Conjurer: «Η μουσική βοηθάει να αντιμετωπίσεις τις προκλήσεις της ζωής»

Τέσσερα χρόνια μετά την κυκλοφορία του ντεμπούτου τους "Mire" που είχε βρεί μια θέση στα καλύτερα άλμπουμ του 2018 για το Rocking.gr, οι Conjurer επανέρχονται με το εξαιρετικό "Pathos", μπλέκοντας ήχους, δημιουργώντας αποπνικτικές ατμόσφαιρες και υπόκοσμες μελωδίες. Είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε μαζί τους για τα πεπραγμένα της μπάντας, τη μετάβασή τους στη Nuclear Blast αλλά και μελλοντικά σχέδιά τους.

Γειά σας! Είμαι ο Θεοδόσης και σας καλωσορίζω στο Rocking.gr! Συγχαρητήρια για το νέο σας άλμπουμ "Pathos"! Είναι υπέροχο!

Dan: Cheers man, είναι πολύ ευγενικός εκ μέρους σου αυτό που μας λες!

Όταν είδαμε τους Yob μαζί στο Underworld, στο Κάμντεν, ξετρελαθήκαμε από το βάρος των τραγουδιών τους και αποφασίσαμε να συνεχίσουμε ως κανονικό συγκρότημα

Παρακαλώ συστηθείτε μας! Δώστε μας μερικές πληροφορίες πως δημιουργήθηκε το συγκρότημα και για την ως τώρα πορεία του...

Dan: Είμαι ο Dan, παίζω κιθάρα και φωνάζω. Ξεκινήσαμε για πρώτη φορά το 2013 όταν είδα τον Brady να δημοσιεύει στο Facebook ότι ήθελε να ξεκινήσει ένα βαρύ συγκρότημα σαν τους The Black Dahlia Murder και τους Gojira. Ήμουν κοντά (σε γούστο) σε αυτές τις μπάντες εκείνη την εποχή και δούλευα μόνος μου σε κάποια πιο βαριά μουσική μετά τη διάλυση της προηγούμενης metal μπάντας μου, οπότε έστειλα ένα μήνυμα και πρότεινα να βρεθούμε για ένα jam. Κάναμε παρέα, φάγαμε πρόχειρο φαγητό και παίξαμε ψιλό-χάλια, αλλά περάσαμε καλά και έτσι αποφασίσαμε να συνεχίσουμε να συναντιόμαστε. Έπειτα, αφού πήγαμε να δούμε τους Yob μαζί στο Underworld στο Κάμντεν και ξετρελαθήκαμε από το βάρος των τραγουδιών τους, ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ αποφασίσαμε να συνεχίσουμε να συναντιόμαστε και να κάνουμε αυτό το συγκρότημα ένα πραγματικό κάτι, όχι απλώς ένα χάος.

Conor: Γεια, είμαι ο Conor. Παίζω μπάσο στο συγκρότημα. Όπως τα είπε ο Dan. Ήμουν κοντά και φίλος με τα παιδιά εκείνη την εποχή, και τους βοήθησα να ηχογραφήσουν ακόμα και τα πρώτα τους demo αλλά στην πραγματικότητα μπήκα στο συγκρότημα τον Ιούνιο του 2017 περίπου.

Πώς είναι το Ράγκμπι, η πόλη σας; Είναι πραγματικά η τοποθεσία από την οποία προήλθε το όνομα του σπορ;

Dan: Είναι πράγματι. Και για να πω την αλήθεια, το πιο αξιοσημείωτο πράγμα για το μέρος είναι αυτό! Υπάρχουν πολλά βιομηχανικά χτίσματα και εργοστάσια και αντιαισθητικά κτίρια τριγύρω, επειδή ήταν ο κόμβος για την βιομηχανική επανάσταση στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα. Κινητήρες, γεννήτριες, τουρμπίνες, τσιμέντο ακόμα και η πρώτη μηχανή αεροπλάνου κατασκευάστηκε εδώ. Υποθέτω ότι ένα άλλο πολύ ωραίο πράγμα είναι ότι το συγκρότημα Spiritualized δημιουργήθηκε στο Ράγκμπι. Μάλιστα, παίξαμε στο Dark Mofo Festival, στην Τασμανία μαζί τους τον περασμένο μήνα. Είναι ένας μικρός κόσμος αλλά και ένας απίστευτα μεγάλος κόσμος.

