Mayfair: «Για τους Έλληνες η μουσική είναι θρησκεία»

Τους αγαπάμε και μας αγαπούν, το ξέρουμε και το ξέρουν. Αυτή η σχέση μάλλον δεν θα αλλάξει. Οι Αυστριακοί Mayfair δεν είναι μια τυπική metal/rock μπάντα αλλά μία από εκείνες τις ιδιαίτερες περιπτώσεις συγκροτημάτων που γεννάνε ιστορίες καταδικασμένες να μένουν στην αφάνεια. Το νέο τους άλμπουμ ''Frevel'' δεν είναι το αριστούργημα τους αλλά άλλη μια πολύ ξεχωριστή και αξιόλογη δουλειά που θα ανταμείψει όλους τους φίλους τους.

Αδράξαμε λοιπόν την ευκαιρία για μια κουβέντα με τον rEnE, κιθαρίστα και συνθέτη των Mayfair, ξέροντας ότι δεν θα έχουμε μια τυπική συζήτηση. Όντως και παρά τα μετριότατα αγγλικά του, ο rEnE δεν ήταν ο «επαγγελματίας» συνομιλητής. Μιλάει από την καρδιά του, λέει πολλά πράγματα ωμά και απελευθερώνει όλο του το συναίσθημα όταν μιλάει για πράγματα που αγαπάει. Λέει ότι αισθάνεται πιο τυχερός και από τους Metallica - και τον πιστεύουμε!

Επιτέλους rEnE, μπορώ να σε καλωσορίσω στο Rocking.gr! Καινούριο άλμπουμ για τους Mayfair, ποιες είναι οι σκέψεις και τα συναισθήματα σου γι αυτό;

Είμαι πολύ χαρούμενος γιατί πραγματοποιήσαμε ένα όνειρο που είχαμε για επτά χρόνια. Θέλαμε να προετοιμαστούμε για μια ζωντανή ηχογράφηση χωρίς overdubs και άλλα τέτοια κόλπα. Είχαμε την ευκαιρία να ηχογραφήσουμε στο studio του Little (πρώην ντράμερ και ιδρυτικό μέλος των Mayfair). Παίξαμε κάθε τραγούδι τρεις φορές και αντίο σας... Μας πήρε μόνο τρεις μέρες.

Γι' ακόμα μια φορά, η μουσική σας ακούγεται πολύ αληθινή, απλή και «βαθιά» την ίδια στιγμή. Σκέφτεστε πολύ πριν από κάθε άλμπουμ πως πρέπει να ηχεί ή πρόκειται απλώς για τη φυσική μουσική σας προσέγγιση;

Σχετικά με τις ηχογραφήσεις, στα τρία τελευταία άλμπουμ ήμασταν πολύ σίγουροι για το τι πρέπει να κάνουμε και τι χρειάζονταν τα τραγούδια, άρα και οι πρόβες μας ήταν ανάλογα σχεδιασμένες. Δεν είναι τόσο απλό όσο ακούγεται, τέσσερις άνθρωποι σημαίνει τέσσερις διαφορετικές γνώμες... Το να ηχογραφούμε βέβαια με ανθρώπους που γνωρίζουμε πολύ καιρό έκανε τα πράγματα ευκολότερα, ξέραμε πώς να δουλέψουμε μαζί χωρίς ρίσκο. Σχετικά με το συνθετικό στιλ, εκεί τα πράγματα δεν μπορούν να προγραμματιστούν, βγαίνει κατευθείαν από τις ψυχές.

Το "Frevel" είναι 100% ηχογραφημένο live; Πώς αποφασίσατε κάτι τέτοιο, ήταν για λόγους budget ή επιθυμούσατε μια πιο ενεργητική αίσθηση;

Ναι, είναι εντελώς live. Ηχογραφήσαμε το κάθε τραγούδι τρεις φορές και κατά συνέπεια είχαμε μια καλή βάση για τις μίξεις, με την έννοια ότι μπορούσαμε να επιλέξουμε για κάθε όργανο την καλύτερη εκδοχή του χωρίς να χάνεται το live feeling. Είχαμε το όνειρο να ηχογραφήσουμε εντελώς live εδώ κι 7-8 χρόνια αλλά δεν ήμασταν έτοιμοι γι αυτό. Το "Frevel" ήταν μεγάλο βήμα για εμάς.

