Subways: «Έπρεπε να δουλέψω περισσότερο για να με αποδεχτούν λόγω φύλου»

 Οι The Subways, είναι μια αγαπημένη βρετανική μπάντα που έχει κυκλοφορήσει ένα από τα πιο διάσημα hits των τελευταίων αρκετών χρόνων, το "Rock & Roll Queen", αλλά και το επίσης διαδεδομένο "Oh Yeah". Από την αρχή τους ήταν τρίο, με τον drummer Josh Morgan να αποχωρεί μετά από 15 χρόνια στο συγκρότημα και να αντικαθίσταται από την Camille Phillips. Πλέον η μπάντα αποτελείται από δύο γυναίκες και έναν άντρα!

Εν όψει της εμφάνισής τους στην πρώτη μέρα του Release Festival ανάμεσα στους Offspring και Dank Jones, είχαμε την ευκαιρία να συνομιλήσουμε με τη μπασίστρια Charlotte Phillips, με την οποία συζητήσαμε για το #metoo, για τη χημεία μιας μπάντας τριών ατόμων, για τις δυσκολίες μετακίνησης που έχει φέρει στις βρετανικές μπάντες το Brexit, αλλά και για το πόσο πολύ περιμένουν την εμφάνισή τους εδώ.

Γεια σου Charlotte! Πώς είσαι;

Είμαι πολύ καλά, ευχαριστώ. Έχει τρομερή υγρασία εδώ σήμερα και κρύβομαι σε εσωτερικούς χώρους μόνο, αλλά κατά τα λοιπά, μια χαρά. Εσύ;

Κι εδώ υγρασία, αλλά και 30 βαθμούς… Όχι πολύ ευχάριστο.

Είμαι σίγουρη.

Είμαι ο Παντελής και σε καλώ εκ μέρους του Rocking.gr. Σε ευχαριστούμε για την ευκαιρία που μας δίνετε γι’ αυτή τη συνομιλία.

Εμείς ευχαριστούμε που μας συμπεριλαμβάνετε στην ύλη σας.

Έχω μερικές ερωτήσεις για εσάς.

Πάμε!

Πέρυσι βγάλατε νέο δίσκο, επτά ή οκτώ χρόνια μετά τον προηγούμενο. Σας πήρε λίγο χρόνο! Πώς ακριβώς δουλέψατε;

Ο τρόπος δουλειάς για το "Uncertain Joys" ήταν λίγο διαφορετικός αυτή τη φορά. Όπως και πολλά άλλα συγκροτήματα που ηχογραφούσανε εκεί γύρω στο 2020 με 2021, έτσι κι εμείς είχαμε περίπου μισό δίσκο έτοιμο. Τότε ήταν που συνέβη η πανδημία και δεν μπορούσαμε να δούμε ο ένας τον άλλον πια. Είχαμε μεγάλη προθυμία να ολοκληρώσουμε τον δίσκο και νιώθαμε ότι δεν ήμασταν μακριά από αυτή την ολοκλήρωση και ήταν αρκετά απογοητευτικό που σταμάτησε απότομα αυτή η ροή εργασίας. Τελικά βρήκαμε έναν τρόπο, όπως όλοι άλλωστε, να δουλέψουμε εξ αποστάσεως και να ηχογραφήσουμε ο καθένας ξεχωριστά στα σπίτια μας και στη συνέχεια να στείλουμε τα πάντα στον Billy (σ.σ. Lunn, ο κιθαρίστας). Ο Billy έχει studio στο σπίτι του και δουλεύει μόνος εκεί, οπότε ήταν σε θέση να το χρησιμοποιήσει και να ταιριάξει τα κομμάτια του puzzle όλα μαζί με κάποιο τρόπο.

Παρατήρησα ότι ο Billy έχει αναλάβει και πάλι τα καθήκοντα του παραγωγού στον τελευταίο δίσκο.

