Scott Kelly, Universe217 @ AN Club, 21/04/08

Μία νέα επίσκεψη των Neurosis επί ευρωπαϊκού εδάφους είναι κάτι που -προς το παρόν- φαντάζει μακρινό. Καλά, για Ελλάδα ούτε καν λόγος να γίνεται. Στο κάτω-κάτω, ουδέποτε είχαν κάποιο ισχυρό πυρήνα οπαδών που θα μπορούσε να στηρίξει κάποιο ενδεχόμενο live. Οι περισσότεροι φίλοι της σκηνής κυρίως γοητεύονται από συνεχιστές / μαθητές τύπου Isis. Κακά τα ψέματα όμως, όλα από κάπου ξεκινούν. Κι εδώ μιλάμε για τις ρίζες.

Το βράδυ της Δευτέρας είχαμε τη χαρά / τύχη να απολαύσουμε τον Scott Kelly σε ένα ακουστικό set. Ως αφορμή (πιθανότατα) στάθηκε η εμφάνισή του στο Roadburn Festival, κι εκεί που η Αμερική φάνταζε κάπως μακρινή, να που στις 21/04/2008 κατεβαίνεις τα σκαλιά του AN Club, απολαμβάνεις την εξαιρετική εμφάνιση των Universe217, για να ακολουθήσει μετά ένα συναίσθημα δέους καθώς πρόκειται να παρακολουθήσεις (έστω κι υπό αυτές τις περιστάσεις) έναν καλλιτέχνη που έχει επηρεάσει ολόκληρες γενιές μουσικών.



Ας πάρουμε όμως τα πράματα απ' την αρχή. Τη συναυλία άνοιξαν οι (γνωστοί κι αγαπητοί πλέον) Universe217, σε ένα set που έκρυβε ορισμένες εκπλήξεις. Κατ' αρχήν, το ηχητικό αποτέλεσμα εμπλουτίστηκε κατά το δύναμιν με όσα οπτικά μέσα μπόρεσαν να επιστρατεύσουν. Αναφέρομαι στη προβολή βίντεο στα δεξιά της σκηνής, στον καπνό που κατά διαστήματα έκανε πυκνή την ατμόσφαιρα, αλλά και στο πολύ έξυπνο trick με φυσαλλίδες που την κατάλληλη στιγμή αφέθηκαν διάσπαρτες στον αέρα, δίνοντας ένα υπέροχο feeling. Όσον αφορά τη σκηνική παρουσία, εκτελέσεις και λοιπά σχετικά θέματα, η μπάντα ήταν ως συνήθως σταθερή και αξιόπιστη. Άξιο αναφοράς το γεγονός ότι επέλεξαν να αποδώσουν το δεύτερο μισό του set σε ακουστική βάση, προετοιμάζοντας παράλληλα το έδαφος για την είσοδο του αγαπητού Scott. Για όσους δεν ξέρουν, θα δώσουν κι ένα live στο 8ball της Θεσσαλονίκης μαζί με Sun Of Nothing, National Pornographik και 7thdegree. Προς βόρειους / γνωστούς / αγνώστους: Μιλάμε για super event. Να πάτε να το δείτε. Αν μπορούσα θα ερχόμουν κι εγώ.

