Within Progress: «Έχει ταυτιστεί λανθασμένα η prog μουσική με την τεχνική»

«Ακούστε οπωσδήποτε το πρώτο στούντιο άλμπουμ των Θεσσαλονικιών, Within Progress». Ναι, τόσο απλά. Το "Inner" είναι μια εξαιρετικά προσεγμένη δουλειά και μια φρέσκια πνοή στην εγχώρια σκηνή, που ναι μεν ανήκει στα prog λημέρια του rock/metal ήχου, αλλά αξίζει μιας ευκαιρίας ανεξαρτήτως ηχητικών περιορισμών και περιχαρακώσεων. Με αφορμή της κυκλοφορίας της πρώτης full length δουλειάς τους, μιλήσαμε με τα μέλη της μπάντας για όλα όσα θέλαμε να ξέρουμε γύρω από την ως τώρα πορεία τους, τη δημιουργία του άλμπουμ και τις επιρροές τους.

Καλησπέρα και συγχαρητήρια για την κυκλοφορία της πρώτης ολοκληρωμένης, στούντιο δουλειάς σας. Θεωρώ ενδιαφέρον και χρήσιμο να συστηθείτε, δίνοντας ένα ιστορικό από την σύσταση των Within Progress ως και σήμερα.

Καλησπέρα, σας ευχαριστούμε πολύ! Ονομαζόμαστε Within Progress και είμαστε από τη Θεσσαλονίκη. Δημιουργηθήκαμε το 2017 και έκτοτε έχουμε κυκλοφορήσει το ΕΡ "Oceans of Time" (2018), το single "Need More" (2019) και φυσικά το 1^ο μας full-length άλμπουμ "Inner" φέτος. Ο ήχος μας κυμαίνεται σε progressive/alternative ακούσματα με επιρροές από ηλεκτρονική και pop μουσική, καθώς και από ελληνική παραδοσιακή μουσική. Οι αναγνώστες πιθανώς να μας έχουν δει live ως support στους Sunburst και Poem, σε συναυλίες στη Θεσσαλονίκη, Αθήνα και Λάρισα.

Πιστεύουμε ότι ο ακροατής μένει με τη μελωδία στο αυτί, χωρίς να έχει αντιληφθεί το τεχνικό κομμάτι στη μουσική που πιθανώς να είναι πιο περίπλοκο από όσο ακούγεται

Πως θα περιγράφατε με λίγα λόγια την μουσική που θέλετε να παίζετε για να ελκύσετε το ενδιαφέρον κάποιου που δεν σας γνωρίζει; Ο όρος prog (rock/metal) είναι σχετικά προφανές, αλλά την ίδια στιγμή έχει ανοίξει πολύ και ίσως δίνει περισσότερο μια αίσθηση παρά μια ακριβή περιγραφή, οπότε αυτοσχεδιάστε…

Θα μπορούσαμε να περιγράψουμε τη μουσική μας ως «εύπεπτη» progressive metal/rock, με μια μοντέρνα προσέγγιση στην παραγωγή. Δίνουμε μεγάλη έμφαση στη δομή και στη φωνή και πιστεύουμε ότι ο ακροατής μένει με τη μελωδία στο αυτί χωρίς να έχει αντιληφθεί το τεχνικό κομμάτι στη μουσική που πιθανώς να είναι πιο περίπλοκο από όσο ακούγεται. Τα ηλεκτρονικά και pop στοιχεία πιθανώς να βοηθάνε στην πιο εύκολη ακρόαση των κομματιών μας, το οποίο επιτρέπει στην ανακάλυψη κι άλλων στοιχείων της μουσικής σε επόμενα ακούσματα.

Πείτε δυο λόγια για την δημιουργία του "Inner". Πότε ξεκινήσατε και πόσο καιρό σας πήρε να το ολοκληρώσετε, πως δουλέψατε κατά την δημιουργία και την παραγωγή των τραγουδιών ή και όποια άλλη πληροφορία θεωρείτε ότι είναι χρήσιμη/ενδιαφέρουσα σχετικά με αυτό.

Ιδέες για το "INNER" είχαν ξεκινήσει να γράφονται κατά το τέλος της ηχογράφησης του ΕΡ μας "Oceans of Time" στο τέλος του 2018. Η περισσότερη δουλειά όμως ξεκίνησε μετά την κυκλοφορία του single "Need More" το 2019. Τότε ήταν που βάλαμε κάτω τις βασικές μας ιδέες και τις χτίσαμε σε ολόκληρα κομμάτια.

Γράφοντας κυρίως στον υπολογιστή και μεταφέροντας αργότερα τα κομμάτια στην πρόβα, το "Inner" πήρε κάπου στον 1,5 χρόνο για να ολοκληρωθεί. Με τη συμμετοχή όλων των μελών να γράφουν ιδέες για σχεδόν όλα τα όργανα. Είναι πολύ συχνό φαινόμενο να γράφει ο Γιώργος (μπασίστας) σημεία στις κιθάρες και να βρίσκει φωνητικές γραμμές ή ο Ευθύμης (τραγουδιστής) να γράφει riff στην κιθάρα και στο μπάσο. Όλοι συνεισφέρουν και στο τέλος επικρατούν οι ιδέες που μας ακούγονται καλύτερα.

Κατά την ηχογράφηση με τον παραγωγό και φίλο μας Νίκο Γεωργιτσόπουλο στα Fireball Music Studio/Red House Studios στη Θεσσαλονίκη, δούλεψε κάθε μέλος ξεχωριστά μαζί του σε αντίθεση με το ΕΡ μας όπου ήταν παρούσα όλη η μπάντα στις ηχογραφήσεις. Πιστεύουμε ότι το τετ-α-τετ με τον παραγωγό έδωσε χώρο για πολλή περισσότερη συγκέντρωση και πιο αποδοτική δουλειά και θεωρούμε ότι αυτό ακούγεται στη μουσική.

Έχω καταθέσει την προσωπική μου άποψη και πραγματικά μου αρέσει πολύ το άλμπουμ σας. Συμφωνείτε μαζί μου πως το «αυστραλέζικο» στοιχείο - όπως αυτό ορίζεται από μπάντες όπως οι Karnivool ή/και οι Dead Letter Circus - αποτελεί βασικό χαρακτηριστικό της ηχητικής σας κατεύθυνσης; Ποιες είναι, γενικότερα, οι επιρροές που έφερε ο καθένας από εσάς και προσπαθήσατε να ενσωματώσετε στην πρώτη αυτή δουλειά σας;

Ακούμε πολύ συχνά τη σύγκριση με τη σκηνή της Αυστραλίας συγκεκριμένα και είναι πολύ ενδιαφέρον αυτό! Η αλήθεια είναι πως οι δυο μεγαλύτερες επιρροές μας από τη χώρα είναι οι Karnivool και οι Caligula's Horse. Πέρα από αυτούς δεν επηρεαζόμαστε (συνειδητά τουλάχιστον) από άλλες τέτοιες μπάντες. Αντλούμε ιδιαίτερα μεγάλη έμπνευση από την prog σκηνή στην Ευρώπη η οποία αναπτύσσεται ραγδαία τα τελευταία χρόνια.

Σε γενικές γραμμές όλοι έχουμε προφανώς κοινά ακούσματα με μπάντες όπως οι Leprous, Tesseract, Deftones, Vola & Sleep Token οι οποίες παραμένουν στο επίκεντρο του ήχου μας. Από εκεί και πέρα ο καθένας φέρνει τα δικά του γούστα τα οποία πιστεύουμε ότι δίνουν χρώμα στον βασικό μας ήχο. Για παράδειγμα οι επιρροές Muse από τον Τάσο, Nothing More από τον Ευθύμη, Periphery από τον Πολύδωρο, Soen από τον Γιώργο και Karnivool από τον Βαγγέλη είναι κάποια από αυτά.

Ως υποστηρικτές της εξέλιξης και προόδου σε κάθε μορφή, ο πρωταρχικός μας στόχος ως σχήμα είναι να υπηρετούμε και να αναδεικνύουμε αυτές τις έννοιες μέσα από τους στίχους και τη μουσική μας

Με τι καταπιάνονται οι στίχοι των τραγουδιών σας; Από που αντλήσατε έμπνευση και πόσο σημαντικοί θεωρείτε πως είναι για την μουσική σας πρόταση συνολικά;

Στο "INNER" η θεματολογία των κομματιών επικεντρώνεται στην ανθρώπινη συμπεριφορά, ψυχολογία και πνευματικότητα. Ασχολούμαστε με θέματα όπως τα τραύματα, η απώλεια και η κατάθλιψη αλλά και η αγάπη στους γύρω μας και προς τον εαυτό μας. Για 1^η φορά ασχολούμαστε επίσης με θέματα παγκόσμιας εμβέλειας όπως η κλιματική αλλαγή και ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία.

Σε κάποιες περιπτώσεις υπάρχουν κάποια θέματα για τα οποία ξέρουμε ότι θέλουμε να μιλήσουμε εκ των προτέρων ανεξαρτήτως σε ποιο κομμάτι θα καταλήξουν. Το θέμα της κλιματικής αλλαγής ήταν ένα από αυτά και μας φάνηκε ιδανικό για το "Destructional". Σε άλλες περιπτώσεις το ύφος της μουσικής είναι αυτό που θα αποτελέσει έμπνευση για το θέμα του κομματιού. Για παράδειγμα στο "Sky We Want, Sky We Love" τα ανατολίτικα στοιχεία της μουσικής αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για να ασχοληθούμε με τον πόλεμο στη Συρία. Στο "Absolute Circle" η αισιόδοξη αισθητική του κομματιού μας παρότρυνε να μιλήσουμε για την αγάπη.

Οι στίχοι πιστεύουμε ότι είναι εξίσου σημαντικοί με τη μουσική για να χτιστεί η ταυτότητα του συγκροτήματος. Ως υποστηρικτές της εξέλιξης και προόδου σε κάθε μορφή, ο πρωταρχικός μας στόχος ως σχήμα είναι να υπηρετούμε και να αναδεικνύουμε αυτές τις έννοιες μέσα από τους στίχους και τη μουσική μας.

Prog είναι και οι Radiohead και οι Biffy Clyro και οι Deftones. Μας ενδιαφέρει πολύ παραπάνω ο τρόπος σκέψης τέτοιων σχημάτων παρά πιο «κλασικών» progressive καλλιτεχνών

Παρότι παίζετε prog και είναι σχετικά ξεκάθαρο ότι υπάρχει η απαραίτητη τεχνική κατάρτιση για να το υποστηρίξετε, παρατήρησα ότι τα lead/instrumental μέρη είναι σχετικά περιορισμένα. Φαντάζομαι πως ήταν μια συνειδητή απόφαση που συνάδει με την σύγχρονη τάση πολλών prog σχημάτων. Από την άλλη, λιγότερο ή περισσότερο η prog μουσική ήταν πάντα άρρηκτα συνδεδεμένη με την τεχνική (και ενδεχομένως την επίδειξή της σε ένα βαθμό). Πως το βλέπετε το εν λόγω θέμα;

Είμαστε ένα συγκρότημα που δίνει μεγάλη έμφαση στη δομή ενός κομματιού, στις κεντρικές μελωδίες και στη φωνή. Τα εκτενή instrumental μέρη δεν αποφεύχθηκαν συνειδητά από την άποψη ότι σε κανέναν από τους 5 μας δεν είναι πολύ ελκυστικά. Είχαν τις στιγμές τους φυσικά όπως στο "Us, the Constellations" ή στο "Sky We Want, Sky We Love" αλλά μας αρέσει περισσότερο να γράφουμε μουσική που δεν κουράζει και ταυτόχρονα παραμένει ενδιαφέρουσα.

Έχετε δίκιο πως η ταμπέλα "prog" έχει ταυτιστεί έντονα με την τεχνική κατάρτιση και το μυαλό των ακροατών (ειδικά στην Ελλάδα) πάει κατευθείαν σε συγκροτήματα όπως οι Dream Theater, Symphony X και Rush. Prog όμως είναι και οι Radiohead και οι Biffy Clyro και οι Deftones. Μας ενδιαφέρει πολύ παραπάνω ο τρόπος σκέψης τέτοιων σχημάτων παρά πιο «κλασικών» progressive καλλιτεχνών. Γενικά η έννοια της καινοτομίας και του πειραματισμού μας φαίνεται ελκυστική ακόμα και αν δεν συνοδεύεται από εντυπωσιακό παίξιμο ή απαιτητική τεχνική.

Με ποια κριτήρια κινηθήκατε για να επιλέξετε τα single που κυκλοφορήσατε πριν τον δίσκο και την σειρά με την οποία τα δώσατε στη δημοσιότητα. Προσωπικά, ακούγοντας το άλμπουμ μου προκάλεσε μια μικρή έκπληξη το ότι δεν επιλέχτηκε το "Sky We Want, Sky We Love", αλλά από την άλλη πλευρά φαντάζομαι θα ήταν δύσκολο το κομμάτι της εν λόγω απόφασης.

Με τα singles θέλαμε να δώσουμε την πιο αντιπροσωπευτική γεύση του "INNER" όπως είναι λογικό να γίνεται στην προώθηση ενός δίσκου. Η επιλογή των singles ήταν ιδιαίτερα δύσκολη καθώς υπήρξαμε διχασμένοι για την επιλογή τριών, έχοντας έως και 6 κομμάτια στο μυαλό μας ως πιθανά singles. Στη συνέχεια μείναμε στα 5 αλλά με την ήδη αναπόφευκτη καθυστέρηση εξ'αιτίας της πανδημίας τελικά καταλήξαμε στα 3. Όντως το "Sky We Want, Sky We Love" ήταν μέσα σε αυτά (το "Reach for the Stars ήταν το 5^ο). Εν τέλει, τα 3 singles που βγάλαμε πιστεύουμε ότι ανήκουν στα 3 πιο αντιπροσωπευτικά, με τα "Hidden Wound" και "Destructional" να κάνουν την ιδανική (κατά την άποψή μας) εισαγωγή του δίσκου ως τα πιο δυναμικά και έντονα κομμάτια. Επίσης, θέλαμε να δείξουμε μια πιο αισιόδοξη μεριά του συγκροτήματος η οποία δεν είχε φανεί ως τώρα γι' αυτό και επιλέξαμε το "Absolute Circle" ως το 3^ο single.

Θα ήθελα να σταθώ στις δυο πιο «διαφορετικές» συνθέσεις του άλμπουμ, στο "Us, The Constellations" και στο "Pathos" που κλείνει το άλμπουμ. Πείτε μου πως προέκυψαν και γενικότερα κάποια στοιχεία επί αυτών.

Το "Us, the Constellations" ήταν το μοναδικό κομμάτι που ξέραμε από την αρχή ότι θα είναι instrumental. Η αρχική μελωδία και η μετέπειτα εξέλιξή της μας φάνηκε αρκετή ως η «φωνή» του κομματιού καθώς είναι ιδιαίτερα μελωδική και μένει στο αυτί. Αυτή μας ώθησε στην εκτεταμμένη χρήση των synths και στον πιο ηλεκτρονικό ήχο γεγονός που με ένα φυσικό τρόπο μας οδήγησε σε θεματολογία γύρω από την ανθρώπινη ύπαρξη, συνείδηση και τη θέση μας στο σύμπαν. Αποσπάσματα από ταινίες όπως το "Interstellar" (η αγαπημένη ταινία του Τάσου) κάνουν την εμφάνισή τους στη θέση στίχων. Πολλά ρυθμικά μέσα στο κομμάτι ήταν επηρεασμένα από τους Meshuggah και Gojira, όμως οι Muse αποτέλεσαν τη βασική επιρροή μας εδώ στον ηχητικό τομέα. Επίσης λόγω της κοινής θεματολογίας και πηγής έμπνευσης, το θεωρούμε ως τη συνέχεια του "Celestial Notion" από το ΕΡ μας με το οποίο συνδέονται και μουσικά.

