B R I Q U E V I L L E

Αυτή εδώ είναι μια πραγματικά εκκεντρική μπάντα. Θεωρούν τα κενά ανάμεσα στα γράμματα, μέρος του ονόματος τους. Παίζουν με χρυσές μάσκες και Nazgûl ενδυμασίες ακόμα και στις πρόβες. Στα προηγούμενα δύο άλμπουμ τους, έθαψαν βινύλια σε διάφορες τοποθεσίες και ύστερα μοίρασαν στους οπαδούς τους τις συντεταγμένες. Στη μουσική τους, προσπαθούν να αναπαράγουν την ατμόσφαιρα ενός ανεξιχνίαστου εγκλήματος, που τους αποκάλυψε κάποτε ένας μυστηριώδης ηλικιωμένος. Και έρχονται από το Βέλγιο. Τη χώρα δηλαδή που (αν προσδιορίζεσαι ως post-metal κολεκτίβα) το πνεύμα των Amenra στοιχειώνει τα πάντα.

Δεν θα αφήσουμε τις εκκεντρικότητες να μας ενοχλήσουν, αν το περιεχόμενο είναι καλό και είναι γεγονός ότι σε αυτή την περίπτωση είναι όντως καλό. Παίζουν ένα είδος instrumental post metal που στοχεύει σχεδόν εξ' ολοκλήρου στη συγκρότηση μιας έντονης ατμόσφαιρας, άλλοτε εφιαλτικής και άλλοτε απόκοσμης. Λες κι είναι δέσμια ανείπωτων μυστικών, η μουσική συνεχώς υπονοεί πράγματα και δεν απομακρύνεται ποτέ από το κινηματογραφικό - ή μάλλον θεατρικό - της ύφος. Οι συνθέσεις, όλες ονομασμένες ως Πράξεις, συνεχίζουν την αρίθμηση των προηγούμενων άλμπουμ. Το "Quelle" δηλαδή ξεκινάει με το "Akte VIII", ενισχύοντας τον συνολικό concept-ικό χαρακτήρα της κολεκτίβας.

Διαλέγοντας μονότονες αρμονικά κατασκευές και θέματα που ξεδιπλώνονται αργά, οι B R I Q U E V I L L E είναι ένα σχήμα που πιθανόν θα είναι άμεσα αρεστό σε φίλους γκρουπ όπως οι Swans και οι Sunn O))), αφού η αίσθηση των drones (του μονότονου ίσου) στη μουσική τους είναι έντονη. Το σκοτάδι που κυκλώνει τα πάντα προφανώς και θαυμάζει τους Amenra ενώ και κάποια ελάχιστα doom riffs, όπως εκείνο το τεράστιο riff που κορυφώνει το "Akte XIV" , προσφέρουν τις απαραίτητες εκρήξεις.

Κατά την άποψη μου όμως, είναι η μελωδικότερη πλευρά τους που προσφέρει τις πιο ξεχωριστές στιγμές. Το βασικό θέμα του 14λεπτου "Akte X" δεν μπορεί παρά να ξυπνήσει μνήμες από Grails, όπως και η κεντρική μελωδία του "Akte XI" που κρύβει μέσα της την αέναη δύναμη ενός κεντροευρωπαϊκού folklore. Είναι σε εκείνες τις στιγμές που αναδεικνύουν το μέγιστο των δυνατοτήτων τους στην παραγωγή εικόνων. Τόσο ώστε η ακρόαση του "Akte XIII" να μπορέσει να ξυπνήσει συνειρμούς: το ταξίδι ανάμεσα στα δύο ημιτόνια θα μπορούσε να κρατήσει για πάντα, σαν ένα μεταλλικό καθρέφτισμα της μουσικής του Harlan στο Eyes Wide Shut. Όποτε χρησιμοποιούν παράξενα όργανα (pipe organs, έγχορδα, ελάχιστα φωνητικά) επίσης, το αποτέλεσμα είναι θαυμαστό. Κρίμα που το dulcimer του "Akte X" δεν επιστρέφει ποτέ.

Αν το ζητούμενο είναι ο μυστικισμός, τα καταφέρνουν περίφημα. Εστιάζοντας εκεί, χάνουν ελαφρώς στην εκτελεστική τους ποιότητα, με λίγα, διάσπαρτα σημεία του "Quelle" να ακούγονται ελαφρώς απλοϊκά κι ότι θα μπορούσαν να γκρουβάρουν καλύτερα. Θα έλεγα λοιπόν χονδρικά, ότι η Grails πλευρά της μουσικής τους δείχνει ότι υπάρχει πολύ μεγαλύτερο έδαφος για εξέλιξη από την Amenra πλευρά.

Πίσω από τη λεπτολογία της κριτικής, οι B RI Q U E V I L L E κυκλοφορούν ένα από τα πιο ενδιαφέροντα post-metal άλμπουμ που άκουσα πρόσφατα. Το "Quelle" κερδίζει τις εντυπώσεις μέσα από τη γραφική, κατάμαυρη κι ελαφρώς horror αισθητική του και δημιουργεί υποσχέσεις για ένα σημαντικό μέλλον, αρκεί η μπάντα να μην αρκεστεί στα υφάσματα αλλά να φροντίσει περαιτέρω και την εσωτερική της καλλιέργεια. Ανυπομονούμε να δούμε κι άλλες από τις πληγές τους.

Bandcamp