Warrior Path

Είναι εντυπωσιακό αυτό που συμβαίνει με τις κυκλοφορίες που βρίσκουμε τον Γιάννη Παπαδόπουλο στα φωνητικά καθήκοντα, από τη στιγμή που αποχώρησε από τους Wardrum και εντάχθηκε στους Beast In Black. Έτσι, ενώ από το 2017 είναι σταθερό μέλος των υπερεπιτυχημένων Φινλανδών Disney metallers, έχοντας κυκλοφορήσει μαζί τους δύο δημοφιλέστατα, πιο-catchy-πεθαίνεις άλμπουμ εντός των melodic power metal τειχών, οι λοιπές full length συνεργασίες του αυτήν την τριετία είναι εκείνες που παρουσιάζουν σαφώς μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τους λιγότερο επιφανειακούς ή/και περισσότερο παραδοσιακούς ακροατές του σκληρού ήχου.

Ευτυχήσαμε, λοιπόν, να τον ακούσουμε να αναλαμβάνει πλήρως τα φωνητικά στο φανταστικό prog/power ντεμπούτο των Major Denial του Νεκτάριου Ντάγκα, λίγο μετά την κυκλοφορία του πρώτου Beast In Black άλμπουμ, με κάτι ανάλογο να συμβαίνει και τώρα και τη συμμετοχή του στους Warrior Path του Ανδρέα Σινανόγλου. Με τον Έλληνα κιθαρίστα να δέχεται την εκλεκτή χείρα βοηθείας του πολυπράγμονος Μπάμπη Κατσιώνη (Firewind, Outloud, ex-Revolution Renaissance μεταξύ πολλών άλλων) σε ό,τι αφορά την ηχογράφηση, παραγωγή, μίξη αλλά και τις lead κιθάρες, τα πλήκτρα και το μπάσο του υλικού, η συμμετοχή του Παπαδόπουλου στο όλο εγχείρημα έμοιαζε ως μια σίγουρη επιλογή που θα απογείωνε το τελικό αποτέλεσμα - όπως, άλλωστε, και συνέβη.

Σε ένα υλικό που ο όρος επικό power μοιάζει απόλυτα κατατοπιστικός και οι διδαχές των Warlord, των πρώιμων Hammerfall και Stratovarius, η αύρα των επικών στιγμών των Black Sabbath επί Dio (αλλά και της παραγνωρισμένης - αλλά πολυαγαπημένης - περιόδου τους με τον Tony Martin) και η θύμηση του πρώτου, μυθικού άλμπουμ των Innerwish έρχονται σε πρώτο πλάνο, οι ερμηνείες του Παπαδόπουλου είναι εκείνες που πραγματικά το ξεχωρίζουν του πολυπληθούς περιγύρου του, καθώς ο Έλληνας ερμηνευτής παραθέτει τα εντυπωσιακά φωνητικά διαπιστευτήρια του.

Παρ' όλα αυτά, οφείλω να ομολογήσω πως συνθετικά έτσι κι αλλιώς το επίπεδο είναι άνω του μέσου όρου του είδους στο οποίο ανήκει το project, με διακριτές, επικότροπες μελωδίες να κυριαρχούν, το europower στοιχείο να περιορίζεται σε μια-δυο συνθέσεις και μερικά ξεσπάσματα και τις πιο ήρεμες/μπαλαντοειδείς στιγμές να κερδίζουν τις εντυπώσεις έπειτα από μερικές ακροάσεις.

Κατά τα λοιπά, ο ήχος που έχει επιτύχει ο Κατσιώνης είναι αναμενόμενα άρτιος, έστω κι αν για τα δικά μου γούστα παρουσιάζεται λίγο παραπάνω ψηφιακός απ’ ότι θα ήθελα για να ακούγεται ιδανικός, ενώ ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στο πολύ όμορφο εξώφυλλο που φιλοτέχνησε ο Dimitar Nikolov και ταιρίαζει απόλυτα στο κλίμα και το ύφος του μουσικού περιεχομένου του δίσκου.

Πραγματικά, χαιρόμαι διπλά με κυκλοφορίες σαν και το ντεμπούτο των Warrior Path, καθώς πέραν του γεγονότος πως μας επιτρέπει να απολαύσουμε μια σπουδαία φωνή μακριά από τα «πρέπει» και τους υφολογικούς περιορισμούς που επιβάλλει το εμπορικό status των Beast In Black, δείχνει πως η ελληνική heavy/power σκηνή έχει φτάσει σε ένα σημείο που, λόγω ταλέντου, δουλειάς κι ευκαιριών μπορεί να στέκεται παραπάνω από απλώς αξιοπρεπώς από άποψης κυκλοφοριών γνωστών ή λιγότερο γνωστών project, ακόμη και συγκριτικά με τον παγκόσμιο περίγυρο της.

Bandcamp
YouTube