Archive @ Fuzz, 27/01/07

Η επανάληψη, στις περισσότερες των περιπτώσεων, γίνεται ο πιο ταχύς δρόμος προς την υπερ-βολή, με άμεσο φυσικό επακόλουθο τον κορεσμό του καταναλωτή - θεατή (στη δική μας περίπτωση). Με τέτοιου είδους πρωτόλειες θεωρίες της αγοράς κατά νου, οδηγούσα το αυτοκίνητο σε μια μποτιλιαρισμένη Βασιλίσσης Σοφίας κατευθυνόμενος προς το Fuzz, συλλογιζόμενος παράλληλα το ομολογουμένως εκπληκτικό live που πάντα παρουσίαζαν οι Archive στις πυκνές επισκέψεις των τελευταίων χρόνων στα μέρη μας -νωπή ακόμα η μνήμη μας από την καλοκαιρινή εμφάνιση τους στο στάδιο Καραϊσκάκη-, προσπαθώντας εν τέλει να προβλέψω αν θα υπερισχύσει το αίσθημα του κορεσμού στην προσέλευση του κόσμου ή η ενδεχόμενη ύπαρξη κορεσμού -λέγε με "αρπαχτή"- από την πλευρά των Archive.

Εν τέλει ο χώρος του Fuzz ήταν κατάμεστος και για ακόμα μια φορά οι Archive παρουσιάστηκαν με τρομερές διαθέσεις, έχοντας ως κύριο σημείο αναφοράς τη γνωστή, πλέον, εμμονή στην ηχητική τελειότητα υπό το ευκρινές φόντο της μετα-ψυχεδελικής μανίας των συνθέσεων τους. Το πρόσφατο "Lights" αποτέλεσε τη βάση ενός setlist που για ακόμα μια φορά εξερεύνησε επαρκώς την τελευταία κυκλοφορία του συγκροτήματος -"Sane", "Sit Back Down", "System", "I Will Fade", "Programmed"-, δεχόμενο ιδανικά τις εμβόλιμες μεγάλες στιγμές του παρελθόντος στα καίρια σημεία της διάρκειας του. Το "Αgain" ήταν όπως αναμενόταν το highlight της βραδιάς και ίσως το μόνο κομμάτι που σε ορισμένα σημεία παρέκαμψε την τελειότητα και την ακρίβεια των "προηχογραφημένων" που πάντα συνοδεύουν τις βαλίτσες των Archive. Το "Fuck U" είναι φτιαγμένο για να ξεσηκώνει τον κόσμο με την επιθετική του διάθεση, ενώ το "Pulse" χτίζει τις γέφυρες της εποχής μας με την ψυχεδέλεια των Λονδρέζων της δεκαετίας του '60. Η Maria Q τραβάει αυτάρεσκα τα βλέμματα πάνω της στο γεμάτο ένταση "You Make Me Feel", ενώ, στην κυριολεξία, δημιουργεί ατμόσφαιρα μυσταγωγίας στην έκπληξη του "Roads" των Portishead.

Βέβαια, όσο και να το προσπαθήσει κάποιος δύσκολα θα ανακαλύψει κάτι που να προσέθεσαν οι Archive στον δικό τους ξεχωριστό rock μύθο το βράδυ του Σαββάτου στο ιδανικά συναυλιακό Fuzz. Ξέχωρα από αυτό όμως, απέδειξαν- ή μάλλον επιβεβαίωσαν- πως οι μουσικές τους δεν παύουν να κεντρίζουν με ένα σαφώς ειδικό τρόπο τα εγκεφαλικά κύτταρα των θαυμαστών τους -συμπεριλαμβανομένου και του γράφοντος-, κάνοντας τους να υποσκελίζουν νόμους ακλόνητους, όπως αυτόν της αγοράς.

Υ.Γ.: Εις αναμονή όχι μιας ακόμα συναυλίας, αλλά ενός, ακόμα, ξεχωριστού δίσκου...