Συνέντευξη Mike Mangini (Dream Theater)
«Στο "A Dramatic Turn Of Events" νομίζω πως ακούγομαι σαν να υπάρχουν δύο μόνο μικρόφωνα στο δωμάτιο»
Από τον Νίκο Καταπίδη, 12/12/2014 @ 10:44
Είναι μεγάλη στιγμή όταν συναντάς έναν από τους αγαπημένους σου μουσικούς, και βλέπεις πως παραμένουν τόσο προσηλωμένοι στο στόχο τους, προσγειωμένοι και αγαπούν πραγματικά αυτό που κάνουν. Έτσι και o Mike Mangini, που βρέθηκε στη χώρα μας για το Zildjian Day στο Ωδείο Φίλιππος Νάκας (30 Νοεμβρίου), μας μίλησε για τον τρόπο που προσεγγίζει το παίξιμό του στα πλαίσια των Dream Theater, γεμάτος ενέργεια και όρεξη. Μάλιστα «έδιωξε» τον manager που ήρθε να μας προειδοποιήσει για το τέλος του περιορισμένου χρόνου που μας δόθηκε, ώστε να απαντήσει σε όσο το δυνατόν περισσότερες ερωτήσεις μας. Μεγάλος μουσικός, φοβερός τύπος. Η συνέχεια επί της οθόνης...
Mike καλώς ήρθες στην Ελλάδα μετά από τρία χρόνια. Φαίνεται πως δεν κρατήσατε την υπόσχεση που μας έδωσε ο James την τελευταία φορά, αφού δεν μας επισκεφθήκατε στα πλαίσια της περιοδείας για το "Dream Theater". Δεν είχατε κάποια προσφορά για να παίξετε στην Ελλάδα;
Να σου πω την αλήθεια, δεν έχω κάποια ανάμειξη στο ποιες συναυλίες κανονίζονται, οπότε ρωτάς το λάθος άτομο φίλε μου. (γέλια)
Κάνατε μια μεγάλη σε διάρκεια περιοδεία, παίζοντας ένα απαιτητικό σετ περίπου τριών ωρών. Σε κάθε συναυλία έπαιζες με click track, οπότε αναρωτιέμαι κατά πόσο αυτό ήταν κουραστικό και πιεστικό για σένα, να προσπαθείς κάθε βράδυ να είσαι απόλυτα ακριβής στο παίξιμό σου...
Επίτρεψέ μου να σου πω το πως και γιατί είναι έτσι τα πράγματα για κάθε κομμάτι. Η ουσία είναι πως θέλουμε το κάθε show μας να είναι η καλύτερη δυνατή εμπειρία για σχεδόν κάθε οπαδό, άλλωστε δεν μπορούν να είναι όλοι ευχαριστημένοι. Αυτό μας είπαν και οι περισσότεροι άνθρωποι που μας είδαν, αυτό νιώσαμε κι εμείς. Τώρα πως μπορεί να γίνεται αυτό παίζοντας κάθε συναυλία με το ίδιο setlist αντί να αλλάζει συχνά, αυτό είναι το γιατί: επειδή και οι πέντε μας είμαστε στην ίδια φάση, προσπαθώντας να είμαστε όσο καλύτεροι γίνεται σε αυτό που κάνουμε, παίζοντας το ίδιο show είναι σαν να προσπαθούμε να πετύχουμε την τέλεια ηχογράφηση, στ' αλήθεια όλοι αυτό προσπαθούμε να κάνουμε. Οπότε η συγκέντρωση και η προσοχή μας είναι πολύ καλύτερη, επειδή αλλάζοντας τα κομμάτια, σκέφτεσαι αυτές τις αλλαγές, προσέχεις διαφορετικά πράγματα, αλλαγές στο φωτισμό, στο βίντεο, στην ταχύτητα του βίντεο, ίσως ακόμη και το ρυθμό των delays στις κιθάρες, αλλάζουν τόσα πολλά που δεν μπορείς να αφοσιωθείς στην εκτέλεσή σου.
Η εκτέλεση απλά δεν μπορεί να είναι τόσο καλή, δεν γίνεται αν κάνεις αλλαγές, οπότε οι οπαδοί των Dream Theater όπου και να μας δουν, μας βλέπουν να προσπαθούμε να είμαστε όσο καλύτεροι μπορούμε, κάθε νύχτα να θέλουμε να πετύχουμε το τέλειο αποτέλεσμα, είτε πρόκειται για το πρώτο show που ακόμη τακτοποιούμε όλες τις προκλήσεις της παραγωγής, είτε πρόκειται για την τελευταία συναυλία. Δεν μπορείς να είσαι ο καλύτερός σου εαυτός όταν δεν νιώθεις άνετα με τα τραγούδια και τις αλλαγές στην παραγωγή, απλά δεν μπορείς, και πως να το κάνεις άλλωστε όταν το μυαλό σου είναι απασχολημένο με τις αλλαγές αυτές και τις στιγμές αβεβαιότητας;
To καινούργιο live άλμπουμ σας, "Breaking The Fourth Wall", νομίζω έχει την καλύτερη παραγωγή τυμπάνων σε σχέση με τις προηγούμενες δουλειές σου στους Dream Theater. Θεωρείς πως επιτέλους βρήκες τον κατάλληλο ήχο για τη μπάντα; Έχει υπάρξει αρκετή κριτική για τον ήχο των drums στα προηγούμενα άλμπουμ, πιστεύεις πως εδώ όντως ακούγεσαι όπως θα ήθελες;
Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Το kit μου με πολλή δουλειά εξελίχθηκε από την τελευταία ηχογράφηση. Ο τεχνικός μου ο Eric συνέδραμε σε αυτό. Ο Lorne, που έκανε το live setup για την περιοδεία άλλαξε το κούρδισμα. Ο Nigel, o μηχανικός ήχου για την περιοδεία δούλευε μαζί μου από την περίοδο που έπαιζα με τον Steve Vai, και ο μηχανικός μίξης ο Rich είναι «Ο» άνθρωπος πίσω από το γυαλί. Αλλά όχι, η εξέλιξη του ήχου μου δεν έχει σταματήσει, υπάρχει χώρος βελτίωσης. Πάντα βελτιώνομαι, όλοι γύρω μου θέλουν να γίνουν καλύτεροι, είναι αυτό που κάνουμε όλοι μας, βελτιωνόμαστε.
Το kit μου για το "Breaking The Fourth Wall" δημιουργήθηκε με γνώμονα τα πράγματα που έμαθα από την ηχογράφηση του "Dream Theater". Τώρα, έχω ήδη σκεφτεί κάποιες αλλαγές που έχω σχεδιάσει για να κάνω τη ζωή όλων πιο εύκολη για τον επόμενο δίσκο όσον αφορά τον ήχο, αλλά όχι δεν νομίζω ότι έχω καταλήξει κάπου, θα αλλάξει γιατί αλλάζουμε κι εμείς, είναι απλά αυτό που συμβαίνει. Όλοι εξελισσόμαστε, μαθαίνουμε ο ένας από τον άλλον, αυτό είναι και το ωραίο της υπόθεσης.
Θέλω να πω, κοίτα, δεν είναι μόνο ο ήχος μου για τον οποίο μιλάμε, και ακουγόμουν εντελώς διαφορετικά στους δύο δίσκους. Αν θες απλά να ακούσεις τα drums μου με τον ήχο που είναι ο πιο αντιπροσωπευτικός στο πως έπαιξα, ο τρόπος που ακούω πράγματα και μετά παίζω, τότε άκουσε το "Mullmuzzler 2". Για μια πιο έντονη έκδοση αυτού του ήχου, άκου το "Elements Of Persuasion" του James LaBrie. Αν ακούσεις το "Mullmuzzler 2", είναι αυτό που ακούς από μένα στο δωμάτιο από τη δική μου πλευρά. Δεν λέω πως είναι ο καλύτερος ήχος μου για κάθε τύμπανο ξεχωριστά. Το "Elements Of Persuasion" είναι εκπληκτικό. Το kit για το "Mullmuzzler 2" το ολοκληρώσαμε σε μισή μέρα. Δεν είναι πολύς ο χρόνος, το λέω από την οπτική μου όταν άκουσα το τελικό προϊόν σε σχέση με το πως δημιούργησα τις σχέσεις μεταξύ του snare και των ride sources. Ειδικά τα ride μου είναι μερικές φορές όσο δυνατό είναι και το snare στην πραγματικότητα και σε σχέση με την δημιουργικότητά μου. Έτσι παίζω μέχρι σήμερα. Είναι εξίσου σημαντικά για μένα όταν δημιουργώ ένα κομμάτι στα drums.
Ωστόσο, δεν μπορώ να επιτύχω τον καλύτερο συνολικά ήχο βασιζόμενος μόνο σε ότι ακούω όταν κάθομαι πίσω από τα drums. Η διαρροή ήχου ανάμεσα στα toms και τα πιατίνια γίνεται ο εχθρός μου, οπότε πρέπει να συνεχίσω να αφήνω τους άλλους να με βοηθήσουν στο να γίνω κάτι παραπάνω από αυτό που αντιλαμβάνομαι και είμαι χαρούμενος να δεχθώ άλλες ιδέες.
Οπότε σήμερα, η τεχνολογία μας προσφέρει όλους αυτούς τους τρόπους, στα μικρόφωνα, τα δέρματα κι όλα αυτά, ώστε ο ήχος να ακούγεται καθαρότερος, ή καλύτερος για να χωρέσει και να ταιριάξει μαζί με 80 tracks μουσικής, υπάρχουν τρόποι να έχεις μεγαλύτερο έλεγχο. Τώρα με τους Dream Theater, έχω να κάνω με μουσική που έχει τόσα πολλά tracks που δεν μπορούμε καν να χωρέσουμε περισσότερα στον υπολογιστή, οπότε μιλάμε για πολλούς ήχους που πρέπει να διαπεράσεις. Εάν ήμουν ο υπεύθυνος μηχανικός για κάτι τέτοιο, θα μου έπαιρνε πραγματικά πολύ χρόνο να βρω τις πιθανότητες και τις εναλλακτικές για να δοκιμάσω πράγματα, οπότε απλά ακολουθώ, και είμαι ευγνώμων που αυτά τα άτομα έχουν τόσες γνώσεις. Περιμένω πως ο καθένας μας θα εξελιχθεί, γιατί είναι αυτό που κάνουμε, και όταν το κάνουμε μαζί είναι κάτι όμορφο.
Πέραν του ήχου, νομίζω πως το παίξιμό σου στα παλιότερα κομμάτια αυτή τη φορά αναδεικνύει το μοναδικό τρόπο που προσεγγίζεις τα τύμπανα. Σε κομμάτια όπως το " The Shattered Fortress" ή το "Trial Of Tears", για παράδειγμα, σκεφτόμουν πως όντως αυτή τη φορά παίζεις πιο ελεύθερα και δείχνεις τί μπορείς να κάνεις. Αυτοσχεδίασες αυτές τις αλλαγές κατά τη διάρκεια των συναυλιών, ή ήταν κάτι που είχες προετοιμάσει πριν το ξεκίνημα της περιοδείας;
Αυτό είναι κάτι που έκανα στα live, αυτοσχεδίαζα, αλλά αυτοσχεδίαζα βασιζόμενος σε αντιλήψεις, σκέψεις και αισθήματα την ώρα που έπαιζα. Με άλλα λόγια, στην αρχή ήθελα να νιώσω άνετα στο να ικανοποιήσω τη μπάντα και τους οπαδούς. Δεν ήθελα να ικανοποιήσω πρωτίστως τον εαυτό μου. Πάντα είναι ωραίο αυτό, αλλά δεν χρειάζεται να το κάνω. Πρέπει να ικανοποιήσω τους ανθρώπους με τους οποίους παίζω μαζί, ώστε να συνεχίσουμε να παίζουμε μαζί, σωστά; Πρέπει να ικανοποιήσω τους οπαδούς ώστε να θέλουν να ακούσουν περισσότερα και να είναι χαρούμενοι, τουλάχιστον οι περισσότεροι από αυτούς, οπότε για μένα, ξεκίνησα να έχω μια αίσθηση πως έφτασα σε ένα σημείο όπου έδειξα σε όλους ότι μπορώ να παίξω αυτά τα τραγούδια, «ορίστε, μπορώ να το κάνω». Ξέρουν ότι έχω ένα υψηλό επίπεδο τεχνικής, οπότε δεν έχω κάτι να αποδείξω χρησιμοποιώντας ένα τραγούδι για να δείξω τι μπορώ να κάνω, ή σαν επίδειξη των drums. Περισσότερο έχει να κάνει με το να παίζω πράγματα που ικανοποιούν όσο περισσότερους ανθρώπους γίνεται.
Τώρα, θέλω να δοκιμάζω διάφορα πράγματα απλά για να δω τι θα γίνει αν τα βγάλω από μέσα μου, χωρίς όμως να καταστρέψω το τραγούδι. Το DVD "Breaking The Fourth Wall" είναι μόνο το ξεκίνημα, δεν έκανα και πολλά, ειδικά σε σχέση με το τελείωμα της περιοδείας. Προς το τέλος της περιοδείας, ήμουν σε εντελώς διαφορετικό επίπεδο παικτικά. Ξέρεις, αν το είχαμε βιντεοσκοπήσει, θα μπορούσαμε να κυκλοφορήσουμε δύο DVD και θα έβλεπες τη διαφορά, σίγουρα όχι δυο διαφορετικούς drummers αλλά θα έβλεπες μια σοβαρή εξέλιξη στο παίξιμό μου. Αυτό εννοούσα όταν μιλούσα για την απόφασή μας να παίζουμε το ίδιο σετ κάθε βράδυ. Ναι, τα κομμάτια είναι τα ίδια, αλλά μικρά σημεία είναι διαφορετικά και εκτελούνται με υπερβολική συγκέντρωση και προσήλωση.
Οπότε δοκίμαζες κάτι διαφορετικό κάθε βράδυ;
Δεν ξέρω αν ήταν κάθε βράδυ, τα πράγματα πάνε σε κύματα, πρέπει πρώτα να δοκιμάσω κάτι, να δω αν όλοι νιώθουν άνετα, και πρέπει να το νιώθω κι εγώ, αυτά δεν μπορείς να τα υπολογίσεις. Κοίτα, τα παιδιά στη μπάντα από την αρχή με υποστήριξαν στο να το κάνω αυτό. Δεν καθόντουσαν εκεί να με υποχρεώσουν να παίξω κάτι όπως στο δίσκο, μάλιστα δεν νομίζω πως θα ήθελαν ακριβώς κάτι τέτοιο, αλλά ξέρεις, μπορείς να τους ρωτήσεις, προσωπικά δεν τον νομίζω.
Για παράδειγμα, μπορώ να θυμηθώ πως ο James από την αρχή μου έλεγε, όπως και οι υπόλοιποι, «κάντο, παίξε όπως θες», αλλά υπάρχει ένα όριο. Εγώ είμαι υπεύθυνος για να αποφασίσω που θα παίξω με ασφάλεια, κι όταν λέω τη λέξη αυτή δεν εννοώ πως δεν θα δώσω τα πάντα, αλλά προσπαθώ να κάνω ότι νομίζω εγώ σωστό, αυτό προσπαθώ να πω. Προσπαθώ να ικανοποιήσω το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου. Το να ακούω τους υπόλοιπους να μου λένε να το προχωρήσω ενώ με εμπιστεύονται και ξέρουν πως δεν θα καταστρέψω τα αυθεντικά μέρη, αλλά τα εξελίσσω, ενισχύει την ευγνωμοσύνη μου για το ότι δουλεύω μαζί τους.