Σωστά, ο Billy έκανε την παραγωγή στο "Uncertain Joys", όπως επίσης και τον προηγούμενο δίσκο μας, τον ομότιτλο. Είμαστε εξαιρετικά τυχεροί που στους τρεις πρώτους μας δίσκους είχαμε τρεις καταπληκτικούς παραγωγούς, τον Ian Broudie στο ντεμπούτο, τον Butch Vig στο "All Or Nothting" και τον Stephen Street στο "Money And Celebrity". Και οι τρεις ήταν ονειρεμένοι άνθρωποι για να δουλεύει κανείς μαζί τους. Ήταν μάλιστα και κάτι σαν μέντορες για τον Billy, ο οποίος ενδιαφερόταν πάντοτε για την παραγωγή και έμαθε πολλά πράγματα γι’ αυτήν μέσα από τη διαδικασία ηχογράφησης μαζί τους και τελικά έχει πλέον αναλάβει τις παραγωγές των δίσκων μας. Αυτός είναι ένας καλός τρόπος για να εργάζεται επειδή όλη η δουλειά γίνεται στο studio του. Αυτό μας δίνει το πλεονέκτημα της άνεσης χρόνου – δεν είναι όπως με το να πρέπει να δουλέψεις σε ξένο studio, όπου όλα πρέπει να έχουν τελειώσει μέσα σε λίγες εβδομάδες. Τώρα μπορούμε να δουλέψουμε μερικές μέρες, να γυρίσουμε σπίτια μας, να επιστρέψουμε μετά από λίγο και να συνεχίσουμε αναλόγως με το πόσο καλά πηγαίνει η δουλειά. Αν όλα τελειώσουν γρήγορα, αυτό είναι υπέροχο, αλλά είναι ωραίο να είσαι λίγο πιο χαλαρός νομίζω.

Ο Billy κάνει παραγωγές μόνο για εσάς ή και για άλλα συγκροτήματα;

Κάνει παραγωγές και σε άλλους. Προφανώς είναι πιο απασχολημένος με το δικό μας πρόγραμμα αυτή τη στιγμή, αλλά γενικώς όπου μπορεί προσπαθεί να χωρέσει επίσης και άλλες παραγωγές, εξωτερικές.

Το "Uncertain Joys" είναι αρκετά φρέσκο (σ.σ. του 2023). Σχεδιάζετε κάτι νέο ή είναι πολύ νωρίς;

Δεν είναι πολύ νωρίς, όχι. Ήδη δουλεύουμε σε νέα τραγούδια αυτή τη στιγμή. Για την ακρίβεια, απλώς όλοι μας φτιάχνουμε demos στα σπίτια μας. Τώρα πια έχουμε μια κατάσταση όπου ο καθένας μας έχει ένα set up στο σπίτι κι αυτό βολεύει πάρα πολύ. Πλέον είναι εύκολο να φτιάξεις ένα demo κι εμείς κάνουμε ακριβώς αυτό και στέλνουμε διάφορα μέρη στον Billy, ο οποίος τα δουλεύει και τα συναρμολογεί.

Αλήθεια;

Ναι, ναι. Αλλά νομίζω πως όταν ηχογραφήσουμε για τον επόμενο δίσκο, αυτή τη φορά θα θέλαμε να τα κάνουμε όλα με πιο παραδοσιακό τρόπο. Τώρα έχουμε περίπου έξι νέα τραγούδια έτοιμα και συνεχίζουμε. Ο δίσκος #6 ήδη φαίνεται μπροστά μας!

Υπάρχουν κάποια νέα, ακυκλοφόρητα τραγούδια που τα έχουμε ήδη προβάρει, αλλά πρέπει να είμαστε αρκετά γενναίοι για να τα παίξουμε ζωντανά από τώρα

Έξι τραγούδια είναι περίπου μισός δίσκος. Θα έχουμε την ευκαιρία να ακούσουμε κάτι από αυτά στη συναυλία σας εδώ ή όχι ακόμα;

Υπάρχουν κάποια από αυτά τα τραγούδια που τα έχουμε ήδη προβάρει, αλλά πρέπει να είμαστε αρκετά γενναίοι για να τα παίξουμε ζωντανά από τώρα.