Conor: Ναι, δεν το λες και τόσο υπέροχο το μέρος, χαχαχα. Θα έλεγα ότι είναι μάλλον λίγο σκληρό, αλλά υποθέτω ότι εξαρτάται από το τι ψάχνεις. Αν είσαι μεσήλικας με μια νεαρή οικογένεια που θέλει να εγκατασταθεί σε μια ήσυχη περιοχή όπου τα σχολεία είναι καλά, τότε σίγουρα, το Ράγκμπι είναι η θέση σου. Αλλά αν είσαι έφηβος ή νεαρός ενήλικας, δεν υπάρχουν πολλά πια εκεί για να κεντρίσουν τη φαντασία σου. Ναι, από εδώ φέρεται να προήλθε ο παιχνίδι/άθλημα, οπότε έπρεπε κι εγώ - όπως φαντάζεσαι - να παίξω αυτό το σκληρό άθλημα σωματικής βίας στο σχολείο. Ήταν πολύ χαζό. Ήμουν κακός σε αυτό.

Χρειάστηκαν πάνω από τέσσερα χρόνια από το προηγούμενο άλμπουμ σας για να κυκλοφορήσετε το νέο. Γιατί συνέβη αυτό;

Dan: Από πού να ξεκινήσω... Καταρχάς, είμαστε απαίσιοι στο να απορρίπτουμε πράγματα. Το "Mire" τα πήγε πολύ καλύτερα από ό,τι περίμενε κανείς από εμάς (το οποίο είναι και μόνο το ότι τα πήγε καλά) που σήμαινε ότι απλά συνεχίζαμε να λαμβάνουμε προσφορές για συναυλίες και περιοδείες και φεστιβάλ. Παρόλο που το 2020 επρόκειτο να ήταν μια χρονιά αδράνειας για εμάς ώστε να δουλέψουμε για κάτι νέο καταφέραμε να κλείσουμε ένα καλό κομμάτι της χρονιάς με συναυλίες και να κάνουμε δύο περιοδείες (για την ακρίβεια, μία και κάτι) προτού ο Covid κλείσει τα πάντα. Έτσι, όσο νοσηρό κι αν ακούγεται, χρειάστηκε κυριολεκτικά μια παγκόσμια πανδημία για να μας κάνει να σταματήσουμε τις περιοδείες και τελικά να κάτσουμε να γράψουμε έναν νέο δίσκο. Μετά από αυτό, υπήρχε θέμα να ξεκινήσουμε τις ηχογραφήσεις, καθότι απαγορευόταν να πετάξουμε ώστε να πάμε στο στούντιο του Will Putney ή έστω να έρθει αυτός σε εμάς, ενώ επιπρόσθετα υπήρχε μια καθυστέρηση στην επιστροφή των μίξεων (χωρίς υπαιτιότητα του Will) και τέλος μεταφέρθηκε η ημερομηνία κυκλοφορίας ακόμα πιο μετά, λόγω του προβλήματος που έχει προκύψει με τις καθυστερήσεις στα βινύλια. Όπως βλέπεις όλα ήταν λίγο χάλια, για να είμαι ειλικρινής μαζί σου.

Conor: Δεν λες που μας ανάγκασαν να μείνουμε μέσα οπότε και φτιάξαμε τον νέο δίσκο; Το σχέδιο ήταν να μην χρειαστούν τέσσερα χρόνια, αλλά δεν είμαστε ένα συγκρότημα που γράφει στο δρόμο ή στο προβάδικο, οπότε όταν ήμασταν τόσο απασχολημένοι με περιοδεία και μετά κλεισμένοι στο σπίτι δεν υπήρχε χρόνος γράψουμε. Δεν το θέλαμε.

