HIM live στο θέατρο Λυκαβηττού

21/07/2003 @ 17:37
Δύο ώρες πριν από την προγραμματισμένη έναρξη της συναυλίας στον Λυκαβηττό υπήρχαν ήδη γύρω στα 300 άτομα, τα οποία περίμεναν να ανοίξουν οι πόρτες. Υπολόγισα τελικά γύρω στα 2500 άτομα, αν και με τους αριθμούς δεν τα πάω καθόλου καλά. Ο χώρος πάντως μπροστά από την σκηνή ήταν γεμάτος, το ίδιο και στις εξέδρες. Δύο κομμάτια ήταν σχετικά άδεια, αριστερά και δεξιά της σκηνής. Στους βράχους από πάνω υπήρχε ο συνήθης κόσμος. Θεωρώ την προσέλευση άκρως ικανοποιητική. Αυτό που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ήταν πως εκτός από τις συνηθισμένες φιγούρες οπαδών των ΗΙΜ (κορίτσια μαυροφορεμένα και έντονα βαμμένα, αγόρια νεαρά και γενικά εκκεντρικές παρουσίες), υπήρχαν και άτομα ηλικίας 40-45 ετών, γονείς με τα παιδιά τους ή μόνοι τους.

Η προσμονή ήταν μεγάλη και γύρω στις 21.40 τα φώτα έσβησαν και ακολούθησε ο λογικός ενθουσιασμός και αναστάτωση. Η μπάντα ανέβηκε στην σκηνή και ο τραγουδιστής Ville Valo συστήθηκε στο ελληνικό κοινό. Η εμφάνιση του όχι η αναμενόμενη τον τελευταίο καιρό, αλλά ντυμένος στα μαύρα, με σακάκι, το οποίο και πέταξε αμέσως μετά το πρώτο τραγούδι ("Burried Alive By Love"), λέγοντας χαρακτηριστικά: It's fucking hot! Συνέχισαν την ερμηνεία τους κάνοντας περάσματα και από τα 4 άλμπουμ τους. Επόμενο τραγούδι ήταν το "Heartache Every Moment" (από τον δίσκο "Deepest Shadows And Brilliant Highlights"), ενώ σειρά είχε το "Your Sweet 666" από το album "Greatest Lovesongs". Ακολούθησαν τα "Sweet Pandemonium" από την τελευταία τους δουλειά, "Love Metal". Η αναδρομή στο άλμπουμ τους" Razorblade Romance" έγινε με το τραγούδι "Right Here In These Arms", το οποίο και χαρακτήρισε ο Valo ως ένα κλασσικό ροκ τραγούδι 80's. To κοινό ήταν άκρως εκδηλωτικό, κάτι που δήλωνε πως και το συγκρότημα πήγαινε πάρα πολύ καλά. Ακολούθως συνέχισαν με τα εξής τραγούδια: "Beyond Redemption", "Poison Girl", "Lose You Tonight", Wicked Game" (η αγαπημένη πλέον διασκευή της κλασσικής μπαλάντας του Chris Isaak), "This Fortress Of Tears", "Pretending", "The Path", "Sacrament", "Funeral Of Hearts", "It's All Tears", "Join Me", "Gone With The Sin", "Soul On Fire".



