Συνέντευξη Soulfly (Max Cavalera)

Ο Max Cavalera μοιάζει να βρίσκεται σε διαρκή παραγωγικότητα εσχάτως και μετά τα περσινά άλμπουμ των Cavalera Conspiracy και Killer Be Killer, επιστρέφει φέτος με την δέκατη δουλειά των Soulfly. Κάθε κουβέντα μαζί του παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και αυτή η φορά δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Διαβάστε όσα θέλετε να γνωρίζετε για το "Archangel", για το πώς βλέπει τα όσα έχει καταφέρει με τους Soulfly ως τώρα, για την τωρινή κατάσταση στη metal μουσική και για την στάση του απέναντι σε ένα πιθανό reunion των Sepultura.

Θα ήθελα να ξεκινήσω αυτή την κουβέντα διαφορετικά, αλλά οφείλω να σε ρωτήσω αν έχεις υπόψη σου τα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα αυτή την περίοδο; (σ.σ.: η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε στις 13/7.)
Φυσικά! Εδώ και δέκα μέρες ήμουν στην Γερμανία, πριν ξεκινήσει η περιοδεία, και το μόνο που έβλεπα από το πρωί ως το βράδυ ήταν ειδήσεις. Έχουν γίνει πάρα πολλά και είναι τρελό αυτό που συμβαίνει φίλε μου. Έχετε πολλά προβλήματα αυτή την περίοδο...

Αλήθεια είναι αυτό. Από τη στιγμή που έχει εκφράσει την αγάπη σου για τη χώρα μας και ήσουν πάντα ανοιχτός ως προς τις πολιτικές σου πεποιθήσεις, τι μήνυμα θα ήθελες να στείλεις στους Έλληνες metal οπαδούς;
Ξέρεις, η πολιτική δεν είναι το φόρτε μου. Πάντα έλεγα «Γάμα τους πολιτικούς», είμαι λίγο πρωτόγονος. Είναι περίπλοκη η κατάσταση, είναι ένας τόσο μπερδεμένος κόσμος. Δεν ξέρω φίλε, ελπίζω τα πράγματα να εξελιχθούν καλά για εσάς, ώστε να μπορούμε να ξαναέρθουμε να παίξουμε εκεί. Να σου πω την αλήθεια, θα ήθελα να έχω ένα σπίτι στην Ελλάδα στο μέλλον, θα ήθελα να ζω για ένα διάστημα εκεί. Όταν κάνει πολύ ζέστη στην Αριζόνα να έρχομαι στην Ελλάδα και να γράφω τραγούδια εκεί! Μετά θα επιστρέφω στην Αριζόνα όταν τελειώνω, χαχα...

Έχεις κάνει ποτέ διακοπές στην Ελλάδα;
Ναι, για λίγο. Μια φορά έμεινα στη Θεσσαλονίκη και κάναμε μια πολύ ωραία παραλιακή διαδρομή. Λάτρεψα τα άσπρα σπίτια και τη θάλασσα. Ήταν πανέμορφα, μια από τις πιο ωραίες διαδρομές που έχω κάνει ποτέ. Απίθανη ακτογραμμή κι όλο άσπρα σπίτια. Έχουμε, μάλιστα, μια συναυλία στην Κρήτη αυτές τις ημέρες και ανυπομονώ.

Ναι, παίζετε σε λίγες μέρες. Έχεις ξαναπάει εκεί;
Όχι, είναι η πρώτη φορά.

Νομίζω θα μαγευτείς. Είναι πολύ όμορφο νησί, θα το λατρέψεις!
Έχω ακούσει πολύ ωραία πράγματα...

Ας πάμε τώρα λίγο στο νέο άλμπουμ, το "Archangel", εντάξει;
Φυσικά!



