Bodom After Midnight

Paint The Sky With Blood

Napalm Records (2021)
Από τον Νικόλα Ρώσση, 19/04/2021
Προβλέψιμες συνθέσεις στα όρια Eurovision με πεπλανημένη υπερχειλίζουσα τεστοστερόνη
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Από νωρίς είχα πάψει να ακολουθώ το brutal power metal των Children Of Bodom. Θεωρώ ότι ο Alexi Laiho είχε θυσιάσει πολλά στον βωμό του brand name που είχε δημιουργήσει με την μπάντα του και στην προσπάθεια του να μείνει πιστός σε αυτό.

Τα τρία τραγούδια του ΕΡ δυστυχώς θα είναι -αν δεν προκύψει κάποια άλλη μετά θάνατον κυκλοφορία- το κύκνειο άσμα του Laiho. Το νέο κεφάλαιο στην καριέρια του Φιλανδού έμελλε να είναι σύντομο και όπως δηλώνει και το όνομα της μπάντας, το ύφος της νέας του προσπάθειας δεν θα έπεφτε και πολυ μακριά από την μηλιά.

Το τραγούδι "Paint The Sky With Blood" τηρεί πιστά τις παραδοσιακές ενορχηστρώσεις και την δόμηση των κομματιών των Children of Bodom. Αλλά όπως πάντα, ήδη από το πρώτο λεπτό του πρώτου τραγουδιού μας έχουν βγει στην φόρα όλοι οι κρυμμένοι άσσοι και ότι έχει να δώσει το κομμάτι στον ακροατή. Ενα δυνατό εισαγωγικό riff που τραβάει την προσοχή με blast beat κιόλας να φανεί ότι τα πράγματα είναι σοβαρά και αμέσως πέφτει η ένταση για το κουπλέ και μετά ρεφρέν πάνω στο πρώτο riff και αυτά. Τέλος. Δεν υπάρχει κάτι νέο. Τίποτα ξεχωριστό. Μόνο επανάληψη.

Ούτε στην Eurovision δεν είναι τόσο σταθεροί οι κανόνες για τα τραγούδια, πέρα από την διάρκεια τους. Και δυστυχώς το πρώτο τραγούδι είναι το highlight του EP.

Το δεύτερο τραγούδι "Payback's A Bitch" ξεκινάει με ένα αμερικανόπληκτο mid-tempo numetal-ειδές groove, ενώ ευθύς αμέσως έρχεται μια στροφή στην γείτονα χώρα, Σουηδία, με χαιρετισμό προς τους At The Gates και τους συναφείς και συμπληρώνει με την προσθήκη πλήκτρων. Στα παράταση μπαίνει μια ευπρόσδεκτη, αλλά uber-κλισέ αλλάγη κλειδιού και πέφτει η αυλαία και εδώ δίχως πολλά-πολλά.

Το ΕΡ κλείνει δίχως να καταφέρνει να κερδίσει τις εντυπώσεις με μια διασκευή στους θρυλικούς, αλλά αμφιλεγόμενους για άλλους λόγους, Dissection. Η διάχυτη "σουηδίλα" δεν κεντρίζει το ενδιαφέρον σε ολόκληρο το ΕΡ και προφανώς η επίπονη προβλεψιμότητα των Bodom After Midnight δεν θα ήταν επιλήψιμη αν οι original συνθέσεις παρουσίαζαν ενδιαφέρον και δεν έπασχαν από υπερχειλίζουσα τεστοστερόνη, η οποία όπως πάντα δεν οδηγεί πουθενά.

  • SHARE
  • TWEET