Το "Pathos" είναι ίσως το πιο ιδιότροπο κομμάτι του δίσκου γι' αυτό και επιλέξαμε να μπει τελευταίο. Ήταν από την αρχή ένα κομμάτι που είχε το πιάνο στο προσκήνιο και οι υπόλοιποι ακολουθούσαν. Η εισαγωγή κανονικά σχεδιαζόταν να είναι μαζί με όλα τα όργανα όμως ήταν ιδέα του Ευθύμη να μετατραπεί σε σόλο πιάνο. Έδωσε αμέσως τον πειραματικό χαρακτήρα που θέλαμε να έχει το κομμάτι ταυτόχρονα δίνοντας έμφαση στο πιάνο το οποίο είναι ένα όργανο που θέλαμε να λάβει πιο πρωταγωνιστικό ρόλο από ότι στο ΕΡ μας. Μας άρεσε πολύ η ιδέα ενός επαναλαμβανόμενου μοτίβου το οποίο συνεχώς χτίζεται και φουσκώνει μέχρι το τέλος και ενώ υπήρχαν πολλές παραπάνω ιδέες για το "Pathos", τις βγάλαμε όλες για να υπηρετήσουμε αυτή που κατέληξε στο άλμπουμ.

Αν και τα πράγματα σχετικά με τις συναυλίες είναι ακόμα θολά, έχετε κάποια πλάνα για να υποστηρίξετε το υλικό σας ζωντανά; Θα έχει πολύ ενδιαφέρον το πως θα υποστηρίξετε και θα αναδείξετε το υλικό σας επί σκηνής.

Μας έχουν λείψει πολύ οι συναυλίες και θέλουμε να υποστηρίξουμε το "INNER" live τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό εφόσον μπορούμε. Με τις συνεχείς ακυρώσεις είναι ιδιαίτερα δύσκολο να προγραμματίσουμε σταθερές συναυλίες σε διαφορετικές πόλεις και σε βάθος χρόνου όμως προσπαθούμε να κάνουμε όσο το δυνατόν πιο σίγουρα πλάνα.

Παρατηρούμε έλλειψη καινοτομίας στην Ελλάδα σε σχέση με το εξωτερικό

Μπαίνετε και γίνεστε μέρος της ελληνικής prog σκηνής. Πως την βλέπετε να εξελίσσεται; Τι σας αρέσει και τι δεν σας αρέσει σε αυτή; Ποιες μπάντες ξεχωρίζετε; Βλέπετε στοιχεία που σας κάνουν αισιόδοξους ότι η πίτα θα μεγαλώσει στο μέλλον;

Η prog σκηνή στην Ελλάδα είναι σαφώς περιορισμένη, με μερικά προφανή ονόματα όπως οι Need, Playgrounded, Poem & Mother of Millions να ξεχωρίζουν. Σχήματα που θαυμάζουμε και με τα οποία ευελπιστούμε να μοιραστούμε τη σκηνή (με τους Poem έχουμε παίξει μαζί το 2019). Επίσης πολλά υποσχόμενοι είναι οι Oria με τους οποίους είμαστε φίλοι. Έχοντας μόλις ένα χρόνο ζωής, πιστεύουμε ότι έχουν πάρα πολλά ακόμα να δώσουν στην ελληνική prog σκηνή.

