Συνέντευξη: Gallon Drunk

Από τον Κώστα Σακκαλή, 01/11/2010 @ 13:44
Σα συνάντηση παλιών φίλων, οι Gallon Drunk επιστρέφουν στην Ελλάδα για να συναντήσουν το πιστό κοινό τους. Με την ευκαιρία αυτή, ο James Johnston, ιθύνων νους του συγκροτήματος και υπεύθυνος για τον «τρελό θόρυβο» που αυτό δημιουργεί αλλά και μερικά εξέχοντα συγκροτήματα ακόμα, δέχθηκε να μας πει κάποιες σκέψεις του για τη μουσική του, την πορεία του μέχρι τώρα και στο μέλλον και τις ιδιαίτερες εμπειρίες του από την Ελλάδα.



Οι Gallon Drunk είχαν στενή σχέση με το ελληνικό κοινό. Πλέον είναι αρκετός καιρός από την τελευταία σας εμφάνιση στην Ελλάδα. Πώς αισθάνεστε για την επιστροφή σας;
Είμαστε πραγματικά ευχαριστημένοι που επιστρέφουμε. Μακάρι να μπορούσαμε πολύ πιο συχνά, είναι πολύ ιδιαίτερο μέρος για εμάς.

Προσωπικά σας έμαθα μετά τη συνεργασία σας με τον Νίκο Τριανταφυλλίδη για την ταινία "Black Milk". Ποιες οι αναμνήσεις σας από αυτή;
Ήταν θαυμάσιο που περάσαμε αρκετό καιρό στην Αθήνα κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων. Ηχογραφήσαμε το άλμπουμ στο στούντιο του σκηνοθέτη, όπως και τη μαγνητοσκόπηση του φιλμ, αφού παίζαμε δύο τραγούδια σε αυτό. Έτσι μείναμε στην πόλη αρκετό καιρό. Ήταν διασκεδαστικό. Επισκεφθήκαμε ένα φοβερό ξενοδοχείο σε ένα βουνό για μία σκηνή ενός πάρτι που είχε απίστευτη θέα ολόκληρης της Αθήνας. Κάτι άλλο που θυμάμαι ήταν ότι είχα μία περίεργη αλλεργική αντίδραση σε κάποια φυτά ένα βραδύ σε κάποιο bar. Τα υπόλοιπα είναι λίγο θολά.

Θα ξαναεπιχειρούσατε κάτι παρόμοιο στο μέλλον;
Θα μας άρεσε πολύ να ασχοληθούμε με τον κινηματογράφο, οπότε ναι, με ευκολία θα ξανακάναμε κάτι αντίστοιχο.



Πάντα πίστευα ότι το όνομα του συγκροτήματος είναι από τα πιο εμπνευσμένα. Ελπίζω να υπάρχει κάποια καλή ιστορία πίσω του.
Κατά κάποιο τρόπο προήλθε από ένα ποίημα-πρόζα του Baudelaire, με τίτλο "Get Drunk Stay Drunk", που υμνεί την αρετή του να βυθίζεσαι στις απολαύσεις σου, είτε αυτές είναι η μουσική, η τέχνη, τα ναρκωτικά, οτιδήποτε. Στη συνέχεια γράψαμε ένα πολύ απλοϊκό τραγούδι που το ονομάσαμε "Gallon Drunk" και τελικά καταλήξαμε να αλλάξουμε το όνομα του συγκροτήματος, το οποίο πριν από την αλλαγή ήταν πραγματικά απαίσιο.

Παρόλο που μέχρι την αρχή της δεκαετίας ήσασταν συνεπείς στις κυκλοφορίες σας, δείχνετε πλέον να μην ηχογραφείτε όσο παλιά. Είναι αληθές αυτό και γιατί;
Είναι αλήθεια. Δεν είχαμε το πλεονέκτημα μιας δισκογραφικής που θα μας στηρίζει, οπότε ουσιαστικά ηχογραφούμε όποτε μας δίνεται η ευκαιρία. Θα έχουμε καινούργιο δίσκο στις αρχές του επόμενου έτους, θα κυκλοφορήσει από μία γερμανική εταιρία και είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι για αυτό. Μου άρεσε πολύ και ο τελευταίος δίσκος που κάναμε, "The Rotten Mile". Επίσης παίζουμε όλοι μας και σε άλλα συγκροτήματα, οπότε γίνεται ακόμα πιο δύσκολο και από άποψη μεταφορών και συναντήσεων.

