jazz με την ηλεκτρονική μουσική, ενώ υπάρχει έντονο το ανατολίτικο στοιχείο, στο οποίο συνδράμει πρωταγωνιστικά η Bounous. Επιτέλους ένα καλό νέο για τους φίλους των Kilimanjaro Darkjazz Ensemble, αλλά και όσων δεν φοβούνται τους πειραματισμούς στην jazz, όπου κυριαρχεί η μελαγχολία και το oriental στοιχείο. 

Bandcamp


minimál Bogart - "Bark Magic"
Self Released
(Psychedelic/Heavy Rock/Blues)

minimál Bogart - Bark Magic

Με τους Ούγγρους είχαμε ασχοληθεί και νωρίτερα μέσα στη χρονιά όταν και κυκλοφόρησαν το "The Drinkbeast’s Tattoo". Ένα εξαιρετικό δείγμα ορχηστρικής ψυχεδελικής rock με πολλές blues επιρροές. Στο "Bark Magic", τον πρώτο τους ολοκληρωμένο δίσκο, κρατάνε αρκετά από τα στοιχεία αυτά, αλλά με μια σημαντική διαφορά, την προσθήκη φωνητικών. Βαραίνοντας και λίγο περισσότερο το υλικό τους, φλερτάρουν με το heavy rock, αλλά αυτό που τους κάνει ξεχωριστούς για ακόμα μια φορά είναι η εκτεταμένη χρήση της φυσαρμόνικας. Θα ομολογήσω ότι τα φωνητικά με ξένισαν αρκετά, οπότε ίσως θα ήταν συνετό να προσθέσουν τραγουδιστή στην μπάντα, ή να επιστρέψουν στο ορχηστρικό πλάνο τους. Όπως και να έχει, αποτελούν μια από τις ανερχόμενες και αρκετά δραστήριες μπάντες του 2018.

Bandcamp


Asunojokei - "Awakening"
Self Released
(Post/Black Metal)

Asunojokei - Awakening

Οι Asunojokei είναι μια πειραματκή metal μπάντα από το Τόκυο. Στον πρώτο τους δίσκο, ο οποίος μεταφρασμένος στα Αγγλικά σημαίνει "Awakening", τολμούν ένα διόλου ευκαταφρόνητο εγχείρημα. Με τους Alcest να κάνουν τα πρώτα βήματα και τους Deafheaven να το κάνουν να ξεφύγει από τα στενά όρια του black metal, το post-black metal φαίνεται να έχει ακόμα πολλά κεφάλαια στην ιστορία του. Οι Γιαπωνέζοι πατάνε πάνω σε αυτό, αλλά δεν διστάζουν να εισάγουν ακόμα και στοιχεία jazz στη μουσική τους με εξαιρετικό τρόπο. Αν και οι στίχοι είναι αποκλειστικά στα ιαπωνικά, το screamo στυλ προσέγγισης των φωνητικών δεν θα έκανε διαφορά ακόμα και αν αυτοί ήταν στα αγγλικά. Στα γεμάτα τρία τέταρτα μουσικής του "Awakening" χωράνε πολλές αξιόλογες συνθέσεις, καθιστώντας εύκολα τον δίσκο ως ένα από τα κορυφαία ντεμπούτο του 2018.

Bandcamp


Σπύρος Κούκας

Black Cyclone - "Death Is King"
Self Released
(Heavy/Speed Metal)

Black Cyclone - Death Is King

Από τη Σουηδία και την πόλη του Γκέτεμποργκ μας έρχονται οι Black Cyclone, η λιγότερο γνωστή από τις μπάντες που έχει συμμετάσχει ο Linus Johansson των Trial. Εδώ, τον βρίσκουμε να επιδίδεται σε μερικές από τις καλύτερες ερμηνείες της καριέρας του, όντας τόσο κοντά στον τεράστιο Harry "The Tyrant" Conklin όσο μπορεί να φθάσει θνητός τραγουδιστής, ενώ στο background το κολασμένο, παλιομοδίτικο speed metal του σχήματος δεν μας αφήνει να πάρουμε ανάσα. Το λες και χαμένο δίσκο των Satan's Host, πάντως, το ντεμπούτο των Black Cyclone, αν και αυτό διόλου μας χαλάει, ειδικά με τις εδώ ανεβασμένες ταχύτητες και την καλώς εννοούμενη «μαυρίλα» του υλικού. Επίσης, respect για την προσαρμοσμένη χρήση του εισαγωγικού riff του "Harvester Of Sorrow", στην έναρξη του τρομερού "Falling Star".

