[7]: Υποτιμημένα gangster film διαμάντια

Με αφορμή την επαναπροβολή του φετινού καλοκαιριού στα θερινά σινεμά, με το "Godfather pt. I" σε πλήρη high definition 4K ψηφιακή μορφή, θυμόμαστε επτά από τις λιγότερο γνωστές γκανγκστερικές ταινίες που αξίζει κάποιος να ανακαλύψει. Από τους αδερφούς Coen μέχρι την Άπω Ανατολή και τον "Beat" Takeshi Kitano, ακολουθούν επτά ταινίες που σήμερα παραμένουν στον χώρο σαν μικρά κρυφά cult αριστουργήματα που περιμένουν να ανακαλυφθούν από όσους έχουν εμπεδώσει πλήρως τις εποποιίες των Coppola, Scorsese, De Palma κτλ και αναζητούν κάτι πιο μικρό, πιο ιδιόρυθμο, διαφορετικό...

1. Miller’s Crossing (1990)

Σύμβουλος ιρλανδού αρχιμαφιόζου σε μια ακαθόριστη μεγαλούπολη του '30 λίγο πριν την Ποταπαγόρευση, παίζει σε διπλό ταμπλό μεταξύ του αφεντικού και καλύτερού του φίλου και του αντιπάλου Ιταλού μαφιόζου με το δικό του (;) συμφέρον να ορίζει τις κινήσεις και τα πιο βαθιά του κίνητρα... αρχές δεκαετίας του '90 και οι Κοέν παραδίδουν για τον γραφόντα μια εκ των τριών καλύτερών τους ταινιών μέχρι σήμερα (μαζί με το "Barton Fink" και τον "The Big Lebowski"), βουτώντας στη γνωστή αγαπημένη τους μηδενιστική σατυρική διάθεση μια πολύπλοκη, πολύπλευρη και πολυσύνθετη νουάρ γκανγστερική ιστορία! Γεμάτη με τους κλασσικούς Κοεν-ικούς εκκεντρικούς χαρακτήρες και τις κλασσικές πλέον, αμήχανα ελλιπτικές σκηνές κωμικής ιδιοφυίας, που γεμίζουν κάθε, σχεδόν, στιγμή των σπουδαιότερων τους ταινιών, οι Κοέν σκηνοθετούν ένα αψεγάδιαστα, σχεδόν, πανέμορφο έργο, πρώτη ίσως φορά με τόση σημασία και προσοχή στην παραμικρή λεπτομέρεια. Οι Gabriel Byrne (μοναδικός σαν ένας πιο ιντελεξουάλ μηδενιστής Bogart), Albert Finney (με μια σκηνή badass ανθολογίας), John Torturro (στον επίσης, κατά τη γνώμη του γραφόντος, καλύτερο ρόλο της καριέρας του) είναι μόνο μερικοί από το καταπληκτικό cast κλασσικών Κοεν-ικών ηρώων που δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό σε αυτό το υποτιμημένο διαμάντι των αρχών των '90s.

Trailer

2. Sonatine (1993)

O μεγαλύτερος σύγχρονος εν ζωή Γιαπωνέζος θρύλος του σινεμά, Takeshi Kitano, σκηνοθετεί και, ως συνήθως, πρωταγωνιστεί σε μια από τις πιο κλασσικές ταινίες των '90s αναφορικά με το αγαπημένο του θέμα, την ιαπωνική Γιακούζα. Μια μικρή ομάδα τεσσάρων μελών μια συμμορίας της Γιακούζα, βρίσκουν καταφύγιο σε ένα μικρό παραλιακό σπίτι, περιμένοντας την ανακωχή που κανονίζει το αφεντικό τους με αντίπαλη συμμορία. Εκεί, μακριά από τη βιαιότητα και τον σκληρό κόσμο τον οποίο εκπροσωπούν και ζουν καθημερινά, το έργο παρεκκλίνει σχεδόν 100% από το υπερβίαιο και γεμάτο αιματηρά ξεσπάσματα σινεμά του Kitano και με αφοπλιστική ειλικρίνεια παρατηρεί τους ήρωές του να ξεσπάνε σε κωμικά ιντερλούδια, μελαγχολικές σιωπές και ενήλικους παλιμπαιδισμούς για να περάσουν τον χρόνο τους. Η μελαγχολική μουσική του Joe Hisaishi ντύνει εξαιρετικά κάθε σεκάνς του έργου, ενώ το μεγαλειώδες φινάλε αποκαλύπτει πλήρως τον εσωτερικό κόσμο των καταδικασμένων ηρώων του. Με κλασσικές Kitan-ικές σκηνές, όπως την αιματοβαμμένη σεκάνς του ασανσέρ, το "Sonatine" στέκει περήφανα ως μια από τις καλύτερες ταινίες της σπουδαίας φιλμογραφίας του ακόμα πιο σπουδαίου δημιουργού της.

