Verbal Delirium @ After Dark, 28/03/10

08/04/2010 @ 08:59
Η Κυριακή βράδυ είναι ένα από τα πιο δύσκολα βράδια για την νυχτερινή διασκέδαση. Ο κόσμος δουλεύει Δευτέρα πρωί και έτσι πολλοί είναι αυτοί που δεν θα μπουν καν στο κόπο να βγουν για να διασκεδάσουν. Την Κυριακή 28 Μαρτίου όμως εγώ αποφάσισα να βγω. Είχε περάσει αρκετός καιρός που δεν είχα πάει σε συναυλία των Verbal Delirium και ήταν μια καλή ευκαιρία τώρα, που είχα λίγο χρόνο παραπάνω, να μην πάω απλά για έναν καφέ, αλλά να παρακολουθήσω ένα από τα πιο ποιοτικά alternative / progressive, ελληνικά σχήματα. Οι Verbal Delirium ξεκίνησαν να παίζουν στις 11 το βράδυ. Αν και λίγο αργοπορημένος τους πρόλαβα από την μέση του πρώτου κιόλας κομματιού τους, το "Erverlet / So Close And Yet So Far Away". Η προσέλευση του κόσμου σε σχέση με άλλες φορές που είχα πάει ήταν μικρότερη, αλλά το κλίμα ήταν σίγουρα θερμό. Ο κόσμος χωρισμένος σε πηγαδάκια συζήταγε και ανέλυε το κάθε κομμάτι ξεχωριστά, ενώ αρκετοί ήταν αυτοί που απορούσαν πως μια τέτοια μπάντα έχει σπουδάσει την μουσική με τέτοιο τρόπο που, όχι μόνο ξέρει σε ποιες νότες πατάει για να βγει αυτό το άπταιστο μουσικό αποτέλεσμα, αλλά οι πειραματισμοί περιέχουν τεχνοτροπίες από όλο το μουσικό πειραματικό φάσμα του progressive rock, της freestyle jazz καθώς και από electronica και alternative ιδιώματα.

Αν και έχω δει τους Verbal Delirium σε διάφορους χώρους και αρκετές φορές, μπορώ να πω ότι αυτή τη συναυλία την απόλαυσα πιο πολύ από κάθε άλλη φορά και από άποψη επιλογής κομματιών, καθώς και από άποψη σειράς. Τα κομμάτια ήταν μια επιλογή από το πρώτο τους demo, που έχει τίτλο "The Imprisoned Words Of Fear"καθώς και από το πρώτο τους album που ηχογράφησαν αυτήν την περίοδο "So Close And Yet So Far Away"και δεν έχει ακόμα κυκλοφορήσει, ενώ έπαιξαν και κομμάτια που είχαν να παίξουν χρόνια όπως το "Anything For You" (απόσπασμα από έναν concept δίσκο που είχαν ξεκινήσει να ετοιμάζουν αρκετά χρόνια πριν) και που δεν συμπεριλαμβάνονται στις μέχρι τώρα δουλειές τους, αλλά θα συμπεριληφθούν στο άμεσο μέλλον.

Αυτό που πάντα με εντυπωσίαζε στις συναυλίες των Verbal Delirium ήταν ο ήχος τους. Οι πολύπλοκες αλλά παράλληλα απλοϊκές συνθέσεις τους τους δίνουν ένα προσωπικό ύφος. Από την άλλη οι πειραματισμοί της μπάντας με όργανα πέρα των συνηθισμένων, κάνουν αυτόν τον ήχο ακόμα πιο ιδιαίτερο και σχεδόν κάθε συναυλία ξεχωριστή. Για παράδειγμα πολλές φορές συμμετέχουν session τρομπετίστες και σε κάποια κομμάτια τους υπάρχει τσέλο. Στην συγκεκριμένη συναυλία πέρα από τα καθιερωμένα λοιπόν όργανα, υπήρξε χρήση του theremin, όργανο που ταίριαξε απόλυτα με το μουσικό ύφος των Verbal Delirium και έδωσε αρκετά vibes ψυχεδέλειας, ενώ η χρήση kazoo στο "Anything For You", έκανε το κοινό να απορήσει όχι τόσο για τον αστείο ήχο του οργάνου αλλά για το ότι κανείς δεν περίμενε έναν τέτοιο ήχο, από την συγκεκριμένη μπάντα. Για αυτούς τους πειραματισμούς οφείλετε η πληθώρα των ακουσμάτων που έχουν τα μέλη της μπάντας. Από Genesis, Van Der Graaf Generation Frank Zappa, Captain Beefheart και ότι άλλο μπορείτε να φανταστείτε.

Ο Jargon (συνθέτης της μπάντας) μου είπε σε κάποια στιγμή που μιλήσαμε πως κάποιες φορές «τρώει» σκαλώματα και για μια περίοδο αποφασίζει ότι κάποια κομμάτια δεν θα παιχτούν στις live εμφανίσεις τους. Αυτήν την περίοδο μου είπε ότι αυτό το σκάλωμα το έφαγε με το πομπώδες και βαρύ, "Ok", ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια. Όσες φορές και αν φώναξα να το παίξει, δεν μου έκανε το χατίρι. Δεν είχα παράπονο όμως. Βρήκα ένα καινούργιο κομμάτι να αγαπήσω. Ένα κομμάτι που δεν το είχα ξανακούσει ποτέ πριν, και το άκουσα πρώτη φορά την Κυριακή και μου πήρε το μυαλό, το "Melancholic Moon", με τον groov-ατο ρυθμό του να δίνει κίνηση στους περισσότερους παρευρισκόμενους. Το "Misleading Path" ήταν μια από τις καλύτερες εκτελέσεις εδώ και καιρό. Ειδικά το σημείο που το κομμάτι γίνεται αλά be-bop jazz, με τον Νίκο Μιχαηλίδη να κρατάει όλο το ρυθμό και τον Jargon να ανταλλάζει solos με τον Νικήτα Κίσσονα. Επίσης φοβερή ήταν η εκτέλεση του "Dancing Generation", κομμάτι που τείνει να γίνει επιτυχία της μπάντας καθώς και το "10.000 Roses", κομμάτι εύκολο να το καταλάβει κανείς αφού δεν λέει τίποτα άλλο πέρα από την φράση «10.000 roses in my head» η οποία επαναλαμβάνεται συνέχεια. Μέσα στα άλλα έπαιξαν και τα "Time", το ομώνυμο "Verbal Delirium" ενώ έκλεισαν με το "Dead Butterflies". Μαζί τους έπαιξαν οι Αναστάσης Χαμηλάκης (πλήκτρα) και Γρηγόρης Παυλάκος.

Setlist:

Erverlet / So Close And Yet So Far Away
Dancing Generation
10.000 Roses
Images From A Grey World (Nightmare Song), parts 1-2
Desire
Sudden Winter
The Losing Game
Dance Of The Dead
Misleading Path
Melancholic Moon
Anything For You, part 5, από το "Memory From The Cells"
The Decayed Reflections (Verbal Delirium)
Erased
Time
Dead Butterflies

Στέλιος Χατζηιωάννου
  • SHARE
  • TWEET