Τα συναισθήματα και οι ήχοι δεν χρειάζονται μετάφραση

Επίσης, το "Frevel" είναι ένα γερμανόφωνο άλμπουμ. Πώς κάνατε αυτήν την επιλογή; Πιστεύεις ότι οι ακροατές που δεν μιλούν γερμανικά θα επηρεαστούν από αυτό;

Δεν νομίζω ότι οι fans θα ενοχληθούν, μας ακολουθούν όλοι εδώ και 30 χρόνια. Τα συναισθήματα και οι ήχοι δεν χρειάζονται μετάφραση. Για πρώτη φορά οι στίχοι θα είναι τυπωμένοι και θα είναι ευκολότερο για τους fans να μεταφράσουν αν θέλουν. Ονειρευόμασταν για χρόνια να τραγουδήσουμε στη μητρική μας γλώσσα, είναι πολύ καλύτερο για να μπορεί o Mario να βρει αυτά που θέλει να εκφράσει.

Οι άνθρωποι πρέπει να αρχίσουν να σκέφτονται τις ευκαιρίες που έχουν να κάνουν τη ζωή τους καλύτερη

Frevel σημαίνει ιεροσυλία. Σε ποια ιεροσυλία αναφέρεστε;

Το κεντρικό μήνυμα πίσω από το "Frevel" είναι ότι οι άνθρωποι πρέπει να αρχίσουν να σκέφτονται τις ευκαιρίες που έχουν να κάνουν τη ζωή τους καλύτερη. Μην σταματάτε να σκέφτεστε, να μιλάτε και ποτέ να μην παραδίνεστε στους πολιτικούς και τους ομοϊδεάτες τους. Ειδικά εσύ Ελλάδα, ξέρεις καλά από τέτοια προβλήματα.

Οι παράξενοι στίχοι των Mayfair ήταν πάντα ένα από τα δυνατά σας στοιχεία. Μπορείς να μας δώσεις κάποιες λεπτομέρειες από τις στιχουργικές ιστορίες που περικλείονται στο άλμπουμ;

Επιθετικότητα, μαύρο χιούμορ και παράξενες καταστάσεις μιλάνε πάντα μέσα από τους στίχους μας και η μουσική τα υποστηρίζει. Πρόκειται για ένα αγνό trip μέσα στα μυαλά όλων από εμάς.

rEnE, έχεις ένα πολύ ιδιαίτερο και προσωπικό κιθαριστικό στιλ, αποφεύγεις τις βαριές παραμορφώσεις και συχνά παίζεις μέρη που δεν ακούγονται ούτε ως riff αλλά ούτε ως μελωδίες. Πώς βρήκες αυτό το στιλ και ποιες είναι οι επιρροές σου;

Δεν νομίζω ότι έχω πολλές επιρροές. Ποτέ δεν έκατσα να μάθω κιθάρα και ποτέ δεν έκανα διασκευές που να μοιάζουν με τα αυθεντικά. Όλα βγαίνουν από το κεφάλι μου. Ξεκινάω με μια μελωδία που έχω στο μυαλό μου και το μόνο μου ταλέντο είναι να κάθομαι κάτω, να παίζω ότι έχω στο μυαλό μου μέχρι ν’ ακουστεί όπως το σκέφτομαι. Πολλοί κιθαρίστες έχουν πει ότι παίζω τελείως λάθος αλλά εγώ νομίζω πως είμαι σωστός γιατί έχω πάντα το δικό μου στιλ κι επειδή περνάω υπέροχα με την κιθάρα μου. Είμαστε ένα.

Δεν βρίσκεις παράξενο το γεγονός ότι πολύς κόσμος σας αντιμετωπίζει ακόμα ως progressive metal ενώ ο ήχος σας είναι πολύ διαφορετικός από μια metal μπάντα; Σε ενοχλεί αυτό;

To prog metal/rock είναι παγιωμένο, οι περισσότερες μπάντες ακούγονται σχεδόν πανομοιότυπες και μόνο τα φωνητικά διαφέρουν. Το μισώ και ναι, το θεωρώ παράξενο, σ’ ευχαριστώ που το καταλαβαίνεις αυτό Αντώνη. Όλο αυτό έχει απομείνει από το πρώτο μας άλμπουμ "Behind" το οποίο ήταν σίγουρα prog.

