Sodom live σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, 12-13/11/10

12/11/10, AN Club, Αθήνα

Δέκα μέρες πριν την κυκλοφορία του νέου τους δίσκου και ακριβώς ένα χρόνο μετά την τελευταία τους επίσκεψη στην Αθήνα, οι Γερμανοί Sodom βρέθηκαν και πάλι στη χώρα μας, για δύο συναυλίες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Η αρχή έγινε την Παρασκευή στο AN Club, σε μία βραδιά γεμάτη από αγνό thrash, λόγω των αξιότιμων κυρίων Angelripper, Bernemann και Bobby, αλλά και των πολύ ταιριαστών support συγκροτημάτων.

Ήταν λίγα λεπτά πριν την προγραμματισμένη ώρα έναρξης όταν οι Convicted ανέβηκαν στη σκηνή του AN, αναλαμβάνοντας την προθέρμανση των, λιγοστών μέχρι τότε, παρευρισκομένων. Το τρίο από το Βόλο απέδωσε με όρεξη, κινητικότητα και άψογο δέσιμο το -μάλλον τυπικό- thrash / crossover του και οι εμφανείς επιρροές του από το bay area αλλά και τη γερμανική σκηνή δε φάνηκαν να χάλασαν κανέναν. Στη μισή ώρα που είχαν στη διάθεσή τους, οι Convicted ανταποκρίθηκαν άριστα στο ρόλο τους, ζεσταίνοντας το κοινό, ενώ προς το τέλος της εμφάνισής τους εγκαινίασαν και το πρώτο pit της βραδιάς. Από την αρκετά μεγάλη ομοιογένεια των κομματιών τους κατάφερα να ξεχωρίσω τα πολύ καλά "Merciless" και "Fuck Off And Die".

Σειρά είχαν οι Αθηναίοι Released Anger, οι οποίοι, μετά και την αναγκαστική ακύρωση των Overgarven, είχαν βεβαρημένο ρόλο, όντας το κύριο support. Ξεκίνησαν με άγριες διαθέσεις με το τρομερό "Virus", δείχνοντας εξ' αρχής ότι η εμπειρία τους στο σανίδι, δίπλα σε ονόματα της τάξεως των Flotsam And Jetsam, Blitzkrieg και Attacker, έχει αποδώσει καρπούς. Η μπάντα παρουσιάστηκε καλοκουρδισμένη, ενεργητική και με μία αυτοπεποίθηση που «ανάγκασε» τον ολοένα και αυξανόμενο κόσμο να την ακολουθήσει. Καθόλου τυχαίο δεν είναι άλλωστε το γεγονός ότι οι Released Anger έχουν ένα σταθερό fanbase που τους ακολουθεί παντού, ενώ σίγουρα με κάθε τους εμφάνιση κερδίζουν όλο και περισσότερους οπαδούς. Το setlist των Αθηναίων απαρτίστηκε κυρίως από κομμάτια του album "Faces Of Fate" αλλά και από το ολοκαίνουριο split τους με τους Dead City, "Monarch In Life", ενώ έκλεισε με ένα διόλου ευκαταφρόνητο mosh pit, υπό τους ήχους του "Released Anger".


Δεν πρέπει να πέρασαν πολλά λεπτά απ' τη στιγμή που οι Released Anger εγκατέλειψαν τη σκηνή και με τον κόσμο να έχει γεμίσει το club -αλλά όχι και σε βαθμό ασφυξίας- όταν είδαμε τον Bobby, τον Bernemann και φυσικά τον Angelripper να περνούν από δίπλα μας για να καταλάβουν το σανίδι. Η γερμανική thrash εισβολή είχε αρχίσει και τίποτα δε μπορούσε να μας προετοιμάσει για το χαμό που θα ακολουθούσε.



Ύστερα από τις παραδοσιακά σύντομες -και μάλλον τυπικές- χαιρετούρες, το (super) power trio από τη Βεστφαλία εξαπέλυσε την ηχητική του επίθεση, για να δείξει από νωρίς ποιος θα είναι ο νόμος για την επόμενη μιάμιση ώρα. "Τhe Saw Is The Law", λοιπόν, και δίχως κανέναν οίκτο ξεκίνησαν να ξεφυλλίζουν το ημερολόγιο ανάποδα, βομβαρδίζοντας τα αυτιά μας με thrash classics. Και η αλήθεια είναι ότι η επίδραση ύμνων, όπως το "Outbreak Of Evil" ή το "Sodomy And Lust", είχε ως αποτέλεσμα το AN να μοιάζει με βομβαρδισμένο τοπίο.