Ανέφερες ότι σήμερα μπορείτε να εργαστείτε στο σπίτι με εξοπλισμό που έχετε εκεί και αυτή είναι μια καλή πλευρά της τεχνολογίας για ένα συγκρότημα. Υπάρχουν επίσης και κακές πλευρές, όπως η καταβύθιση των πωλήσεων και η αντίστοιχη μείωση των εσόδων σας. Έχει αυτή η πτώση των πωλήσεων να κάνει με το γεγονός ότι βγάζετε μουσική όλο και πιο σπάνια;

Όπως είπαμε και στην αρχή αυτής της συνέντευξης, περάσανε οκτώ χρόνια μεταξύ του τέταρτου και του πέμπτου δίσκου μας, το οποίο είναι πραγματικά πολύς καιρός. Εμείς συγκεκριμένα πήραμε λίγο παραπάνω χρόνο μετά το "The Subways" επειδή ο Billy πήγε στο Πανεπιστήμιο για να πάρει πτυχίο στην Αγγλική λογοτεχνία. Στο ίδιο διάστημα, για μένα ήταν μια κατάλληλη στιγμή για να ξεκινήσω οικογένεια. Αμέσως μετά ήρθε η πανδημία και έτσι φτάσαμε να έχουν ήδη περάσει 5-6 χρόνια. Στη συνέχεια ήταν απλά περίπλοκο το να προγραμματίσουμε τα χρονοδιαγράμματά μας και άλλος ένας χρόνος πέρασε σχεδόν χωρίς να το καταλάβουμε. Κάπου εκεί αναρωτηθήκαμε, «πότε στο καλό περάσανε οκτώ χρόνια;» Σήμερα λοιπόν έχουμε φτάσει στο σημείο που λέμε ότι ο έκτος δίσκος θα γίνει πολύ πιο γρήγορα από τον προηγούμενο – δε θα έχουμε και πανδημίες ενδιάμεσα! Εκτός από όλα αυτά τα δικά μας βέβαια, τα πράγματα είναι πράγματι πολύ διαφορετικά στις μέρες μας. Βγάζεις έναν δίσκο και η μουσική σχεδόν γίνεται η προώθηση για την περιοδεία γιατί από εκεί είναι σήμερα που τα συγκροτήματα βγάζουν χρήματα. Παλιότερα τα έσοδά μας ήταν από τις πωλήσεις δίσκων, ενώ τώρα που οι πωλήσεις πρακτικά δεν υπάρχουν τα έσοδά μας είναι από τις περιοδείες και το merch και είναι αρκετά πιο δύσκολο για ένα συγκρότημα να είναι βιώσιμο.

Οι Subways είναι η βασική σου δουλειά;

Ναι, είναι στην πραγματικότητα. Αυτό είναι το μόνο πράγμα που κάνω.

Μετά την ένταξη της Camille, πλέον είστε ένα γυναικοκρατούμενο συγκρότημα, πράγμα λίγο ασυνήθιστο στη rock μουσική. Πώς αισθάνεσαι γι’ αυτό;

Είναι φοβερό. Μου αρέσει πολύ να παίζω με την Camille, είναι τόσο φλογερή και ζωντανή drummer. Είναι διασκεδαστική για να παίζεις μαζί της, αλλά μου αρέσει επίσης και σε προσωπικό επίπεδο. Μου αρέσει που την έχουμε μαζί μας, είμαστε και καλές φίλες πια. Είμαι χαρούμενη που τη βρήκαμε γιατί όταν ο Josh έφυγε από τη μπάντα σκεφτήκαμε πολύ πώς θα συνεχίζαμε. Ο Josh ήταν στο συγκρότημα από την αρχή και ήμασταν μαζί για 15 χρόνια, από τότε που είμαστε πολύ, πολύ νέοι. Είχαμε περάσει τα πάντα μαζί και έπειτα έφυγε και μας ήταν πάρα πολύ δύσκολο να φανταστούμε ένα μέλλον χωρίς αυτόν. Αλλά ο Billy κι εγώ ήμασταν πολύ αποφασισμένοι να συνεχίσουμε και αισθανόμαστε τυχεροί που βρήκαμε την Camille . Ήθελε κι αυτή πολύ να ενταχθεί στο συγκρότημα και τώρα το λατρεύει. Όπως και εμείς.