Το μόνο πράγμα για το οποίο ανησυχούσαμε ήταν ότι στη Nuclear Blast θα ήταν ένα σωρό παλιοί μεταλάδες που δεν θα νοιάζονταν πραγματικά για νέες μπάντες όπως εμείς και πως θα το έβλεπαν όλο αυτό μόνο σαν business, αλλά τελικά διαπιστώσαμε πως κάτι τέτοιο δεν συνέβαινε σε καμία περίπτωση

Μετακομίσατε από τη Holy Roar στη Nuclear Blast. Πώς συνέβη αυτή η μετάβαση και πόσο διαφορετικά είναι τα πράγματα για εσάς με αυτήν την αλλαγή εταιρίας;

Νταν: Στην πραγματικότητα υπογράψαμε συμφωνία με την Nuclear Blast πριν κλείσει η Holy Roar. Είχαμε ήδη μια καλή σχέση μαζί τους, καθώς βοήθησαν στην διανομή στις ΗΠΑ και στον υπόλοιπο κόσμο (εκτός Ευρώπης). Όταν τα πράγματα έγιναν όπως έγιναν, η Nuclear Blast μας πρόσφερε μια συμφωνία διανομής σε όλο τον κόσμο και έγιναν το νέο μας σπίτι, έτσι απλά.

Conor: Όταν η Holy Roar έκλεισε, όπως είπε ο Dan, λάβαμε μερικές πολύ καλές προσφορές από άλλες δισκογραφικές και είχαμε μερικές καλές συζητήσεις με μερικούς υπέροχους ανθρώπους, αλλά επειδή είχαμε αυτή την προϋπάρχουσα σχέση με την Nuclear Blast, πάντα ένιωθα ότι θα καταλήξουμε εκεί ούτως ή άλλως. Έπρεπε απλώς να βάλουμε τα δυνατά μας για να βεβαιωθούμε ότι ήταν σίγουρα η σωστή κίνηση. Μας υποστήριξαν πλήρως και σε αυτό, που ήταν άλλο ένα καλό σημάδι. Νομίζω ότι τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά μόνο ως προς το λειτουργικό μέγεθος. Το μόνο πράγμα για το οποίο ανησυχούσαμε ήταν ότι σε αυτή τη δισκογραφική θα ήταν απλώς ένα σωρό παλιοί μεταλάδες που δεν θα νοιάζονταν πραγματικά για νέες μπάντες όπως εμείς και πως θα το έβλεπαν όλο αυτό μόνο σαν business, αλλά τελικά διαπιστώσαμε πως κάτι τέτοιο δεν συνέβαινε, σε καμία περίπτωση. Η ομάδα με την οποία συνεργαζόμαστε εξακολουθεί να είναι το ίδιο παθιασμένη με τη μουσική και το συγκρότημα, όπως και η παλιά μικρότερη δισκογραφική μας. Τα πράγματα είναι απλώς σε μεγαλύτερη κλίμακα τώρα, και αυτό είναι φοβερό.

Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης βρίσκεσαι μέσα σε ένα echo chamber θετικής ανταπόκρισης κι είναι πολύ σημαντικό να μην αφήσεις να πάρουν τα μυαλά σου αέρα

Συνειδητοποιείτε ότι υπάρχει ένας ντόρος γύρω από το όνομά σας; Πώς το αντιμετωπίζετε;

Dan: Πολύ απλά, δεν ασχολούμαστε με αυτό! Εκτιμούμε πολύ τους ανθρώπους που κάνουν τα πάντα για να πουν ωραία πράγματα και μας τιμά, αλλά αυτό δεν μας επηρεάζει ούτε θετικά ούτε αρνητικά. Το ίδιο ισχύει για κριτικές και τέτοια. Είναι υπέροχο να διαβάζεις μερικά από τα πράγματα που λένε οι άνθρωποι, αλλά δυσκολευόμαστε να τα πιστέψουμε όλα. Αυτό δεν σημαίνει ότι είμαστε δύσπιστοι για τον έπαινο, αλλά είναι σίγουρα κάπως μπερδεμένο. Φυσικά και εκτιμώ όποιον αφιερώνει χρόνο για να ακούσει τη μουσική μας, πόσο μάλλον να του αρέσει!

