Χαμένος ανάμεσα σε όρια και συναρτήσεις αναζητά το σταθερό του σημείο στη μουσική που ακούει. Θαυμαστής μοναχά της μελωδίας, αδιαφορεί μεν για το είδος του πλαισίου που την παρέχει, όχι όμως και για...

Shedfromthebody
Whisper And Wane
Ένα ταξίδι που κινείται σε αιθέρια τοπία αλλά δεν ξεχνάει να ακουμπά το χώμα της γης για να θυμάται την υφή του
Ο παγωμένος Βοράς με τα ατελείωτα, πυκνά δάση της Φινλανδίας. Η γη με τις χίλιες λίμνες και τον λιγοστό ήλιο που με πείσμα κρατάει τη γαλήνη της νύχτας δέσμια, μη τυχόν και σβήσει τη θλίψη, την κούραση ή τον πόνο. Εκεί γεννήθηκε και ζει η Shedfromthebody, εκεί γράφει μουσική για τη βροχή, τη μοναξιά, την αγάπη και τα δάκρυα.
Το "Whisper And Wane" είναι ο τέταρτος δίσκος σε μια σειρά από πολύ αξιόλογες δημιουργίες που εστιάζουν στην ατμόσφαιρα, την αιθέρια χαρμολύπη με θεμέλια όμως που μπορούν να κινηθούν από παραμορφωμένα βαριά τοπία μέχρι αέρινα λικνίσματα. Η κυρίαρχη σκοπιά της μουσικής είναι στο shoegaze αλλά εξίσου σημαντικό και απαραίτητο είναι το doom που δίνει το βάθος του και η alternative μουσική των προηγουμένων δεκαετιών που συμβάλλει στη διαμόρφωση της πορείας. Η φωνή της Shedfromthebody, πολύ όμορφη και ιδιαίτερη, είναι το κυρίαρχο όργανο στην ανάπτυξη των συνθέσεων που φτιάχνει η ίδια, μόνη της. Hints από A.A. Williams και Sylvaine μέχρι Deftones θα βρεις στην κίνηση των ήχων και το πλαίσιο που καθορίζουν, αλλά τελικά η έκφραση της είναι κάθε φορά και πιο προσωπική. Το υπέροχο "Milk" ήταν το πρώτο που με ταρακούνησε από το δίσκο, αλλά τελικά δε νομίζω ότι υπολείπεται κάποιο τραγούδι αφού κάθε ένα εξυπηρετεί, με τη θέση και το χαρακτήρα του, το άπλωμα του ήχου. Αν χρειάζεται να βρω δεύτερη κορύφωση τότε θα πάω με το "Kenopsia" που κλείνει το τριανταπεντάλεπτο πολύ δυνατά και με κλιμάκωση που εγκλωβίζει τον ακροατή.
Παρά το ότι και ο προηγούμενος δίσκος "Amare" μου άρεσε αρκετά, νομίζω ότι εδώ η Shedfromthebody κάνει ένα επιτυχημένο επόμενο βήμα. Χωρίς να απομακρύνεται πολύ από το πλαίσιο που έχει επιλέξει να ακολουθήσει, μειώνει την ένταση στα σκληρά περάσματα, αφήνοντας εντελώς τα ουρλιαχτά, επικεντρώνεται περισσότερο στο songwriting και την ατμόσφαιρα που χτίζει με τις ιδέες της.