Riverside: «Δεν θα κάναμε casting για κιθαρίστα, όπως οι Dream Theater»

Με το 2016 να είναι μια χρονιά καταστροφή, όπως είπε και ο ίδιος ο Mariusz, χάνοντας αιφνιδίως τον φίλο του και κιθαρίστα των Riverside Piotr Grudzinski, αλλά και τον πατέρα του λίγους μήνες αργότερα, βρίσκει σιγά σιγά τα πατήματά του και ετοιμάζεται να επανέλθει δριμύτερος με μουσικές από πολλά και διαφορετικά μέτωπα. Με αφορμή και την κυκλοφορία του ιδιαίτερου "Eye Of The Soundscape", είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε τόσο για τους Riverside που τολμούν και συνεχίζουν ως τρίο, αλλά και για τις υπόλοιπες μουσικές αναζητήσεις του.

Γεια σου Mariusz! Πώς είσαι;

Γεια σου Νίκο, όλο και καλύτερα, σε ευχαριστώ πολύ!

Χαίρομαι που το ακούω. Ας ξεκινήσουμε με τα μεγάλα νέα και την πρόσφατη ανακοίνωση πως οι Riverside θα συνεχίσουν ως τρίο. Πόσο χρόνο σας πήρε μέχρι να καταλήξετε σε αυτήν την απόφαση;

Καθόλου, το αποφασίσαμε απο την αρχή. Είπαμε πως πρέπει να σκεφτούμε το μέλλον μας, οπότε αποφασίσαμε να κάνουμε ένα διάλειμμα γιατί δεν θέλαμε να κάνουμε αυτήν τη συζήτηση, ακυρώσαμε όλες τις εμφανίσεις μας και συμφωνήσαμε να ξαναβρεθούμε τον Σεπτέμβρη, μετά τις διακοπές. Φυσικά σε αυτό το διάστημα μιλούσαμε για το τι θα κάνουμε, και όλοι μας πιστεύαμε πως δεν θα μπορούσαμε να εμπιστευτούμε κάποιον άλλο κιθαρίστα. Όλα συνδέονται με τη μουσική μας και η σχέση μας είναι γεμάτη συναισθήματα, τα οποία είναι και το πιο σημαντικό κομμάτι της μουσικής μας, δεν θα μπορούσαμε να περιοδεύσουμε σαν να μη συνέβη τίποτα. Νομίζω πως είναι η καλύτερη και πιο υγιής λύση για μας προς το παρόν. Όταν βλέπεις τις καινούριες φωτογραφίες της μπάντας ίσως είναι λίγο θλιβερό, αλλά μπορείς να δεις ότι είναι ένα νέο κεφάλαιο, δεν βλέπεις κάποιον ξένο σε αυτές τις φωτογραφίες, οπότε νομίζω πως αυτή είναι η καλύτερη λύση.

Οπότε δεν πέρασε καν η σκέψη έστω και για να δοκιμάσετε κάποιον κιθαρίστα από τη στιγμή που ο Piotr έφυγε απο τη ζωή;

Σίγουρα όχι, από την αρχή, μάλιστα σκεφτόμουν πως ίσως αυτό ήταν και το τέλος των Riverside, ίσως έπρεπε να επικεντρωθώ στη solo καριέρα μου, τους Lunatic Soul, ήταν σαν ένα σημάδι πως έπρεπε να τελειώσει εκείνη τη στιγμή. Από την άλλη, συνειδητοποίησα πως έχουμε μια ιστορία, μοιραζόμαστε εμπειρίες και δουλέψαμε τόσο σκληρά για να έρθουμε στη θέση που είμαστε σήμερα. Αν σταματούσαμε τώρα, η μνήμη του Piotr θα χανόταν σύντομα, οπότε είπα στον εαυτό μου πως μπορώ να έχω τα δικά μου άλμπουμ παράλληλα, γίνεται να κάνω και τα δυο πράγματα ταυτόχρονα και ένιωσα έτοιμος με πολλή δύναμη μέσα μου για να συνεχίσουμε. Θα είμαι υπεύθυνος για το μπάσο και την κιθάρα. Ίσως να ζητήσω από κάποιον να έρθει στο στούντιο για να παίξει μερικά όμορφα solo και φυσικά δεν μπορώ να κάνω και τα δυο στις ζωντανές εμφανίσεις. Ωστόσο, θεωρώ πως είναι η πιο υγιής απόφαση, η καρδιά μου ήταν πιο κοντά σε αυτό, όπως το έκαναν οι Genesis, παρά όπως οι Dream Theater, να κάναμε casting για έναν νέο κιθαρίστα, με τίποτα. Προς το παρόν θα μείνει ως έχει, και θα δούμε τι θα μας φέρει το μέλλον, ίσως παίξουμε με κάποιον, ξεκινήσουμε μια νέα οικογένεια, το κοινό τον αγαπήσει και ίσως ξαναγίνουμε κουαρτέτο, κανείς δεν ξέρει, αλλά τώρα και για το επερχόμενο άλμπουμ σίγουρα θα προχωρήσουμε ως τρίο.