Είχατε τη μεγάλη επιτυχία του "Rock ‘n’ Roll Queen" νωρίς στην καριέρα σας. Μπορώ να καταλάβω την καλή πτυχή του να ακούγεται το όνομά σας και να γίνεστε διάσημοι με ένα πολύ διάσημο τραγούδι. Από την άλλη πλευρά όμως, μήπως αυτό σας έβαλε την πίεση του ότι με κάθε νέα σας κυκλοφορία όλοι περίμεναν μια αντίστοιχη επιτυχία;

Νιώθω πολύ μεγάλη αγάπη για αυτό το τραγούδι, γιατί αυτό το τραγούδι μας παίρνει σε όλον τον κόσμο ακόμα και τώρα. Ξέρετε, χρησιμοποιήθηκε μέχρι και σε ορισμένες διαφημίσεις. Κάθε φορά που το παίζουμε, σε κάθε συναυλία, γίνεται ακόμα και σήμερα χαμός. Και ακόμα μας μαθαίνει κόσμος από αυτό το τραγούδι κι αυτό είναι πολύ cool. Οπότε ναι, έχω μεγάλη αγάπη γι’ αυτό το τραγούδι. Και μου αρέσει να το παίζουμε στο τέλος του set γιατί είναι ακριβώς όπως ένα μεγάλο πάρτι για εμάς και κάνει τον κόσμο να μπορεί απλά να χάσει το μυαλό του για λίγο μέσα στη μουσική και να περάσει καλά. Όσο για την πίεση, υπήρχε μεν, αλλά ήμασταν αρκετά προστατευμένοι επειδή ήμασταν αρκετά νέοι και επειδή είχαμε πίσω μας μια καλή εταιρεία που μας φρόντιζε εκείνη τη στιγμή. Αλλά ναι, αυτό το τραγούδι μου αρέσει πάρα πολύ και δε θα άλλαζα τίποτα γύρω από αυτό.

Κι εγώ το λατρεύω. Σας έχω δει εδώ παλιότερα σε club show και θυμάμαι ότι ήταν το απόλυτο highlight. Ο Billy μάλιστα είχε πάει στον εξώστη και είχε πηδήξει από εκεί (σ.σ. στο Κύτταρο ήταν). Φαινόσασταν πολύ χαρούμενοι που το παίζατε και το δείχνατε και σε εμάς και τελικά όλοι ήμασταν χαρούμενοι.

Τη θυμάμαι αυτή τη συναυλία, είναι μία από τις αγαπημένες μου γιατί το κοινό ήταν απλά εντελώς τρελό και είχαμε περάσει φανταστικά. Έχω τόσο καλές αναμνήσεις από τις συναυλίες μας στην Αθήνα και είμαι πολύ ενθουσιασμένη που επιστρέφουμε εκεί.

Με το εBrexit ίμαστε υποχρεωμένοι να φτιάχνουμε μια λίστα με όλον τον εξοπλισμό που παίρνουμε μαζί μας όταν περιοδεύουμε και αυτό είναι πολύ χρονοβόρο και ακριβό

Αυτή τη φορά θα είναι σε πολύ μεγαλύτερη σκηνή. Τα συναισθήματα είναι αμοιβαία, σας αγαπάμε κι εμείς και νομίζω ότι και πάλι θα περάσουμε πολύ καλά.

Θα περάσουμε εξαιρετικά, είμαι πολύ ενθουσιασμένη.

Μιλήσαμε για την πανδημία και το πώς επηρέασε το συγκρότημά σας και τον τρόπο δουλειάς σας. Αλήθεια, το Brexit πώς σας επηρέασε;

Προφανώς μισούμε πολύ το Brexit, μας έχει φέρει τρομερούς μπελάδες όπως το ότι κάθε φορά που είναι να βγούμε από τη χώρα για περιοδεία πρέπει να φτιάχνουμε ένα καρνέ και το ίδιο γίνεται και όταν επιστρέφουμε. Η διαδικασία αυτή μερικές φορές είναι αρκετά περίπλοκη, πρέπει να πηγαίνεις σε συγκεκριμένα σημεία στα αεροδρόμια και όλο αυτό προσθέτει πολύ χρόνο και στον ταξιδιωτικός πράκτορα μέσω του οποίου πηγαίνουμε στην Ευρώπη.

Τι ακριβώς είναι το «καρνέ»;

Το καρνέ είναι μια λίστα με όλον τον εξοπλισμό που παίρνουμε μαζί μας όταν περιοδεύουμε, δηλώνουμε τα πάντα στο τελωνείο. Πρέπει λοιπόν να πάρουμε τον εξοπλισμό μας με σφραγίδες όταν φεύγουμε από το Ηνωμένο Βασίλειο και στη συνέχεια να ξαναελεγχθεί όταν επιστρέψουμε. Αυτό δεν είναι και τόσο κακό σε μια μεγάλη περιοδεία, αλλά την καλοκαιρινή περίοδο που μπορεί να βγούμε μόνο για μία συναυλία και στη συνέχεια να επιστρέψουμε, είναι πάρα πολύ χρονοβόρο και ακριβό. Νομίζω ότι το Brexit ήταν ένα τεράστιο λάθος και μακάρι να μπορούσε να αλλάξει.

Είναι κακό και για εμάς που αγοράζουμε μουσική σε φυσική μορφή. Υπάρχουν κάποιες συμφωνίες μεταξύ Ηνωμένου Βασιλείου και ΕΕ, όμως και πάλι, έχουν μπει στη μέση φόροι και τελωνεία και οι παραγγελίες έχουν γίνει πιο δύσκολες.

Είναι δύσκολο για όλους. Είναι πραγματικά σκ*τά η κατάσταση, δεν είναι; Όλα ήταν πολύ πιο εύκολα πριν.

Σίγουρα. Θέλεις να μας πεις ποιοι μουσικοί σε ενέπνευσαν να γίνεις κι εσύ μουσικός;

Στα νιάτα μου, αλλά ακόμα και σήμερα, ήμουν πραγματικά εμπνευσμένη από οποιαδήποτε ισχυρή γυναικεία προσωπικότητα κυκλοφορούσε στο rock. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που πάντα με εμπνέουν. Για παράδειγμα, η Shirley Manson των Garbage,, οι Hole, η PJ Harvey ήταν από τις αγαπημένες μου όταν μεγάλωνα. Τώρα μου αρέσουν πολύ οι Tegan And Sara και οι Paramore, όπως επίσης και πολλές pop καλλιτέχνιδες. Ο Billy κι εγώ αγαπάμε πολύ την Taylor Swift. Κάθε είδους μεγάλη, ισχυρή γυναικεία παρουσία μέσα στη μουσική, με εμπνέει.

Νομίζω ότι η Taylor Swift είναι το πιο καυτό όνομα σήμερα στη μουσική. Κάνει τις μεγαλύτερες περιοδείες και έχει τα δυσκολότερα εισιτήρια.

Έτσι νομίζω κι εγώ, έχεις δίκιο. Όσο για τα εισιτήριά της, εγώ δυστυχώς ήμουν πολύ αργή και δεν πρόφτασα να βγάλω.

Το #metoo είναι ένα κίνημα που κέρδισε δημοσιότητα τα τελευταία χρόνια. Πολλές γυναίκες βρήκαν το θάρρος να αποκαλύψουν περιπτώσεις όπου έχουν κακοποιηθεί και αρκετές περιπτώσεις ήταν από τον κόσμο της μουσικής. Ήθελα να σε ρωτήσω αν εσύ έχεις αντιμετωπίσει τέτοιες συμπεριφορές απέναντί σου ή αν γνωρίζεις για τέτοιες συμπεριφορές απέναντι σε άλλες γυναίκες του χώρου. Έχει βελτιωθεί καθόλου η κατάσταση καθώς τα χρόνια περνούν;

Έχω σταθεί πολύ τυχερή γιατί παρ’ όλο που αυτό το πρόβλημα ήταν διάχυτο, εγώ δεν έχω βιώσει κάποια κακοποιητική συμπεριφορά. Αυτό που έχει βιώσει όμως ήταν μια στάση απέναντι στις γυναίκες – πριν από 20 χρόνια, που ξεκινούσαμε – ότι η παρουσία και η χρησιμότητά μου στο συγκρότημα ήταν απλώς να φαίνομαι όμορφη Έπρεπε να δουλέψουμε πολύ περισσότερο από το κανονικό για να αποδείξω ότι έχω το οποιοδήποτε μουσικό ταλέντο ή ότι μπορώ να παίξω καλά το μουσικό μου όργανο. Σχόλια του τύπου «παίζεις πολύ καλά για γυναίκα» ήταν πολύ συνηθισμένα παλιότερα, όπως επίσης και αρνητικές παρατηρήσεις που με έκαναν να νιώθω σαν να μην ανήκω πραγματικά σε αυτόν τον χώρο. Ο χώρος είναι ανδροκρατούμενος και οι περισσότεροι περιμένουν ένα συγκρότημα να αποτελείται από τέσσερις άνδρες. Αυτή η αντίληψη μερικές φορές μπορεί να είναι αρκετά εκφοβιστική και μπορεί να σε κάνει να μην αισθάνεσαι άνετα. Αλλά νομίζω ότι τα πράγματα έχουν αρχίσει να αλλάζουν πια και αυτή η στάση δεν είναι πλέον αποδεκτή. Δεν είναι πια OK να λες τέτοια πράγματα και σίγουρα ο μουσικός κόσμος είναι ένα καλύτερο μέρος για τις γυναίκες σήμερα απ’ ό, τι ήταν πριν από 20 χρόνια.

Με μικρά παιδιά να τριγυρνάνε στο σπίτι είναι δύσκολο να μαζεύω φυσικά αντίγραφα, οπότε αυτό που κάνω είναι να μαζεύω μπλουζάκια. Η ντουλάπα μου είναι γεμάτη

Έχω την ίδια άποψη και αυτό είναι ένα από τα καλά πράγματα της εποχής μας. Χαίρομαι που δεν έχεις αντιμετωπίσει κακοποιητικές συμπεριφορές. Στη σκηνή είστε μόνο οι τρεις σας ή έχετε και κάποιο επιπλέον μέλος για τις συναυλίες;

Μόνο οι τρεις μας για τώρα. Για το μέλλον δεν μπορώ να εγγυηθώ, αλλά αυτή τη στιγμή είμαστε οι τρεις μας.

Πώς είναι η χημεία ενός τρίο;

Πολύ ενδιαφέρουσα. Στους δίσκους μας υπάρχουν, προφανώς, πολύ παραπάνω από τρία μουσικά όργανα. Θέλουμε να προσθέτουμε πολλά layers και να πειραματιζόμαστε με διαφορετικά πράγματα και διαφορετικά μέρη όταν δημιουργούμε μουσική. Έτσι, είναι ενδιαφέρον όταν πρέπει να επιλέξεις τα καλύτερα κομμάτια από όλες τις ιδέες για να φτιάξεις τη μουσική σου και να την κάνεις να ακούγεται όπως τη θέλεις. Πρέπει να έχεις τη σιγουριά ότι έχεις ένα στιβαρό μπάσο, ότι έχεις τις κιθάρες να σε οδηγούν, έτσι ώστε να αναλάβει μετά η Camille να τα δέσει όλα αυτά μαζί με τα τύμπανα. Στο τέλος πρέπει να διαλέξεις και τα φωνητικά κομμάτια που ταιριάζουν περισσότερο. Ο ήχος μπορεί συχνά να είναι μια ακόμα πρόκληση, αλλά εμείς συνεργαζόμαστε με τον ίδιο front of house μηχανικό για είκοσι χρόνια τώρα και είναι καταπληκτικός στον τομέα του, οπότε όλα είναι πιο εύκολα για εμάς στο θέμα του ήχου. Έχουμε τρομερή εμπιστοσύνη και στον ίδιο και στη δουλειά που κάνει για να δέσει τον ήχο μας και νομίζω ότι είναι κι αυτός μέρος αυτού που είμαστε ως συγκρότημα.