Trailer

3. Mona Lisa (1986)

Ο νυν αποφυλακισμένος George και πλέον οδηγός για call girls πολυτελείας, αναπτύσει ιδιαίτερη σχέση με ένα εξ αυτών και έρχεται σε σύγκρουση με τον φίλο και αφεντικό του Denny, καθώς και με την πλειοψηφία του αγγλικού υποκόσμου που εκπροσωπεί ο Denny. Νεο-νουάρ γκανγκστερικό αγγλικό δράμα, από τα ικανότατα χέρια του σπουδαίου Neil Jordan, το "Mona Lisa" έδωσε στο κοινό, πέραν μιας βίαιης αγωνιώδης και αθεράπευτα μελαγχολικά ρομαντικής περιπέτειας, το μεγάλο ταλέντο που ακούει στο όνομα Bob Hoskins, στον καλύτερο και πιο χαρακτηριστικό ρόλο της καριέρας του, εκείνο του σκληρού γκάνγκστερ με τη μαλακή καρδιά και τα κρυφά συναισθήματα σε μια ερμηνεία πραγματικό οδοστρωτήρα. Ο Michael Caine στέκεται επάξια απέναντί του ως Denny και το αριστούργημα του Neil Jordan ως μια εκ των κορυφαίων αγγλικών crime films ever.

Trailer

4. Eastern Promises (2007)

Nοσοκόμα με ρωσικές ρίζες στο Λονδίνο, μετά τον θάνατο μιας νεαρής πόρνης, αναζητά την οικογένεια του νεογέννητου μωρού της και καταλήγει στους ρωσσικούς μαφιόζικους κύκλους της πόλης. O David Cronenberg δεν χρειάζεται συστάσεις, ούτε μνεία και διθυράμβους για το σπουδαίο παρελθόν του. Έτσι, όμως, και εδώ, παραδίδει μια ανέλπιστα σπουδαία ταινία, μακρυά από το ύφος που τον έκανε διάσημο στα '80s και '90s, σχετικά με τη βία, τους μοχλούς που τη θέτουν σε κίνηση και σε β' πλάνο την αγαπημένη του θεματική, τη διερεύνηση του ανθρώπινου νου και της ψυχοσύνθεσης του ατόμου σε αντιδιαστολή με το περιβάλλον του. Ο συγκλονιστικός Viggo Mortensen γίνεται ο καλύτερος σύμμαχος του σκηνοθέτη, αλλά και το καλύτερο στοιχείο της ταινίας, σαν εκφραστής και παράλληλα παρατηρητής όλων των Cronenberg-ικών εννοιών, ως ο άτυπος πρωταγωνιστής του έργου, αλλά και ο πρωταγωνιστής της σκηνής του χαμάμ, μια εκ των κορυφαίων σκηνοθετικά στιγμών του παγκόσμιου σινεμά της προηγούμενης δεκαετίας. Το "Eastern Promises" είναι μια σκληρή ταινία που δεν φοβάται να κρύψει το πραγματικό της πρόσωπο σε κανένα λεπτό και μια από τις πιο υποτιμημένες ταινίες της προηγούμενης δεκαετίας.