Πολλοί αναρωτιούνται για το βαθμό της ανάμειξής σου στη σύνθεση του "Dream Theater". Ο John Petrucci είχε αποκαλύψει πως υπήρχαν κάποιες ιδέες σου που δεν χρησιμοποιήθηκαν στο δίσκο, τι είδους ιδέες ήταν αυτές, ρυθμικές, κάποιο riff ας πούμε, κάποια μελωδία;
Μέσα στην ομάδα μας, είναι κυρίως πράγματα που σχετίζονται με τα drums. Ο τρόπος που επικοινωνώ τις ιδέες είναι μέσω μιας εφαρμογής του Jordan για το iPad, ή με τα πλήκτρα. Τώρα, αυτό είναι το όργανό του, δεν θέλω να είμαι στο δωμάτιο, παίζοντας το μουσικό όργανο κάποιου άλλου, σωστά; Εννοώ πως είναι δικό του, αλλά είναι ο μοναδικός τρόπος που μπορώ να επικοινωνήσω, οπότε όταν είχα την ευκαιρία να το κάνω, ήταν λίγες οι φορές, επειδή υπήρχαν τόσες ιδέες από τους άλλους, που δεν υπήρχε χώρος για μένα να τους πω «περιμένετε παιδιά, μπορείτε να μου δώσετε 20 λεπτά ενώ σκέφτομαι ένα μελωδικό riff, μπορείτε να μου δώσετε αυτό το χρόνο;». Αυτό δεν γίνεται ποτέ. Πάντα γίνεται το ανάποδο, παραμένω σιωπηλός για δύο ώρες ή για 20 λεπτά, τους δίνω το χρόνο που χρειάζονται, είμαι χαρούμενος να το κάνω, απλά δεν γίνεται το αντίστροφο.
Οπότε δεν υπήρξαν πολλές ευκαιρίες για μένα να κάνω κάτι τέτοιο. Τώρα, ευτυχώς έχω πολλές ιδέες που δεν χρησιμοποιώ, αλλά επίσης ευτυχώς και οι άλλοι δεν κάθονται πίσω από τα drums μου να μου πουν τι να κάνω. Δεν μπλέκομαι σε αυτό που κάνουν, το κάνουν καλύτερα από μένα άλλωστε, οπότε έτσι έχουν τα πράγματα, τουλάχιστον έως τώρα.
O Jordan είχε πει πως με σένα στη μπάντα, οι Dream Theater έχουν τη δυνατότητα να κάνουν πράγματα που δεν μπορούσαν πριν, σε σχέση με τους ρυθμούς και το drumming, οπότε αναρωτιέμαι αν μπορείς να μας πεις ένα τραγούδι ή κάποιο μέρος ενός τραγουδιού που ήταν αποτέλεσμα των δικών σου ρυθμικών ιδεών;
Θες να πεις εσύ ένα κομμάτι;
Ναι αμέ!
Για πες!
Ας πάρουμε το "Illumination Theory" για παράδειγμα.
Ok, το σημείο που πάει «tu tu tu pa tu» (σ.σ.: Το κομμάτι στο 11:11 του τραγουδιού). Αυτή η φράση, πολλά από τα riffs στο ενδιάμεσο, άκουγα τι συνέθεταν οι υπόλοιποι, και όταν δεν είχαν ικανοποιηθεί από αυτό που έγραφαν, με κοίταζαν για να δώσω κάποια ιδέα, οπότε έλεγα εγώ «λοιπόν, τι λέτε να παίξουμε 3 εδώ» ή κάτι τέτοιο.
Σε αυτό το σημείο πρέπει να πω πως δεν ξέρω αν αυτό είναι διαφορετικό από ότι έκαναν με τον Mike Portnoy, δεν ξέρω αν τους έλεγε «Ας κατεβάσουμε την τονικότητα κατά τρία ημιτόνια», γιατί αυτό είναι σύνθεση, μια σαφής συνεισφορά στην μελωδία που γίνεται copyright, τι ίδιο και τα τύμπανα αν οι νότες παίζουν πάνω τους, τότε και τα τύμπανα είναι μέρος αυτού, αλλά δεν ξέρω τι γινόταν πριν και δεν μπορώ να σου πω. Αυτό που μπορώ να πω είναι πως έκανα κάποιες προτάσεις με νότες, αλλά δεν ήταν πολλές γιατί έπρεπε να σταματήσω και να συνθέσω στο iPad. Αυτοί οι τύποι είναι τόσο γρήγοροι. Φαίνεται πως πάντα κερδίζουν αυτό τον αγώνα! (γέλια) Στο "Illumination Theory", είναι αυτό το κομμάτι στη μέση, το άλλο που κάνω χτυπώντας τα στεφάνια των τυμπάνων, διάφορα τέτοια μικρά πραγματάκια, ότι έκανα μέχρι τώρα τουλάχιστον είναι τέτοια σημεία.
Αλλά η μεγαλύτερη διαφορά είναι σε κάποια σημεία, τώρα δεν μπορώ να αναφέρω κάποιο συγκεκριμένο όνομα, αλλά είχαν σκεφτεί κάποιες ρυθμικές αλλαγές όπου παίζω με τη μια πλευρά του σώματός μου ενώ κρατούσα ένα feeling στα 3/4 με την αριστερή μου πλευρά έτσι «ένα δύο τρία, ένα δύο τρία» (σ.σ.: Ο Mike παίζει το ρυθμό με το σώμα του). Θα το κάνω αυτό σήμερα στο clinic οπότε θα καταλάβεις τι εννοώ. Τέτοια πράγματα είναι που νομίζω μπορώ να κάνω λόγω της μηχανικής μου ικανότητας που μου επιτρέπει να παίζω δύο εντελώς διαφορετικές φράσεις την ίδια στιγμή, και να κάνω τις ρυθμικές αλλαγές να έχουν ένα σταθερό αίσθημα 3/4 ή 4/4, καταλαβαίνεις τι εννοώ;
Ναι νομίζω κάνεις κάτι ανάλογο και στο "Engima Machine"...
Ακριβώς, οπότε η ικανότητα συντονισμού μου σε σχέση με τους πολύρρυθμους είναι μάλλον αυτό που στόχευε ο Jordan όταν έκανε αυτή τη δήλωση. Φυσικά, δεν πρόκειται να κάτσω πίσω από τα όργανά τους, ούτε καν να δοκιμάσω να τους πω (σ.σ.: με αστεία φωνή) «Έι παιδιά, έι Petrucci, βρήκα ένα ωραίο riff στην κιθάρα», πως να το κάνω αυτό; Αλλά μου αρέσει να μου προτείνουν κάτι στα τύμπανα, ξέρεις αυτοί οι τύποι μπορούν να σκεφτούν φανταστικά πράγματα, μερικές φορές μπορεί να μου πουν «δοκίμασε το hi-hat εδώ» ή «για δοκίμασε κάτι τέτοιο», μου αρέσει αυτό, είναι κάτι που έκανα και με τον Steve Vai. Αυτός είναι και ο λόγος που είναι τόσο αρμονική η λειτουργία του συγκροτήματος, ξέρεις αυτά τα πράγματα δεν μπορείς να τα κάνεις προσποιητά.
Προς το τέλος της περιοδείας, κάνατε ένα ωραίο τζαμάρισμα στην εισαγωγή του "Trial Of Tears", είναι μήπως μια ιδέα για το επόμενο άλμπουμ, ή απλά έτσι σας βγήκε και το παίξατε; (σ.σ.: Για να καταλάβετε τι εννοώ, δείτε το βίντεο εδώ)
Δεν έχω ιδέα, ήταν απλώς ένα τζαμάρισμα, ξέρεις πολλά από αυτά που παίξαμε στην περιοδεία για το “A Dramatic Turn Of Events” δεν χρησιμοποιήθηκαν σε κάποιο δίσκο, μερικά όμως τα χρησιμοποιήσαμε!
Ε, αυτό πρέπει να το κρατήσετε γιατί είναι πολύ καλό!
Χαίρομαι που σου άρεσε! Δεν έχω ιδέα για το αν θα ταιριάζει σε αυτό που θα κάνουμε στον επόμενο δίσκο.
Μιας και ανέφερες τον επόμενο δίσκο, έχεις θέσει κάποιους στόχους, είτε όσον αφορά στο drumming, είτε σε κάποιες μουσικές στιλιστικές αλλαγές που θα ήθελες να δοκιμάσεις;
Σε σχέση με τον ήχο, θα πω ξανά πως προσπαθώ να μάθω με κάθε εμπειρία που έχω, έμαθα πολλά από την ηχογράφηση του "Dream Theater", έμαθα κάτι διαφορετικό από την ηχογράφηση του "A Dramatic Turn Of Events". Από το "A Dramatic Turn Of Events", έμαθα πολλά για το πως είναι να ακούγεσαι σαν να έχεις δυο μικρόφωνα στο δωμάτιο κι αυτό ήταν. Δεν είναι βέβαια η πραγματικότητα, αλλά αυτή είναι η εντύπωσή μου από τον ήχο μου.