Οι άνθρωποι βλέπουν απλώς τη μπάντα στη σκηνή και πολλές φορές δεν μπορούν να αναγνωρίσουν ότι υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι που εργάζονται από πίσω, οπότε χαίρομαι που αναφέρεις τον μηχανικό σας. Επίσης, για να έχετε τον ίδιο για 20 χρόνια, μάλλον αντιμετωπίζετε το συγκρότημά σας αρκετά σοβαρά.

Είναι παρήγορο και ανακουφιστικό να γνωρίζουμε ότι δε χρειάζεται να ανησυχούμε για τον ήχο μπροστά στη σκηνή, επειδή ξέρουμε ότι ο Steve τα έχει φροντίσει όλα. Ξέρουμε ότι φυλάει τα νώτα μας

Πώς νιώθετε για την επερχόμενη εμφάνισή σας εδώ; Τι να περιμένουν οι οπαδοί σας;

Είμαστε ενθουσιασμένοι που επιστρέφουμε στην Ελλάδα και στην Αθήνα. Εκτός του ότι, όπως σου είπα ήδη, έχουμε μερικές πραγματικά υπέροχες αναμνήσεις από παλιότερες συναυλίες μας εκεί, αγαπάμε πραγματικά την πόλη. Με το που ακούσαμε ότι είχαμε προσφορά για να έρθουμε εκεί, χαρήκαμε πάρα πολύ. Επίσης είμαστε μεγάλοι οπαδοί των Offspring και είναι φοβερό που θα παίξουμε μαζί τους στην Αθήνα. Ανυπομονούμε να σας δούμε όλους ξανά, έχει περάσει καιρός. Αν θυμάμαι καλά, η τελευταία μας φορά ήταν επίσης σε φεστιβάλ (σ.σ. στο Rockwave) ίσως πριν από οκτώ χρόνια ή κάτι τέτοιο. Είναι πολύς καιρός.

Νομίζω ότι ήταν το 2016, κάτι τέτοιο. Περίπου όσο το διάστημα μεταξύ των τελευταίων σας δίσκων! Τους οποίους βγάζετε πάντα και σε φυσική μορφή. Εσύ αγοράζεις μουσική σε φυσική μορφή ως ακροάτρια;

Θα ήθελα πολύ να έχω ένα πικάπ στο σπίτι, αλλά δυστυχώς με μικρά παιδιά να τριγυρνάνε εδώ, κάτι τέτοιο είναι πολύ δύσκολο. Αν αγαπώ πραγματικά έναν δίσκο ή ένα συγκρότημα, αυτό που κάνω είναι να αγοράζω το μπλουζάκι του δίσκου γιατί νιώθω ότι θέλω να υποστηρίξω τον καλλιτέχνη. Αυτή τη στιγμή δεν έχω τρόπο να παίξω ένα φυσικό αντίγραφο, οπότε μου αρέσει να μαζεύω μπλουζάκια.

Η αλήθεια είναι ότι για να ακούσεις έναν δίσκο χρειάζεται χρόνος να καθίσεις στον καναπέ σου και να πιεις και μια μπύρα ή κάτι τέτοιο. Σήμερα όλοι βιαζόμαστε. Το ψηφιακό είναι εύκολο και μπορείς να το έχεις και πάντα μαζί σου.

Ναι, αυτό είναι αλήθεια. Πάντως εμένα η ντουλάπα μου είναι γεμάτη με μπλουζάκια, αυτή είναι η δισκοθήκη μου σήμερα!

Charlotte, αυτό ήταν όλο από μένα. Σε ευχαριστούμε και πάλι για τη συζήτηση, σας περιμένουμε.

Σας ευχαριστούμε κι εμείς που μας συμπεριλάβατε στο site σας, το εκτιμούμε πραγματικά. Και είμαστε πραγματικά ενθουσιασμένοι που θα επιστρέψουμε ξανά στην Αθήνα.