YouTube


Fortress - "Fortress EP"
Self Released
(Heavy Metal)

Fortress - Fortress EP

Τολμώ να προβλέψω από τώρα πως ετούτοι εδώ οι Καλιφορνέζοι θα μας απασχολήσουν πολύ σύντομα για όλους τους σωστούς μουσικούς λόγους, μιας και το ντεμπούτο EP τους που είδε το φως εντός του 2018, φαντάζει ως η καλύτερη πρόγευση για ένα μέλλον που προδιαγράφεται λαμπρό. Η μπάντα του - πρώην, πλέον - κιθαρίστα των Witherfall, Fili Bibiano, σε μόλις τέσσερα τραγούδια και 17 περίπου λεπτά μουσικής δείχνει το πώς πρέπει να ακούγεται το σωστό heavy metal, έχοντας μια υπέροχη φωνάρα να πρωτοστατεί κι ένα κιθαριστικό δίδυμο βγαλμένο από τα πιο υγρά '80s όνειρα του ιδιώματος. Φανταστείτε ένα σενάριο στο οποίο ο Bruce Dickinson τραγουδούσε στον πρώτο δίσκο των Fifth Angel και ίσως αποκτήσετε μια ιδέα περί τίνος πρόκειται. Το ολοκληρωμένο ντεμπούτο τους ήδη φαντάζει πολυαναμενόμενο.

YouTube


Haunt - "Burst Into Flame"
Shadow Kingdom
(Heavy Metal)

Haunt - Burst Into Flame

Ό,τι υπήρξε το ομότιτλο ντεμπούτο των Satan’s Hallow για την περσινή χρονιά είναι για τη φετινή το "Burst Into Flame" - κοινώς, μιλάμε πιθανότατα για το ντεμπούτο της χρονιάς για τον χώρο του - πες το παραδοσιακό, πες το επηρεασμένο από το NWOBHM μέχρι το κόκκαλο - heavy metal ήχου. Οι Αμερικάνοι έχουν μεγαλώσει με μια κόπια του ομότιτλου έπους των Angel Witch πάνω από το προσκέφαλο τους, την ώρα που το «ψαχούλεμα» στη δισκοθήκη τους εύκολα θα αποκαλύψει την αγάπη τους για κάθετι που προέρχεται ή θυμίζει το καλό, κιθαριστικό NWOBHM. Οι δισολίες καθορίζουν το υλικό, η μελωδικότητα και η mid-tempo προσβασιμότητα του οποίου αντισταθμίζουν τις όποιες - λίγες - ενστάσεις για τις φωνητικές δυνατότητες του Trevor William Church (επίσης στους doomsters Beastmaker). Περιμένουμε ήδη με ανυπομονησία το δεύτερο τους πόνημα, τον Μάιο που μας έρχεται. 

YouTube


Manacle - "No Fear To Persevere"
No Remorse
(Heavy Metal)

Manacle - No Fear To Persevere

Ο Καναδάς αποτελεί εγγύηση στην παραγωγή αξιόλογων heavy metal συγκροτημάτων, με την περίπτωση των Manacle να είναι η πιο πρόσφατη προσθήκη στον κατάλογο των φοβερών καναδικών σχημάτων που κατάφεραν να ηχογραφήσουν επισήμως. Έτσι, το "No Fear To Persevere" φαίνεται και - το κυριότερο - ακούγεται λες και προέρχεται κατευθείαν από τα ένδοξα '80s, φέρνοντας πιο κοντά τον πρώτο δίσκο των Fates Warning με τους Deaf Dealer, τους αρχαίους Queensryche με τους Savage Grace κι εμάς σε μια εποχή που έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Έχοντας ιδανική διάρκεια για επαναλαμβανόμενες ακροάσεις (μόνο 28 λεπτά - οριακά λογίζεται ως full-length) και μονάχα κορυφαίες συνθέσεις να απαρτίζουν το υλικό του, σε προκαλεί να το «λιώσεις», δίχως ψυχαναγκασμούς ή άλλα ζόρια. 