Πώς και το ονόμασες "Archangel"; Πρώτα προέκυψε το ομώνυμο τραγούδι ή ο τίτλος του άλμπουμ;
Ο τίτλος προήλθε από τη μητέρα μου. Η μητέρα μου μου είπε πως φέτος είναι η χρονιά του Αρχάγγελου Μιχαήλ. Είναι πολύ πνευματικός άνθρωπος... και θρησκόληπτος επίσης, αλλά κυρίως πνευματικός και αναμιγνύει την θρησκεία της με βραζιλιάνικο candomble, που είναι κάτι Αφρικάνικο. Μου είπε, λοιπόν, πως φέτος είναι η χρονιά του Αρχάγγελου Μιχαήλ και αν ήθελα να κάνω κάτι σχετικά με αυτό, θα ήταν καλό.

Έτσι, λοιπόν, αποφάσισα να ονομάσω το δέκατο άλμπουμ των Soulfly "Archangel" και να έχω τον Αρχάγγελο Μιχαήλ στο εξώφυλλο. Γενικότερα, αποφάσισα να κάνω ενός είδους «βιβλικό» δίσκο. Ιδιαίτερα στην Παλαιά Διαθήκη υπάρχουν ιστορίες γεμάτες αίμα και βία που ταιριάζουν τέλεια στην metal μουσική. Τραγούδια όπως το "Sodomites" και το "Bethlehem's Blood" προήλθαν ακριβώς από αυτό και φυσικά μέσα από την περιέργεια που έχω για τον παλιό κόσμος, όπως της Βαβυλωνίας και της Ακκάδ... Το "Shamash" αντίστοιχα είναι για τον Θεό του ήλιου και το "Ishtar Rising" έχει να κάνει με την Θεά της Βαβυλώνας, ενώ φυσικά υπάρχει και ελληνική μυθολογία στο "Titans", στο οποίο ενέπλεξα τα ονόματα μερικών Τιτάνων.

Είναι κάπως μυστικιστικός δίσκος, με μυστικιστικά θέματα, αλλά παράλληλα έχει και διαφορετική θεματολογία σε τραγούδια όπως το "We Sold Our Souls To Metal" -το οποίο φυσικά το πήραμε από το "We Sold Our Souls To Rock N' Roll" των Black Sabbath- και το "Live Life Hard" που είναι για τη ζωή στον δρόμο και για το να ζεις την ζωή παίρνοντας τον δύσκολο δρόμο.

Διότι, για εμένα, το metal είναι μια θρησκεία. Το metal είναι η θρησκεία μου. Οπότε, ταιριάζουν απόλυτα στο όλο άλμπουμ. Αυτή η metal θεματολογία και η βιβλική θεματολογία πάνε μαζί χέρι-χέρι, οπότε ήταν το τέλειο άλμπουμ για να δημιουργήσω αυτή τη στιγμή. Το "Archangel" αποτυπώνει το σημείο στο οποίο βρίσκομαι ακριβώς αυτή την περίοδο.

Μου αρέσει πολύ αυτό, γιατί ακούω πολύ πράγμα, το οποίο κατά κύριο λόγο έχει βιβλικές αναφορές, όπως είναι οι Hour Of Penance από την Ιταλία, οι Murder Made Me God, οι Bloodroot, που όλοι τους χρησιμοποιούν πολλές θρησκευτικές, μουσικές εικονογραφίες. Σκέφτηκα πως θα ήταν ωραίο να κάνω κι εγώ το ίδιο με τους Soulfly, ποτέ δεν έχουμε μπει σε αυτά τα χωράφια, οπότε ήταν νέο και για εμάς.

Ακούγεται όντως ενδιαφέρον. Για να είμαι ειλικρινής, πάντα θεωρούσα πως υπάρχει κάποιου είδους πνευματικότητα στη μουσική και στους στίχους των Soulfly, ακόμα και στα εξώφυλλα των δίσκων σας. Για παράδειγμα το εξώφυλλο του πρώτου σας άλμπουμ, για να σου δώσω να καταλάβεις. Έχω δίκιο;
Ναι, έχεις δίκιο. Πάντα με απασχολούσε η πνευματικότητα. Σε μερικά τραγούδια περισσότερο σε σχέση με άλλα και φυσικά στο πρώτο εξώφυλλο που αναπαριστώ τον Χριστό στην Βραζιλία, σε μια φωτογραφία που είχα βγάλει στην Πορτογαλία και προέκυψε πολύ καλή. Επίσης, στο "Primitive" δουλέψαμε με τον Neville Garrick και το εξώφυλλο είχε να κάνει με πρωτόγονες αναπαραστάσεις από την Αιθιοπία, ειδικά στο βιβλιαράκι. Κι αυτό ήταν αρκετά πνευματικό, οπότε πάντα μπορείς να πεις πως έκλινα προς την πνευματική πλευρά της ζωής. Πάντα με ενδιέφερε.

Ο Eliran Kantor που σχεδίασε το εξώφυλλο με τον Αρχάγγελο Μιχαήλ έκανε καταπληκτική δουλειά. Δεν είναι ένα από τα καλύτερα εξώφυλλα που είχες ποτέ;
Νομίζω πως είναι το αγαπημένο μου ως τώρα και να σου πω δεν ξέρω πως προέκυψε. Ήταν ένα από αυτά τα πράγματα που του μίλησα μόνο μια φορά, του εξήγησα τι θέλω και αυτός κατάλαβε αμέσως τι πρέπει να κάνει. Ήταν φοβερό! Η διορατικότητά του ήταν απίστευτη. Πολύς κόσμος μου λέει πως αυτό το εξώφυλλο του αρέσει πολύ, περισσότερος από κάθε άλλο άλμπουμ των Soulfly, οπότε αποδείχθηκε ο τέλειος άνθρωπος για αυτή τη δουλειά και το αποτέλεσμα είναι φανταστικό. Ειδικά, στο πώς συνδύασε τα επιμέρους στοιχεία των παλιών ζωγραφιών με τον κόσμο των Soulfly. Τα φτερά του αγγέλου στο σχήμα του συμβόλου των Soulfly, όπως και το όπλο του αγγέλου. Ο συνδυασμός του παλαιού κόσμου και του κόσμου των Soulfly, είναι φοβερό πως κατάφερε να κάνει αυτό που έκανε. Λατρεύω τα χρώματα και σίγουρα δεν είχα ποτέ ξανά ένα εξώφυλλο για το οποίο να μιλάει τόσος πολύς κόσμος όταν κυκλοφορούσε νέο άλμπουμ, οπότε είμαι ενθουσιασμένος. Έχω μόνο εξαιρετικά λόγια να πω για τον Eliran και παρόλο που δεν έχουμε γνωριστεί ποτέ από κοντά, θεωρώ πως είναι ένας από τους σπουδαιότερους καλλιτέχνες στην metal μουσική αυτή τη στιγμή.



Το άλμπουμ διαρκεί μόνο 36 λεπτά και πρόκειται για το μικρότερο σε διάρκεια άλμπουμ των Soulfly, με διαφορά. Πώς κι έτσι;
Απλά προέκυψε. Κάποιοι πιστεύουν πως έγινε σκοπίμως, αλλά αυτό δεν ισχύει. Έκοψα το λίπος από μερικά τραγούδια, αφού δεν ήθελα να επαναλαμβάνονται verse και chorus όταν δεν χρειάζεται. Μερικές φορές υπάρχουν πολλά verse και chorus που δεν χρειάζονται σε ένα τραγούδι. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι όταν τα παίζουμε ζωντανά αναγκαζόμαστε να τα κόβουμε, όπως παραδείγματος χάριν σε τραγούδια σαν το "Seek And Strike" και στο "Prophecy". Αντί, λοιπόν, να κάνουμε αυτό, τα κόψαμε κατευθείαν από την ηχογράφηση, ώστε να μην αναγκαστούμε να τα κόψουμε όταν θα τα παίζουμε ζωντανά. Λόγω αυτού, τα τραγούδια βγήκαν κάπως μικρότερα και έχουμε μόλις δέκα τραγούδια στο άλμπουμ. Μπορεί τελικά το άλμπουμ να διαρκεί 36 λεπτά, αλλά δεν το σχεδίασα. Βασικά, ούτε καν το ήξερα, τώρα το μαθαίνω...

