King Diamond, Thunderbolt, Griffin @ Gagarin 205, 22/05/06

Οι παλιότεροι ηλικιακά οπαδοί ίσως να θυμούνται μια από τις διαχρονικότερες εκπομπές του πρώτου καναλιού της Ελληνικής Τηλεόρασης με τίτλο «Το Θέατρο της Δευτέρας». Από τις οθόνες μας έχουν παρελάσει μερικά από τα καλύτερα έργα. Όσο και αν ακούγεται γραφικό ήταν η πρώτη σκέψη που μου ήρθε στο μυαλό και κατά τη διάρκεια αλλά και μετά το τέλος του live του Βασιλιά Διαμάντη. Τα πάντα συναιρούσαν σε αυτό.

Η φήμη του καλλιτέχνη μεγάλη. Τα συναισθήματα που προκύπτουν από τις ιστορίες που έχει εμπνευστεί και αποδώσει στους δίσκους του ποικίλα. Σίγουρα μια εμφάνιση του αποτελεί πόλο έλξης για τους οπαδούς οι οποίοι δεν έχασαν την ευκαιρία να τον παρακολουθήσουν. Η αλλαγή του χώρου δεν επηρέασε το κοινό το οποίο σχεδόν γέμισε το Gagarin. Με τις τωρινές συνθήκες η παρουσία του κόσμου ήταν πολύ σημαντική.

Η προκαθορισμένη ώρα έναρξης ήταν 21:00. Μέχρι στιγμής το σύνηθες ήταν πολλά live να ξεκινάνε με καθυστέρηση μικρή ή μεγάλη. Το συγκεκριμένο ξεκίνησε νωρίτερα! Δυστυχώς η διοργανώτρια αρχή δεν είχε ειδοποιήσει ότι στον King Diamond θα υπήρχαν 2 support συγκροτήματα. Έτσι δεν κατάφερα -μαζί με πολύ κόσμο ακόμα- να δω τους Νορβηγούς Griffin, το group που άνοιξε τη βραδιά, και συνεπώς να συλλέξω και κάποια πληροφορία για την εμφάνιση τους. Κρίμα...

Μετά από την απαραίτητη ολιγόλεπτη διακοπή, στη σκηνή ανέβηκαν οι συμπατριώτες των Griffin, Thunderbolt. Το μόνο που γνώριζα από τη μπάντα ήταν το όνομα της που είχα δει σε ηλεκτρονικό και μη Τύπο. Ήταν λοιπόν μια πρώτης τάξης ευκαιρία να ανακαλύψω αν αξίζουν της προσοχής μας ή όχι. Στα περίπου 40 λεπτά απέδωσαν με όσο καλύτερο τρόπο μπορούσαν τις συνθέσεις τους, οι οποίες κατακλύζονται από σύγχρονο heavy / power με αρκετό τσαμπουκά και δύναμη. Δυστυχώς ο ήχος τους χωρίς να είναι κακός δεν είχε αυτό το κάτι που θα τους έδινε την όποια ώθηση. Σίγουρα από τη μια δεν είναι η μπάντα που θα πρωτοτυπήσει αλλά από τη άλλη δε σε αφήνει και αδιάφορο. Κομμάτια όπως τα "Demons And Diamonds" και "Crucified" μπορούν να διασκεδάσουν τον οπαδό μια και φαίνεται ότι έχουν γραφτεί από καρδιάς. Θεωρώ ότι ήταν το κατάλληλο ορεκτικό πριν ανοίξει η αυλαία του horror θεάτρου. Ότι έπρεπε για πρόγευμα πριν τον Βασιλιά. Κέρδισαν άξια το χειροκρότημα του κόσμου αφού κατάφεραν να τον διασκεδάσουν με την εμφάνιση τους. Το γεγονός ότι ήταν η πρώτη φορά που τους έβλεπα δε δίνει τη δυνατότητα για συγκρίσεις με άλλες εμφανίσεις τους. Μακάρι να τους ξαναδώ έτσι ώστε να αποκτήσω ακόμα πιο σαφή εικόνα.