Conor: Είναι κάπως δύσκολο να το καταλάβεις πλήρως, διότι ειδικά σε αυτήν την εποχή του διαδικτύου και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης που ζούμε, βλέπουμε πολλά από αυτά που γράφει ο κόσμος, αλλά λόγω του ότι γράφονται πίσω από μια οθόνη, πολύ σπάνια είναι κάτι άλλο εκτός από θετικά σχόλια. Κανείς δεν θα σε κάνει tag σε μια δημοσίευση που θα λέει άσχημα λόγια για σένα, οπότε όταν βρίσκεσαι μέσα σε ένα τέτοιο echo chamber θετικής ανταπόκρισης, είναι πολύ σημαντικό να μην αφήσεις να πάρουν τα μυαλά σου αέρα.

Το άλμπουμ είναι γεμάτο κραυγές για βοήθεια, εκκλήσεις για κατανόηση και γενικούς προβληματισμούς για την ανθρώπινη κατάσταση και το πώς μας επηρεάζουν η τραγωδία και οι ανατροπές

Γιατί επιλέξατε αυτό το όνομα για τον τίτλο του άλμπουμ και πώς βρήκατε μια ελληνική λέξη;

Dan: Επιλέξαμε το "Pathos" για δύο λόγους:

1) επειδή είναι η βασική λέξη της ενσυναίσθησης (empathy)* και της συμπάθειας (sympathy), δύο βασικά θέματα στο άλμπουμ, και 2) επειδή ο αρχικός ελληνικός ορισμός μεταφράζεται σε πάθος, βάσανο, εμπειρία και συναίσθημα, το οποίο ήταν πιο κατάλληλο από την αγγλική υιοθέτηση της λέξης. Το άλμπουμ είναι γεμάτο κραυγές για βοήθεια, εκκλήσεις για κατανόηση και γενικούς προβληματισμούς για την ανθρώπινη κατάσταση και το πώς μας επηρεάζουν η τραγωδία και οι ανατροπές. Πολλά έχουν συμβεί τα τελευταία τέσσερα χρόνια και αυτό το άλμπουμ καταγράφει πολλά από αυτά, σε σημείο που ήμουν κάπως ανήσυχος για το πόσα προσωπικά τραύματα αποτύπωσα στον δίσκο. Περιλαμβάνει πολλά προσωπικά μου και προσωπικά μας θέματα αυτό το άλμπουμ, αλλά όλα είναι σε μεγάλο βαθμό κρυμμένα πίσω από μεταφορικές έννοιες, οπότε όλα καλά!

Conor: Είναι μια λέξη που κανείς μας δεν είχε ακούσει πριν (ή τουλάχιστον εξ όσων γνωρίζω) και νομίζω ότι ακόμη και όταν προτάθηκε αρχικά δεν ήμασταν 100% σίγουροι, αλλά σιγά-σιγά έγινε σχεδόν η τέλεια λέξη για να δέσουμε το άλμπουμ μαζί και αυτό κάλυψε όλα τα διαφορετικά θέματα που ασχολούμαστε, καθώς το πάθος, αυτή η ταλαιπωρία και η εστίαση στο συναίσθημα είναι το σταθερό θέμα που διατρέχει όλα τα τραγούδια ακόμα κι αν «τεχνικά» αφορούν διαφορετικά πράγματα.

Ακούς ένα συγκρότημα και βρίσκεις τον εαυτό σου να λατρεύει αυτό που ακούει, αλλά εύχεσαι να είχαν κάνει αυτή τη μελωδία αλλιώς ή να το είχαν κόψει στη μέση ή να είχαν αλλάξει σε αυτόν τον ρυθμό νωρίτερα...

Από πού σκατά βγαίνει αυτός ο πραγματικά βαρύς, σάπιος και λασπώδης ήχος σας;

Dan: Από το κεφάλι μου και τη συλλογή μου από CD! Ειλικρινά, τα μόνα σημεία από τα οποία θα μπορούσε να προέλθει είναι οι επιρροές μας και η επιθυμία να δημιουργήσουμε κάτι που θέλουμε να ακούσουμε εμεί οι ίδιοι. Ξέρεις, είναι αυτό που όταν ακούς ένα συγκρότημα και βρίσκεις τον εαυτό σου να λατρεύει αυτό που ακούει, αλλά εύχεσαι να είχαν κάνει αυτή τη μελωδία αλλιώς ή να το είχαν κόψει στη μέση ή να είχαν αλλάξει σε αυτόν τον ρυθμό νωρίτερα. Ε, αυτή είναι ουσιαστικά η νοοτροπία με την οποία ασχολούμαστε με τη συγγραφή και την ηχογράφηση: παίρνοντας πράγματα από τα οποία επηρεαζόμαστε και βάζοντας τη δική μας πινελιά σε αυτά. Είναι κάπως κοινότυπη απάντηση, αλλά είναι αλήθεια τουλάχιστον!

Conor: Ο Dan είναι σίγουρα ο καταλύτης και από όπου προέρχονται όλα αυτά ουσιαστικά, καθώς γράφει την πλειονότητα των riff, αλλά στη συνέχεια όλοι βάζουμε τις δικές μας πινελιές πάνω σε αυτό και πηγαίνουμε μπρος-πίσω, μέχρι να προσγειωθούμε σε κάτι που είμαστε όλοι ευχαριστημένοι. Τελικά νομίζω ότι λειτουργεί καλά, κατ’ αυτό τον τρόπο.

Φαντάζομαι ξέρετε ότι έχετε πάρα πολλά διαφορετικά στυλ στα τραγούδια σας. Ποιες θα επισημαίνατε ως τις κύριες επιρροές σας;

Dan: Εξακολουθούμε να επηρεαζόμαστε από τα συγκροτήματα που μας έκαναν να θέλουμε να σχηματίσουμε τους Conjurer: τους Converge, τους Baroness, τους Gojira, τους Armed For Apocalypse, αλλά τα τελευταία χρόνια έχουμε εμβαθύνει σε πολύ διαφορετικούς τομείς της μουσικής και - είτε συνειδητά ή υποσυνείδητα - όλα επηρεάζονται από το πώς νιώθουμε για τη μουσική και πώς προσεγγίζουμε τη συγγραφή της. Τα τελευταία χρόνια έχω βρει πολλή έμπνευση σε συγκροτήματα όπως οι Sumac, οι Kowloon Walled City, οι Chat Pile και οι Liturgy, μαζί με πολλούς folk καλλιτέχνες όπως ο Junior Brother, ο Daniel Bachman, ο Nathan Salzburg και ο Jim Ghedi. Αυτά είναι μόνο δύο είδη μουσικής από αυτά με τα οποία ασχολήθηκα, υπάρχουν πολλά pop, screamo, electronic και indie στοιχεία, τα οποία επίσης χαζολογάμε, αλλά όσον αφορά στο τι εισχώρησε στο άλμπουμ, υποθέτω ότι μπορείς κατά βάση να ακούσεις την πιο μίζερη πλευρά όλων όσων ακούγαμε. Πρέπει να παραμείνουμε πιστή στο brand μας, εν τέλει!

Conor: Όλα τα διαφορετικά στυλ προέρχονται από το γεγονός ότι είμαστε τέσσερις διαφορετικοί άνθρωποι, με τέσσερα διαφορετικά μουσικά γούστα. Αλλά πιστεύω, επίσης, ότι μεγάλο μέρος της εξέλιξης του ήχου προέρχεται από τις μπάντες με τις οποίες έχουμε παίξει και από τις εμπειρίες που συλλέξαμε περιοδεύοντας τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Έτσι, παρόλο που δεν είναι ότι επιστρέφουμε ποτέ από μια περιοδεία λέγοντας «θέλουμε να γράψουμε ένα τραγούδι που να ακούγεται ακριβώς όπως οι τάδε…», όταν παρακολουθείς ένα συγκρότημα κάθε βράδυ για μια εβδομάδα ή ένα μήνα, είναι δύσκολο να μην εσωτερικεύσεις κάποιο από αυτά που ακούς και αναπόφευκτα μετά βγαίνει στα τραγούδια που γράφεις εσύ, βέβαια με διαφορετικό τρόπο ώστε να ακούγεται σαν εμάς και να είναι κάτι διαφορετικό.

Θέλαμε να διασφαλίσουμε ότι το artwork θα ήταν τόσο βελτιωμένο όσο και η μουσική

Πείτε μας λίγα λόγια για το artwork του δίσκου.