Εντάξει. Τώρα, μιας και έχεις φτάσει αισίως στο δέκατο άλμπουμ των Soulfly, τι καινούργιο πιστεύεις προσφέρει το "Archangel";
Από στιχουργικής πλευράς, υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν είχα ασχοληθεί παλιότερα. Ένα μέρος της Βαβυλωνιακής και της Ακκαδικής θεματολογίας, κάποια θέματα θρησκευτικά, ακόμα και το ότι προσέθεσα κάποιες λέξεις από την Καμπάλα, όλα αυτά ήταν μια αρκετά διαφορετική προσέγγιση για εμένα. Την ίδια στιγμή έχει και κάποιού πολύ απλούς στίχους, όπως στο "We Sold Our Souls To Metal" και στο "Live Life Hard", που είναι οι πιο punk rock στίχοι, απλοί και με πολύ άμεσο νόημα. Οπότε, είναι ο συνδυασμός αυτών των δυο.

Όσον αφορά στη μουσική, θεωρώ ότι το άλμπουμ είναι πολύ επηρεασμένο από όσα ακούω αυτή την περίοδο, όπως Melechesh, Belphegor, Behemoth, Hour Of Penance, Murder Made Me God και γενικά heavy πράγμα. Νομίζω πως έχει πολλά ωραία riff, το άλμπουμ είναι γεμάτο φοβερά riff. Θα έλεγα κάπως εξωτικά riff. Το αγαπημένο μου θα έλεγα πως είναι το "Archangel" καθώς και το ξεκίνημα του "Bethlehem's Blood". Είναι βιβλικά riff και αρκετά ωραία να τα περιεργάζεσαι ως ιδέες.

Θα έλεγα πως αυτά τα στοιχεία καθιστούν το "Archangel" διαφορετικό από ό,τι έχουμε κάνει ως σήμερα.

Θα έλεγα πως είναι η πιο συμπαγής δουλειά σας από το "Dark Ages" κι έπειτα. Συμφωνείς; Ίσως επειδή κόψατε το λίπος, όπως ανέφερες, και μείνατε συγκεντρωμένοι στην βασική ιδέα του άλμπουμ;
Βασικά, αντικαταστήσαμε όλα τα tribal στοιχεία εξαρχής με άλλες ιδέες που είχαμε με τον Matt Hyde (σ.σ.: παραγωγός) κατά τη διάρκεια της δημιουργίας του δίσκου, οι οποίες αφορούν βιβλικούς ήχους και εφέ. Ακόμα και η εισαγωγή του "Archangel" είναι μια αραμαϊκή προσευχή στην γλώσσα του Ιησού, την οποία βρήκαμε στο youtube. Είναι ένας τύπος που προσεύχεται στα Αραμαϊκά και είναι πολύ εξωτικό, οπότε το χρησιμοποιήσαμε, βάζοντας μια λούπα με drums του Zyon από πάνω και έτσι προέκυψε η εισαγωγή του "Archangel" που είναι πολύ-πολύ ωραία. Ήταν πολύ ενδιαφέρουσα η όλη διαδικασία που ακολουθήσαμε με τον Matt Hyde πάνω σε αυτό, το να το βλέπουμε να παίρνει σάρκα και οστά μπροστά μας ήταν πολύ ωραίο.



Το "We Sold Our Soul To Metal" είναι προφανής αναφορά στους Sabbath όπως είπες, αλλά επίσης είναι μια ξεκάθαρη δήλωση. Πόσο ισχύει  στην περίπτωσή σου;
Ισχύει αρκετά. Ήμουν πολύ νέος όταν μπήκα στο heavy metal και ποτέ δεν βγήκα από αυτό. Θα είμαι εφ' όρου ζωής. Πρόκειται για δέσμευση που θα τηρώ σε όλη μου τη ζωή, οπότε τρόπον τινά μοιάζει σαν να πουλήσαμε τις ψυχές μας. Όχι πως έχω πάει ποτέ σε κάνα μέρος με κρανία και ανάποδους σταυρούς για να κάνω συμφωνία με τον διάολο και τέτοια πράγματα. Απλά, μου φάνηκε ωραίο να γράψω ένα τραγούδι για αυτό το θέμα... (γέλια)

Την έμπνευση την πήραμε από τους Black Sabbath για τον τίτλο του τραγουδιού, αλλά αυτό δεν είναι κάτι νέο για εμένα. Έχω ξανακάνει αναφορές στους Black Sabbath με το "Roots Bloody Roots" (σ.σ.: από το "Sabbath Bloody Sabbath") και στο "Master Of Savagery" (σ.σ.: από το "Master Of Reality") που είναι επίσης επηρεασμένα από τραγούδια των Black Sabbath. Για αυτό ήταν τόσο σπουδαίοι. Αυτοί τα ξεκίνησαν όλα και εμείς οφείλουμε να ακολουθήσουμε.