Όσον αφορά στις ζωντανές εμφανίσεις της μπάντας, έχεις κάποιο άτομο υπόψιν για να αναλάβει τα κιθαριστικά καθήκοντα;

Έχουμε κάποιους φίλους, όλα θα ξεκινήσουν το Φεβρουάριο, όπου και θα κλείνει ένας χρόνος από τον θάνατο του Piotr και θέλουμε να παίξουμε ένα ιδιαίτερο show, επετειακό, για τον Piotr και για το νέο ξεκίνημά μας. Θα δούμε πώς θα νιώσουμε στη σκηνή, αν είναι περίεργο, σίγουρα θα είναι γεμάτο συναισθήματα και δύσκολο, αλλά αργότερα θα δούμε πως θα πάει, εάν πάει καλά ίσως αρχίσουμε ξανά τις περιοδείες, αν όχι απλά θα επικεντρωθούμε στον νέο δίσκο.

Μπορείς να μας δώσεις κάποια στοιχεία για το ποιοι είναι οι φίλοι που ανέφερες;

Δεν θα ήθελα να πω κάτι σχετικά με αυτό, θα είναι άτομα που έχουμε δουλέψει μαζί στο παρελθόν και γνωριζόμαστε καλά. 

Η ανακοίνωσή σας ήρθε κοντά στην κυκλοφορία του "Eye Of The Soundscape" που είναι ένα πολύ πειραματικό άλμπουμ και αρκετά διαφορετικό από αυτό που περιμένουν οι fan των Riverside. Είναι μια ένδειξη της μελλοντικής κατεύθυνσης της μπάντας, ή απλά μια συλλογή υλικού που θα κυκλοφορούσε ούτως ή άλλως κάποια στιγμή;

Ακριβώς όπως το είπες, είναι ενός είδους κλείσιμο ενός κύκλου και σκέφτηκα πως θα ήταν ωραίο αν έστω κι ένα μέρος του κοινού αντιληφθεί πως η μουσική των Riverside δεν είναι απόλυτα συνδεδεμένη μόνο με το progressive metal ή το progressive rock, επειδή πειραματιζόμασταν με αυτόν τον ήχο από την αρχή. Το "Rapid Eye Movement" γράφτηκε το 2007, σχεδόν δέκα χρόνια πριν. Αλλά αυτές οι μουσικές ήταν πάντα μέρος bonus δίσκων, δεν ήταν σε μια κανονική κυκλοφορία και μόνο οι φανατικοί οπαδοί μας είχαν ακούσει αυτήν την πλευρά μας, είναι φυσικό πολύς κόσμος να μην έχει έρθει σε επαφή με αυτό εάν δεν αποτελεί μέρος μιας κανονικής κυκλοφορίας. Χάρη σε αυτήν την κυκλοφορία, νομίζω πως πολύς κόσμος θα μπορέσει να δει τη μουσική μας από την πλευρά του συνθέτη, και πως πάντα έχουμε κάτι νέο να πούμε. Αυτό είναι κάτι που ήθελα ανέκαθεν να κάνω, να παίζω μουσική που δεν είναι άμεσα συνδεδεμένη με κάποιο συγκεκριμένο είδος. Όπως και να 'χει πάντως, πιστεύω πως μπορείς να ακούσεις τους Riverside μέσα σε αυτήν τη μουσική, δεν είναι κάτι εντελώς διαφορετικό, ήταν πάντα ένα μέρος του ήχου μας, ίσως όχι σε αυτήν τη μορφή. Αυτό το στυλ δημιουργήθηκε κυρίως από τους τρεις μας, δεν υπάρχει ντράμερ, εγώ ανέλαβα τα ηλεκτρονικά τύμπανα και τα κρουστά, αλλά χάρη σε αυτό νομίζω πως βγαίνει και αυτός ο διαφορετικός ήχος.

