Sleep @ Gagarin 205, 20/05/12

Από τον Μανώλη Κληρονόμο, 23/05/2012 @ 12:59
Αν με ρώταγαν πριν μερικούς μήνες, ποιό είναι το ένα και μοναδικό συγκρότημα που θα ήθελα να δω πριν πεθάνω, η απάντηση θα ήταν ακαριαία. Sleep μόνο. Οπότε, όταν τους ανακοίνωσε η Venerate (και αφού είχα φάει πρώτα την κρυάδα που δεν κατάφερα να πάω Roadburn), μερικούς μήνες πίσω, κόντευα να λιποθυμήσω από τη χαρά μου. Για μένα οι Sleep αποτελούν ένα από τα μεγαλύτερα κεφάλαια της metal ιστορίας και το μεγαλύτερο για τη λεγόμενη, stoner σκηνή. Οπότε, επειδή είμαστε πάνω απ' όλα fanboys και όχι ψυχροί επαγγελματίες, να μου συγχωρέσετε την όποια γραφικότητα μπορεί να διακατέχει το παρόν κείμενο.

Η ώρα είχε πάει 21:45, το Gagarin αρκετά γεμάτο αλλά όχι και τίγκα παρά το τεράστιο βάρος του ονόματος αλλά και του γεγονότος ότι θα έπαιζαν για πρώτη φορά live επί ελληνικού εδάφους, κάτι που τελικά ίσως ήταν και καλό γιατί τέτοιο ντουμάνι δεν θα αντεχόταν αν είμασταν και ο ένας πάνω στον άλλο. Εκείνη την ώρα λοιπόν ήταν που εμφανίστηκαν τα τρία μεγαθήρια που απαρτίζουν τους Sleep. Μπορεί ο Chris Hakius (o original ντράμερ των Sleep) να μην ήταν, αφού αποτραβήχτηκε από τη μουσική πριν μερικά χρόνια, αλλά όταν βλέπουμε δίπλα-δίπλα, το καμπουριασμένο κτήνος Al Cicneros, τον άπλυτο βρωμιάρη και τσακωμένο με τις μπλούζες, Matt Pike και τον καταπληκτικό –με νέο βλαχολούκ- Jason Roeder (τρίτο μέλος των Neurosis που βλέπουμε στην Ελλάδα, μετά τους Scott Kelly και Josh Graham, άντε και κάποια στιγμή όλους μαζί, εύχομαι), ε δεν θέλει και πολύ για να τρελαθεί κανείς.

Sleep

Πριν το live, βάζαμε στοιχήματα με φίλους για το ποια θα είναι η πιο heavy συναυλία που έχουμε βιώσει. Αυτή ή των Electric Wizard πέρσι. Στις πρώτες νότες του "Dopesmoker" με τον Pike να αλωνίζει τη σκηνή και να κάνει τη Les Paul του να «φτύνει» βρωμιά και δισοδεία, θεώρησα ότι μάλλον και οι Sleep θα χάσουν στο θέμα «heaviness» από τους μεγάλους Electric Wizard. Αυτό διήρκησε για κάνα πεντάλεπτο. Όταν μπήκε στο παιχνίδι και ο Al με το πελώριο μπάσο του, ένιωσα να με χτυπάει βίαια ένα ωστικό κύμα θορύβου και για λίγο νόμιζα ότι οι τοίχοι του Gagarin ράγισαν. Μέχρι και οι παλμοί μου ανέβηκαν από την ένταση. Αυτό το πράγμα ήταν η επιτομή αυτού που λέμε «ηχητικό τείχος». O Roeder έμοιαζε σαν ήταν ανέκαθεν ο ντράμερ των Sleep, με το πρωτόγονο και τελετουργικό παίξιμό του, κάτι που είναι άκρως εντυπωσιακό αν αναλογιστεί κανείς πόσο πιο προοδευτικά και «απλωμένα» παίζει στους Neurosis.

Sleep

Το ξεκίνημα με το "Dopesmoker" έμοιαζε ιδανική επιλογή, σηματοδοτώντας την έναρξη του ταξιδιού σε μια χώρα πλημμυρισμένη από riffs («riff-filled land») για περίπου 25 (φανταστείτε τα δύο πρώτα μέρη του "Jerusalem" σαφώς πιο «τραβηγμένα»), για να πάρει σειρά στη συνέχεια το "Holy Mountain". Στο "Dragonaut" έγινε -όπως ήταν αναμενόμενο- ένας μικρός χαμός, όπως και στο "The Druid" με την τρελή του μπασαδούρα να ακούγεται ακόμα πιο πωρωτική, ζωντανά. Η τελετουργία εντάθηκε στο ανέκδοτο "Antarcticans Thawed", λίγο πιο πριν ή μετά πιθανόν να έπαιξαν ακόμα ένα μέρος από το "Dopesmoker", για να έρθει το εκπληκτικό φινάλε με "From Beyond" και άλλο ένα τέταρτο-20λεπτο, από το τελευταίο μέρος του "Dopesmoker" (ή "Weedian/Cultivator/Improved Morris", όπως έχει γίνει πιο γνωστό από κάποια bootleg τους). Προσωπικά αυτή ήταν και η αγαπημένη μου στιγμή, ξεχαρβαλώνοντας τον σβέρκο μου. Πραγματικά άλλες δυο ώρες να τράβαγε το riff, θα χτυπιόμουν και τις δυο ώρες.

Sleep

Φυσικά, δεν θα μπορούσαν να λείπουν τα κάθε είδους «μυρωδικά», συνδυάζοντας τέλεια τη ντουμανιασμένη ατμόσφαιρα με τη ντουμανιασμένη μουσική. Ακόμα και τα μέλη των Sleep ανάμεσα στα τραγούδια, δεν έχαναν ευκαιρία να κάνουν τις απαραίτητες τζούρες, που ούτως ή άλλως αποτελούν το άλφα και το ωμέγα της μουσικής τους.

Sleep

SleepΜια μέρα μετά έχουμε έντονους οσφυικούς πόνους, πόνους στη μέση, νευροκαβαλίκευμα, τρομακτικό βουητό στα αυτιά και προφανέστατη έλλειψη ακοής. Άξιζε; Φυσικά και άξιζε και δεν μπορώ να ευχαριστήσω αρκετά τους ανθρώπους που συντέλεσαν στην πραγματοποίηση αυτής της βραδιάς. Το μόνο σίγουρο είναι ότι, τώρα ναι, μπορώ να πεθάνω ήσυχος.

Setlist:

Dopesmoker (απόσπασμα)
Holy Mountain
Dragonaut
Sonic Titan
The Druid
Antarcticans Thawed
Aquarian
From Beyond  
Dopesmoker (απόσπασμα)

Φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν

  • SHARE
  • TWEET