Chevelle

12 Bloody Spies

Epic (2018)
Από τον Αντώνη Μαρίνη, 02/11/2018
B-sides μόνο στα χαρτιά
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Οι συλλογές με b-sides απευθύνονται σε οπαδούς. Το "12 Bloody Spies" είναι ένας δίσκος με b-sides και σπάνια κομμάτια των Chevelle. Άρα, το "12 Bloody Spies" είναι μια κυκλοφορία για όσους έχουν ήδη σε υπόληψη τους Chevelle, σωστά; Η απάντηση είναι και ναι, και όχι. Οι υποψιασμένοι θα καταλάβουν τον λόγο χωρίς σκέψη. Για τους υπόλοιπους, αναφέρω ότι σε δεκαεννιά χρόνια παρουσίας στη δισκογραφία, η οικογενειακή μπάντα των Loefflers έχει κυκλοφορήσει 86 κομμάτια (παραβλέποντας bonus tracks) στα οποία με το ζόρι να περιλαμβάνονται ελάχιστα μέτρια. Για κάτω από τη βάση ούτε λόγος.

Δεν είναι να παραξενεύεται κανείς που το επίπεδο ετούτης της δουλειάς κινείται πολύ πάνω από το μέσο όρο ενός "κανονικού" δίσκου κάποιου συγκροτήματος που στέκεται στην heavy πλευρά του σύγχρονου alternative ήχου. Όσοι έχουν ασχοληθεί με τον κατάλογο της τριάδας από το Chicago, ακόμα κι εκείνοι που δεν έχουν ακούσει ούτε ένα από τα δώδεκα κομμάτια της συλλογής, πιθανότατα θα πιάσουν τις διαφορές ανάμεσα σε εκείνο που γράφτηκε στις αρχές της περασμένης δεκαετίας κι εκείνο που ηχογραφήθηκε για το "North Corridor". Για τους αμύητους, αυτές οι μικρές διαφορές θα περάσουν στα ψιλά, και πολύ καλά θα κάνουν.

Δεν χρειάζεται να έχεις λιώσει το "Wonder What's Next" για να πιάσεις το μεγαλείο του "Until You're Reformed". Από την άλλη, όσοι δεν έχουν επαφή με τα στούντιο άλμπουμ του σχήματος, θα ήταν λογικότερο να τα ξεκινήσουν από 'κει (και να αναρωτηθούν πώς τους είχαν ξεφύγει), απ' το να ακούσουν το υλικό που για τον έναν ή τον άλλο λόγο έμεινε εκτός. Ακόμα κι αν εδώ μέσα δεν υπάρχουν εμφανή leftovers. Πέρα από την ακουστική εκδοχή του "Sleep Apnea" και την ημι-ακουστική του "The Clincher", μόνο και μόνο επειδή μιλάμε για ήδη γνωστά τραγούδια. Και οι οποίες παραλλαγές υπενθυμίζουν πόσο κρίμα είναι που αυτό το σχήμα δεν έχει μια unplugged κυκλοφορία.

Επιστρέφοντας στο αρχικό ερώτημα, κι επιχειρώντας μια αποστασιοποιημένη ματιά, η ετυμηγορία στο ζήτημα του κοινού στο οποίο απευθύνεται το "12 Bloody Spies" κλίνει προς τους οπαδούς, χωρίς να αποκλείει τους περαστικούς. Οι μουσικές των Chevelle μέσα στην εμπορικότητά τους παραμένουν ιδιότροπες, οπότε εκείνοι που περιμένουν απλοϊκά ραδιοφωνικά-alt χιτάκια, μπορούν να προσπεράσουν. Οι πιο ανοιχτόμυαλοι, κι εκείνοι που δεν θα παραξενευτούν από τα μη προφανή ταιριάσματα φωνητικών γραμμών/στίχων και τα χαμηλά κουρδίσματα, έχουν πολλές ομορφιές να ανακαλύψουν. Οι υποψιασμένοι θα το λατρέψουν, και θα έχουν κάθε δίκιο.

  • SHARE
  • TWEET