YouTube


Necrytis - "Dread En Ruin"
Pure Steel
(Heavy Metal)

Necrytis - Dread En Ruin

Οι Onward υπήρξαν από τις πιο τίμιες προτάσεις στον κλασικό heavy metal χώρο τη δεκαετία του '00, με τον αδόκητο χαμό του Michael Grant (τραγουδιστής επίσης στους Crescent Shield) να τερματίζει πρόωρα την όποια προσπάθεια τους για περαιτέρω συνέχιση της πορείας τους. Με αυτό κατά νου, οι Necrytis, οι οποίοι εμφανίστηκαν στη δισκογραφία μόλις πέρυσι, με το πολύ καλό "Countersighns", φαντάζουν ό,τι πιο κοντινό σε εκείνους, με τον κιθαρίστα Toby Knapp να είναι μάλιστα και ο φυσικός συνδετικός κρίκος μεταξύ των δύο σχημάτων. Έχουμε, κοινώς, να κάνουμε, με καθαρόαιμο heavy metal the US way, με τους Iron Maiden της "Piece Of Mind" περιόδου, του παλιούς καλούς Queensryche και Fates Warning και την υφέρπουσα τάση προς περισσότερο progressive δομές να χαρίζουν ένα αποτέλεσμα που ειδικά οι φίλοι του είδους θα ευχαριστηθούν και με το παραπάνω. 

Bandcamp


Ironflame - "Tales Of Splendor And Sorrow"
Divebomb
(Heavy Metal)

Ironflame - Tales Of Splendor And Sorrow

Μόλις έναν χρόνο έπειτα από το καταπληκτικό τους ντεμπούτο, οι Ironflame επέστρεψαν με τον δεύτερο τους δίσκο, και πάλι κάπου ανάμεσα στο κλασικό heavy και το power metal. Για το τελευταίο, πιθανότατα ευθύνεται το ηχόχρωμα της ολόσωστης και καθαρής φωνής του Andrew D'Cagna (επίσης στους Icarus Witch), ο οποίος και είναι υπεύθυνος για το μεγαλύτερο μέρος της μουσικής και των στίχων, αλλά και οι ξεκάθαρες μελωδίες που λοξοκοιτάζουν κι από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού για να αντλήσουν έμπνευση. Είναι εντυπωσιακό, πάντως, που ο κύριος δημιουργός του project παραμένει συνθετικά ανταγωνιστικός με τόσα μουσικά μέτωπα ενεργά να τον απασχολούν από καιρό σε καιρό, αν και οι Ironflame φαντάζουν ένα από τα αρτιότερα μουσικά του «τέκνα» και, ίσως, εκείνο που αξίζει να ρίξει το μεγαλύτερο βάρος του ενδιαφέροντός του. 

YouTube


Ancient Empire - "Eternal Soldier"
Self Released
(Heavy Metal)

Ancient Empire - Eternal Soldier

Καιρός να διορθωθεί μια ιστορική παράλειψη από πλευράς μας, μιας και μοιάζει αδικαιολόγητη η απουσία οποιασδήποτε αναφοράς στους Αμερικάνους Ancient Empire, που από το 2014 κι έπειτα κυκλοφορούν σχεδόν κάθε χρόνο άλμπουμ που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τον πιο φημισμένο και διαφημισμένο περίγυρο του είδους τους. Έτσι και στο έτος που μόλις πέρασε, κυκλοφόρησαν την τέταρτη τους δουλειά, η οποία ναι μεν δεν είναι η καλύτερη που έχουν κυκλοφορήσει, αλλά συνεχίζει τις υψηλές τους πτήσεις σε ένα ιδίωμα όπου τα πάντα έχουν ακουστεί. Ο Joe Liszt φαντάζει ως μια από τις πλέον παραγωγικές φιγούρες του σύγχρονου αμερικάνικου heavy metal underground (το οποίο βρίσκεται σε διαρκή αναβρασμό) και, σίγουρα, εκτός από τη δουλειά του με τους Ancient Empire, αξίζει τσεκαρίσματος και η άλλη του ενεργή μπάντα, οι Shadowkiller και το πιο πρόσφατο, "Guardians Of The Temple", άλμπουμ της. 