Είναι κάπως, ok, έχουμε όλα αυτά τα τύμπανα στο δωμάτιο, και ακούς όλο το leakage, επειδή έχω όλα αυτά τα πράγματα... Μόλις προσθέσεις ένα δισεκατομμύριο κιθάρες και πλήκτρα, τότε όλες οι λεπτομέρειες και η δύναμη εξαφανίζεται χωρίς να κάνεις κάποιες λεπτομερείς αλλαγές στο equalization.
Όσον αφορά στο στυλ, είμαι σε ένα νέο επίπεδο μετά από δύο δίσκους τόσο παικτικά, όσο και από θέμα άνεσης.
Για το leakage που είπες, φαντάσου πως στο drum track του "On The Backs Of Angels" ακούγεται και η φωνή σου σε ένα σημείο, αμέσως μετά το σόλο του Jordan στο πιάνο που ξαναμπαίνεις στο κομμάτι...
Ναι σίγουρα ακούγεται, πάντα μετράω, οπότε σίγουρα ακούγεται. Τα μέλη μου εξάλλου πρέπει να υπακούν στο χρόνο. Πού είναι ο χρόνος και πού τον εντοπίζω; Τον αισθάνομαι μέσω της φωνής μου ώστε τα μέλη μου να έχουν κάτι απτό για να στηριχθούν. Στο "Dream Theater", έμαθα πολλά για την αίσθηση των ρυθμικών αλλαγών επειδή το snare ήταν κάτι πολύ διαφορετικό, δεν ήταν κάτι που σκέφτηκα εγώ, όμως εξελίχθηκα και άλλαξα εξαιτίας αυτού, κοίτα τι έκανα: Ο πολύ διαφορετικός ήχος με έκανε να μην παίζω τις ghost notes στο snare αλλά στα ride πιατίνια και τα hi-hats, οπότε λόγω της αλλαγής που μου πρότειναν, κι επειδή είχα τη δυνατότητα να προσαρμοστώ στις ιδέες κάποιου άλλου, εξελίχθηκα. Θέλω να είμαι ξεκάθαρος σ’ αυτό, εάν είμαι πολύ πεισματάρης με τα πράγματα που θέλω, τον τρόπο που θέλω, πως θα βελτιωθώ; Αν κάτι νέο εμφανιστεί και σκεφτώ «αυτό είναι κάτι που δεν θέλω πραγματικά», αλλά ξέρω πως κάποιος έχει όραμα, θα το κάνω, γιατί ξέρω πως με εμπιστεύονται, πως είμαι καλός άνθρωπος, οπότε ας το κάνουμε μαζί, ας δουλέψουμε μαζί και ας το ακολουθήσουμε.
Και κοίτα τελικά τι έβγαλαν από μένα, ένα διαμάντι, ειλικρινά δεν θα γύριζα πίσω να το αλλάξω επειδή ο ήχος του snare ήταν κάτι που δεν ήθελα, επειδή όλοι πήραμε κάτι από αυτό, σωστά; Οπότε είναι αυτό που είναι, και ξέρω πως και με τον επόμενο δίσκο θα εξελιχθώ περισσότερο. Αυτό που κάνω τώρα είναι να προετοιμαστώ, έχω ήδη σκεφτεί τρόπους να κάνω τη δουλειά όλων ευκολότερη και να διαχειριστώ τον ήχο μου, αυτό είναι κάτι που θα συζητήσουμε μεταξύ μας, οι άλλοι θα το σκεφτούν μαζί με το μηχανικό ήχου, και θα συμφωνήσουν ή θα διαφωνήσουν μαζί μου, επειδή πραγματικά έχω δουλέψει σκληρά για να κάνω τα πράγματα ευκολότερα. Δεν θέλω να πω πως έχω πολλή «σαβούρα» στο kit μου...
Αφού τα χρησιμοποιείς όλα όμως, δεν είναι σαβούρα...
Ναι τα χρησιμοποιώ, αλλά δεν το βλέπουν όλοι έτσι. Έχω πολλά πράγματα, δεν θα ήθελα να είμαι ο μηχανικός που πρέπει να απομονώσει όλους αυτούς τους ήχους, είναι κάτι αδύνατο, ξέρω πως τους δίνω μια πολύ δύσκολη δουλειά, οπότε έχω βρει τρόπους ώστε να το βοηθήσω αυτό, θα δούμε τι θα γίνει τελικά.
Εάν ήμουν εγώ υπεύθυνος μηχανικός ήχου, θα ήθελα τουλάχιστον 4-5 γεμάτες μέρες μόνος μου με αυτό. Θα ήθελα μετά άλλες δυο μέρες αφού έμπαιναν και τα υπόλοιπα όργανα ώστε να προσαρμοστώ σε όλες αυτές τις συχνότητες. Ωστόσο, πρέπει να στήσω τον ήχο των τυμπάνων σε μια-δυο μέρες. Μόλις έχει οριστικοποιηθεί ο ήχος μου, δεν θέλουμε να τον αλλάξουμε και δεν εμπλέκομαι στην τελική παραγωγή αφού και οι άλλοι βάλουν το χρόνο να φτιάξουν τους δικούς τους ήχους. Είναι μια μεγάλη πρόκληση για μένα επειδή δεν ακούω το τελικό προϊόν όσο ηχογραφώ.
Ο Jordan μπορεί να βρει τους ήχους του στο σπίτι αφού αυτό γίνεται με τα πλήκτρα. Εγώ δεν μπορώ να το κάνω αυτό. Όταν παίρνω τα 16 snare drums που έχω σε διαφορετικά δωμάτια, καθένα από αυτά αλλάζει. Εάν ένα άλλο άτομο παίξει σε αυτά, αλλάζει δραματικά ο ήχος τους. Είναι παράξενο. Επίσης η κιθάρα δουλεύεται κάθε βδομάδα για μήνες ενώ είμαστε στο στούντιο. Δεν έχω αυτή την ευελιξία και την πολυτέλεια του χρόνου, ούτε και βλέπω στο μέλλον ώστε να θέλω να αλλάξω κάποια μέρη ή ήχους αφού ακούσω τις δεκάδες tracks που μπαίνουν από πάνω τους.
Τα toms μου είχαν εκρηκτικά καθαρό ήχο στο "Dream Theater". Ήταν φοβερά. Ωστόσο, δεν μπορείς να αλλάξεις οτιδήποτε στα toms χωρίς να επηρεάσεις τα «ride sources», που είναι τα rides, hi-hats, τα εφέ και τα stacks στο kit μου. Τα ride sources είναι πιο σημαντικά για μένα απ ότι θα είναι ποτέ το snare. Νομίζω πως βρήκα έναν τρόπο να έχω μεγαλύτερη απομόνωση στον ήχο ώστε να ακούγομαι περισσότερο και να περνάω όλα αυτά τα tracks της κιθάρας και των πλήκτρων.
Ξανά, όλοι μας προσπαθούμε να εξελιχθούμε. Προσπαθώ να κάνω τις δουλειές όλων μας ευκολότερες ενώ παράλληλα στοχεύω στον καλύτερο συμβιβασμό μεταξύ του πως ακούω κάποια πράγματα και δημιουργώ τα drum tracks μου πάνω σε αυτά, με το πως ακούγεται στην άλλη πλευρά και από την οπτική ενός τελειωμένου κομματιού και του πλήρους ήχου όπου όλοι θέλουν να ακουστεί αυτό που οι ίδιοι αντιλαμβάνονται.
Έχετε κάποια συγκεκριμένα σχέδια για το επόμενο άλμπουμ; Πότε θα αρχίσετε να συνθέτετε και να ηχογραφείτε το νέο υλικό;
Είμαι τόσο κουρασμένος αυτή τη στιγμή, με όλα τα ταξίδια μεταξύ των clinics και της περιοδείας των Dream Theater, που χρειάζομαι να πάω σπίτι και απλώς να μείνω με την οικογένειά μου, δεν έχω ιδέα τι συμβαίνει, αλλά θα σου πω αυτό, απλά κάνω ό,τι μπορώ για να γίνω καλύτερος drummer, να εξελιχθώ στα τύμπανα, οπότε θα πάω σπίτι, θα αρχίσω να γράφω κάποια riffs και να τα βάζω μαζί, άσχετα με το αν θα χρησιμοποιηθούν ή όχι. Απλά θα κάνω ό,τι μπορώ για να συνεισφέρω, και να πέσω κοντά σε αυτό που πιθανόν να ακολουθήσουμε για τον επόμενο δίσκο.