Η έλλειψη έστω και του στοιχειώδους χώρου για να γίνει ένα pit της προκοπής δε φάνηκε να πτοεί κανέναν από το κοινό που είχε μαζευτεί για να αποθεώσει τους Γερμανούς και έτσι δεν περνούσε στιγμή χωρίς ένα -και παραπάνω πολλές φορές- ζευγάρι πόδια να αιωρείται πάνω από τα κεφάλια του κόσμου ή κάποιον επίδοξο βουτηχτή να εμπλουτίζει τη σκηνική παρουσία των Sodom.

Αυτοί με την σειρά τους ανταπέδιδαν την ενέργεια, πυρακτώνοντας τη φλόγα των οπαδών με Motorhead διασκευή -λέγε με "Iron Fist"-, αφιερώσεις στις κορασίδες -και παρακλήσεις που δεν εισακούστηκαν, "Eat Me"-, ενώ δεν παραλείψαμε να ευχηθούμε όλοι μαζί με μία φωνή "Fuck The Police". Προς το τέλος δεν ξέχασαν ούτε τον προ διετίας εκλιπόντα Chris Witchhunter, αφιερώνοντας στη μνήμη του το "Witching Metal". Σε όλο αυτό το τριπάκι συνέβαλε φυσικά και η κάτι παραπάνω από ευδιάθετη κατάσταση στην οποία βρισκόταν ο Onkel Tom. Έχοντας πιεί μερικά ποτηράκια παραπάνω και έχοντας εγκαταλείψει από νωρίς τη μπλούζα του ελέω του καύσωνα που επικρατούσε μέσα στο μαγαζί (κυριολεκτικά και μεταφορικά), επιδόθηκε σε ένα σωρό ζογκλερικά επί σκηνής. Αυτό βέβαια δεν εμπόδισε ούτε τον ίδιο, ούτε τα άλλα δύο μέλη της παρέας να αποδώσουν εξαιρετικά τα τραγούδια τους και να ικανοποιήσουν και τον πιο απαιτητικό οπαδό. Ίσα ίσα, που προσέδωσε ένα ακόμα πιο ζωντανό χρώμα στην ομολογουμένως καταιγιστική εμφάνιση τους.

Όπως ανέφερα και πιο πάνω, τίμησαν σχεδόν όλη τη δισκογραφία τους, παίζοντας ακόμα και τραγούδια που δεν περίμενες να ακούσεις, όπως τη διασκευή στο "Aber Bitte Mit Sahne". Για κλείσιμο, σαν άτυπο encore, ήρθαν τα αναμενόμενα "Remember The Fallen" και το απόλυτο συναυλιακό track "Bombenhagel" για να ξεσηκώσουν για τελευταία φορά, μια και καλή, το πλήθος που χτυπιόταν στους ξέφρενους ρυθμούς της μπάντας.

Μετά από μια τόσο επική εμφάνιση, το μόνο που έχουμε να περιμένουμε είναι ένας καλός καινούριος δίσκος, ως καλή αφορμή για να τους ξαναδούμε σύντομα ζωντανά και να ευχαριστηθούμε άλλο ένα thrash live-δυναμίτη.

Setlist:

Τhe Saw Is The law
The Vice Of Κilling
Outbreak Of Evil
Wachturm
Napalm In The Morning
Sodomy And Lust
Iron Fist (Motorhead cover)
Ausgebombt
Proselytism Real
Eat Me
Blasphemer
Agent Orange
Die Stumme Ursel
Aber Bitte Mit Sahne (Udo Jürgens cover)
Witching Metal
Fuck The Police
Remember The Fallen
Bombenhagel

---

13/11/10, Eightball Club, Θεσσαλονίκη

Όλοι μας γνωρίζουμε να κάνουμε κάτι στη ζωή μας, υπάρχει έστω και ένα πράγμα στο οποίο είμαστε πραγματικά καλοί. Ο ίδιος άγραφος κανόνας ισχύει και στη μουσική. Έκαστος στο είδος του. Έτσι και οι Sodom γνωρίζουν ποιος είναι ο ρόλος τους στην κοινωνία αλλά και στη μουσική. F**king thrash metal, όπως αναγραφόταν στο πίσω μέρος των t-shirts τους.

Για να είμαι ειλικρινής, η ύπαρξη τεσσάρων support bands αρχικά μου φάνηκε από κουραστική ως και τρομακτική. Ευτυχώς όμως, το επίπεδο όλων των συγκροτημάτων καθώς και η ποιότητα του ήχου ήταν σε τόσο υψηλά επίπεδα, κάνοντας τη βραδιά να κυλήσει όμορφα και ευχάριστα. Γι' αυτό το λόγο, προτείνω ανεπιφύλακτα να ψάξετε δουλειές των αναφερθέντων συγκροτημάτων αν δεν το έχετε κάνει ήδη.

Μελωδικό death metal από τους Celestial Imunity, στα χνάρια των Dark Tranquillity και των παλιών In Flames. Αναμένοντας το πρώτο full album τους, παρουσίασαν κομμάτια από το demo τους "Lost In Shades", καθώς και μια πολύ καλή διασκευή στο "Blinded By Fear" των At The Gates, ανεβάζοντας απότομα τη θερμοκρασία στο club.

