Therion, Serpent Noir, Gentihaa @ Piraeus Club Academy | LouLou Is Present, 15/01/23

Μια τίμια εμφάνιση δεν έφτασε για να σώσει τα προσχήματα

Από τον Παντελή Κουρέλη, 17/01/2023 @ 22:16

Οι Therion είναι από τις αγαπημένες μπάντες του ελληνικού metal κοινού από την εποχή που ήμασταν ο βασιλιάς των κοινών για κάθε μπάντα. Ακόμα μας έχουν σε εκτίμηση, μιας και μαζί με Μάλτα και Τουρκία ήμασταν το μόνο Ευρωπαϊκό έδαφος στο οποίο πατήσανε γι’ αυτή την περιοδεία. Το τριπλό bill που θα βλέπαμε το βράδυ Κυριακής σε συνδυασμό με το ότι θα επισκεπτόμασταν για πρώτη φορά έναν νέο χώρο, μας έκανε να βρεθούμε από νωρίς στο Γκάζι.

Το γεγονός ότι από τη στιγμή που πατήσαμε το πόδι μας στον χώρο, την ώρα ακριβώς που ξεκινούσαν οι Gentihaa, αυτός ήταν οριακά γεμάτος, προκάλεσε μια απορία για το τι θα ακολουθούσε. Η κατάληψη μιας θέσης στον εξώστη φάνηκε σχετικά ασφαλής για τις ώρες που είχαμε μπροστά μας κι αυτό ακριβώς πράξαμε.

Ακριβώς στην ώρα τους - ου μην και λίγα λεπτά νωρίτερα - οι Gentihaa πατήσανε το ...φαρδύ σανίδι του Piraeus Club Academy με πλήρη εξάρτυση. Μπογιές, ο ενδεδειγμένος ρουχισμός μαύρου κατά κύριο λόγο χρώματος καθώς και διάφορες αλυσίδες συνέθεταν το οπτικό πακέτο. Ηχητικά, οι μακροσκελείς και περίπλοκες death metal συνθέσεις τους αποδόθηκαν με αρκετή ακρίβεια και με πολύ καλό ήχο.

Κάποια προηχογραφημένα δεύτερα φωνητικά ξένιζαν λίγο όταν ακούγονταν ξέμπαρκα, αλλά το ξεπεράσαμε ως απαραίτητο μέρος της παράστασης. Οι Gentihaa έπαιξαν υλικό από τον πρώτο τους δίσκο "Reverse Entropy" και μας ανακοίνωσαν ότι ο δεύτερός τους δίσκος είναι σχεδόν έτοιμος. Κλείσανε μετά από 35 λεπτά με το "Beyond" αφήνοντας αρκετά καλές εντυπώσεις.

Το μικρής διάρκειας changeover πέρασε με "For Whom The Bell Tolls" και "One" από Metallica και ομολογουμένως πέρασα πολύ καλά ακούγοντάς τα. Βλέποντας όμως τον χώρο από τον εξώστη, μάλλον καλύτερα θα ταίριαζε το "Packt Like Sardines In A Crushd Tin Box" από Radiohead. Η απόπειρα επίσκεψης από τον εξώστη στην τουαλέτα που βρισκόταν κάτω, αποδείχτηκε επιχείρηση που απαιτούσε μεγάλη υπομονή και ιδιαίτερες ικανότητες ελιγμών.

Έχοντας περάσει μόλις ένα τέταρτο - κι αυτό το λέω για καλό - οι Serpent Noir ξεκίνησαν κι αυτοί λίγο νωρίτερα από το προγραμματισμένο. Η έναρξη του set τους βρήκε με τις πλάτες γυρισμένες προς το κοινό, σε μια προσπάθεια μάλλον να μας ψαρώσουν. Ο ήχος εξακολουθούσε να παραμένει ένα αδιαμφισβήτητο θετικό, όμως κατά τα άλλα, επηρεασμένοι ίσως κι από την περιρρέρουσα ατμόσφαιρα, δεν μπορέσαμε ακριβώς να απολαύσουμε το black metal των Serpent Noir, το οποίο μας φάνηκε λίγο επαναλαμβανόμενο.

Αναφορικά με τις συνθήκες, χαρακτηριστικό είναι ότι ενώ η μπάντα είχε κάνει μια μικρή παύση πριν το τελευταίο της κομμάτι, από το κοινό ακούστηκαν διαμαρτυρίες και αποδοκιμασίες. Ευρισκόμενοι σε άβολη θέση, οι Serpent Noir λίγο μαγκωμένα ολοκλήρωσαν το set τους και αποχώρησαν μετά από 45 λεπτά. Σίγουρα όταν δεν παίζεις υπό ιδανικές συνθήκες, δεν είναι εύκολο να κερδίσεις το κοινό, το οποίο μάλλον έχει άλλα πράγματα στο μυαλό του και όχι όσα διαδραματίζονται στη σκηνή.