Σ' ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου Mike, ήταν ευχαρίστησή μου.
Ευχαριστώ κι εγώ πολύ Νίκο, κι ελπίζω να απολαύσεις το αποψινό clinic.
Mike καλώς ήρθες στην Ελλάδα μετά από τρία χρόνια. Φαίνεται πως δεν κρατήσατε την υπόσχεση που μας έδωσε ο James την τελευταία φορά, αφού δεν μας επισκεφθήκατε στα πλαίσια της περιοδείας για το "Dream Theater". Δεν είχατε κάποια προσφορά για να παίξετε στην Ελλάδα;
Να σου πω την αλήθεια, δεν έχω κάποια ανάμειξη στο ποιες συναυλίες κανονίζονται, οπότε ρωτάς το λάθος άτομο φίλε μου. (γέλια)
Κάνατε μια μεγάλη σε διάρκεια περιοδεία, παίζοντας ένα απαιτητικό σετ περίπου τριών ωρών. Σε κάθε συναυλία έπαιζες με click track, οπότε αναρωτιέμαι κατά πόσο αυτό ήταν κουραστικό και πιεστικό για σένα, να προσπαθείς κάθε βράδυ να είσαι απόλυτα ακριβής στο παίξιμό σου...
Επίτρεψέ μου να σου πω το πως και γιατί είναι έτσι τα πράγματα για κάθε κομμάτι. Η ουσία είναι πως θέλουμε το κάθε show μας να είναι η καλύτερη δυνατή εμπειρία για σχεδόν κάθε οπαδό, άλλωστε δεν μπορούν να είναι όλοι ευχαριστημένοι. Αυτό μας είπαν και οι περισσότεροι άνθρωποι που μας είδαν, αυτό νιώσαμε κι εμείς. Τώρα πως μπορεί να γίνεται αυτό παίζοντας κάθε συναυλία με το ίδιο setlist αντί να αλλάζει συχνά, αυτό είναι το γιατί: επειδή και οι πέντε μας είμαστε στην ίδια φάση, προσπαθώντας να είμαστε όσο καλύτεροι γίνεται σε αυτό που κάνουμε, παίζοντας το ίδιο show είναι σαν να προσπαθούμε να πετύχουμε την τέλεια ηχογράφηση, στ' αλήθεια όλοι αυτό προσπαθούμε να κάνουμε. Οπότε η συγκέντρωση και η προσοχή μας είναι πολύ καλύτερη, επειδή αλλάζοντας τα κομμάτια, σκέφτεσαι αυτές τις αλλαγές, προσέχεις διαφορετικά πράγματα, αλλαγές στο φωτισμό, στο βίντεο, στην ταχύτητα του βίντεο, ίσως ακόμη και το ρυθμό των delays στις κιθάρες, αλλάζουν τόσα πολλά που δεν μπορείς να αφοσιωθείς στην εκτέλεσή σου.
Η εκτέλεση απλά δεν μπορεί να είναι τόσο καλή, δεν γίνεται αν κάνεις αλλαγές, οπότε οι οπαδοί των Dream Theater όπου και να μας δουν, μας βλέπουν να προσπαθούμε να είμαστε όσο καλύτεροι μπορούμε, κάθε νύχτα να θέλουμε να πετύχουμε το τέλειο αποτέλεσμα, είτε πρόκειται για το πρώτο show που ακόμη τακτοποιούμε όλες τις προκλήσεις της παραγωγής, είτε πρόκειται για την τελευταία συναυλία. Δεν μπορείς να είσαι ο καλύτερός σου εαυτός όταν δεν νιώθεις άνετα με τα τραγούδια και τις αλλαγές στην παραγωγή, απλά δεν μπορείς, και πως να το κάνεις άλλωστε όταν το μυαλό σου είναι απασχολημένο με τις αλλαγές αυτές και τις στιγμές αβεβαιότητας;
To καινούργιο live άλμπουμ σας, "Breaking The Fourth Wall", νομίζω έχει την καλύτερη παραγωγή τυμπάνων σε σχέση με τις προηγούμενες δουλειές σου στους Dream Theater. Θεωρείς πως επιτέλους βρήκες τον κατάλληλο ήχο για τη μπάντα; Έχει υπάρξει αρκετή κριτική για τον ήχο των drums στα προηγούμενα άλμπουμ, πιστεύεις πως εδώ όντως ακούγεσαι όπως θα ήθελες;
Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Το kit μου με πολλή δουλειά εξελίχθηκε από την τελευταία ηχογράφηση. Ο τεχνικός μου ο Eric συνέδραμε σε αυτό. Ο Lorne, που έκανε το live setup για την περιοδεία άλλαξε το κούρδισμα. Ο Nigel, o μηχανικός ήχου για την περιοδεία δούλευε μαζί μου από την περίοδο που έπαιζα με τον Steve Vai, και ο μηχανικός μίξης ο Rich είναι «Ο» άνθρωπος πίσω από το γυαλί. Αλλά όχι, η εξέλιξη του ήχου μου δεν έχει σταματήσει, υπάρχει χώρος βελτίωσης. Πάντα βελτιώνομαι, όλοι γύρω μου θέλουν να γίνουν καλύτεροι, είναι αυτό που κάνουμε όλοι μας, βελτιωνόμαστε.
Το kit μου για το "Breaking The Fourth Wall" δημιουργήθηκε με γνώμονα τα πράγματα που έμαθα από την ηχογράφηση του "Dream Theater". Τώρα, έχω ήδη σκεφτεί κάποιες αλλαγές που έχω σχεδιάσει για να κάνω τη ζωή όλων πιο εύκολη για τον επόμενο δίσκο όσον αφορά τον ήχο, αλλά όχι δεν νομίζω ότι έχω καταλήξει κάπου, θα αλλάξει γιατί αλλάζουμε κι εμείς, είναι απλά αυτό που συμβαίνει. Όλοι εξελισσόμαστε, μαθαίνουμε ο ένας από τον άλλον, αυτό είναι και το ωραίο της υπόθεσης.
Θέλω να πω, κοίτα, δεν είναι μόνο ο ήχος μου για τον οποίο μιλάμε, και ακουγόμουν εντελώς διαφορετικά στους δύο δίσκους. Αν θες απλά να ακούσεις τα drums μου με τον ήχο που είναι ο πιο αντιπροσωπευτικός στο πως έπαιξα, ο τρόπος που ακούω πράγματα και μετά παίζω, τότε άκουσε το "Mullmuzzler 2". Για μια πιο έντονη έκδοση αυτού του ήχου, άκου το "Elements Of Persuasion" του James LaBrie. Αν ακούσεις το "Mullmuzzler 2", είναι αυτό που ακούς από μένα στο δωμάτιο από τη δική μου πλευρά. Δεν λέω πως είναι ο καλύτερος ήχος μου για κάθε τύμπανο ξεχωριστά. Το "Elements Of Persuasion" είναι εκπληκτικό. Το kit για το "Mullmuzzler 2" το ολοκληρώσαμε σε μισή μέρα. Δεν είναι πολύς ο χρόνος, το λέω από την οπτική μου όταν άκουσα το τελικό προϊόν σε σχέση με το πως δημιούργησα τις σχέσεις μεταξύ του snare και των ride sources. Ειδικά τα ride μου είναι μερικές φορές όσο δυνατό είναι και το snare στην πραγματικότητα και σε σχέση με την δημιουργικότητά μου. Έτσι παίζω μέχρι σήμερα. Είναι εξίσου σημαντικά για μένα όταν δημιουργώ ένα κομμάτι στα drums.
Ωστόσο, δεν μπορώ να επιτύχω τον καλύτερο συνολικά ήχο βασιζόμενος μόνο σε ότι ακούω όταν κάθομαι πίσω από τα drums. Η διαρροή ήχου ανάμεσα στα toms και τα πιατίνια γίνεται ο εχθρός μου, οπότε πρέπει να συνεχίσω να αφήνω τους άλλους να με βοηθήσουν στο να γίνω κάτι παραπάνω από αυτό που αντιλαμβάνομαι και είμαι χαρούμενος να δεχθώ άλλες ιδέες.
Οπότε σήμερα, η τεχνολογία μας προσφέρει όλους αυτούς τους τρόπους, στα μικρόφωνα, τα δέρματα κι όλα αυτά, ώστε ο ήχος να ακούγεται καθαρότερος, ή καλύτερος για να χωρέσει και να ταιριάξει μαζί με 80 tracks μουσικής, υπάρχουν τρόποι να έχεις μεγαλύτερο έλεγχο. Τώρα με τους Dream Theater, έχω να κάνω με μουσική που έχει τόσα πολλά tracks που δεν μπορούμε καν να χωρέσουμε περισσότερα στον υπολογιστή, οπότε μιλάμε για πολλούς ήχους που πρέπει να διαπεράσεις. Εάν ήμουν ο υπεύθυνος μηχανικός για κάτι τέτοιο, θα μου έπαιρνε πραγματικά πολύ χρόνο να βρω τις πιθανότητες και τις εναλλακτικές για να δοκιμάσω πράγματα, οπότε απλά ακολουθώ, και είμαι ευγνώμων που αυτά τα άτομα έχουν τόσες γνώσεις. Περιμένω πως ο καθένας μας θα εξελιχθεί, γιατί είναι αυτό που κάνουμε, και όταν το κάνουμε μαζί είναι κάτι όμορφο.
Πέραν του ήχου, νομίζω πως το παίξιμό σου στα παλιότερα κομμάτια αυτή τη φορά αναδεικνύει το μοναδικό τρόπο που προσεγγίζεις τα τύμπανα. Σε κομμάτια όπως το " The Shattered Fortress" ή το "Trial Of Tears", για παράδειγμα, σκεφτόμουν πως όντως αυτή τη φορά παίζεις πιο ελεύθερα και δείχνεις τί μπορείς να κάνεις. Αυτοσχεδίασες αυτές τις αλλαγές κατά τη διάρκεια των συναυλιών, ή ήταν κάτι που είχες προετοιμάσει πριν το ξεκίνημα της περιοδείας;
Αυτό είναι κάτι που έκανα στα live, αυτοσχεδίαζα, αλλά αυτοσχεδίαζα βασιζόμενος σε αντιλήψεις, σκέψεις και αισθήματα την ώρα που έπαιζα. Με άλλα λόγια, στην αρχή ήθελα να νιώσω άνετα στο να ικανοποιήσω τη μπάντα και τους οπαδούς. Δεν ήθελα να ικανοποιήσω πρωτίστως τον εαυτό μου. Πάντα είναι ωραίο αυτό, αλλά δεν χρειάζεται να το κάνω. Πρέπει να ικανοποιήσω τους ανθρώπους με τους οποίους παίζω μαζί, ώστε να συνεχίσουμε να παίζουμε μαζί, σωστά; Πρέπει να ικανοποιήσω τους οπαδούς ώστε να θέλουν να ακούσουν περισσότερα και να είναι χαρούμενοι, τουλάχιστον οι περισσότεροι από αυτούς, οπότε για μένα, ξεκίνησα να έχω μια αίσθηση πως έφτασα σε ένα σημείο όπου έδειξα σε όλους ότι μπορώ να παίξω αυτά τα τραγούδια, «ορίστε, μπορώ να το κάνω». Ξέρουν ότι έχω ένα υψηλό επίπεδο τεχνικής, οπότε δεν έχω κάτι να αποδείξω χρησιμοποιώντας ένα τραγούδι για να δείξω τι μπορώ να κάνω, ή σαν επίδειξη των drums. Περισσότερο έχει να κάνει με το να παίζω πράγματα που ικανοποιούν όσο περισσότερους ανθρώπους γίνεται.
Τώρα, θέλω να δοκιμάζω διάφορα πράγματα απλά για να δω τι θα γίνει αν τα βγάλω από μέσα μου, χωρίς όμως να καταστρέψω το τραγούδι. Το DVD "Breaking The Fourth Wall" είναι μόνο το ξεκίνημα, δεν έκανα και πολλά, ειδικά σε σχέση με το τελείωμα της περιοδείας. Προς το τέλος της περιοδείας, ήμουν σε εντελώς διαφορετικό επίπεδο παικτικά. Ξέρεις, αν το είχαμε βιντεοσκοπήσει, θα μπορούσαμε να κυκλοφορήσουμε δύο DVD και θα έβλεπες τη διαφορά, σίγουρα όχι δυο διαφορετικούς drummers αλλά θα έβλεπες μια σοβαρή εξέλιξη στο παίξιμό μου. Αυτό εννοούσα όταν μιλούσα για την απόφασή μας να παίζουμε το ίδιο σετ κάθε βράδυ. Ναι, τα κομμάτια είναι τα ίδια, αλλά μικρά σημεία είναι διαφορετικά και εκτελούνται με υπερβολική συγκέντρωση και προσήλωση.
Οπότε δοκίμαζες κάτι διαφορετικό κάθε βράδυ;
Δεν ξέρω αν ήταν κάθε βράδυ, τα πράγματα πάνε σε κύματα, πρέπει πρώτα να δοκιμάσω κάτι, να δω αν όλοι νιώθουν άνετα, και πρέπει να το νιώθω κι εγώ, αυτά δεν μπορείς να τα υπολογίσεις. Κοίτα, τα παιδιά στη μπάντα από την αρχή με υποστήριξαν στο να το κάνω αυτό. Δεν καθόντουσαν εκεί να με υποχρεώσουν να παίξω κάτι όπως στο δίσκο, μάλιστα δεν νομίζω πως θα ήθελαν ακριβώς κάτι τέτοιο, αλλά ξέρεις, μπορείς να τους ρωτήσεις, προσωπικά δεν τον νομίζω.
Για παράδειγμα, μπορώ να θυμηθώ πως ο James από την αρχή μου έλεγε, όπως και οι υπόλοιποι, «κάντο, παίξε όπως θες», αλλά υπάρχει ένα όριο. Εγώ είμαι υπεύθυνος για να αποφασίσω που θα παίξω με ασφάλεια, κι όταν λέω τη λέξη αυτή δεν εννοώ πως δεν θα δώσω τα πάντα, αλλά προσπαθώ να κάνω ότι νομίζω εγώ σωστό, αυτό προσπαθώ να πω. Προσπαθώ να ικανοποιήσω το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου. Το να ακούω τους υπόλοιπους να μου λένε να το προχωρήσω ενώ με εμπιστεύονται και ξέρουν πως δεν θα καταστρέψω τα αυθεντικά μέρη, αλλά τα εξελίσσω, ενισχύει την ευγνωμοσύνη μου για το ότι δουλεύω μαζί τους.
Πολλοί αναρωτιούνται για το βαθμό της ανάμειξής σου στη σύνθεση του "Dream Theater". Ο John Petrucci είχε αποκαλύψει πως υπήρχαν κάποιες ιδέες σου που δεν χρησιμοποιήθηκαν στο δίσκο, τι είδους ιδέες ήταν αυτές, ρυθμικές, κάποιο riff ας πούμε, κάποια μελωδία;
Μέσα στην ομάδα μας, είναι κυρίως πράγματα που σχετίζονται με τα drums. Ο τρόπος που επικοινωνώ τις ιδέες είναι μέσω μιας εφαρμογής του Jordan για το iPad, ή με τα πλήκτρα. Τώρα, αυτό είναι το όργανό του, δεν θέλω να είμαι στο δωμάτιο, παίζοντας το μουσικό όργανο κάποιου άλλου, σωστά; Εννοώ πως είναι δικό του, αλλά είναι ο μοναδικός τρόπος που μπορώ να επικοινωνήσω, οπότε όταν είχα την ευκαιρία να το κάνω, ήταν λίγες οι φορές, επειδή υπήρχαν τόσες ιδέες από τους άλλους, που δεν υπήρχε χώρος για μένα να τους πω «περιμένετε παιδιά, μπορείτε να μου δώσετε 20 λεπτά ενώ σκέφτομαι ένα μελωδικό riff, μπορείτε να μου δώσετε αυτό το χρόνο;». Αυτό δεν γίνεται ποτέ. Πάντα γίνεται το ανάποδο, παραμένω σιωπηλός για δύο ώρες ή για 20 λεπτά, τους δίνω το χρόνο που χρειάζονται, είμαι χαρούμενος να το κάνω, απλά δεν γίνεται το αντίστροφο.
Οπότε δεν υπήρξαν πολλές ευκαιρίες για μένα να κάνω κάτι τέτοιο. Τώρα, ευτυχώς έχω πολλές ιδέες που δεν χρησιμοποιώ, αλλά επίσης ευτυχώς και οι άλλοι δεν κάθονται πίσω από τα drums μου να μου πουν τι να κάνω. Δεν μπλέκομαι σε αυτό που κάνουν, το κάνουν καλύτερα από μένα άλλωστε, οπότε έτσι έχουν τα πράγματα, τουλάχιστον έως τώρα.
O Jordan είχε πει πως με σένα στη μπάντα, οι Dream Theater έχουν τη δυνατότητα να κάνουν πράγματα που δεν μπορούσαν πριν, σε σχέση με τους ρυθμούς και το drumming, οπότε αναρωτιέμαι αν μπορείς να μας πεις ένα τραγούδι ή κάποιο μέρος ενός τραγουδιού που ήταν αποτέλεσμα των δικών σου ρυθμικών ιδεών;
Θες να πεις εσύ ένα κομμάτι;
Ναι αμέ!
Για πες!
Ας πάρουμε το "Illumination Theory" για παράδειγμα.
Ok, το σημείο που πάει «tu tu tu pa tu» (σ.σ.: Το κομμάτι στο 11:11 του τραγουδιού). Αυτή η φράση, πολλά από τα riffs στο ενδιάμεσο, άκουγα τι συνέθεταν οι υπόλοιποι, και όταν δεν είχαν ικανοποιηθεί από αυτό που έγραφαν, με κοίταζαν για να δώσω κάποια ιδέα, οπότε έλεγα εγώ «λοιπόν, τι λέτε να παίξουμε 3 εδώ» ή κάτι τέτοιο.
Σε αυτό το σημείο πρέπει να πω πως δεν ξέρω αν αυτό είναι διαφορετικό από ότι έκαναν με τον Mike Portnoy, δεν ξέρω αν τους έλεγε «Ας κατεβάσουμε την τονικότητα κατά τρία ημιτόνια», γιατί αυτό είναι σύνθεση, μια σαφής συνεισφορά στην μελωδία που γίνεται copyright, τι ίδιο και τα τύμπανα αν οι νότες παίζουν πάνω τους, τότε και τα τύμπανα είναι μέρος αυτού, αλλά δεν ξέρω τι γινόταν πριν και δεν μπορώ να σου πω. Αυτό που μπορώ να πω είναι πως έκανα κάποιες προτάσεις με νότες, αλλά δεν ήταν πολλές γιατί έπρεπε να σταματήσω και να συνθέσω στο iPad. Αυτοί οι τύποι είναι τόσο γρήγοροι. Φαίνεται πως πάντα κερδίζουν αυτό τον αγώνα! (γέλια) Στο "Illumination Theory", είναι αυτό το κομμάτι στη μέση, το άλλο που κάνω χτυπώντας τα στεφάνια των τυμπάνων, διάφορα τέτοια μικρά πραγματάκια, ότι έκανα μέχρι τώρα τουλάχιστον είναι τέτοια σημεία.
Αλλά η μεγαλύτερη διαφορά είναι σε κάποια σημεία, τώρα δεν μπορώ να αναφέρω κάποιο συγκεκριμένο όνομα, αλλά είχαν σκεφτεί κάποιες ρυθμικές αλλαγές όπου παίζω με τη μια πλευρά του σώματός μου ενώ κρατούσα ένα feeling στα 3/4 με την αριστερή μου πλευρά έτσι «ένα δύο τρία, ένα δύο τρία» (σ.σ.: Ο Mike παίζει το ρυθμό με το σώμα του). Θα το κάνω αυτό σήμερα στο clinic οπότε θα καταλάβεις τι εννοώ. Τέτοια πράγματα είναι που νομίζω μπορώ να κάνω λόγω της μηχανικής μου ικανότητας που μου επιτρέπει να παίζω δύο εντελώς διαφορετικές φράσεις την ίδια στιγμή, και να κάνω τις ρυθμικές αλλαγές να έχουν ένα σταθερό αίσθημα 3/4 ή 4/4, καταλαβαίνεις τι εννοώ;
Ναι νομίζω κάνεις κάτι ανάλογο και στο "Engima Machine"...
Ακριβώς, οπότε η ικανότητα συντονισμού μου σε σχέση με τους πολύρρυθμους είναι μάλλον αυτό που στόχευε ο Jordan όταν έκανε αυτή τη δήλωση. Φυσικά, δεν πρόκειται να κάτσω πίσω από τα όργανά τους, ούτε καν να δοκιμάσω να τους πω (σ.σ.: με αστεία φωνή) «Έι παιδιά, έι Petrucci, βρήκα ένα ωραίο riff στην κιθάρα», πως να το κάνω αυτό; Αλλά μου αρέσει να μου προτείνουν κάτι στα τύμπανα, ξέρεις αυτοί οι τύποι μπορούν να σκεφτούν φανταστικά πράγματα, μερικές φορές μπορεί να μου πουν «δοκίμασε το hi-hat εδώ» ή «για δοκίμασε κάτι τέτοιο», μου αρέσει αυτό, είναι κάτι που έκανα και με τον Steve Vai. Αυτός είναι και ο λόγος που είναι τόσο αρμονική η λειτουργία του συγκροτήματος, ξέρεις αυτά τα πράγματα δεν μπορείς να τα κάνεις προσποιητά.
Προς το τέλος της περιοδείας, κάνατε ένα ωραίο τζαμάρισμα στην εισαγωγή του "Trial Of Tears", είναι μήπως μια ιδέα για το επόμενο άλμπουμ, ή απλά έτσι σας βγήκε και το παίξατε; (σ.σ.: Για να καταλάβετε τι εννοώ, δείτε το βίντεο εδώ)
Δεν έχω ιδέα, ήταν απλώς ένα τζαμάρισμα, ξέρεις πολλά από αυτά που παίξαμε στην περιοδεία για το “A Dramatic Turn Of Events” δεν χρησιμοποιήθηκαν σε κάποιο δίσκο, μερικά όμως τα χρησιμοποιήσαμε!
Ε, αυτό πρέπει να το κρατήσετε γιατί είναι πολύ καλό!
Χαίρομαι που σου άρεσε! Δεν έχω ιδέα για το αν θα ταιριάζει σε αυτό που θα κάνουμε στον επόμενο δίσκο.
Μιας και ανέφερες τον επόμενο δίσκο, έχεις θέσει κάποιους στόχους, είτε όσον αφορά στο drumming, είτε σε κάποιες μουσικές στιλιστικές αλλαγές που θα ήθελες να δοκιμάσεις;
Σε σχέση με τον ήχο, θα πω ξανά πως προσπαθώ να μάθω με κάθε εμπειρία που έχω, έμαθα πολλά από την ηχογράφηση του "Dream Theater", έμαθα κάτι διαφορετικό από την ηχογράφηση του "A Dramatic Turn Of Events". Από το "A Dramatic Turn Of Events", έμαθα πολλά για το πως είναι να ακούγεσαι σαν να έχεις δυο μικρόφωνα στο δωμάτιο κι αυτό ήταν. Δεν είναι βέβαια η πραγματικότητα, αλλά αυτή είναι η εντύπωσή μου από τον ήχο μου.
Είναι κάπως, ok, έχουμε όλα αυτά τα τύμπανα στο δωμάτιο, και ακούς όλο το leakage, επειδή έχω όλα αυτά τα πράγματα... Μόλις προσθέσεις ένα δισεκατομμύριο κιθάρες και πλήκτρα, τότε όλες οι λεπτομέρειες και η δύναμη εξαφανίζεται χωρίς να κάνεις κάποιες λεπτομερείς αλλαγές στο equalization.