Dan: Είχαμε την ιδέα να χρησιμοποιήσουμε έναν πίνακα ζωγραφικής από πιο παλιά όταν ετοιμαζόμασταν να κυκλοφορήσουμε το "Mire", αλλά για πολλούς λόγους δεν τα καταφέραμε, οπότε θέλαμε πραγματικά να το ξαναδούμε για την επόμενη κυκλοφορία. Πάντα έχω το νου μου το Instagram για ενδιαφέροντες καλλιτέχνες και δημιουργούς που πιστεύω ότι θα μπορούσαν να ταιριάξουν με το συγκρότημα μας και στην αναζήτηση του κατάλληλου καλλιτέχνη για αυτόν τον δίσκο, βρήκαμε τον Jean-Luc Almond. Χρησιμοποιεί συχνά μια τεχνική γνωστή ως impasto, όπου τα λάδια απλώνονται στην επιφάνεια τόσο παχιά που το χρώμα φαίνεται να βγαίνει από τον καμβά. Η έντονη αντίθεση ανάμεσα στο ζοφερό υπόβαθρο και τα ζωντανά προσκήνια που χρησιμοποίησε, μας ταίριαζε πραγματικά και τον έκανε τον καλύτερο υποψήφιο για την ιδέα που είχαμε στο μυαλό μας.

Conor: Το artwork ήταν κάτι που βρέθηκε περισσότερο στο επίκεντρο αυτή τη φορά, διότι στο "Mire" ήμασταν κάπως βιαστικοί, λόγω απειρίας. Θέλαμε, λοιπόν, να διασφαλίσουμε ότι το artwork και η όλη παρουσίαση του άλμπουμ θα ήταν τόσο βελτιωμένα όσο και η μουσική, και ο Jean-Luc τα κατάφερε απολύτως. Θυμάμαι ότι μας έστειλαν την πρώτη έκδοση όταν ήμασταν στο στούντιο και όλοι τρελαθήκαμε!

Η ζωή σου ρίχνει διαρκώς προκλήσεις και η αντιμετώπιση τους είναι ένα εγχείρημα στο οποίο έχω διαπιστώσει ότι η μπάντα σίγουρα βοηθάει

Τι εκφράζουν οι στίχοι σας και με τι προσπαθείτε να καταπιαστείτε μέσω αυτών;

Dan: Κυριολεκτικά, απλά με την ύπαρξη. Δεν θέλω να ακούγομαι εντελώς δραματικός και να λέω ότι οι στίχοι μας αφορούν «τον πόνο της ύπαρξης», αλλά η ζωή σου ρίχνει διαρκώς προκλήσεις και η αντιμετώπιση τους είναι ένα εγχείρημα στο οποίο έχω διαπιστώσει ότι η μπάντα σίγουρα βοηθάει. Υπάρχουν πολλά πράγματα σχετικά με την προσωπική μου ζωή για τα οποία δυσκολεύομαι να μιλήσω ή απλά δεν θέλω να κάνω συζητήσεις, τα οποία όμως βρίσκουν τον δρόμο τους στη μουσική μας, διότι κατά κάποιο τρόπο είναι πιο ασφαλές εκεί. Με βοηθά να τα αντιμετωπίσω και να κερδίσω κάτι θετικό από αυτά. Το να ουρλιάζω αυτούς τους στίχους είναι απίστευτα καθαρτικό για μένα μερικές φορές αν και τις περισσότερες φορές κανείς δεν τους καταλαβαίνει. Μπορώ να εκτονώσω όλες μου τις απογοητεύσεις και τα δεινά μου σε πλήθη ανθρώπων και κανείς να μην ανταποκριθεί. Για κάποιους αυτό μπορεί να μοιάζει με μια καταθλιπτική σκέψη, αλλά για μένα είναι απίστευτα λυτρωτική. Για όσους ψαχτούν, θα το βρουν. Για τους άλλους είναι απλά καλά τραγούδια.

