Sanhedrin

The Poisoner

Cruz Del Sur (2019)
Από τον Σπύρο Κούκα, 28/02/2019
Ένα εξαιρετικό δείγμα καλοπαιγμένου, κλασικού heavy metal με τον χρόνο κολλημένο στην περίοδο 1977-1982
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Το heavy metal underground των Ηνωμένων Πολιτειών φαντάζει πιο δραστήριο και παραγωγικό από ποτέ άλλοτε τα τελευταία χρόνια, καθώς μας προσφέρει εδώ και λίγο καιρό σταθερά νέους λόγους για να ενθουσιαζόμαστε. Έτσι, οι Sanhedrin φαίνονται ως ένα φυσικό επακόλουθο αυτού του παραγωγικού αναβρασμού των «υπογείων» της αντίπερα όχθης του Ατλαντικού, κυκλοφορώντας πρόπερσι το φανταστικό, αυτοχρηματοδοτούμενο ντεμπούτο τους κι επιστρέφοντας φέτος, έχοντας πια τις πλάτες μιας σοβαρής εταιρείας που εξειδικεύεται στο ύφος που κινούνται, με το δεύτερο τους άλμπουμ.

Το, σε πρώτη φάση, project του κιθαρίστα των black/thrashers Black Anvil, Jeremy Sosville, με την Erica Stoltz σε φωνητικά και μπάσο και τον Nathan Honor πίσω από τα τύμπανα, φαίνεται πως εξελίσσεται σε κάτι παραπάνω από αυτό, καθώς από το 2015 που ουσιαστικά ξεκίνησε την πορεία του, μας προσφέρει σταθερά εξαιρετικά δείγματα καλοπαιγμένου, κλασικού heavy metal με το χρόνο κολλημένο στην περίοδο 1977-1982.

Έτσι και στο ολοκαίνουργιο "The Poisoner", η συνθετική λογική μένει σχεδόν απαράλλαχτη, καθώς η μπάντα συνεχίζει να μπλέκει μαεστρικά το '70s heavy/doom με το ανόθευτο heavy metal του πρώτου μισού των '80s, έχοντας ταυτόχρονα μια ιδανική, «αντρίκια» γυναικεία φωνή να βγαίνει μπροστά όπου και όσο χρειάζεται.

Με τους '70s Judas Priest να συναντούν τις συνθετικές μανιέρες των πρώτων δύο, κλασικών δίσκων του Ozzy Osbourne και τους Black Sabbath της ίδιας περιόδου να στέκονται ως η μάλλον πιο κυρίαρχη επιρροή των Sanhedrin, ο συνθετικός καμβάς της μπάντας δεν περιορίζεται μονάχα στα αυστηρά hard & heavy χαρακτηριστικά, αλλά λοξοκοιτάζει ενίοτε και σε πιο ψυχεδελικά/occult rock μοναπάτια (όπως υποδηλώνει ξεκάθαρα το πανέμορφο ομότιτλο κομμάτι, όπου η χρήση του βιολιού καταφέρνει να μοιάζει απόλυτα ταιριαστή κι εντείνει τις ατμοσφαιρικές δυναμικές του).

Δεν έχει νόημα να ξεχωρίσουμε κάποια από τις συνθέσεις που περιέχονται στο άλμπουμ, καθώς το "The Poisoner" αποτελεί έναν παραδοσιακό, σε ύφος και λογική, δίσκο, ο οποίος μοιάζει προορισμένος να ακούγεται ολόκληρος και ιδανικά στη βινυλιακή του έκδοση. Άλλωστε, με τα τραγούδια του να χωρίζονται ισοπόσως στις δύο πλευρές του συγκεκριμένου format και να ακολουθούν τις λογικές στο tracklist που βρίσκουμε σε δίσκους της περιόδου που το βινύλιο μεσουρανούσε, δεν πρέπει να προκαλεί εντύπωση πως έχουμε να κάνουμε ουσιαστικά με ένα "all killer-no filler" υλικό, αλλά ούτε και το γεγονός πως τα κορυφαία κομμάτια (το προαναφερθέν ομότιτλο και το "In From The Outside") κλείνουν καθεμιά από τις δύο πλευρές του δίσκου, αντίστοιχα.

Η συγκυρία της νέας κυκλοφορίας των Sanhedrin με την παρουσία τους, σε λίγες μέρες, στο φετινό Up The Hammers festival, φαντάζει ιδεατή για τους εγχώριους ρέκτες του καλού, «παντελονάτου» heavy metal, καθώς μας δίνεται η ευκαιρία να απολαύσουμε και ζωντανά ένα ποιοτικότατο σχήμα που βρίσκεται στα «ντουζένια» του. Όσο για το νέο δίσκο καθεαυτό δεν θα πω περισσότερα, παρά μόνο πως προσωπικά ήδη του έχω δώσει περισσότερες ακροάσεις από σχεδόν οποιοδήποτε άλλο φετινό άλμπουμ στο είδος του - αν όχι γενικότερα - με τη θέση του στα πιο αγαπημένα άλμπουμ της χρονιάς να μοιάζει ήδη καπαρωμένη.

YouTube
Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET