Pentagram, Acid Mammoth @ Κύτταρο, 01/10/24

Bobby Liebling θα είσαι για πάντα ο Βασιλιάς μας

Από τους Παντελή Κουρέλη, Θοδωρή Ξουρίδα, 04/10/2024 @ 20:47

Είχαμε καλομάθει έχοντας δει τέσσερις φορές τους Pentagram σε τρεις επισκέψεις μέσα σε πέντε και κάτι χρόνια, οπότε η γεμάτη οκταετία που μεσολάβησε μας γέμισε με προσμονή. Ούτως ή άλλως τίποτα δεν είναι σίγουρο σε αυτη τη ζωή, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για τον θρύλο Bobby Liebling, οπότε όσοι νώθουν με τους Αμερικανούς πρωτοπόρους του doom metal που στην πορεία ταυτίστηκαν με τον heavy rock ήχο των '70s ήταν αδιανόητο να μην βρεθούν στο Κύττταρο.

Οι δικοί μας Acid Mammoth, καθοδηγούμενοι από το κιθαριστικό δίδυμο πατέρα και γιου Χρήστου Μπάμπαλη junior και Χρήστου Μπάμπαλη senior, έχουν πλέον γράψει πολλά χιλιόμετρα ως μπάντα. Αυτό φάνηκε από τις πρώτες κιόλας νότες στη σκηνή του Κυττάρου, όπου οι τέσσερίς τους βρίσκονταν με κλειστά τα μάτια και συντονίζονταν εκτοξεύοντας τα doom riffs τους προς πάσα κατεύθυνση. Ο κόσμος πλέον είναι υποψιασμένος με την πάρτη τους και μέσα στο μαγαζί ήμασταν πολλοί οι νοματαίοι που επιλέξαμε να τους δούμε.

Ο ήχος τους είναι πάντοτε σημείο αναφοράς στις ζωντανές εμφανίσεις τους που έχω παρακολουθήσει προσωπικά. Κι αυτή τη φορά, τα lead κιθαριστικά μέρη του πατέρα Χρήστου Μπάμπαλη έκλεβαν την παράσταση καθώς τα εξαπέλυε από το ταυρί που κρατούσε στα χέρια του. Η σκηνική παρουσία του υιού από την άλλη, όπου χτυπιόταν ολόκληρος τινάζοντας πάνω-κάτω κεφάλι μαζί με μαλλί και ταυτόχρονα έπαιζε τα ρυθμικά του μέρη, δεν μπορεί να μη σε κερδίσει. Το setlist ήταν ισορροπημένο και είχε κάτι από όλους τους δίσκους τους, σε ένα ιδανικό άνοιγμα για τον αγαπητό μας Bobby.

SETLIST

Supersonic Megafauna Collision
Black Dust
Them!
Jack the Riffer
They Live

Έχουμε καταλάβει πολύ καλά ότι οι Pentagram τις περισσότερες φορές δεν έχουν συνδυαστεί με φυσιολογικές καταστάσεις, οπότε το γεγονός ότι ξεκίνησαν πριν την ώρα τους δεν μας κάνει εντύπωση. Ακριβώς στην προκαθορισμένη ώρα έναρξης είχαν ήδη ολοκληρώσει το "Bloodlust" και ο Bobby Liebling πατούσε στα ουράνια. Με το υπέροχο αρχαίο "Starlady" και κυρίως με το καταπληκτικό "The Ghoul" φάνηκε ότι το πράγμα θα έπαιρνε το δρόμο του. Ήταν αναμενόμενο ότι η φωνή του Bobby θα έστρωνε κι εμείς θα απολαμβάναμε στον μεταλύτερο δυνατό βαθμό την απόκοσμη χροιά της, μαζί με ένα σωρό τομερά τραγούδια. 

Από την άλλη, ο ήχος ήταν τρομερός καθ' όλη τη διάρκεια του 70λεπτου σετ, και κάτι μου λέει ότι αν στο μπάσο είχε μείνει ο Greg Turley με τον εντυπωσιακό του τόνο, το αποτέλεσμα θα ήταν ακόμη καλύτερο. Λαμβάνοντας υπόψιν τη συνολική διάρκεια, τον αποχαιρετιστήριο χαρακτήρα της τρέχουσας περιοδείας, αλλά και το ότι ο επερχόμενος δίσκος δεν έχει καν ανακοινωθεί ακόμη, 6 στα 14 καινούρια κομμάτια ήταν πολλά. Παρά τη δεδομένη ποιότητά τους όπως διαπιστώσαμε, αλλά και την «αναγκαιότητα» δείγματων γραφής από την ανανεωμένη κατά τα 3/4 ομάδα. 