Όσον αφορά στο στυλ, είμαι σε ένα νέο επίπεδο μετά από δύο δίσκους τόσο παικτικά, όσο και από θέμα άνεσης.
Για το leakage που είπες, φαντάσου πως στο drum track του "On The Backs Of Angels" ακούγεται και η φωνή σου σε ένα σημείο, αμέσως μετά το σόλο του Jordan στο πιάνο που ξαναμπαίνεις στο κομμάτι...
Ναι σίγουρα ακούγεται, πάντα μετράω, οπότε σίγουρα ακούγεται. Τα μέλη μου εξάλλου πρέπει να υπακούν στο χρόνο. Πού είναι ο χρόνος και πού τον εντοπίζω; Τον αισθάνομαι μέσω της φωνής μου ώστε τα μέλη μου να έχουν κάτι απτό για να στηριχθούν. Στο "Dream Theater", έμαθα πολλά για την αίσθηση των ρυθμικών αλλαγών επειδή το snare ήταν κάτι πολύ διαφορετικό, δεν ήταν κάτι που σκέφτηκα εγώ, όμως εξελίχθηκα και άλλαξα εξαιτίας αυτού, κοίτα τι έκανα: Ο πολύ διαφορετικός ήχος με έκανε να μην παίζω τις ghost notes στο snare αλλά στα ride πιατίνια και τα hi-hats, οπότε λόγω της αλλαγής που μου πρότειναν, κι επειδή είχα τη δυνατότητα να προσαρμοστώ στις ιδέες κάποιου άλλου, εξελίχθηκα. Θέλω να είμαι ξεκάθαρος σ’ αυτό, εάν είμαι πολύ πεισματάρης με τα πράγματα που θέλω, τον τρόπο που θέλω, πως θα βελτιωθώ; Αν κάτι νέο εμφανιστεί και σκεφτώ «αυτό είναι κάτι που δεν θέλω πραγματικά», αλλά ξέρω πως κάποιος έχει όραμα, θα το κάνω, γιατί ξέρω πως με εμπιστεύονται, πως είμαι καλός άνθρωπος, οπότε ας το κάνουμε μαζί, ας δουλέψουμε μαζί και ας το ακολουθήσουμε.
Και κοίτα τελικά τι έβγαλαν από μένα, ένα διαμάντι, ειλικρινά δεν θα γύριζα πίσω να το αλλάξω επειδή ο ήχος του snare ήταν κάτι που δεν ήθελα, επειδή όλοι πήραμε κάτι από αυτό, σωστά; Οπότε είναι αυτό που είναι, και ξέρω πως και με τον επόμενο δίσκο θα εξελιχθώ περισσότερο. Αυτό που κάνω τώρα είναι να προετοιμαστώ, έχω ήδη σκεφτεί τρόπους να κάνω τη δουλειά όλων ευκολότερη και να διαχειριστώ τον ήχο μου, αυτό είναι κάτι που θα συζητήσουμε μεταξύ μας, οι άλλοι θα το σκεφτούν μαζί με το μηχανικό ήχου, και θα συμφωνήσουν ή θα διαφωνήσουν μαζί μου, επειδή πραγματικά έχω δουλέψει σκληρά για να κάνω τα πράγματα ευκολότερα. Δεν θέλω να πω πως έχω πολλή «σαβούρα» στο kit μου...
Αφού τα χρησιμοποιείς όλα όμως, δεν είναι σαβούρα...
Ναι τα χρησιμοποιώ, αλλά δεν το βλέπουν όλοι έτσι. Έχω πολλά πράγματα, δεν θα ήθελα να είμαι ο μηχανικός που πρέπει να απομονώσει όλους αυτούς τους ήχους, είναι κάτι αδύνατο, ξέρω πως τους δίνω μια πολύ δύσκολη δουλειά, οπότε έχω βρει τρόπους ώστε να το βοηθήσω αυτό, θα δούμε τι θα γίνει τελικά.
Εάν ήμουν εγώ υπεύθυνος μηχανικός ήχου, θα ήθελα τουλάχιστον 4-5 γεμάτες μέρες μόνος μου με αυτό. Θα ήθελα μετά άλλες δυο μέρες αφού έμπαιναν και τα υπόλοιπα όργανα ώστε να προσαρμοστώ σε όλες αυτές τις συχνότητες. Ωστόσο, πρέπει να στήσω τον ήχο των τυμπάνων σε μια-δυο μέρες. Μόλις έχει οριστικοποιηθεί ο ήχος μου, δεν θέλουμε να τον αλλάξουμε και δεν εμπλέκομαι στην τελική παραγωγή αφού και οι άλλοι βάλουν το χρόνο να φτιάξουν τους δικούς τους ήχους. Είναι μια μεγάλη πρόκληση για μένα επειδή δεν ακούω το τελικό προϊόν όσο ηχογραφώ.
Ο Jordan μπορεί να βρει τους ήχους του στο σπίτι αφού αυτό γίνεται με τα πλήκτρα. Εγώ δεν μπορώ να το κάνω αυτό. Όταν παίρνω τα 16 snare drums που έχω σε διαφορετικά δωμάτια, καθένα από αυτά αλλάζει. Εάν ένα άλλο άτομο παίξει σε αυτά, αλλάζει δραματικά ο ήχος τους. Είναι παράξενο. Επίσης η κιθάρα δουλεύεται κάθε βδομάδα για μήνες ενώ είμαστε στο στούντιο. Δεν έχω αυτή την ευελιξία και την πολυτέλεια του χρόνου, ούτε και βλέπω στο μέλλον ώστε να θέλω να αλλάξω κάποια μέρη ή ήχους αφού ακούσω τις δεκάδες tracks που μπαίνουν από πάνω τους.
Τα toms μου είχαν εκρηκτικά καθαρό ήχο στο "Dream Theater". Ήταν φοβερά. Ωστόσο, δεν μπορείς να αλλάξεις οτιδήποτε στα toms χωρίς να επηρεάσεις τα «ride sources», που είναι τα rides, hi-hats, τα εφέ και τα stacks στο kit μου. Τα ride sources είναι πιο σημαντικά για μένα απ ότι θα είναι ποτέ το snare. Νομίζω πως βρήκα έναν τρόπο να έχω μεγαλύτερη απομόνωση στον ήχο ώστε να ακούγομαι περισσότερο και να περνάω όλα αυτά τα tracks της κιθάρας και των πλήκτρων.
Ξανά, όλοι μας προσπαθούμε να εξελιχθούμε. Προσπαθώ να κάνω τις δουλειές όλων μας ευκολότερες ενώ παράλληλα στοχεύω στον καλύτερο συμβιβασμό μεταξύ του πως ακούω κάποια πράγματα και δημιουργώ τα drum tracks μου πάνω σε αυτά, με το πως ακούγεται στην άλλη πλευρά και από την οπτική ενός τελειωμένου κομματιού και του πλήρους ήχου όπου όλοι θέλουν να ακουστεί αυτό που οι ίδιοι αντιλαμβάνονται.
Έχετε κάποια συγκεκριμένα σχέδια για το επόμενο άλμπουμ; Πότε θα αρχίσετε να συνθέτετε και να ηχογραφείτε το νέο υλικό;
Είμαι τόσο κουρασμένος αυτή τη στιγμή, με όλα τα ταξίδια μεταξύ των clinics και της περιοδείας των Dream Theater, που χρειάζομαι να πάω σπίτι και απλώς να μείνω με την οικογένειά μου, δεν έχω ιδέα τι συμβαίνει, αλλά θα σου πω αυτό, απλά κάνω ό,τι μπορώ για να γίνω καλύτερος drummer, να εξελιχθώ στα τύμπανα, οπότε θα πάω σπίτι, θα αρχίσω να γράφω κάποια riffs και να τα βάζω μαζί, άσχετα με το αν θα χρησιμοποιηθούν ή όχι. Απλά θα κάνω ό,τι μπορώ για να συνεισφέρω, και να πέσω κοντά σε αυτό που πιθανόν να ακολουθήσουμε για τον επόμενο δίσκο.
Σ' ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου Mike, ήταν ευχαρίστησή μου.
Ευχαριστώ κι εγώ πολύ Νίκο, κι ελπίζω να απολαύσεις το αποψινό clinic.
ΣΧΕΤΙΚΑ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ
ROCKING FEATURED