Trailer

5. Ghost Dog - Way of the Samurai (1999)

Δολοφόνος της ιταλικής Μαφίας, ο οποίος ζεί μια ζωή εστερνισμένη σε κώδικες και αξίες μιας άλλης εποχής, έρχεται αντιμέτωπος με τα αφεντικά του μετά από μια λάθος εκτέλεση... Ο Jim Jarmusch δεν είναι ο συνηθισμένος μας σκηνοθέτης και αυτό δεν είναι μια συνηθισμένη ταινία για τη Μαφία. Δεν είναι μια συνηθισμένη ταινία για τη ζωή των Samurai. Δεν είναι μια συνηθισμένη ταινία για αρχαίους κώδικες τιμής και αξίες που σήμερα μοιάζουν ξεπερασμένες. Είναι μια ταινία του Jim Jarmusch. Μαύρο χιούμορ, μελαγχολική, νοσταλγική, λιττή σε λόγια, νωχελικά, μυσταγωγικά, αργά γκρο πλαν και ένα αξεπέραστο soundtrack από τον RZA συνθέτουν αυτό το ιδιόμορφο μωσαϊκό χαρακτήρων και καταστάσεων, που επί χρόνια ο Jarmusch μας έχει συνηθίσει. Ο Forest Whitaker είναι ιδανικός στον ρόλο του, ενώ το φινάλε με το κλείσιμο του ματιού στο "Le Samurai" του Melville, δεν θα μπορούσε να κλείσει καλύτερα αυτό το ιδιόρυθμο cult αριστούργημα των τελών των '90s.

Trailer

6. Road to Perdition (2002)

Το πρωτοπαλίκαρο αρχι-gangster θα φανεί άτυχο σε μια φαινομενικά απλή υπόθεση εκβιασμού, που θα πάει τελείως στραβά και θα δώσει πάτημα στον γιο του αρχι-gangster να ξεκληρήσει ολόκληρη την οικογένειά του, πλην του μεγάλου του γιου. Πατέρας και γιος θα ξεκινήσουν ένα road trip στην προ-ποτοαπαγόρευσης Αμερική με προορισμό το Σικάγο, με μοναδικό σκοπό την εκδίκηση... η επόμενη ταινία μετά τον θρίαμβο του "American Beauty" από τον Sam Mendes, ήταν ένα γκανγκστερικό δράμα εποχής βασισμένο στο graphic novel του Μax Allan Collins, με πρωταγωνιστές τους Tom Hanks, Daniel Craig, Jude Law και Paul Newman. Μια εξαιρετική, «αθόρυβη» γκανγκστερική περιπέτεια χαμηλών τόνων, αρκετά διαφορετική από το οπερατικό στυλ του Coppola ή τους φρενήρεις ρυθμούς του Scorsese, με εξαιρετική σκηνοθεσία, μαγευτική φωτογραφία και πολύ δυνατές ερμηνείες από το all-star cast (με κορυφαία αυτή του Newman). Χωρίς να φτάνει σε επίπεδα των κλασσικών ταινιών του χώρου, το "Road to Perdition" προσφέρει μια διαφορετική ματιά ενός -τότε- ανερχόμενου θεατράνθρωπου πάνω σε μια δυνατή ιστορία επιβίωσης, εκδίκησης και σύσφιξης σχέσεων μεταξύ πατέρα-γιου, πατώντας σε μια οικογενειακή τραγωδία δίχως αύριο.

Trailer

7. Prizzi’s Honor (1985)

Στα 80 του χρόνια, τρία χρόνια πριν τον θάνατό του, ο σπουδαίος John Huston σκηνοθετεί με το ίδιο πάθος που είχε στις αρχές της καριέρας του ένα από τα πιο διασκεδαστικά γκανγκστερικά έργα όλων των εποχών, κρυφή παρωδία του είδους και των μοτίβων που αναπαράγουν. Ο δολοφόνος της Μαφίας, Jack Nicholson, θα ερωτευτεί και θα παντρευτεί την επίσης δολοφόνο Kathrin Turner, με την οποία θα έρθουν τα πάνω κάτω όταν θα καλεστεί να διαλέξει μεταξύ αυτής και της Οικογένειας, μετά από ένα τρελό γαϊτανάκι συμπτώσεων και καταστάσεων. Εξαιρετικές ερμηνείες από όλο το cast (με την Angelica Huston να ξεχωρίζει και να παραλαμβάνει και το Oscar β' γυναικείου ρόλου της χρονιάς) και μια πανέξυπνη σάτυρα για τον άτυπο «πόλεμο των φύλων» μέσα στη γενικότερη σατυρική διάθεση του έργου απέναντι στο είδος των gangster movies, η ταινία δεν στερείται τη σοβαρότητα όπου χρειάζεται, ούτε σπασπένς, ούτε ίντριγκα και αγωνία, αλλά μέσα στην πρωτοτυπία και τη σπιρτάδα της παραδίδει ένα γκανγκστερικό έργο εξίσου στιβαρό όσο και αστείο και παιχνιδιάρικο.

Trailer