Κλωτσώντας δυστυχώς το εξαιρετικό πλεονέκτημα της μέχρι τότε ακριβούς τήρησης του προγράμματος, οι Therion βγήκανε στη σκηνή στις 22:45. Με τρεις φωνές, τον κύριο Thomas Vikström και τις κυρίες Chiara Malvestiti και Rosalía Sairem, φάνηκε από την πρώτη στιγμή και το "O Fortuna" ότι φωνητικά θα ήμασταν υπέρ-καλυμμένοι. Ο ιθύνων νους (και κάτοικος Μάλτας αυτή την περίοδο) Christofer Johnsson είχε τον ρόλο του μαέστρου στη σκηνή. Η πρώτη και σκληρότερη περίοδος αγνοήθηκε, όπως ήταν άλλωστε αναμενόμενο, και το setlist βασίστηκε στη δισκογραφία τους από το σημείο καμπής "Theli" και μετά, δηλαδή στην περίοδο που έχουν γίνει πια μια συμφωνική metal μπάντα.

Ο ήχος ήταν από την πρώτη στιγμή πάρα πολύ καλός και παρέμεινε έτσι μέχρι το τέλος. Οι μεσογειακής καταγωγής κυρίες στα φωνητικά μπόλιασαν με πάθος και μπρίο τους Βορειοευρωπαίους κι έφτιαξαν ένα μείγμα που λειτουργεί πολύ καλά επί σκηνής. Μπορεί να υπήρχαν προηχογραφημένα πλήκτρα και κάποια δεύτερα, όμως οι τραγουδιστές φαινόταν ότι τα έδιναν όλα σε κάθε σχεδόν ευκαιρία και τα δικά τους μέρη ήταν αυτά που συνήθως πρωταγωνιστούσαν σε μια κατά τα άλλα καλοκουρδισμένη μπάντα.

Η δισκογραφία των Therion περιλαμβάνει και ορισμένους δίσκους που δεν είναι και τόσο δυνατοί. Το "Leviathan II" είναι από τους καλούς δίσκους που έχουν βγάλει τα τελευταία αρκετά χρόνια κι έτσι η παρουσία τριών κομματιών από εκεί ήταν μια χαρά. Από την άλλη, σε κανέναν πιστεύω δεν έλειψε η εκπροσώπηση δίσκων όπως το "Beloved Antichrist". Η δειγματοληψία από τη δισκογραφία του συγκροτήματος ήταν καλοφτιαγμένη και αρκετά αντιπροσωπευτική. Η καλύτερη ανταπόκριση ήρθε στα "Birth Of Venus Illegitima", "Lemuria", "Wine Of Aluqah" και "Asgård", αλλά γενικώς το set κύλησε χωρίς κάποια κοιλιά.

Στο κλείσιμο είχαμε τη μόνη εκπροσώπηση του "Gothic Kabbalah" με το "Son Of The Staves Of Time", για να ακούσουμε στο encore τα εντελώς προβλεπόμενα αλλά και πάντα καλοδεχούμενα "The Rise Of Sodom And Gomorrah" και "To Mega Therion" από τους δύο δημοφιλέστερους (και μάλλον καλύτερους) δίσκους τους, "Vovin" και "Theli". Θα θέλαμε να ακουστεί και κάτι από το "Deggial" ή κάτι παραπάνω από το "Gothic Kabbalah", αλλά αυτή τη φορά δε χωρέσανε. Μετά το τέλος της συναυλίας, στα πηγαδάκια έξω από τον χώρο τα θέματα συζήτησης ήταν το πόσο καλοί ήταν οι Therion και το πόσο κακές ήταν οι συνθήκες που επικρατούσαν στον χώρο.

Αναφορικά με την ίδια τη μουσική, που θα πρέπει σε κάθε περίπτωση να είναι η πρωταγωνίστρια των συναυλιών, αυτό που με χάλασε λιγάκι, αλλά κατανοώ ότι έγινε για πρακτικούς λόγους, είναι τα προηχογραφημένα μέρη. Κατά τα λοιπά οι Therion ήρθαν με πολλή όρεξη και διάθεση και απέδωσαν αναμενόμενα πολύ καλά, ενώ και το setlist τους νομίζω ότι ήταν αρκετά καλά κατανεμημένο και δεν άφησε κάποιον ιδιαιτέρως παραπονεμένο. Ο δε ήχος ήταν πολύ καλός και ήταν μάλλον το μόνο θετικό που έχουμε να θυμόμαστε από τον χώρο.

Επειδή όμως δεν υπάρχει μόνο η μουσική σε μια συναυλία, οφείλουμε να πούμε ότι οι συνθήκες που επικράτησαν στο Piraeus Club Academy το βράδυ της Κυριακής δεν είχαν δυστυχώς τίποτα άλλο θετικό πέραν του ήχου. Το στριμωξίδι ήταν ανυπόφορο και αφαίρεσε σχεδόν από κάθε παρευρισκόμενο τη δυνατότητα να παρακολουθήσει μια ομολογουμένως τίμια μπάντα να δίνει ό,τι καλύτερο μπορεί στο σανίδι. Ευχόμαστε να ισχύσει η υπόσχεση της εταιρείας και την επόμενη συναυλία που θα πραγματοποιηθεί στον συγκεκριμένο χώρο να μπορέσουμε να την απολαύσουμε όπως πρέπει και όχι όπως να ‘ναι.

SETLIST

O Fortuna (διασκευή Carl Orff)
The Blood Of Kingu
Birth Of Venus Illegitima
Litany Of The Fallen
Tuonela
Ginnungagap
Lemuria
Abraxas
An Arrow From The Sun
Wine Of Aluqah
Cults Of The Shadow
Leviathan
Asgård
Pazuzu
Codex Gigas
Son Of The Staves Of Time

Encore:

The Rise Of Sodom And Gomorrah
To Mega Therion

  • SHARE
  • TWEET