Gerry McAvoy's Band Of Friends, Nick And The Backbone @ Eightball, 09/12/16

Μια βραδιά αντάξια του ονόματος "Rory Gallagher"

Από τον Γιάννη Βόλκα, 13/12/2016 @ 16:21

Η καλλιτεχνική αξία και η τεράστια συνεισφορά του Rory Gallagher στην παγκόσμια rock μουσική δεν σηκώνει περιθώρια αμφισβήτησης. Αυτό, σε συνδυασμό με την ταπεινή και ευγενική προσωπικότητά του τον έχουν τοποθετήσει στο πάνθεον των αδικοχαμένων μουσικών και ταυτόχρονα διατηρεί μια μόνιμη θέση στις καρδιές των απανταχού μουσικόφιλων. Όταν έχεις την ευκαιρία να ζήσεις έστω και στο ελάχιστο αυτό που βίωσαν οι τυχεροί που παρευρέθησαν στις εμφανίσεις του Ιρλανδού στην Ελλάδα το 1981, δεν υπάρχει κανένα δίλημμα. Φυσικά και δεν μπήκε κανείς στη διαδικασία να κάνει συγκρίσεις διότι δεν υπάρχει κανένας λόγος. Ο βασικός λόγος ύπαρξης των Band Of Friends άλλωστε είναι να θυμίσει στους παλιότερους και να διδάξει στους νεότερους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τη μαγεία της μουσικής του Rory Gallagher.

Οι Nick And The Backbone αποτελούσαν εξαρχής ιδανική επιλογή για να ανοίξουν τη συγκεκριμένη βραδιά αφού αποτελούν ένα από τα κορυφαία ελληνικά blues σχήματα με μακρόχρονη πορεία στον χώρο και αστείρευτη αγάπη για το συγκεκριμένο μουσικό είδος. Τόσο ο frontman Νίκος Ντουνούσης όσο και οι συνοδοιπόροι του (Αλέξανδρος Αποστολάκης-Τύμπανα, Δημήτρης Γιαλαμάς-Μπάσο, Θανάσης Κωνσταντόπουλος-Κιθάρα) απέδωσαν άψογα καθόλη τη διάρκεια του μονόωρου σετ τους. Εμφανίσεις σαν τη συγκεκριμένη αποτελούν διαφήμιση για την εγχώρια, και όχι μόνο, blues σκηνή.

Nick And The Backbone

Όταν οι Band Of Friends ανέβηκαν στη σκηνή του Eightball, γινόταν πλέον το αδιαχώρητο φέρνοντας το χαμόγελο στα χείλη τόσο των διοργανωτών αλλά και των οπαδών του «παλιού» rock. Οι φήμες μιλούσαν για sold-out, οι απαιτήσεις μας για συναυλίες «κλασικού» rock δικαιολογημένα αυξάνονταν και το «σανίδι» του Eightball βάρυνε μερικούς τόνους από τα ονόματα που το πατούσαν. Πρώτος και σημαντικότερος, ο Gerry McAvoy, μακροχρόνιος συνεργάτης του Rory Gallagher, εκτός από τον ρυθμό του μπάσου του ανέλαβε και ουσιαστικά χρέη frontman αφού δεν σταμάτησε να ασχολείται με το, ήδη ενθουσιώδες, κοινό. Πίσω του, ο Ted McKenna, ντράμερ μερικών εκ των σημαντικότερων άλμπουμ του Ιρλανδού, παρέμεινε χαμογελαστός καθόλη τη διάρκεια της βραδιάς και παρέδωσε μαθήματα ουσιαστικού drumming.

Band Of Friends

Το μεγάλο «στοίχημα», για όσους από μας δεν είχαμε ξαναπαρακολουθήσει ζωντανά τους Band Of Friends,φυσικά ήταν ο τραγουδιστής/κιθαρίστας Marcel Scherpenzeel. Ο Ολλανδός με συνοπτικές διαδικασίες δικαιολογεί τον βαρύτατο τίτλο «Ότι πιο κοντινό στον Rory Gallagher έχεις την δυνατότητα να συναντήσεις» αφού καταφέρνει να σταθεί επάξια τόσο στα φωνητικά όσο και στην κιθαριστική τεχνική κατάρτιση. Πάνω από όλα όμως δείχνει τον πρέποντα σεβασμό στον μέντορά του, μπαίνει στο «πετσί» του ρόλου του και νοιώθει πρώτος από όλους την «αύρα» του Rory που παρακολουθεί από ψηλά τα δρώμενα.

Οι Band Of Friends έχουν μεν στις αποσκευές τους την πρόσφατη κυκλοφορία τους "Repeat After Me" αλλά αυτό δεν θα μπορούσε να αποσπάσει την προσοχή μας από τον «κορμό» του setlist δηλαδή τις συνθέσεις του Rory Gallagher. Γνωστά, αλλά και πιο ασυνήθιστα για το ελληνικό κοινό, κομμάτια έγιναν αποδεκτά με τον ίδιο σχεδόν ενθουσιασμό δείχνοντας έτσι την αγάπη του κόσμου για τον Ιρλανδό καλλιτέχνη.

Band Of Friends

Αφού η κατανάλωση γνωστού ιρλανδικού ουϊσκι δεν μας επέτρεψε να συγκρατήσουμε ολόκληρο το setlist σας παραθέτουμε μερικά από τα κομμάτια που ακούστηκαν τη συγκεκριμένη βραδιά. "Shadow Play", "Moonchild", "Cruise On Out", "Do You Read Me", "Bad Penny" (στο οποίο, όπως και στη διασκευή του "Who's Gonna Be Your Sweet Man When I'm Gone" του Muddy Waters (επίσης γνωστό ως "I Wonder Who"), ανέβηκε στη σκηνή ο Νίκος Ντουνούσης), "Tattoo'd Lady","A Million Miles Away", "Philby" και "Keychain". Όλα τα παραπάνω, αλλά και όσα παραλείψαμε, αποτέλεσαν κομμάτια ενός μαγικού μουσικού παζλ, μιας βραδιάς τόσο απολαυστικής όσο και συγκινητικής.

Συμπερασματικά, οι Band Of Friends πραγματοποίησαν μια από τις πιο τίμιες εμφανίσεις που έχουμε παρακολουθήσει στον rock χώρο. Επειδή, δυστυχώς, θαύματα δεν συμβαίνουν, οι λάτρεις του Rory Gallagher έχουν τη δυνατότητα να βρουν παρηγοριά σε βραδιές σαν αυτή.

Φωτογραφίες: Γιάννης Βόλκας

  • SHARE
  • TWEET