Η ώρα περνούσε μαρτυρικά. Η αναμονή για το Βασιλιά του Horror Θεάτρου ήταν μεγάλη. Με αρκετά λεπτά καθυστέρηση τα φώτα ξαφνικά έσβησαν. Από τα μεγάφωνα ακουγόταν μια άκρως «ανατριχιαστική» μουσική η οποία άρμοζε απόλυτα σε αυτό που θα ακολουθούσε. Μετά από περίπου 5 λεπτά βγήκαν στη σκηνή ρακοφορεμένοι καλόγεροι οι οποίοι κατά πρώτον έβγαλαν ένα φέρετρο που απ' έξω έγραφε "Abigail", προκαλώντας συνειρμικές σκέψεις προς το ομώνυμο all time classic concept album. Έπειτα αφού το φέρετρο τοποθετήθηκε ευλαβικά στο έδαφος, τοποθέτησαν κάγκελα μπροστά από τη σκηνή δίνοντας την αίσθηση νεκροταφείου. Είναι περιττό να αναφερθεί τι έγινε όταν βγήκε το group επί σκηνής. Χωρίς πολλές αναφορές, το "Funeral" δόνησε την ατμόσφαιρα και μαζί και τις καρδιές μας. Η συνεχεία; Η υπόλοιπη πρώτη πλευρά (για τους λάτρεις του βινυλίου) του album "Abigail"! Τι καλύτερο!

Η συνέχεια επιφύλασσε αρκετή μουσική και οπτική απόλαυση. Από την προσωπική του καριέρα με κομμάτια όπως τα "Eye Of The Witch", "Sleepless Nights", "Welcome Home" κλπ αλλά και από τους Mercyful Fate με κομμάτια όπως τα "Come To The Sabbath" και "Evil" μας χάρισε ανεπανάληπτες live στιγμές. Παράλληλα με τα τραγούδια και σε στιχουργική αντιστοιχία, τα κομμάτια συνοδεύονταν από θεατρική παράσταση. Επί σκηνής ήταν μια καλλονή η οποία με βάση το κομμάτι έπαιζε και τους ανάλογους ρόλους. Από κυοφορούσα γυναίκα μέχρι μαριονέτα ή και γιαγιά (η γνωστή της ιστορίας του "Them-Conspiracy"). Το θέαμα ήταν μοναδικό. Η μουσική συνδεόταν αρμονικά με την εικόνα ευχαριστώντας τον θεατή. Ο ήχος πραγματικά ήταν όπως έπρεπε. Μετά από τα πρώτα 2-3 λεπτά σταθεροποιήθηκε σε υψηλά επίπεδα δίνοντας την ώθηση για ένα υπέροχο show.

Μετά από περίπου μιάμιση ώρα και έχοντας κάνει 2 encore εγκατέλειψε τη σκηνή δυσαρεστώντας τους οπαδούς του που σίγουρα θα ήθελαν και άλλο. Ο άνθρωπος είναι τόσο καλός που πραγματικά έδειχνε σα να μην πέρασε ο χρόνος από πάνω του. Όπως ακουγόταν στους δίσκους του ήταν και στο live. Μακάρι να ερχόταν κάθε εβδομάδα και να έπαιζε από ένα δίσκο του τη φορά! Εις το σύντομο επανιδείν λοιπόν...

Το πλήρες set list ήταν:
Funeral
Arrival
A Mansion In Darkness
The Family Ghost
The 7th Day Of July 1777
Mansion In Sorrow
Come To The Sabbath
Eye Of The Witch
Solo drums
Sleepless Nights
Blood To Walk
So Sad
Welcome Home
The Invisible Guests
1ο encore: Halloween
2ο encore: Evil