Halestorm

Οι μετοχές των Halestorm και της Lzzy Hale εκτοξευτήκαν μάλλον πρόωρα, με το Grammy που κέρδισαν από το δεύτερο κιόλας άλμπουμ τους. Το ότι δεν μπόρεσαν να το διαχειριστούν ώριμα φάνηκε στο τρίτο τους άλμπουμ "Into The Wildlife", με το οποίο προσπάθησαν να κάνουν ένα άγαρμπο άνοιγμα στην αμερικάνικη αγορά, λανσάροντας ένα λιγότερο rock και πιο μοντέρνο (pop) ύφος που δεν μπορούσαν να υποστηρίξουν. Οπότε η κατάσταση επέβαλλε ανασύνταξη...

...η οποία επέρχεται με το τέταρτο άλμπουμ της μπάντας, καθώς με το καλημέρα το εναρκτήριο "Black Vultures" επαναφέρει το hard rock στοιχείο στο προσκήνιο και μαζί μια μάλλον χαμένη ελπίδα. Αυτοί, ναι, είναι οι πολλά υποσχόμενοι Halestorm των δυο πρώτων άλμπουμ, με την  Lzzy να είναι σαφέστατα στο στοιχείο της, σε ένα από τα από τα πιο δυναμικά τραγούδια που έχει γράψει η μπάντα.

Το σημαντικό βέβαια είναι πως υπάρχει και ανάλογη συνέχεια, με το "Skulls" και το "Uncomfortable" να ολοκληρώνουν ένα εντυπωσιακό μπάσιμο στο άλμπουμ. Ειδικά στο πρώτο μοιάζουν να κάνουν όσα δεν έκαναν σωστά στο προηγούμενο άλμπουμ, συνδυάζοντας το pop στοιχείο με το rock νεύρο.

Παράλληλα, τραγούδια σαν το "Killing Ourselves To Live" δείχνουν στοιχεία συνθετικής ωριμότητας, ενώ οι ακουστικές κιθάρες των "Heart Of Novocaine" και του "Silence" είναι αρκετά προτιμότερες και πιο ταιριαστές στην φωνή της Lzzy σε σχέση με τις αντίστοιχες πιάνο μπαλάντες που έχει επιχειρήσει στο παρελθόν.

Φυσικά, υπάρχουν και οι συνθέσεις που στοχεύουν στο αρκετά μικρότερο ηλικιακά από εμένα target group της μπάντας, όπως το "Do Not Disturb" και το "Conflicted" και προφανώς δεν μπορώ να ταυτιστώ με τις «κάψες» της Lzzy, αλλά μουσικά δεν είναι άσχημα για αυτό που είναι. Γενικότερα, ακόμα κι οι «πιο δεύτερες» συνθέσεις του άλμπουμ ακούγονται σχετικά ευχάριστα, επιβεβαιώνοντας την αίσθηση πως το “Vicious” είναι ένα αρκετά αξιόλογο άλμπουμ.

Εν κατακλείδι, το τέταρτο άλμπουμ των Halestorm επαναφέρει την «κανονικότητα», ήτοι τις hard rock φόρμες, τα δυνατά ρεφρέν και τις εξαιρετικές φωνητικές δυνατότητες της Lzzy Hale. Δεν εντυπωσιάζει, ούτε μπορεί να πιάσει κάποιον εξ απροόπτου όπως οι δυο πρώτες δουλειές της μπάντας, αλλά είναι καλό για αυτό που είναι.