Πάντως, όπως είπες, όντως το ύφος είναι Riverside και υπό μια έννοια αυτή είναι και η ουσία του να είσαι ένας προοδευτικός καλλιτέχνης, να κάνεις το απρόσμενο και να αψηφάς τις προσδοκίες που τίθενται πάνω σου.

Υπό μια έννοια ναι, είναι μια γενναία κι έξυπνη κίνηση (γέλια), ωστόσο νομίζω πως οι fan μας γνωρίζουν ήδη και μας υποστηρίζουν σε τέτοιου είδους αποφάσεις. Επίσης, αυτός είναι κι ένας δίσκος που συνάδει με την εποχή μας, δεν υπάρχουν όρια σήμερα. Πριν είκοσι χρόνια ο κόσμος άκουγε Megadeth και Metallica και ο ήχος ήταν συγκεκριμένος, από την αρχή μέχρι το τέλος είχε αυτό το «ταπα τούπα» ή κάπως έτσι. Τώρα βλέπεις μπάντες όπως οι Ulver για παράδειγμα, και πως η μουσική τους εξελίσσεται. Νομίζω πως πάντα θέλαμε να είμαστε τέτοιου είδους μπάντα, να έχουμε κάτι παραπάνω να πούμε. Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει πως αυτή είναι η νέα μας κατεύθυνση, ούτε καν, απλά είναι μια συλλογή όλης της μουσικής που είχαμε κάνει ως τώρα και κλείνει έναν κύκλο. Δεν ήθελα να κυκλοφορήσουμε μουσική που ο κόσμος την ξέρει ήδη, οπότε έχουμε τριάντα λεπτά νέας μουσικής, δυο κομμάτια είναι remixed, κάποια remastered οπότε ένα εντελώς διαφορετικό ταξίδι ειδικά κάτω από τις περιστάσεις και όσα συνέβησαν στην αρχή της χρονιάς.

Έχετε συζητήσει για το επόμενό σας άλμπουμ, και την πιθανή του κατεύθυνση;

Φαίνεται πως θα είναι πιο βαριά μουσική, ίσως όχι μόνο λόγω των όσων συνέβησαν, αλλά ακόμη και όταν ο Piotr ήταν ακόμη μαζί μας είχα την ιδέα να μετακινηθούμε λίγο και να πάμε σε πιο έντονη μουσική, σε περισσότερο περίπλοκες φόρμες και νομίζω πως θα συνεχίσουμε με αυτήν την ιδέα, αλλά ακόμη δεν ξέρω πώς θα ακούγεται. Προς το παρόν είμαι στο στούντιο με δυο διαφορετικά project, ένα hard rock project που θα αποτελέσει έκπληξη για αρκετό κόσμο και το νέο άλμπουμ των Lunatic Soul, το οποίο επίσης θα είναι λίγο διαφορετικό απ’ ό,τι έχω κάνει μέχρι τώρα.

Φυσικά οι Riverside θα γίνουν πιο πειραματικοί και πιθανόν να ακούσεις κάποια πιο αρτιστικά πράγματα επειδή πρέπει να ψάξω για νέες λύσεις, δεν θα είναι το κλασσικό κουαρτέτο, εφόσον η κατάσταση είναι έτσι πιθανότατα θα πειραματιστούμε περισσότερο. Όπως και να 'χει, πάντως, θέλω να επιστρέψουμε στον βαρύτερο ήχο, κάτι πιο έντονο, αλλά δεν σημαίνει εξ ορισμού πως θα ακούγεται και όπως τα παλιότερα άλμπουμ, επειδή δεν θέλω να επαναλαμβανόμαστε. Θα αρχίσουμε ένα νέο κεφάλαιο και θα δούμε πώς θα πάει.

Μου κέντρισες το ενδιαφέρον με την αναφορά σου στο hard rock project. Μπορείς να μας πεις μερικά πράγματα παραπάνω για το τι ακριβώς θα είναι αυτό;

Αυτό το project είναι στα σκαριά εδώ και τρία χρόνια, ο φίλος μου ο Maciej Meller, που είναι ο κιθαρίστας των Quidam συμμετείχε στον πρώτο δίσκο των Lunatic Soul και μου ζήτησε να κάνουμε κάτι μαζί και με τον ντράμερ που δούλευε μαζί του, είναι ένας πιο φυσικός, οργανικός ήχος που ήταν κάτι διαφορετικό για μένα, οπότε και δέχτηκα. Στο μεσοδιάστημα έπρεπε να τελειώσω το "Walking On A Flashlight Beam" και είχα υποχρεώσεις και με τους Riverside, αργότερα ήρθε και η περιοδεία και φυσικά μετά συνέβησαν όλα αυτά τα τραγικά γεγονότα. Τρεις μήνες μετά τον θάνατο του Piotr έχασα και τον πατέρα μου, οπότε αυτή η χρονιά ήταν μια καταστροφή για μένα, αλλά στο τέλος είχα χρόνο για να μπω στο στούντιο και να το τελειώσουμε. Παίζαμε όλοι μαζί στο στούντιο και είναι κάτι διαφορετικό, δεν ξέρω πώς να το περιγράψω, είναι σαν stoner rock αλλά με τις μελωδίες των Riverside (γέλια). Σίγουρα είναι κάτι καινούργιο για μένα και είναι μόλις τρία όργανα, ένα power trio, θεωρώ πως είναι φανταστικό και πιθανότατα θα κυκλοφορήσει τον Νοέμβριο, θα είναι μια απρόσμενη έκπληξη! (γέλια)

Ακούγεται πολύ ενδιαφέρον, ανυπομονώ να το ακούσω! Ας προχωρήσουμε στους Lunatic Soul τώρα. Από αυτά που μου είπες είναι ασφαλές να υποθέσω πως θα κυκλοφορήσεις νέο άλμπουμ του χρόνου;

Ναι, μάλλον την ερχόμενη άνοιξη, και νομίζω πως θα είναι επίσης ένα νέο κεφάλαιο για μένα, επειδή η μουσική είναι πιο έντονη. Λόγω των όσων συνέβησαν, δεν θέλω να ξαναμπλέξω με το θέμα του θανάτου, θα το προσεγγίσω από μια άλλη οπτική τώρα. Θα έχει να κάνει με το πώς αντιμετωπίζεις κάτι τραγικό στη ζωή σου, οπότε σίγουρα πηγαίνω προς τη φωτεινή πλευρά και ο πρωταγωνιστής της ιστορίας θα αλλάξει. Είναι πολύ φιλόδοξο, μελωδικό και πολύχρωμο, τολμηρό, θέλω να ανεβάσω τον πήχη σε σχέση με το "Walking On A Flashlight Beam". Οπότε μάλλον είναι ένα ακόμη κομμάτι καλής μουσικής! (γέλια)

Ανέφερες πως η μουσική είναι έντονη, θα μπορούσε ας πούμε να είναι και πιο χαρούμενη από το "Walking On A Flashlight Beam" το οποίο ήταν ένα πολύ σκοτεινό άλμπουμ και μια γενικότερη στροφή προς μια περισσότερο «μαύρη» κατεύθυνση;