Ο πρώτος καλεσμένος στο άλμπουμ είναι ο Todd Jones από τους Nails στο "Sodomites". Τι σε ώθησε να συνεργαστείς μαζί του και σε τι αναφέρεται αυτό το τραγούδι;
Το "Sodomites" έχει να κάνει με την καταστροφή των Σοδόμων και το πώς εξαγριώθηκε ο Θεός με τους ανθρώπους στα Σόδομα, οι οποίοι ήθελαν να βιάζουν αγγέλους και να πραγματοποιούν όργια και όλα αυτά τα τρελά πράγματα. Ο Θεός τους τιμώρησε, καταστρέφοντάς τους με μια μεγάλη λάμψη που ήρθε από τον ουρανό και κατέστρεψε τα πάντα.

Ήθελα κάποιον με πολύ δυναμική φωνή και ο Todd το είχε αυτό. Τραγουδάει με αυτόν τον τρόπο στους Nails και η εισαγωγή αυτού του τραγουδιού είναι το αγαπημένο μου σημείο, στο οποίο λέει κάποια λόγια μέσα από την Βίβλο. Βασικά, εξεπλάγην με το γεγονός ότι βρήκα αυτά τα λόγια μέσα στη Βίβλο, διότι είναι πολύ σκληρά για να προέρχονται από τον Θεό. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι προέρχονται από τον Θεό, ότι αποτελούν παράθεση λόγου του Θεού. Όταν ο Todd λέει αυτά τα λόγια μοιάζει με έναν τσαντισμένο Θεό. Ακούγεται σαν να είναι τρία μέτρα ψηλός και έτοιμος να καταστρέψει τα πάντα. Είναι σπουδαίο, μου αρέσει πολύ η δουλειά του στο τραγούδι και ήταν ο τέλειος άνθρωπος για το "Sodomites".

Τραγούδια σαν το "Ishtar Rising" και το "Shamash" μοιάζουν να έχουν μια γεύση Μέσης Ανατολής, είτε στις μελωδίες τους, είτε στην όλη ατμόσφαιρα που αποπνέουν. Ισχύει αυτό;
Ναι, είναι αλήθεια. Πάντα φλέρταρα με τέτοια θέματα. Βλέπω πολλά ντοκιμαντέρ γύρω από αυτά και διάβαζα διάφορα γύρω από το "Shamash" και το "Ishtar Rising", Ακκαδικά και Βαβυλωνιακά πράγματα. Φυσικά, τεράστια επιρροή είναι οι Melechesh και κάποιες ακόμα μπάντες από την Μέση Ανατολή, όπως οι Nervecell και άλλοι. Υπάρχουν πολλές σπουδαίες μπάντες που αναμιγνύουν την κουλτούρα της μέσης ανατολής με το metal. Οι αγαπημένοι μου είναι πιθανότατα οι Melechesh που τραγουδάνε πολύ σχετικά με αυτή τη θεματολογία και μάλιστα συζητάμε πολύ γύρω από αυτά τα θέματα με τον τραγουδιστή τους. Επίσης, τραγούδησα στο τελευταίο τους άλμπουμ, του "Enki", στο τραγούδι "Lost Tribes", το οποίο είναι αρκετά επηρεασμένο από δικές μου δουλειές. Θεωρώ πολύ ωραίο το ότι εγώ τους επηρέασα κι αυτοί με επηρέασαν με τη σειρά τους. Να είσαι βέβαιο πως οι μουσικοί σε αυτό το χώρο βοηθάνε ο ένας τον άλλο, τρέφονται ο ένας από τον άλλο, γίνονται πιο δημιουργικοί ο ένας με τον άλλο και όλο αυτό είναι κάτι πολύ σπουδαίο.



Ο δεύτερος καλεσμένος είναι ο Matt Young των King Parrot στο “Live Life Hard”. Πες μου για αυτή τη συνεργασία...
Αυτή είναι τελείως διαφορετική. Δεν θα μπορούσα να βάλω τον Matt να τραγουδήσει σε ένα τραγούδι με βιβλική θεματολογία γιατί η σχέση του με την Βίβλο είναι ανύπαρκτη. Αν πετύχεις τους King Parrot ζωντανά θα δεις ότι είναι μια μπάντα για πάρτι, με πολλή Αυστραλιανή τρέλα. Έπρεπε να βρω κάτι που θα είναι κοντά στη φωνή του Matt και στις στιχουργικές του ιδέες και έτσι έγραψα το "Live Life Hard" που έχει να κάνει με τη ζωή στο δρόμο και το πόσο δύσκολος είναι ο δρόμος που έχουμε επιλέξει. Διότι, όταν είσαι νέος καλείσαι να πάρεις μια απόφαση, αν θα ακολουθήσεις τον εύκολο δρόμο, τον εμπορικό δρόμο, για να βγάλεις πολλά λεφτά και να γίνεις μεγάλος rock star. Ή μπορείς να επιλέξεις να μην ακολουθήσεις αυτόν τον δρόμο και αντ' αυτού να πάρεις τον σκατένιο δρόμο, με λιγότερα λεφτά και περισσότερες μελανιές, αλλά αυτός είναι ο δρόμος που μας αρέσει (γέλια). Κάπως έτσι καταλήξαμε να γράψουμε ένα τραγούδι γύρω από αυτό.

Έχω την αίσθηση πως είχα διαβάσει κάπου μια αναφορά σου στο πόσο σου άρεσε το περσινό άλμπουμ των SepticFlesh και ακούγοντας το τραγούδι "Titans" αλλά και τις γέφυρες ανάμεσα στα τραγούδια αναρωτήθηκα μήπως σε επηρέασε λίγο κι αυτό...
Ναι, φυσικά! Μου αρέσει πολύ αυτή η μπάντα και νομίζω πως αυτό το οπερετικό / συμφωνικό πράγμα που κάνουν είναι σούπερ. Είναι φοβερό! Το "Titans" επηρεάστηκα από αυτό, καθώς και από το ότι ξέρω μερικά πράγματα γύρω από το θέμα και διάβασα και κάποια ακόμα γύρω από αυτό. Έπρεπε να ψάλλω στο ρεφρέν και να πω τα ονόματα όλων των Τιτάνων και είχε πολλή πλάκα, στον Matt ειδικά άρεσε πολύ αυτό. Τα απήγγειλα με μια φωνή σαν ψάλτης, ξέρεις σαν να ψέλνω. Δεν πλησιάζω καν στο πόσο καλά κάνουν τέτοια πράγματα οι SepticFlesh (γέλια)... Αυτοί είναι επαγγελματίες κι εγώ ένας πρωτάρης...

Θα φροντίσω να το διαβάσουν αυτό. Θα νιώσουν κολακευμένοι...
Εντάξει λοιπόν (γέλια)...