Έχετε κοινωνικές και πολιτικές ανησυχίες στις μέρες μας; Υπάρχουν φόβοι;

Dan: Φίλε, αν σκέφτομαι κάτι από αυτά για αρκετό καιρό, τρελαίνομαι. Έχω πολλούς φόβους σχετικά με την κατάσταση του κόσμου αυτή τη στιγμή, αλλά θα προτιμούσα να μην ασχοληθώ με όλους αυτούς. Σκατά στην ανατροπή του νόμου Roe v. Wade όμως, (σ.σ.: που αφορά τις αμβλώσεις)... είναι πραγματικά αηδιαστικό.

Conor: Δεν ασχολούμαι ιδιαίτερα με την πολιτική, αλλά γίνεται όλο και πιο δύσκολο να το αποφύγω με τον τρόπο που όλα εξελίσσονται αυτή τη στιγμή. Το Brexit είναι αυτό που είχε τον μεγαλύτερο αντίκτυπο στο συγκρότημα, το οποίο κατ’ επέκταση έχει αντίκτυπο σε εμάς γιατί σε αυτό έχουμε επενδύσει μεγάλο μέρος των ζωών μας.

Έχετε κάποιο ενδιαφέρον για το ποδόσφαιρο; Αγαπάτε μια συγκεκριμένη ομάδα από την Premier League (ή κατώτερα πρωταθλήματα);

Dan: Λατρεύω το ποδόσφαιρο. Λατρεύω τις ψηλές κάλτσες και το ψεύτικο γρασίδι και το κοινό που δεν είναι ποτέ ήσυχο, και φυσικά μου αρέσει η καλή μπάλα! Χαχα! Ίσως είναι το καλύτερο άθλημα που έγινε ποτέ. Μπορεί να κάνω λάθος, αλλά δεν νομίζω ότι κάνω. Επίσης ΠΟΤΕ μην με ρωτήσεις ξανά για τα κατώτερα πρωταθλήματα. Χαχα! Δεν υπάρχουν για μένα, μόνο ψηλότερα πρωταθλήματα με νοιάζουν!!!

Conor: Όπως καταλάβατε ο Dan δεν ενδιαφέρεται για το ποδόσφαιρο... Εγώ και ο Brady παρακολουθούμε κάθε εβδομάδα, αν έχουμε τη δυνατότητα. Εγώ υποστηρίζω την Άρσεναλ και εκείνος την Άστον Βίλα, επομένως κανένας από τους δύο δεν τα πάει ιδιαίτερα καλά τελευταία, αλλά θα μπορούσε να είναι και χειρότερα!

Όταν ξεκινήσαμε, ο τελικός μου στόχος ήταν απλώς να γράψω ένα άλμπουμ, πόσο μάλλον να το κυκλοφορήσω σε μια εταιρεία, και να γυρίσω τον μισό κόσμο λόγω αυτού

Αν έπρεπε να διαλέξετε ένα πράγμα για το οποίο είστε πραγματικά περήφανοι ως συγκρότημα, ποιο θα ήταν αυτό;

Dan: Το ότι συνεχίζουμε ακόμα, για να είμαι ειλικρινής. Όταν ξεκινήσαμε, ο τελικός μου στόχος ήταν απλώς να γράψω ένα άλμπουμ, πόσο μάλλον να το κυκλοφορήσω σε μια εταιρεία, και να γυρίσω τον μισό κόσμο λόγω αυτού. Ο αριθμός των ευκαιριών που μας δίνονται συνεχίζει να με εκπλήσσει και σκοπεύω να παίξω σε όσο το δυνατόν περισσότερες σκηνές, παρέα με τους τρεις άλλους ηλίθιους.

Conor: Είναι δύσκολο να διαλέξω μόνο ένα πράγμα, το συγκρότημα ΕΙΝΑΙ το ένα πράγμα για το οποίο είμαι περήφανος, διότι ξέρω πόση προσπάθεια καταβάλλουμε όλοι για αυτό. Σίγουρα υπήρξαν σημαντικές στιγμές σε ορισμένες περιοδείες και φεστιβάλ που έχουμε κάνει, καθώς και σε άλλα πράγματα. Το "Páthos" είναι το πρώτο άλμπουμ στο οποίο συμμετέχω, οπότε είμαι απίστευτα περήφανος γι' αυτό, αλλά ναι γενικά είμαι απλά περήφανος για το συγκρότημα.