Το πρώτο από τα καινούρια "Thundercrest" έφερε το απόλυτα συνδεδεμένο με την ζωή και την περίπτωση του Bobby "Sub-Basement", για να ακολουθήσει σε κλίμα απόλυτου ενθουσιασμού το μεγαλοπρεπές "When The Screams Come", ερχόμενο από τα βάθη τις ιστορίας μισό και πλέον αιώνα πριν. Fast forward στο 2024 με δύο ακόμη καινούρια και ξανά πίσω στα Bias Recording Studios για ένα "Review Your Choices" με κυρίαρχη την «θα πληρώσεις» στιχουργική σοφία ή μανιέρα. Και στο καπάκι το ομότιτλο του συγκροτήματος σε παρένθεση. Τελειότητα και παραφροσύνη σε οικονομική συσκευασία, με την συνοδεία ενός ακόμη αυτοναναδυόμενου σερφαρίστματος.

Τρία ακόμη καινούρια τραγούδια για όλα τα γούστα θα ολοκλήρωναν το main set, πριν το τεράστιο φινάλε. Είχαμε διπλοπέταλο στο "Solve The Puzzle", είδαμε επιτέλους τον απόλυτα μετρημένο μέχρι εκείνη τη στιγμή Henry Vasquez να κάνει τα κόλπα του στο υπερdoom "Sociopath", υπενθυμίζοντας γιατί είναι ο κατάλληλος για την θέση στους Saint Vitus, διαπιστώσαμε με δυσκολία και ικανοποίηση ότι το "I Spoke To Death" είναι μάλλον το καλύτερο από τα καινούρια, συνειδητοποιήσαμε ότι μεγάλη διαφορά του Bobby με κάθε λογής τσουτσέκια, φαφλατάδες και wannabe ή όχι αστέρες είναι ότι όλα όσα λέει στους στίχους μπορεί να πει ότι τα έχει ζήσει.

Έχοντας ήδη βγάλει το συμπέρασμα ότι η συναυλία ήταν τέλεια αν και θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερη αν έλειπαν σκαμπανεβάσματα και λιγότεροι ύμνοι, ξέραμε τί θα αντιμετωπίσουμε στο encore, χωρίς απαραίτητα να είμαστε προετοιμασμέοι. Λατρεύω και σέβομαι το "Forever My Queen" όσο λίγα τραγούδια στην ιστορία της μουσικής, δεν ντρέπομαι να πω ότι μεχρι το 1973 δεν είχε βγει κάτι αντίστοιχο, και σε αντίθεση μάλλον με τους περισσότερους στο γεμάτο-γεμάτο Κύτταρο, απλά έμεινα μαλάκας παρακολουθώντας, τουλάψιστον για μερικά δευτερόλεπτα. Τόσο γαμάτο, τόσο συνεκτικό, τόσο τί θα είχε συμβεί αν όλα είχαν γίνει τότε όπως έπρεπε και η φάση δεν είχε στραβώσει στο παράτσακ.

Το "20 Buck Spin" το περίμενα πώς και πώς και ήξερα πολύ καλά γιατί. Αν βιώνουμε το τέλος του κόσμου και εκείνη τη στιγμή ακούγεται μουσική, δεν θεωρώ ότι υπάρχει riff πιο ταιριαστό από το εκείνο αμέσως μετά το πρώτο solo. Νομίζω είχα χρόνια να κοπανηθώ τόσο πολύ όσο σε εκείνο το σημείο και πολύ το φχαριστήθηκα. Μιας και είπαμε για solo, o Tony Reed στα δύο τραγούδια του encore έμοιαζε να έπαιζε τα solo της ζωής του. Σε φάση ότι αν έπαιζε έτσι και πριν, θα ήταν για μία ώρα και κάτι ο καλύτερος κιθαρίστας του κόσμου. Αυτό ήταν το τέλος λοιπόν; Θα δείξει. Όπως τίποτα δεν είναι σίγουρο, επίσης τίποτα δεν αποκλείεται. 

Κάθε φορά που θα σκεφτόμαστε πόσο κρίμα είναι που οι Pentagram δεν τα κατάφεραν στα '70s, θα θυμόμαστε ότι ο πρέζακας που σερνόταν στο συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ "Last Days Here" δεν κατάφερε μόνο στα σταθεί ξανά στα πόδια του, αλλά και να διαγράψει εν τέλει ο ίδιος μια αξιοπρεπή πορεία. Το είδαμε κοτσονάτο έξω από το Κύτταρο να χαιρετάει τον κόσμο πριν ανοίξουν οι πόρτες και δεν το πιστεύαμε. Μέσα στο Κύτταρο και τους τέσσερις τοίχους, ρίξαμε μια κλεφτή ματιά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας από μια χαραμάδα. Στο ίδιο χρονοντούλαπο που βρήκαν έμπνευση ένα μάτσο πιτσιρικάδες, συμβάλοντας καθοριστικά στην μεγάλη επιστροφή του κυρίου Bobby Liebling. Κύριε Magnus Pelander, τώρα είναι η σειρά σας.

Φωτογραφίες: Παντελής Κουρέλης

SETLIST

Bloodlust
Starlady
The Ghoul
Thundercrest
Sub-Basement
When The Screams Come
Live Again
Spread Your Wings
Review Your Choices
Sign Of The Wolf (Pentagram)
Solve The Puzzle
I Spoke To Death
Sociopath

Encore:
Forever My Queen
20 Buck Spin

  • SHARE
  • TWEET