Αυτό που παρατηρούμε είναι η έλλειψη καινοτομίας στην Ελλάδα σε σχέση με το εξωτερικό. Συγκρίνοντας τι γίνεται στην Ευρώπη για παράδειγμα με καλλιτέχνες όπως οι Sleep Token και οι Vola να ωθούν το είδος σε ολοένα πιο καινούργια μονοπάτια είναι κάτι που πιστεύουμε ότι λείπει από τη χώρα μας. Όπως αναφέραμε και προηγουμένως, έχει ταυτιστεί λανθασμένα η prog με την τεχνική. Πιστεύουμε πως θα μπορούμε να εξελιχθούμε εάν ξεφεύγαμε από αυτό το σκεπτικό.

Δε γίνεται να περιγράψουμε πώς μας επηρέασε αυτός το "Sundowning" των Sleep Token. Η ύπαρξή του και μόνο μας άνοιξε τα μάτια

Επιλέξτε τα πέντε καλύτερα/αγαπημένα σας prog άλμπουμ των τελευταία δέκα ετών και πείτε με ποιον τρόπο το καθένα από αυτά επηρέασε την μουσική σας.

Sleep Token - Sundowning (2019): δε γίνεται να περιγράψουμε πώς μας επηρέασε αυτός ο δίσκος συγκεκριμένα. Η ύπαρξή του και μόνο μας άνοιξε τα μάτια. Ο τρόπος με τον οποίο αψήφησαν όλα τα κλισέ και έφτιαξαν κάτι εντελώς δικό τους μας «ξεκλείδωσε» το μυαλό.

Soen - Lotus (2019): πολλά από τα riff και breakdown αυτού του δίσκου καθώς και οι μελωδίες που διαλέγουν μας έχουν επηρεάσει σε κομμάτια όπως το "Buridan's Paradox" και το "Of a Ruminant" με μικρά σημεία τα οποία δίνουν παραπάνω χρώμα, ένταση και αίσθημα στην ήδη υπάρχουσα κεντρική ιδέα.

Vola - Applause of a Distant Crowd (2018): Τους θαυμάζουμε ιδιαίτερα και η επίδρασή τους στο "INNER" φαίνεται σχεδόν σε κάθε μας κομμάτι από τις φωνητικές γραμμές, μέχρι τα riff και τον ήχο των synths. Δίσκος ορόσημο για εμάς.

Nothing More - The Stories We Tell Ourselves (2017): ένα συγκρότημα που σπάνια εντάσσεται στην prog αλλά για εμάς αποτελεί τεράστια πηγή έμπνευσης ο τρόπος με τον οποίο καταφέρνουν να γράψουν φαινομενικά pop μουσική η οποία όμως κρύβει τόση δημιουργικότητα, ζωντάνια και βάθος.

Karnivool - Sound Awake (2009): ίσως «κλέβουμε» λίγο καθώς το άλμπουμ βγήκε το 2009 αλλά μας επηρέασε πολύ στη δημιουργία πιο ατμοσφαιρικών σημείων και στην εναλλαγή δυναμικών μέσα στα κομμάτια μας, όπως για παράδειγμα στο "Hidden Wound".

Κλείστε αυτήν τη συζήτηση με όποιον τρόπο θέλετε ή και με όποιο στοιχείο μπορεί να είναι σημαντικό και να μην αναφέρθηκε. Και σίγουρα πείτε πως μπορεί να προμηθευτεί κάποιος το "Inner"!

Σας ευχαριστούμε πολύ για τις ενδιαφέρουσες ερωτήσεις!

Ο κόσμος εάν επιθυμεί, μπορεί να συνδεθεί μαζί μας στο διαδίκτυο στους παρακάτω συνδέσμους:

Facebook
Instagram
Bandcamp
Spotify
Youtube

Το "INNER" είναι διαθέσιμο ηλεκτρονικά εδώ.

Ενώ για την αγορά CD μπορεί να μας στείλει ένα μήνυμα στα social media ή στο e-mail μας.

Καλή συνέχεια!

-Growth Inspires-