Godspeed You! Black Emperor @ Ηρώδειο, 15/07/22

Νύχτα μαγική, νύχτα μυσταγωγική, νύχτα ονειρεμένη

Από τον Θεοδόση Γενιτσαρίδη, 16/07/2022 @ 23:09

Ο συνδυασμός του φανταστικού αρχαίου ωδείου και του μεγαλείου των GY!BE ήταν ιδανικός. Ο χώρος, ο χρόνος και οι μουσικές ταίριαξαν απίστευτα. Αυτή η υπερβατική, θορυβωδώς επίμονη αλλά άκρως ατμοσφαιρική και θεατρική μουσική των Καναδών έμοιαζε σαν ένα πανέμορφο πέπλο που αγκάλιασε τους θεατές που είχαν (σχεδόν) γεμίσει τις θέσεις του αμφιθεάτρου. Μαζί με τον κόσμο όμως η μουσική αγκάλιασε και τον χώρο. Η απότομη κερκίδα, τα βράχια της Ακρόπολης και οι κολόνες του Παρθενώνα ήταν ένα τρομακτικά όμορφο background κάθε φορά που τα έγχορδα πολεμούσαν μεταξύ τους και το βιολί τσίριζε. Όταν σήκωνες το κεφάλι και κοιτούσες προς τα πάνω, όλα ήταν διαφορετικά. Όπως και να το κάνουμε το Ηρώδειο είναι ένας καταπληκτικός χώρος με ενέργεια που νομίζω δίνει τη ανάλογη δυναμική σε όποιον εμφανίζεται εκεί, ώστε να απογειώσει την εμφάνισή του. Αυτό έγινε και την Παρασκευή το βράδυ.

Godspeed You Black Emperor

Η απουσία κάποιου support ήταν μάλλον θετικό. Το πανί πίσω από την ορχήστρα/μπάντα μάλλον αρνητικό. Έχω την εντύπωση ότι αν οι εικόνες προβαλλόντουσαν πίσω στο βραχώδες φόντο το αποτέλεσμα θα ήταν πιο όμορφο. Η απουσία φωτισμού και οποιουδήποτε άλλου εφέ, κατά την γνώμη μου έκανε το λευκό πανί εμπόδιο στα μάτια του κόσμου. Όπως και να έχει ο κόσμος δεν χρειάστηκε να περιμένει πολύ και απόλαυσε στην ώρα του (γύρω στις 21:30 ώστε να έχει πέσει ο ήλιος) τους Καναδούς μάστορες του είδους. Ο ήχος ήταν καλός. Δεν ήταν κρυστάλλινος αλλά δεν ήταν και επίπονος όπως άλλες φορές (ίσως και λόγω του περιορισμού decibel που οφείλουν να τηρούν λόγω του αρχαιολογικού χώρου). Η αρχή όπως σχεδόν κάθε φορά που τους έχουμε δει ζωντανά έγινε πάλι με το "Hope Drone". Μετά την εισαγωγή και την είσοδο κοντραμπάσου και βιολιού, ένας ένας και οι οκτώ πήραν θέση πίσω από τα όργανά τους. Περίπου όλοι μιας και ο ένας ντράμερ δεν ήθελε και πάρα πολύ να σταθεί ή να κάτσει και περιφερόταν σε κάθε ευκαιρία. Ο κόσμος ήταν σωστός. Εννοώ ότι ακόμα και στις ήσυχες στιγμές, στα βουβά και τα ήρεμα περάσματα έδειξε σεβασμό και δεν προκάλεσε με ψιθύρους, φωνές ή φασαρία. Ένας θαρραλέος και τολμηρός στο πρώτο κενό ζήτησε το "Providence"! Του το δίνουμε! Χαλάλι!

Godspeed You Black Emperor

Τα "Job’s Lament / First of the Last Glaciers" που ακολούθησαν, όπως ακριβώς και στον τελευταίο τους δίσκο "G_d's Pee AT STATE'S END!" έφεραν τις μελωδίες να υψώνονται στον Αθηναϊκό ουρανό τόσο ψηλά που δεν άντεχες να κοιτάξεις άλλο προς τα αστέρια. Απαλό φως και σκοτάδι μαζί. Σταδιακό χτίσιμο και συναίσθημα δυσβάσταχτο. Αριστουργηματικό ξέσπασμα πριν το τέλος σαν πυροβολισμός που φέρνει μπροστά σου το δράμα. Αν ήσουν τυχερός όσο κοιτούσες ψηλά μπορεί ένα αεροπλάνο να έδενε ακόμα πιο όμορφα την εικόνα με τον ήχο. Αν έκλεινες τα μάτια θα έμπαινες στην δική τους μυσταγωγία.