Υπήρξαν διάφοροι φίλοι και γνωστοί που ρώτησαν ποιες ήσαν οι εντυπώσεις μου απ' την εμφάνιση του Scott Kelly. Θα σας πω ότι ακριβώς είπα και σ' αυτούς: Εξαρτάται από το τι περίμενες ν' ακούσεις. Εάν σε ενδιέφερε να δεις έναν αγαπημένο καλλιτέχνη να ερμηνεύει όμορφα κομμάτια με ακουστική κιθάρα, τότε η εμπειρία θα έμενε τουλάχιστον ως αξιομνημόνευτη. Εάν πάλι δεν ήσουν στο κατάλληλο mood, η εν λόγω εμφάνιση θα ήταν περισσότερο «της υπομονής». Κι όμως, οι ψίθυροι που ακούγονταν κατά την αρχή του set μετατράπηκαν σε ένα ενθουσιώδες χειροκρότημα για encore με έναν τρόπο τόσο φυσικό, που δύσκολα μπορεί να αντιληφθεί όποιος δεν παρευρέθη. Ο Scott είναι υπέρ του δέοντος ικανός να βγάλει ένα απίστευτο feeling με τη βραχνάδα της φωνής του και καθώς ο κρύος αέρας του air condition χτυπούσε την πλάτη μου σχεδόν ένοιωθα πως είχα μεταφερθεί κάπου αλλού. Ίσως δεν είμαι αντικειμενικός, ίσως και να τα παραλέω, αλλά το χειροκρότημα, που με κάθε κομμάτι γινόταν όλο και πιο έντονο, μαρτυρεί ότι σίγουρα υπήρχαν αρκετοί ομοϊδεάτες στο χώρο.

Αυτό σίγουρα δε θα είχε επιτευχθεί εάν ο Scott δεν είχε επενέβη ώστε να σταματήσουν οι όποιοι ψίθυροι / μικροκουβεντούλες απ' την αρχή της εμφάνισης. Με πολύ ευγενικό ύφος, παρακάλεσε το ακροατήριο να κάνει ησυχία δηλώνοντας ότι δεν πρόκειται να ζητήσει τίποτε άλλο απ' αυτούς. Χαρακτηριστικά είπε «μιλώ για κάποιους ανθρώπους που πλέον δεν είναι σε θέση να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους. Εάν νιώθετε ότι θέλετε να κάνετε κάτι άλλο, δεν έχω κανένα πρόβλημα εάν βγείτε από το club. Θα σας δώσω και τα χρήματα του εισιτηρίου απ' την τσέπη μου. Αυτή είναι η μόνη μου παράκληση». Και πραγματικά, εάν δεν υπήρχε αυτή η καθηλωτική ησυχία στο χώρο, αμφιβάλλω αν θα μπαίναμε στην κατάλληλη διάθεση.

Επίσης, όπως ο ίδιος ανέφερε, γνώριζε καλά πως στην πραγματικότητα θέλαμε να δούμε και την υπόλοιπη μπάντα μαζί του και δεν έλειψε να εκφράσει την επιθυμία σχετικά με μία μελλοντική επίσκεψη των Neurosis. Όμως... πως μπορεί κάτι τέτοιο να επιτευχθεί όταν οι πιο «πιστοί» φίλοι του σχήματος με το ζόρι ξεπερνούσαν τα 150 άτομα; Φυσικά δεν αναμέναμε κάτι περισσότερο, όπως επίσης προσωπικά δεν περιμένω μία πιθανή μελλοντική επίσκεψη. Ποιος ξέρει, ίσως τους δούμε κάποια στιγμή στα εδάφη μας, ίσως και να καταφύγουμε τελικά σε κάποιο προσφιλές event στο εξωτερικό. Προς το παρόν, μπορούμε απλά να τον ευχαριστήσουμε που ήρθε, έστω και μόνος.



Υ.Γ.: Το set list βασίστηκε κατά κύριο λόγο στις δύο προσωπικές του δουλειές. Πέραν των αναφερόμενων τίτλων ακούσαμε άλλα 7 τραγούδια, εκ των οποίων το ένα ήταν καινούργιο (με αυτό επέλεξε και να κλείσει την εμφάνιση), ενώ κάποια απ' τα λοιπά κομμάτια πιθανότατα προέρχονται από τη δουλειά του με τους Blood & Time.

Sacred Heart / Figures / The Ladder In My Blood / The Searcher / Catholic Blood / Saturn's Eye / In My World / Remember Me / Return To All / I Don't Feel You Anymore