Υπάρχουν μελλοντικά σχέδια για συναυλίες, νέες κυκλοφορίες, συνεργασίες; Υπάρχει περίπτωση να φτιάξετε νέο δίσκο συνεργασίας με τους Pijn;

Dan: Όσον αφορά τις συναυλίες, παίζουμε σε αρκετά φεστιβάλ κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και του φθινοπώρου (Summer Breeze στη Γερμανία, Brutal Assault στην Τσεχία, ArcTanGent στην Αγγλία, Devilstone στη Λιθουανία), ενώ έχουμε και μια headline περιοδεία σε Ευρώπη και Ηνωμένο Βασίλειο στο τέλος του Οκτώβριου. Πέραν αυτών, προσπαθούμε να κλείσουμε ημερομηνίες για τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Αυστραλία, ίσως ακόμη και την Ιαπωνία. Όλα είναι στον αέρα αυτή τη στιγμή και προτιμώ να κλείσει καλά αυτό το έτος πριν ξεκινήσω να σκέφτομαι τι θα γίνει το επόμενο.

Conor: Ναι, ξεκινήσαμε τη φεστιβαλική σεζόν μόλις, οπότε έχουμε κάποια ωραία σόου για τα οποία ανυπομονούμε και μετά οι headline ημερομηνίες προς το τέλος του έτους θα είναι φοβερές! Ξέρω ότι υπάρχει τουλάχιστον ένα νέο τραγούδι που έχει γραφτεί για το "Curse This Metal Hands" με τον Pijn, αλλά δεν υπάρχουν ακόμη συγκεκριμένα σχέδια για το τι να το κάνουμε. Όλα εξαρτώνται από το πώς θα διαμορφωθούν προγράμματα του καθενός.

Ποια ήταν η καλύτερη συναυλία/φεστιβάλ που έχετε παίξει μέχρι τώρα;

Dan: Το Dark Mofo στην Τασμανία. Είναι το είδος του φεστιβάλ που με ενθουσιάζει πραγματικά, μοιάζει πολύ με κάτι σαν Roadburn της Αυστραλίας. Το ταξίδι εκεί ήταν εξαντλητικό και δεν μπορώ να πω ότι ανυπομονώ να βρεθώ ξανά σε αεροπλάνα για 24 ώρες, αλλά μόλις είδαμε το φεστιβάλ και όλα όσα είχε να προσφέρει, ήξερα ότι άξιζε τον κόπο. Δεν έχω διασκεδάσει ποτέ περισσότερο κατά την διάρκεια ενός set μας. Του δίνω στεγνά ένα 10/10.

Conor: Για μένα, η εμφάνιση στο Hellfest που μόλις παίξαμε ήταν απίστευτη. Ο Dan και εγώ πήγαμε σε αυτό το φεστιβάλ ως οπαδοί το 2014, οπότε το να μπορούμε να παίξουμε τώρα με τη δική μας μπάντα ήταν καταπληκτικό. Το φεστιβάλ Arctangent είναι πάντα πολύ ωραίο επίσης.

Ποιο είναι αυτό το ΕΝΑ και μοναδικό συγκρότημα που θα θέλατε σε έναν μουσικόφιλο;

Νταν: Η Κέιτ Μπους μετράει; Χαχα!

Conor: Μάλλον δεν θα πρέπει να πω τους Conjurer... Οπότε λέω Sylosis.

Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας. Ελπίζω να σας δούμε σύντομα στην Ελλάδα.

Conor: Ευχαριστούμε. Κι εμείς!

*[Η κανονική μετάφραση και σύνδεση με την λέξη πάθος αφορά την λέξη εμπάθεια (από το αρχαίο εμπαθής) η οποία είναι μια ελληνιστική λέξη που σήμαινε αρχικά «το έντονο πάθος» για να εξελιχθεί αργότερα (δυστυχώς) στη σημασία που ξέρουμε τώρα δηλαδη, «κακότητα, προκατειλημμένη αρνητική ή εχθρική στάση», οπότε η ενσυναίσθηση ειναι πραγματικά αυτό που ήθελε να μας πει ο Dan και το σωστό νόημα τώρα αυτής της λέξης στη γλώσσα του]