Oμολογώ πως όση ώρα περίμενα να ξεκινήσει η συναυλία, ήμουν εξαιρετικά επιφυλακτικός και απαισιόδοξος (όπως και οι περισσότεροι πιστεύω), διότι οι ΗΙΜ είχαν δώσει αφορμές για τέτοια συναισθήματα, μετά την τελευταία τους εμφάνιση (κακή συμπεριφορά, κακή ερμηνεία και μία ώρα διάρκεια μόνο). ΟΜΩΣ: Διαψεύστηκα πανηγυρικά, τα τραγούδια πάρα πολύ καλά παιγμένα, η διάρκεια ναι μεν όχι μεγάλη, αλλά για τα δεδομένα των ΗΙΜ καλή (1 ώρα και 40 λεπτά). Ο Ville ήταν πολύ ζεστός και ίσως ασυνήθιστα προσιτός. Με ατάκες χιούμορ και διαλόγους με το κοινό ανάμεσα στα τραγούδια. Πρόσχαρος και γενικά όπως θέλει κάποιος που δίνει κάποια χρήματα για να ακούσει ένα συγκρότημα επί σκηνής. Χαρακτηριστικά σημεία της συναυλίας: 1) Στην αρχή προέτρεψε, αστειευόμενος, το κοινό να πετάει ο,τι θέλει στην σκηνή, εκτός από τα διπλώματα οδήγησης και ταυτότητες!
2) Μια ανθοδέσμη που πέταξε μία κοπέλα, την οποία δέχτηκε και υποκλινόμενος την ευχαρίστησε.
3) Είπε χαρακτηριστικά πως οι ίδιοι πρέπει να χειροκροτήσουν το κοινό και όχι το αντίστροφο, εμφανώς ικανοποιημένος από την συμμετοχή του κοινού.
4) Χαρακτηριστική κουβέντα του, πριν το "Βeyond Redemption", όταν είπε: Here is another proof that we are not satanists, προφανώς ''ύμνος'' προς την ελληνική ''δημοσιογραφία'' (Δημοσίευμα της εφημερίδας ESPRESSO, λίγες μέρες πριν από την συναυλία, κραύγαζε ''υπέρ πίστεως και πατρίδος'' ότι "Σατανιστής τραγουδιστής έρχεται στην Ελλάδα'').
5)Το τραγούδι "Funeral Of Hearts" το αφιέρωσε στη νεογέννητη κορούλα του κιθαρίστα του συγκροτήματος και η αντίδραση του τελευταίου, που κοίταξε με υπερηφάνεια και ευγνωμοσύνη.
6) Η απίστευτη ατμόσφαιρα κατά την διάρκεια του "Join Me" (όχι πως δεν ήταν αναμενόμενο).
7) Αστειεύομενος πάλι, ο Valo είπε πως κανονικά δεν κάνουν εκτεταμένες συναυλίες, αλλά επειδή ο κιθαρίστας (Linde) έχει γίνει πατέρας και έχει ανάγκη τα χρήματα, θα παίξουν λίγο παραπάνω...
8) Στο μοναδικό τους encore, ανέβηκε ο Valo στην σκηνή με ακουστική κιθάρα, την οποία υπέγραφαν όσοι fans ήθελαν κατά την είσοδό τους στον συναυλιακό χώρο και ερμήνευσε μόνος του το "Gone With The Sin". Αφού ζήτησε την κατανόηση του κόσμου, φοβούμενος ότι θα "σκοτώσει'' το τραγούδι, κάπου του ''ξέφυγε'' λιγάκι στην πορεία, και αντικατέστησε έναν στίχο του τραγουδιού με την φράση: I'm wasting your time... μάλλον απολογούμενος, κερδίζοντας έτσι επιπλέον πόντους συμπάθειας.
9) Λίγο πριν το τέλος εξήγησε τον λόγο για τον οποίο δεν συνηθίζουν να κάνουν encores. Απλά, είπε, πως το θεωρεί όχι κουτό, αλλά ανούσιο να ανεβοκατεβαίνουν στην σκηνή, ότι είναι ελαφρώς fake.



Ηταν, για μένα τουλάχιστον, από τις καλύτερες συναυλίες της φετινής σεζόν. Η ώρα πέρασε πολύ ευχάριστα και, δυστηχώς, γρήγορα. Νομίζω πως κάθε συγκρότημα έχει δικαίωμα σε κακές μέρες, αρκεί να καταλαβαίνει από τα λάθη του. Οι ΗΙΜ αυτό ακριβώς έκαναν. Αγνώριστοι προς το καλύτερο, ανανεωμένοι, προσιτοί και ζεστοί ικανοποίησαν το απαιτητικό ελληνικό κοινό και το σεβάστηκαν απόλυτα... Κατά την κάθοδο από τον Λυκαβηττό, μπορούσα να ακούσω τραγούδια από σχεδόν ολόκληρη την δισκογραφία των ΗΙΜ μέσω των αυτοκινήτων που ήταν εγκλωβισμένα στο μποτιλιάρισμα. Δείγμα του ότι πιαθανόν αρίστευσαν. Καλώς να ξαναέρθουν...

Γιάννης Λεντάρης

  • SHARE
  • TWEET