YouTube


Μάνος Πατεράκης

Lydia Laska - "Ego Death"
Edged Circle Productions
(Rock)

Lydia Laska - Ego Death

Όχι, η Λυδία Λάσκα δεν είναι ξενερο-pop καλλιτέχνιδα με single στα Εν Λευκώ και Pepper που συγκινεί τους μουσικόφιλους του YouTube. Είναι μια από τις πιο ιδιαίτερες μπάντες της Νορβηγίας, με cult οπαδούς (τοπικά μόνο) και αυτό είναι μόνο το δεύτερο άλμπουμ τους. Ο αστικός μύθος το έχει πως οι συναυλίες τους είναι τόσο αλλοπρόσαλλες που έχουν φάει πόρτα από τα περισσότερα venues και δεν μπορούν να περιοδεύσουν πια σωστά. Η μουσική τους; Ένα τρελό υβρίδιο rock 'n' roll με noise rock, μπροστά από ένα prog/kraut/black/psych/indie/punk υπόβαθρο. Κανένα νόημα; Λογικό. Οι Kvelertak κάποτε έχρισαν το ντεμπούτο των Lydia Laska σημαντική επιρροή τους, το "Ego Death" είναι εξίσου ξεχωριστό και ένα από τα πλέον ιδιαίτερα άλμπουμ που έφτασαν στα ηχεία μας το 2018.

Bandcamp


The Last Summer For Lucy - "The Last Summer For Lucy"
Self-Released
(Post-Rock)

The Last Summer For Lucy - The Last Summer For Lucy

Γράψαμε δυο-τρία λόγια γι' αυτούς στην post-rock ανασκόπηση. Ετούτοι οι Γερμανοί με το cheesy όνομα δεν έχουν δισκογραφική, μήτε καν σελίδα στο Facebook. Παίζουν νοσταλγικό, μελαγχολικό post-rock που θυμίζει τις ήρεμες στιγμές των Mogwai και των God Is An Astronaut. Δεν πειραματίζεται με περίεργους ρυθμούς ή δομές, χτίζει απλά υπέροχες ατμόσφαιρες, άλλοτε με γλυκόπικρο χαμόγελο, άλλοτε με περισσότερη ένταση και τραγικότητα. Δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει αρκετά synth, κάτι που δίνει μια υποψία επιρροών προς dream pop και ambient μονοπάτια. Το τελευταίο καλοκαίρι της Lucy ξεκινάει ως όμορφα ατμοσφαιρική μουσική υπόβαθρου και καταλήγει να σε καταπίνει στον κόσμο του.

Bandcamp


Elephant Rifle - "Hunk"
Humaniterrorist
(Noise/Punk Rock)

Elephant Rifle - Hunk

Ακούγοντας τη μουσική των Elephant Rifle η μεγαλύτερη απορία που σου δημιουργείται είναι η εξής: Αστειεύονται; Μας γλεντάνε δηλαδή, κάνουν χαβαλέ; Ή είναι πιο σοβαροί και πολιτικοποιημένοι από τα περισσότερα συγκροτήματα εκεί έξω; Δύσκολη η απόφαση, ωστόσο αυτό που είναι εύκολο είναι να καταλήξουμε πως πρόκειται για μια άκρως πωρωτική αλμπουμάρα. Οι συνθέσεις, μεταξύ δύο και τριών λεπτών στη συντριπτική τους πλειοψηφία, είναι επιθετικές και κολλητικές. Ωμό, αλλά ταυτόχρονα ευφυές και αριστικό. Στο "Hunk" μπλέκεται το noise rock με το βαρύ punk και τα αποτελέσματα που μας έρχονται από το Reno της Nevada είναι εκπληκτικά.

Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET