Tuxedomoon, Gravitysays_i @ Gagarin 205, 23/09/11

Άργησε αλλά ήρθε (και;) για μένα η πρώτη συναυλία της χειμερνής σεζόν, μαζί με τα πρωτοβρόχια πάνω - κάτω. Και τι πιο ταιριαστό από την κλειστοφοβική, σκοτεινή και ατμοσφαιρική μουσική των Tuxedomoon για να γιορτάσουμε τον ερχομό ενός δύσκολου φθινωπόρου.



Εξίσου ταιριαστή ήταν και η μουσική των Gravitysays_i, που «άνοιξαν» τη βραδιά, με λίγη καθυστέρηση, σε πείσμα μίας αυλαίας που δεν ήθελε να σηκωθεί. Ήταν προφανής η συνάφεια της μουσικής τους, όχι τόσο στον ήχο, όσο στην ατμόσφαιρα, με αυτή των headliners. Έτσι, όχι μόνο εξασφαλίστηκε μία ομαλή προθέρμανση για τους θεατές (που υποτίθεται ότι είναι και το ζητούμενο από ένα support σχήμα), αλλά ευτυχώς και οι ίδιοι διέγνωσαν σωστά την περίπτωση ως ευκαιρία να γίνουν γνωστοί σε ένα κοινό που θα μπορούσαν να κερδίσουν. Εκ του αποτελέσματος δικαιώθηκαν πλήρως.



Η εξαιρετική και απολύτως προσεγμένη παράστασή τους, που φρόντισαν να είναι άψογη (ακόμα και τετραμελή χορωδία επιστράτευσαν, προκειμένου να αποδόσουν με ακρίβεια τις συνθέσεις τους), μάς συνεπήρε σχεδόν όλους σε βαθμό που να μπορώ να πω ότι ήταν η ευχάριστη έκπληξη της βραδιάς. Το με post rock αναφορές ρεπερτόριό τους βασίστηκε στο φετινό τους "The Figures Of Enormous Grey And The Patterns Of Fraud". Μην τρομάξετε με τον όρο, η μουσική τους δεν έχει τίποτα από την εσωστρέφεια και το ελιτισμό του είδους ή την κουλτούρα-σε-πακέτο του «παίζω μία νότα επί 10 λεπτά» στερεότυπου του είδους. Αντίθετα, κυλάει νεράκι, έχει μελωδίες και ξεσπάσματα εκεί που πρέπει και φυσικά το πιο κακώς παραμελημένο όργανο της ελληνικής παράδοσης, το σαντούρι, οργανικά δεμένο στη μουσική τους. Το γεγονός ότι ήταν εξαιρετικοί αποδεικνύεται και από τη μαζική κίνηση προς τον πάγκο του merchandise με την ολοκλήρωση της παράστασής τους.



Η αλήθεια είναι ότι και εδώ να είχε τελειώσει η βραδιά θα άξιζε την παρουσία μας, αλλά οι Tuxedomoon είχαν, βεβαίως, και αυτοί κάτι να πουν. Με τη γνώριμη τετράδα να παίρνει τη θέση της στα όργανα και τον Bruce Geduldig να αναλαμβάνει το οπτικό μέρος της συναυλίας, ξεκίνησαν το ταξίδι στην 30χρονη πορεία τους. Επιμένοντας λίγο παραπάνω στον πιο πρόσφατο δίσκο τους ("Vapor Trails" - 2007), αλλά με αναφορές σε όσα περισσότερα άλμπουμ τους ήταν δυνατόν, μάς πήγαν μουσικά κάποιες δεκαετίες πίσω και η αλήθεια ήταν ότι αυτό ήταν εμφανές.



Για οποιοδήποτε άλλο συγκρότημα θα έλεγα ότι η ρυθμική βάση από τα σύνθια και τις λούπες και οι '80s ήχοι που κυριαρχούσαν έμοιαζαν ξεπερασμένοι, αλλά οι Tuxedomoon κατάφεραν να καλύψουν αυτό το αίσθημα μέσα στα πρώτα λεπτά. Ο Blaine Reininger ανέλαβε την κιθάρα, αλλά διέπρεψε περισσότερο στο βιολί, τα πνευστά (σαξόφωνο, τρομπέτα) σε πρώτο πλάνο δημιούργησαν ίσες δόσεις μελωδίας και θορύβου, ενώ το μπάσο ήταν πάντοτε στιβαρό και ξερό, όπως και η φιγούρα του Peter Principle που το κράδαινε.



Με αυτές τις βασικές αρχές κινήθηκαν σε ένα set που έμοιαζε να αφορά τους πιο ψαγμένους ακροατές τους, αφού τα γνωστά τους χιτάκια απουσίαζαν ακόμα και από το encore. Αυτό δεν τους σταμάτησε να πιάσουν στιγμές μαγείας, στις οποίες το κοινό ανταποκρινόταν με θερμό και αυθόρμητο χειροκρότημα. Υπήρξαν όμως και κάποιες «κοιλιές», όπου θαρρείς απουσίαζε το νεύρο από τους μουσικούς. Ξεχωριστή μνεία θα πρέπει να γίνει στην performance του Bruce Geduldig, που συχνά έκλεβε την παράσταση με τους αυτοσχεδιασμούς του στους προβολείς του Gagarin αλλά και με τη θεατρική τριλογία του "The Box".



Δικαιολογώντας το θρύλο γύρω από το όνομά τους για ακόμα μία φορά, οι Tuxedomoon απέδειξαν ότι είναι συγκρότημα ανάδελφο και η προσωπικότητα που καταθέτουν στη σκηνή είναι επιστέγασμα πολυετούς εμπειρίας αλλά και προσήλωσης στην Τέχνη τους. Μπορεί να μην καταφέρνουν να συγκινούν τις μάζες, αλλά τίποτα δε δείχνει ότι οι αρκετοί θεατές που βρέθηκαν στο Gagarin το βράδυ της Παρασκευής δε θα επαναλάβουν το ίδιο και στην επόμενη ευκαιρία.

Setlist:

1. Allemande Blue
2. Muchos Colores
3. Box I
4. Everything You Want
5. Still Small Voice
6. 5th Column - Tritone
7. Blind
8. Box II
9. Time To Lose
10. Baron Brown
11. The Waltz
12. Joeboy
13. Atlantis
14. Box III
15. Dizzy
-----------------------------
16. Triptych
17. Dark Companion

Κώστας Σακκαλής
Φωτογραφίες: Βιβή Κεφαλωνίτη