Θεέ μου, φαντάσου ένα άλμπουμ σκοτεινότερο από το "Walking On A Flashlight Beam", με τίποτα! (γέλια) Aυτός ήταν ο δίσκος για την αυτοκτονία, οπότε δεν ξέρω αν μπορεί να γίνει σκοτεινότερο! Τώρα θα κινηθώ περισσότερο προς το φως, αυτό δεν σημαίνει πως θα παίξω χαρούμενα τραγούδια, αλλά θέλω να βγάλω περισσότερη ελπίδα και ενδοσκόπηση. Για να 'μαι ειλικρινής, έχω σιχαθεί να λέω όλη την ώρα «είμαι τόσο θλιμμένος, είμαι χάλια», μερικές φορές θέλω να πω «σκάσε! Γίνε άντρας και κάνε κάτι επιτέλους!». Οπότε το "Eye Of The Soundscape" είναι το τέλος ενός κεφαλαίου και ένα άλλο κομμάτι της ιστορίας μου θα συνδέεται με περισσότερη αυτοπεποίθηση. Δεν έχω κάτι να χάσω πλέον, οπότε μπορώ να δημιουργήσω οτιδήποτε θέλω και να πω πως αυτό είναι το καλύτερο που μπορώ να κάνω, οπότε έτσι θα πορευθώ.

Πάντοτε αναρωτιόμουν πώς κρατάς τους Lunatic Soul και τους Riverside ξεχωριστά στο μυαλό σου σαν συνθέτης. Είναι ένας εντελώς διαφορετικός τρόπος σκέψης ή ανάλογα με τις ιδέες που έχεις τις αξιοποιείς στην κατάλληλη μπάντα;

Χα, ξέρω ότι μερικές φορές είναι πολύ δύσκολο να το ορίσεις, και το συζητούσαμε και στο στούντιο ότι πολύς κόσμος δεν αντιλαμβάνεται ότι είμαι επίσης υπεύθυνος για τη μουσική των Riverside, νομίζει πως επειδή είναι μια μπάντα όλα συνδέονται και προκύπτουν από τις πρόβες μας. Τα δυο τελευταία άλμπουμ των Riverside ήταν σχεδόν σαν solo δουλειές για μένα. Με τους Riverside έχω κάποια όρια γιατί είναι μια μπάντα που παίζει ζωντανά, αλλά με τους Lunatic Soul μπορώ να κάνω ό,τι θέλω. Φυσικά εχω σκεφτεί να παίξω ζωντανά και με τους Lunatic Soul στο μέλλον, αλλά όπως είπα υπάρχουν κάποια όρια, ίσως ως προς το είδος της μουσικής, αν και οι Riverside μπορούν πολλές φορές να είναι λιγάκι απροσδιόριστοι (γέλια), εδώ κυκλοφορούμε το "Eye Of The Soundscape", σωστά; Αλλά για να απαντήσω στην ερώτησή σου νομίζω πως είναι πολύ εύκολο, γιατί δουλεύω πολύ με τη διαίσθηση και δεν θέλω να μπερδέψω αυτούς τους κόσμους, ξεχωρίζω τις ιδέες που έχω για τους Riverside και τους Lunatic Soul και προσπαθώ να βρω μια ισορροπία, νομίζω πως δουλεύει και μπορείς να δεις τη διαφορά μεταξύ τους. Όσο για το hard rock project είναι και αυτό κάτι διαφορετικό, αλλά μπορώ να τα ξεχωρίζω, μου είναι πολύ εύκολο. Ίσως μια μέρα να ηχογραφήσω κάτι και να το κυκλοφορήσω με το όνομά μου, θα μπορούσα να συνδυάσω όλους αυτούς τους κόσμους!

Θα είχε σίγουρα μεγάλο ενδιαφέρον κάτι τέτοιο. Σ' ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου, ανυπομονώ να ακούσω όλες αυτές τις νέες μουσικές για τις οποίες μιλήσαμε κι ελπίζω να τα πούμε σύντομα και από κοντά στην Ελλάδα!

Ελπίζω να σου αρέσει αυτό που θα ακούσεις! Να προσέχεις τον εαυτό σου Νίκο, σ' ευχαριστώ για τις ερωτήσεις σου.

Διαβάστε εδώ την κριτική του δίσκου "Eye Of The Soundscape" από τον Σπύρο Κούκα.