Δέκα άλμπουμ μετά, πώς αισθάνεσαι για αυτά που έχει καταφέρει το πνευματικό σου παιδί ως τώρα;
Νομίζω πως είναι κάτι ωραίο λόγω των διαφορών που έχουν οι δίσκοι. Στην αρχή με το "Soulfly" ήμασταν πιο tribal, μετά στο "Soulfly III" γίναμε πιο thrash και φυσικά στο "Prophecy" ξεκινήσαμε να γινόμαστε λίγο πιο περιπετειώδεις, πηγαίνοντας σε διαφορετικές χώρες για να ηχογραφήσουμε, κάτι που συνεχίσαμε με το "Dark Ages". Με το "Conquer" πήγαμε στην Αίγυπτο και στη Ρωσία, ενώ μετά έχεις το "Omen" και το "Enslaved". Το "Enslaved" είναι από τους αγαπημένους μου δίσκους που έχουμε βγάλει, διότι είναι τόσο βαρύ και βίαιο και αγαπώ τα πάντα σε αυτόν τον δίσκο. Θεωρώ πως είναι ένας δίσκος που δεν κατάλαβε πολύς κόσμος, αλλά αν τον ακούσεις τώρα είναι πολύ ωραία δουλειά που έχει ωριμάσει όμορφα. Ακούς τραγούδια σαν το "Gladiator", το "Treachery" ή το "World Scum" και είναι τόσο brutal τραγούδια, πραγματικά καλά και ο Zeus, ο παραγωγός, έκανε καταπληκτική δουλειά. Βγήκε πολύ καλό. Το "Savages" είναι επίσης ένα πολύ ωραίο άλμπουμ και με τον Terry Date δεν μπορείς να έχεις παράπονο. Όσον αφορά στον ήχο, το "Savages" είναι ο δίσκος που ακούγεται καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον. Ο ήχος του Terry Date είναι απλά εκπληκτικός. Τώρα, φτάσαμε στο "Archangel" οπότε μπορώ να πω πως είμαστε μια μπάντα που δεν φοβάται να δοκιμάσει νέα πράγματα, ξεκίνησε προς μια κατεύθυνση και πλέον είναι κάτι διαφορετικό. Στους Soulfly τα πάντα είναι πιθανά και θεωρώ πως αυτό είναι το καλύτερο στοιχείο της μπάντας. Δεν υπάρχει όριο και δεν υπάρχουν κανόνες. Φτιάχνουμε τους δικούς μας κανόνες και αυτό είναι το πιο ωραίο συναίσθημα σχετικά με αυτή την μπάντα.



Φαίνεσαι να είσαι στην πιο παραγωγική σου περίοδο με τους Soulfly, τους Cavalera Conspiracy και τους Killer Be Killed. Σκοπεύεις να συνεχίσεις να βγάζεις άλμπουμ και με τις τρεις μπάντες;
Το ελπίζω. Ίσως χαλαρώσω λίγο το ρυθμό σε σχέση με τα δυο τελευταία χρόνια. Θα προσπαθήσω να επικεντρωθώ στην ποιότητα παρά στην ποσότητα. Οποιαδήποτε κι αν είναι η επόμενη κυκλοφορία θα είναι πραγματικά καλή, οπότε θα έχει να κάνει περισσότερο με την ποιότητα παρά με την ποσότητα.

Είμαι σε μια φάση της ζωής μου που χαίρομαι που είμαι ζωντανός, που παίζω μουσική και είμαι πολύ ενθουσιασμένος με τη νέα μουσική που ακούω, με τις νέες μπάντες που ανακαλύπτω και γενικότερα ενθουσιασμένος με τη metal μουσική. Θεωρώ πως έχει σπουδαίο μέλλον. Δεν συμφωνώ με τον Gene Simmons που λέει ότι «το rock πέθανε» και όλες αυτές τις μαλακίες. Δεν αισθάνομαι καθόλου έτσι. Απλά δεν ακούει την καλή μουσική που βγαίνει από το underground, δεν ξέρει καν για αυτή. Όμως, το underground είναι γεμάτο σπουδαίες μπάντες, όπως οι SepticFlesh, οι Murder Made Me God, οι Hour Of Penance, οι Melechesh, οι Psycroptic και τόσες άλλες μπάντες που βγαίνουν. Οπότε το μέλλον μοιάζει καλό...

Με τα υπόλοιπα μέλη των Killer Be Killed έχετε συζητήσει το ενδεχόμενο να κάνετε ένα δεύτερο άλμπουμ αν το επιτρέψουν τα προγράμματά σας; Το πρώτο ήταν περισσότερο από εντυπωσιακό.
Θα πάρουμε τον χρόνο μας και θα το κάνουμε σωστά, δεν θα πιεστούμε. Όταν έρθει η ώρα, θα μαζευτούμε και θα το κάνουμε, όπως επίσης το ίδιο ισχύει με τους Cavalera Conspiracy. Αυτή τη στιγμή είμαι επικεντρωμένος στους Soulfly και θέλω να περιοδεύσω για το νέο άλμπουμ τουλάχιστον για τον επόμενο χρόνο. Έχουμε κλείσει ήδη κάνα δυο περιοδείες. Τώρα είμαστε στην Ευρώπη και μετά έχουμε μια μεγάλη αμερικάνικη περιοδεία που έχει ήδη επιμηκυνθεί και θα κρατήσει ένα μήνα παραπάνω από ότι αρχικά. Θέλω να περιοδεύσουμε εκτενώς για το "Archangel", να είμαστε στον δρόμο για τον επόμενο χρόνο. Είναι κάτι που χρειάζεται να κάνουμε για αυτό το άλμπουμ, το να είμαστε για μεγάλο διάστημα στον δρόμο.

