Employed To Serve

Fallen Star

Spinefarm Music (2025)
Από τον Αντώνη Μαρίνη, 14/10/2025
Σφραγίδα σύγχρονης core ποιότητας
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Οι ταγμένοι σκληροπυρηνικοί θα σου πουν με περίσσια ευκολία ότι οι Employed To Serve έπιασαν κορυφή στο "The Warmth Of A Dying Sun". Οι πρωτοδισκάκηδες θα πάνε ένα βήμα παραπίσω, προφανώς. Οι μοντέρνα προσκείμενοι θα ταχθούν χωρίς ντροπή στο πλευρό των δύο δίσκων που κυκλοφόρησε η μπάντα ακριβώς πριν και μετά το σημαδιακό 2020. Αν ρωτάς εμένα, η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση. Ο φρενήρης math αέρας των πρώιμων ημερών είχε τη χάρη του. Η πιο στοχευμένη προσέγγιση που ακολούθησε, μία τελείως διαφορετική.

Πιάνοντας από εκεί που είχαν αφήσει με το "Conquering", αισίως τέσσερα χρόνια πριν, οι Εγγλέζοι συνεχίζουν την πορεία τους γύρω από μία γραμμή που οι ίδιοι τραβάνε, χωρίς να δεν δείχνουν διάθεση για χαλάρωση. Η σκληράδα, το νεύρο και ο τσαμπουκάς έχουν μετασχηματιστεί, όχι όμως εξαφανιστεί. Το βλέμμα αυτή φορά στρέφεται προς την κατεύθυνση του metalcore, όπως αυτό καθιερώθηκε συν/πλην είκοσι χρόνια πίσω. Πριν σου περάσει από το μυαλό ότι δε βγαίνουν τα μαθηματικά, βάλε τα κάτω, πάρε βαθιά ανάσα και σκέψου ξανά.

Η παρέα από το μεγάλο νησί έζησε εκείνες τις μέρες από πρώτο χέρι, σε κάποιο γκαράζ πιθανότατα, αλλά ναι. Το ότι στις πρώτες δουλειές τους έκλιναν περισσότερο σε άλλες άκρες του σκληρού φάσματος, πες το math ή post-hardcore ή όπως προτιμάς, δεν αναιρείται. Αντίστοιχα, θα ήταν επιεικώς παράλογο να μην τους αναγνωριστεί η σταθερά ανοιχτόμυαλη νοοτροπία και η άρνηση να βολευτούν κάτω από μία ταμπέλα. Διάολε, μιλάμε για μπάντα που πριν καλά-καλά προλάβει να βγει από τα υπόγεια, είχε το θράσος να συνεργαστεί με την Ashnikko.

Αν μπεις εδώ μέσα χαζεύοντας το εξώφυλλο και κρατώντας ελπίδα για κάτι κοντά στην αισθητική του παρελθόντος, θα χάσεις πριν προλάβεις να πεις 'killswitch', κι ένα κάποιο δίκιο θα το έχεις. Από την άλλη, η ανανεωμένη πρόταση του κουιντέτου είναι τόσο σωστά στημένη και δοσμένη με τόση ενέργεια, καταφέρνοντας μάλιστα να κρατήσει στο βαθμό του δυνατού τη σφραγίδα του σχήματος. Όσο νερό στο κρασί και να υπάρχει δηλαδή, το διπλό χτύπημα των "Now Thy Kingdom Come" & "Last Laugh" απλά παίρνει το ποτήρι και το στέλνει συστημένο στον τοίχο.

Από το πανηγυρικό άνοιγμα του "Treachery" μέχρι το ρίξιμο της αυλαίας στο "From This Day Forward", το "Fallen Star" ανοίγει μια νέα σελίδα για τη Justine Jones και την παρέα της. Μη περιμένεις κάποιο κραυγαλέο εμπορικό άνοιγμα, δεν θα το βρεις πουθενά. Μην εστιάσεις στις φανταχτερές συμμετοχές από Will Ramos και Jesse Leach. Δώσε προσοχή στο πέρασμα της Serena Cherry των αδικοχαμένων Svalbard και στα διακριτικά (sic) δεύτερα του Sammy Urwin. Το pit, αν δεν έχεις κάποια αλλεργία στα κοψίματα σε 4/4, είναι ακόμα εδώ για σένα.

  • SHARE
  • TWEET