Συνέχεια σε πιο crossover/ old school hardcore φόρμες με τους Θεσσαλονικείς No Second Chance. Αν και χωρίς το βασικό τραγουδιστή τους, τα κατάφεραν περίφημα, κάνοντας μας να αναρωτιόμαστε σε τι επίπεδο φτάνουν με την ολοκληρωμένη σύνθεση τους. Όταν αγαπάς το metal, το punk, το hardcore, το αποτέλεσμα μοιάζει με αυτό που ακούσαμε από τους No Second Chance. Διασκευών μέρος δέυτερο, με το ταιριαστό στο κλίμα της βραδιάς "Alcoholic" των Chaos UK.

Από την Καρδίτσα οι Show Your Face, με αρκετές συναυλιακές εμπειρίες στα πόδια τους και πολύ καλές κριτικές. Metal όπως πρέπει να παίζεται στις μέρες μας. Τεχνικό, δυνατό, groovy αλλά και μελωδικό. Με το καλό να κυκλοφορήσει ο δίσκος τους "Unleash" και σύντομα θα ξανασχοληθούμε μαζί τους.

Κοντά στα δέκα χρόνια στην πιάτσα οι Overgarven, ήταν σίγουρα το πιο γνωστό από τα τέσσερα συγκροτήματα που άνοιξαν για τους Sodom. Μελωδικό death και από αυτούς, κέρδισαν την ανταπόκριση του κόσμου κατά τη διάρκεια του set τους, αλλά ξεσήκωσαν τους πάντες με τις διασκευές στα "Slaves Of Pain" (Sepultura) και "Laid To Rest" (Lamb Of God).

Όλα καλά μέχρι στιγμής, αλλά έπρεπε επιτέλους να φτάσει η ώρα για τους headliners. Σεμνοί, ευγενικοί και χαλαροί, όπως ήταν και είναι εδώ και τριάντα χρόνια, ανέβηκαν στη σκηνή οι Γερμανοί. Τόσο χαλαροί που σχεδόν δε μπορούσες να φανταστείς τι θα επακολουθήσει. Διότι αυτό που συνέβη στο Eightball Club αυτό το Σαββατόβραδο δεν είχε προηγούμενο. Σα να χρησιμοποιήσαμε μια χρονομηχανή και να μεταφερθήκαμε ως δια μαγείας στη δεκαετία του '80, όπως πολύ σωστά τόνισε ο Tom Angelripper.

Από τις πρώτες νότες του "The Saw Is The Law" και για μία ώρα και σαράντα λεπτά επικράτησε ο απόλυτος χαμός. Ενα κατάμεστο club άνω-κάτω. Moshing ατέλειωτο, 15 stage diving/sec, κόσμος να κρέμεται από κάγκελα και κολώνες, απίστευτη ενέργεια από πλευράς κόσμου και συγκροτήματος. Οι Sodom άφωνοι από αυτό που γινόταν γύρω τους (διότι μόνιμα υπήρχαν 2-3 επιπλέον πάνω στη σκηνή), αλλά και εμείς από την απόδοση που καταφέρνουν να πιάσουν αυτοί οι τρεις Γερμανοί μετά από τόσα χρόνια.

Και γιατί συνέβησαν όλα αυτά; Από που να αρχίσεις και που να τελειώσεις. Επειδή οι Sodom θυμήθηκαν κομμάτια που είχαν χρόνια να παίξουν. Επειδή τα "Obsessed By Cruelty", "Outbreak Of Evil" και "Sodomy & Lust" είναι πραγματικά «σάπια» (and that's a good thing). Επειδή μετά από τόσους δίσκους ακόμα και την τελευταία δεκαετία, οι γερόλυκοι γράφουν κομματάρες όπως το "Napalm In The Morning". Επείδη τα "Remember The Fallen" και "Agent Orange" είναι γραμμένα στην ιστορία με χρυσά γράμματα. Και όσο κανεις δε μπορούσε να κρατήσει τη μανία του κόσμου, ο Onkel Tom και οι συνοδοιπόροι του δε βοηθούσαν καθόλου. "Fuck The Police", "Ausgebombt" και μια φουριόζικη διασκευή στο "Iron Fist" άφηναν συντρίμμια στο πέρασμα τους.



Μετά από μια τέτοια απόδοση και την καλύτερη εμφάνιση των Sodom στη χώρα μας τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια (για νωρίτερα πρέπει να ρωτήσετε κάποιον παλιότερο), κανείς δεν είχε λόγο και κουράγιο να ζητήσει κάτι επιπλέον, κανείς δεν είχε λόγο να κάνει οποιοδήποτε παράπονο. Bernd, Bobby and Tom... Danke schön!