Υπάρχει η άποψη ότι στη δεκαετία του '90 υπήρχαν «σκηνές», είτε ήταν το alternative rock, η brit pop, το grunge, οτιδήποτε, ενώ στη δεκαετία που μας πέρασε δεν υπήρχε αντίστοιχο κίνημα. Το νιώθεις αυτό;
Νομίζω ότι είναι το αντίστροφο! Υπάρχουν πολλά περισσότερα καλά κιθαριστικά συγκροτήματα τριγύρω τώρα. Τα πρώιμα '90s ήταν πραγματικά απαίσια σε γενικές γραμμές στον τομέα αυτό.

Νιώσατε ποτέ ότι οι Gallon Drunk ήταν μέρος κάποιας σκηνής ή οικογένειας συγκροτημάτων;
Όχι και τόσο. Σίγουρα όχι κάποιας που εμείς αντιληφθήκαμε. Νομίζω μπορεί να εμπνεύσαμε κάποιες μπάντες και ίσως ανήκουμε σε μία παράδοση συγκροτημάτων, αλλά όχι ότι υπήρξαμε μέλος κάποιας σκηνής.

Θα έλεγες ότι η μουσική των Gallon Drunk έχει εξελιχθεί μέσα στα χρόνια και με ποιο τρόπο; Θέλησες ποτέ να ακολουθήσεις κάποια άλλη κατεύθυνση και ένιωσες περιορισμένος;
Το στυλ του συγκροτήματος είναι αυτό που είμαστε εμείς, οπότε δε νομίζω ότι άλλαξε πραγματικά στα χρόνια που παίζουμε. Αν κάτι έχει συμβεί είναι το να είμαστε πιο αφοσιωμένοι στο να ακολουθούμε οτιδήποτε μας ενθουσιάζει και να μας απασχολεί όλο και λιγότερο το πώς πρέπει να ακουγόμαστε. Σίγουρα δεν έχει χάσει την άγρια ομορφιά του.

Θα έλεγες ότι η μουσική σας είναι κατά κάποιο τρόπο χαρούμενη ή κατά κάποιο τρόπο μελαγχολική;
Θα έλεγα ότι είναι ένας χαρούμενος θόρυβος. Μία εκστατική κραυγή feedback στο κενό (σ.σ.: στο πρωτότυπο αξίζει περισσότερο: An ecstatic scream of feedback into the void).

Με ποιο ρόλο νιώθεις πιο άνετα: Να είσαι ο ηγέτης ενός συγκροτήματος ή μέλος στη μπάντα κάποιου άλλου μπροστάρη (Nick Cave, Faust, κτλ);
Λατρεύω το να παίζω με την Lydia Lunch και το συγκρότημά μας, Big Sexy Noise, που αποτελείται από εμένα, τη Lydia, τον Ian White και τον Terry Edwards. Μόλις τελειώσαμε το δεύτερο δίσκο μας και είναι απολύτως βρώμικος και rocking. Επίσης λατρεύω να παίζω με τους Faust, που είναι μια απίστευτη ομάδα και απίστευτοι άνθρωποι. Μόλις ηχογραφήσαμε ένα φανταστικό νέο δίσκο που ονομάζεται "Something Dirty" και θα κυκλοφορήσει τον επόμενο χρόνο. Είναι όλα μέρος της ίδιας φάσης και κάνει την επιστροφή στους Gallon Drunk ακόμα πιο ζωτική και σημαντική για εμάς. Είμαι πραγματικά τυχερός που μπορώ να συνδυάζω και τα δύο αυτά που αναφέρεις. Και ήταν υπέροχο που μπόρεσα να συμμετέχω στη μεγάλη σύνθεση των Bad Seeds, αλλά μπορώ να χάνομαι ευκολότερα στον τρελό θόρυβο των Gallon Drunk και για μένα αυτή είναι η ουσία. Οι Gallon Drunk είναι η αγνότερη έκφρασή μας, είναι το ποιοι είμαστε.

Ποια η άποψή σου για τη μουσική βιομηχανία όπως διαμορφώνεται σήμερα με την εισβολή του mp3, του downloading κτλ.;
Υπάρχουν ξανά αρκετές ανεξάρτητες εταιρίες, το οποίο είναι σαφώς καλό. Επίσης σημαίνει ότι το να παίζεις συναυλίες είναι αυτό που θα σε κρατήσει ζωντανό και αυτό είναι επίσης καλό.

Κώστας Σακκαλής
  • SHARE
  • TWEET