Συγκρίνουν ακόμα οι άνθρωποι τις καινούριες με τις παλιές σας δουλειές;

Ναι, νομίζω όλοι το κάνουν. Έχουμε ένα μεγάλο αριθμό οπαδών που πορεύονται μαζί μας στο ταξίδι μας εδώ και τόσο καιρό. Νομίζω ότι θα τους ενοχλήσει αν αντιγράψουμε κάποτε τον εαυτό μας.

Νομίζεις ότι η μουσική σας εκτιμάται περισσότερο σήμερα ή στα '90s;

Ίσως το Internet κάνει τα πράγματα ευκολότερα τώρα, αν και ο ανταγωνισμός είναι πολύ μεγαλύτερος στο σήμερα. Για να είμαι ειλικρινής, δεν μας ενδιαφέρει η δημοφιλία και η επιτυχία, ξέρουμε ακριβώς τι και πώς να δουλέψουμε για να είμαστε χαρούμενοι. Πάντα προτεραιότητα έχουμε εμείς οι ίδιοι.

Μια που ανέφερα τα '90s, ορίστε μια ερώτηση που ήθελα να κάνω εδώ και είκοσι χρόνια. Τι σημαίνει το παράξενο εξώφυλλο του "Fastest Trip To Cybertown";

Πρόκειται για την ιστορία που κρύβεται μέσα στο άλμπουμ, το εξώφυλλο δείχνει τη Cyberwanda που παίζει μεγάλο ρόλο στο όλο θέαμα. Είναι αυτή που παίρνει όλους τους φίλους μας στην επιθετική ταξιαρχία αγάπης της Cyberwanda, είναι ακόμα ζωντανή και περπατά μέσα στο Internet και στα live-άδικα για να σε πιάσει...

Αφήνουμε τα σκυλιά να βγουν από την ψυχή μας

Πίσω στη μουσική! Η μουσική σας κουβαλάει πάντα μια γλυκόπικρη ατμόσφαιρα μυστηρίου, από πού έρχεται αυτό; Προσπαθείτε ποτέ να αναπαράγετε ατμόσφαιρες από βιβλία ή ταινίες που σας εμπνέουν;

Πρόκειται απλώς για έναν καθρέφτη των εαυτών μας. Δεν ψάχνουμε για έμπνευση γιατί την έχουμε ήδη μέσα μας, πρέπει απλώς να τη βρούμε και να τη βγάλουμε έξω. Δεν σκεφτόμαστε καθόλου το όπως συνθέτουμε, απλώς αφήνουμε τα σκυλιά να βγουν από την ψυχή μας.

Ο Mario ακούγεται σαν ηθοποιός, πιστεύω ότι έχει μια τρομερά χαρισματική φωνή και παρουσία. Τα τραγούδια σας γράφονται με βάση την κιθάρα ή τη φωνή; Πώς αισθάνεσαι να δουλεύεις με έναν τραγουδιστή σαν αυτόν;

Με συγκινεί ακόμα η φωνή του, οι στίχοι του και η προσωπικότητα του. Είμαστε στενότατοι φίλοι εδώ και μια ζωή και καταλαβαινόμαστε χωρίς καν να μιλάμε. Γι αυτό και το να γράφουμε τραγούδια είναι μάλλον εύκολο, γενικώς θέλουμε τα ίδια πράγματα. Κάθε σύνθεση είναι διαφορετική, κάποιες φορές ξεκινάει με μια ιδέα που δουλεύω με τον Mario ή όλη την μπάντα. Άλλες φορές παίζουμε όλοι μαζί και παραδινόμαστε μέχρι να βρούμε ένα feeling που αξίζει να γίνει τραγούδι.

