Pile

All Fiction

Exploding in Sound Records (2023)
Από την Ειρήνη Τάτση, 30/05/2023
Το καλά οργανωμένο χάος μιας στοίβας από τα δικά σου ρούχα
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Οι Pile είναι από αυτά τα συγκροτήματα που αν και δεν ξεκίνησαν αφιερωμένα στην «θέλει να κρυφτεί και δεν μπορεί» indie ταυτότητα τους, προχώρησαν σταδιακά τον ήχο τους με τέτοιο τρόπο που βρήκαν τον τελικό τους προορισμό σαν αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Το παρελθόν τους χτίστηκε επί του Βοστωνικού post hardcore και αν και πήγαινε καλά για χρόνια, η ανάγκη ηχητικής εξερεύνησης έφερε τους Pile σε μονοπάτια που εξόφθαλμα θα διέσχιζαν. Με χαρακτηριστικά παραδείγματα σχήματα όπως οι The Microphones, Car Seat Headrest και The Brian Jonestown Massacre, πολλές φορές αρκεί ένα χαρισματικό μέλος για να σπρώξει μια μουσική ομάδα σε κατευθύνσεις που δεν είχε τολμήσει στο παρελθόν. Αυτό το πρόσωπο για τους Pile είναι ο Rick Maguire, που από τη στιγμή της δημιουργίας τους καθοδηγεί τις στροφές κι επιλογές που παίρνουν οι Pile σε κάθε διακλάδωση που συναντούν μπροστά τους.

Μετά από αρκετούς πειραματισμούς, φτάνουμε στο "All Fiction", έναν δίσκο που ξεκίνησε να γράφεται πριν από το γενικευμένο παγκόσμιο lock down και με τη μεσολάβησή του, οι Pile το μεταχειρίστηκαν με τέτοιο τρόπο που να μοιάζει σωστό. Κάτι που εν τέλει δεν ήταν και πολύ δύσκολο, αφενός καθώς το "All Fiction" εναγκαλίζει το concept του σουρεαλισμού, αφετέρου οι Pile είχαν πρόσφατα κυκλοφορήσει επανηχογραφήσεις διασκευών παλαιότερων κομματιών τους, απόδειξη πως δεν διστάζουν να αναπροσαρμόσουν το υλικό τους όταν πλέον αυτό δεν τους εκφράζει. Το πολύχρωμο και αφαιρετικό εξώφυλλο του δίσκου πάντως, προετοιμάζει τον ακροατή πολύ περισσότερο από το ήπιο και μελαγχολικό, εναρκτήριο "It Comes Closer" για το πραγματικό περιεχόμενο του "All Fiction".

Αν και υπάρχουν διάσπαρτα κομμάτια στο δίσκο που υπενθυμίζουν, σε ένταση, το κατά τόπους punk και αλλού post(-hardcore) παρελθόν των Pile - βλέπε "Loops" και "Poisons" και το ξεδιάντροπα post-punk "Gardening Hours", το "All Fiction" είναι ένα βήμα προς το άγνωστο - κι όχι με βάρκα την ελπίδα. Πιστή στο όνομά της, η κυκλοφορία βασίζεται στο φανταστικό, στο what if, σε ιστορίες στο κεφάλι του Rick που πλέον έχουν θέση στο καλλιτεχνικό του όραμα. Κολώνα της συνθετικής αυτής δομής και προσέγγισης αποτελεί με διαφορά το "Nude WIth A Suitcase", από μόνο του αναφορά στη σουρεαλιστική ζωγραφική, χαλιναγωγεί σε ένα πλαίσιο τη δημιουργική ένταση των Pile και μάλλον οριοθετεί την κατεύθυνση που έχουν ανάγκη.

Το κιθαριστικό ξέσπασμα με μοναδικη παρέα την πιο ψυχωτική ερμηνεία του Maguire που βρίσκεται στα μέσα του δίσκου, όπου στο "Blood" επιτίθεται στην ανοησία και τις ψυχολογικές συνέπειες του να αγνοείς συνεχώς το χάος των φιλοσοφικών ερωτημάτων - "I keep on spitting into the abyss and now I’m surrounded by all sides, and I probably should have change…". Αναμφίβολο νέο στοιχείο στον ήχο τους, η προσθήκη synthesizers με μια προσέγγιση κινηματογραφικού soundtrack θα έλεγε κανείς, που θα συναντήσουμε σε κομμάτια όπως τα "Link Arms", "Forgetting" και "Neon Gray", στο τελευταίο δε, θα βρούμε έως και βιολιά (αχ βρε Respire, έχετε κάνει ζημιά σε όσους προέρχονται από το χώρο που κινείστε). Για μένα όμως η μεγαλύτερη δύναμη του "All Fiction", δεν είναι άλλη από την εύρυθμη πολυπλοκότητα των κρουστών του. Ο Maguire έχει στο οπλοστάσιο του ένα τεράστιο πλεονέκτημα, που αναγνωρίζει και αναδεικνύει ορθώς. Αυτό είναι η δεινότητα του φίλου και για χρόνια συνοδοιπόρου Kris Kuss στα drums, που χρωματίζουν με κάτι απόλυτα χαρακτηριστικό τις πτυχές του "All Fiction".

Αν και γενικευμένα μια πολύ καλή κυκλοφορία, βρίσκω το "All Fiction" μεταβατικό καθώς οι Pile βρίσκονται ακόμη με το ένα πόδι στο παρελθόν, παρόλο που είναι φανερό πως έχουν αποφασίσει πλέον να δημιουργήσουν μουσικά κάτι εντελώς νέο για αυτούς. Τα νέα στοιχεία είναι εκπληκτικά και τους δίνουν πολύ σε ταυτότητα. Ίσως με το επίκεντρο να εκσυγχρονίσουν το δίσκο στα μεταπανδημικά δεδομένα να υπερέβαλλαν κάπως με την διάρκεια και τα κομμάτια του, ευτυχώς όμως εκεί που πάει να παρεκτραπεί το σώζει το λαμπρό "Nude With A Suitcase". To "All Fiction" είναι ευθαρσώς αφιερωμένο στο οικείο χάος και αυτό κάπως αντικατοπτρίζεται στο άκουσμά του. Ανυπομονώ για το επόμενο βήμα των Pile που με αυτές τις βάσεις αναμένεται να είναι συναρπαστικό εάν είτε αποτάξουν το παρελθόν, είτε βρουν τρόπο να το εντάξουν αρμονικά, χωρίς απλές νοσταλγικές αναφορές.

Bandcamp | Spotify | Youtube

  • SHARE
  • TWEET