Βλέπω ότι έχετε ένα bonus DVD στην ειδική έκδοση του "Archangel" με την εμφάνισή σας στο περσινό Hellfest. Ήμουν εκεί οπότε ανυπομονώ να το ξαναδώ. Πώς κι αποφασίσατε να συμπεριλάβετε την συγκεκριμένη εμφάνιση;
Βασικά, ήταν μια πολύ καλή ηχογράφηση, λατρεύουμε το φεστιβάλ και γενικά έχουμε μια εξαιρετική σχέση με τους ανθρώπους του Hellfest. Στην πραγματικότητα, πριν μερικές εβδομάδες ξαναέπαιξα εκεί με τους Cavalera Conspiracy και είναι τρομεροί τύποι. Μας το παραχώρησαν δωρεάν, απλά μας άφησαν να χρησιμοποιήσουμε το DVD, γιατί θεωρούν ότι προμοτάρει το brand του φεστιβάλ. Γυρίστηκε πολύ επαγγελματικά με πολλές κάμερες και ήταν πολύ ωραίο σόου, ο κόσμος ανταποκρινόταν πολύ δυνατά και το καλύτερο είναι πως είναι μόνο μουσική, φίλε μου. Δεν έχει εφέ, δεν έχει πυροτεχνήματα, δεν έχει εκρήξεις. Απλά, αγνή metal μουσική και ένα κοινό να τρελαίνεται. Και αυτό για εμένα αποδεικνύει ότι το πνεύμα αυτής της μουσικής παραμένει ζωντανό.

Εδώ μου δίνεται η ευκαιρία να κάνω την ερώτηση που έχει γίνει κουραστική, καθώς στο περσινό Hellfest είχα την ευκαιρία να δω τόσο τους Soulfly όσο και τους Sepultura και σκεφτόμουν ότι ο χρόνος που περνάει δεν γυρίζει πίσω και αν εν τέλει υπάρχει πιθανότητα να σε δούμε ξανά επί σκηνής με τον Igor, τον Andreas και τον Paulo όλους μαζί σαν Sepultura. Ξέρω πως έχει καταντήσει κουραστικό να σε ρωτάνε ξανά και ξανά, απλά θα ήθελα να ξέρω αν κάτι έχει αλλάξει.
Όχι και πολλά. Ο Igor το ψάχνει, κάτι προσπαθεί να οργανώσει τώρα, αλλά δεν ξέρω, θα δούμε τι θα συμβεί. Βασικά δεν με ενδιαφέρει και πολύ. Κυρίως, γιατί έχω την μεγάλη περιοδεία με τους Soulfly μπροστά μου και είμαι ενθουσιασμένος με το νέο μας άλμπουμ. Στην πραγματικότητα, δεν με ενδιαφέρει ένα reunion. Θεωρώ πως θα το καταστρέψουμε. Αυτό που κάναμε κάποτε είναι σπουδαίο και μπορείς να το δεις στο youtube ότι ήταν τρομερό. Δεν νομίζω πως θα είναι το ίδιο αν παίξουμε τώρα, όπως ήταν στα ‘90s. Είναι καλύτερο να μείνει ανέπαφο. Αυτή είναι η στάση μου και δεν με ενδιαφέρει καθόλου κάτι τέτοιο.

Ok Max. Σ' ευχαριστώ για τον χρόνο σου κι ελπίζω να σε δούμε στην Αθήνα σύντομα με τους Soulfly.
Ήταν ωραία που μιλήσαμε αδερφέ.