Εγώ κι ο Mario χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον για να σιγουρέψουμε ότι φτιάχνουμε τραγούδια 100% ειλικρινή

Ασχοληθήκατε ποτέ σοβαρά με άλλα project εκτός από τους Mayfair;

Προσπάθησα πολύ, οι υπόλοιποι στην μπάντα επίσης προσπάθησαν. Ειδικά όμως εγώ κι ο Mario χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον για να σιγουρέψουμε ότι φτιάχνουμε τραγούδια 100% ειλικρινή. Όχι, δεν υπάρχουν άλλα project να συζητήσουμε. Ο καινούριος μας μπασίστας όμως είναι ένα μουσικό τέρας και παίζει σε πολλές μπάντες.

Για τους Έλληνες η μουσική είναι θρησκεία

Πώς εξηγείς τον πολύ ιδιαίτερο δεσμό ανάμεσα στους Mayfair και τους Έλληνες οπαδούς τους; Έχουμε καταλάβει τη μουσική σας καλύτερα;

Στην Ελλάδα οι οπαδοί είναι όπως ήταν εδώ πριν 30 χρόνια. Για τους Έλληνες η μουσική είναι θρησκεία και ζουν τα άλμπουμ όπως ζουν τις ζωές τους. Δεν μπορώ να σου πω πόσο εντυπωσιαστήκαμε όταν είδαμε και γνωρίσαμε όλους εσάς εκεί, είναι μια τεράστια τιμή να παίζεις γι αυτούς τους μοναδικούς ανθρώπους. Μετά την πρώτη μας περιοδεία στην Ελλάδα ήμασταν πια σίγουροι ότι θα παίζουμε μέχρι να τελειώσει ο κόσμος.

Πώς σου φαίνεται σήμερα η μουσική βιομηχανία; Είναι καλύτερη ή χειρότερη απ' ό,τι πριν 25 χρόνια;

Δεν σκέφτομαι καθόλου τη βιομηχανία. Δεν έχει κανένα νόημα εξάλλου, δεν έχει καμία επιρροή στο στιλ που παίζουμε.

Όλα τα λάθη πρέπει να γίνονται για να βγαίνει κανείς δυνατότερος

Αν άρχιζες από την αρχή τι θα συμβούλευες τον εαυτό σου και τι θα έκανες διαφορετικά;

Δεν θα άλλαζα τίποτα ούτε στη μουσική ούτε στη ζωή μου. Είμαι εδώ τυχερός και υγιής κι όλα τα λάθη πρέπει να γίνονται για να βγαίνει κανείς δυνατότερος. Ίσως να μην έκανα ξανά κάποια πράγματα όπως το να παίξω πλήκτρα, μισώ τα πλήκτρα!

Σχέδια για περιοδεία;

Όχι, καθόλου, δεν έχουμε ακόμα κανονίσει ούτε μια συναυλία γιατί δεν έχουμε τη δύναμη και τον χρόνο για να τα οργανώσουμε όλα αυτά. Ελπίζουμε να ενδιαφερθεί να μας κλείσει κάποιος promoter, αλλιώς μπορεί να μην υπάρξει άλλο Mayfair live ξανά.

Θα μπορούσα να σε ρωτήσω πολλά ακόμα αλλά καλύτερα να σταματήσω! Σ' ευχαριστώ rEnE γι' αυτήν την κουβέντα κι εύχομαι ό,τι καλύτερο. Οι τελευταίες λέξεις είναι δικές σου.

Αφού αυτό θα διαβαστεί στην Ελλάδα, έχω να πω το εξής: είστε πολύ δυνατοί και ζεστοί άνθρωποι, σας σκεφτόμαστε πολύ γιατί μας δώσατε περισσότερα από όσα μπορείτε να φανταστείτε. Η Ελλάδα είναι η μουσική μας πατρίδα. Ξέρω πολλούς από εσάς προσωπικά και πιστέψτε με, νοιώθω πιο τυχερός από μπάντες όπως οι Metallica που δεν θα έχουν ποτέ την ευκαιρία που έχω εγώ, το να περπατώ μαζί σας και να περπατάτε μαζί μου. Ελπίζω να σας δούμε σύντομα!

Διαβάστε εδώ την κριτική του δίσκου "Frevel" από τον Αντώνη Καλαμούτσο.