Η βραχνάδα του "Bosses Hang" μαζί με τα αργά τύμπανα και τα μεθυστικά έγχορδα έφτιαξαν μια εκπληκτική κατάσταση στην συνέχεια. Αυτός ο κατά δικός τους θόρυβος που είναι σήμα κατατεθέν του Καναδικού post-rock υπάρχει εδώ για να μας θυμίσει πόσο αντισυμβατικός είναι ο ήχος τους και πόσο όμορφα μπορεί να δέσει ένα πείραμα αρμονίας, μελωδίας, θορύβου και σταθερού βηματισμού. Έχω ξαναγράψει ότι αυτές οι γαργαλιστικά υπνωτικές κιθάρες (μαζί με το βιολί εδώ) που καθαρίζουν την ψυχή σου και η ατέρμονη άνοδος προς μια απίθανη κορυφογραμμή ρυθμού, θορύβου και μουσικής πληρότητας σε αυτή την σύνθεση είναι πραγματικά μοναδικά. Με φόντο το σκοτάδι και τις εικόνες που έπαιζαν από πίσω το ηχοτοπίο έγινε μαγικό. Το κομμάτι ένιωθες ότι δεν θα σε αφήσει ποτέ. Ο ήχος επέμενε και ο θόρυβος κυριαρχούσε.

Godspeed You Black Emperor

Τα drones που ακολούθησαν και η αριστουργηματική σταδιακή εισαγωγή του βασικού θέματος στο "Cliffs Gaze" μέχρι το ξέσπασμα ήταν η ανταμοιβή του κάθε θεατή/ακροατή για την αναμονή του. Αν και δεν θα το έλεγες το καλύτερο κομμάτι τους, νομίζω ότι στην εμφάνιση αυτή κέρδισε πολλά. Ένιωσα ότι όλο και περισσότερα κεφάλια κουνήθηκαν μπρος πίσω όταν η μελωδία ξέφυγε από τις παραμορφώσεις και έλαβε τον δικό της βηματισμό. Όσο άβολο και στριμωγμένο να ήταν το κοινό. Όσο παράξενο είναι το να είσαι καθήμενος σε τέτοια κομμάτια, τελικά θέλεις και προσπαθείς να λικνιστείς. Ήταν καταπληκτικό το πως έκλεισαν και ήταν δυνατό το χειροκρότημα που ακολούθησε.

H διάρκεια της συναυλίας ήταν μία ώρα και σαρανταπέντε λεπτά. Αν χάνω κάποια σύνθεση συγχωρέστε με αλλά ξέφυγα κι εγώ πολλές φορές μαζί τους. Τα δύο τελευταία κομμάτια, δηλαδή το "Slow Riot For New Zerø Kanada E.P." ολόκληρο, άφησαν εκπληκτικές εντυπώσεις, αλλά το κλείσιμο με τον κύριο Blaise Bailey Finnegan III ήταν παραπάνω από φανταστικό. Τι να πεις για το βιολί εδώ. Τι να πεις για το πάρτι των πεταλιών. Τι να πεις για την ατμόσφαιρα. Τι να πεις για τον θόρυβο που άφησαν και αποχώρησαν. Όσοι αγαπούν την μπάντα από παλιά κι ένιωσαν την ανατριχίλα δεν θα ξεχάσουν ποτέ αυτές τις στιγμές.

Godspeed You Black Emperor

Ήμασταν πολύ τυχεροί που είδαμε αυτή την τεράστια μπάντα, αυτή την μαγική κολεκτίβα, για άλλη μια φορά ζωντανά και ειδικά σε αυτό τον χώρο, με αυτές τις συνθήκες και μετά από σχετικά μεγάλη ανυπομονησία και  προσμονή. Όσοι τυχεροί ήμασταν εκεί στην γέννηση του είδους και ταυτόχρονα παρακολουθήσαμε (στα νιάτα μας) την πορεία αυτής της μπάντας από τον Καναδά έχουμε σε ειδική θέση στην καρδιά μας πολλά κομμάτια τους. Αρκεί μερικές φορές μία νότα για να ξετσουτσουριάσει την πέτσα μας και να σηκώσει την τρίχα μας κάγκελο. Αυτό λοιπόν ευτυχώς συνέβη αρκετές φορές και αυτό το βράδυ. Προφανώς και μπορούμε όλοι να βρούμε ένα κομμάτι που θα θέλαμε ν’ ακούσουμε κάτω από τ’ αστέρια του ουρανού δίπλα στην Ακρόπολη, αλλά κανένα παράπονο δεν θα βελτιώσει και δεν θα αλλάξει το αποτέλεσμα. Η ανταμοιβή μας ήταν τίμια και η ουσία είναι ότι παρακολουθήσαμε και ακούσαμε κάτι ιδιαίτερο, μοναδικό και πανέμορφο.

Φωτογραφίες: Μαρίζα Καψαμπέλη

SETLIST

Hope Drone
Job’s Lament / First Οf Τhe Last Glaciers
Bosses Hang
Cliffs Gaze
Moya
BBF3

  • SHARE
  • TWEET