Black Aleph

Οι Αυστραλοί Black Aleph είναι από εκείνα τα σχήματα που σε κερδίζουν εξαρχής με την αισθητική τους. Όλα μοιάζουν σωστά: από το όνομα του γκρουπ ως το εξώφυλλο, ο κόσμος τους είναι έτοιμος να σταθεί μπροστά σου ως ένα νέο μυστήριο και να αποκαλύψει τα μυστικά του θαύματα. Αναπόφευκτα, σε αυτό θα συμβάλλει η ίδια η σύνθεση τους όπου μια κιθάρα, ένα cello και το ιρανικό κρουστό daf επιχειρούν ένα ανορθόδοξο post-metal σύμπλεγμα.

Στο ντεμπούτο τους, οι Black Aleph ξεχύνονται σε μια instrumental αναζήτηση των μουσικών στοιχείων που ενδέχεται να ενώνουν το doom metal με drone τεχνοτροπίες αλλά και μουσικές παραδόσεις της Μέσης Ανατολής. Προφανώς το daf με το ηχόχρωμα του παίζει μεγάλο ρόλο σε αυτό, η παρουσία όμως και του κιθαρίστα Lachlan Dale των αγαπημένων Hashshashin υποδηλώνει πως η μπάντα θα αγκαλιάσει spiritual περιβάλλοντα και μια αύρα μυστικισμού. Το "Apsides" βρίσκεται σε έναν κόσμο ανάμεσα σε Δύση και Ανατολή, ανάμεσα σε δομή και αυτοσχεδιασμό.

Μέσα στην σύντομη διάρκεια του - μόλις 30 λεπτά - το "Apsides" λειτουργεί περίπου σαν μια ηχητική ομίχλη. Το ακατέργαστο, χαοτικό heaviness τραγουδιών όπως το εναρκτήριο "Descent", το "Precession" και το μεγάλο φινάλε του "Occultation" σε σπρώχνουν προς έναν κόσμο σκοτεινό και δραματικό, με τις κιθαριστικές παραμορφώσεις να μπερδεύονται με το cello του Peter Hollo και τον πνευματικό παλμό του daf του Timothy Johannessen, και να σχηματίζουν θορυβώδεις αβύσσους. Οι ενδιάμεσες συνθέσεις - όπως τα υπέροχα "Ambit" και "Separation" - είναι πιο μελωδικές, πιο χαλαρές, σίγουρα πιο αυτοσχεδιαστικές. Όλο το άλμπουμ ρέει από την θύελλα στην νηνεμία με φυσικότητα. Οι συμμετοχές της Jessica Kenney (φωνή) και Natalya Bing (βιολί) αποτελούν λειτουργικές, αρμονικές προσθήκες.

Χωρίς αμφιβολία, το "Apsides" αποτελεί ένα πανέμορφο μουσικό αίνιγμα. Το fusion που επιχειρεί είναι βαθύ, μεθυστικό και ατμοσφαιρικό, έχοντας την ποιότητα να μαγέψει το ακροατήριο που εξερευνά τις πιο εξωτικές, υπνωτιστικές εκφράσεις του post-rock - ας αναφέρω ονόματα όπως των Grails και των GY!BE ως σημεία αναφοράς. Η ομορφιά του άλμπουμ σκοντάφτει μόνο στην μικρή του διάρκεια και στο αίσθημα που αφήνει πως υπάρχουν πράγματα που έμειναν ανέκφραστα και ανείπωτα. Η αίσθηση βέβαια του ανεκπλήρωτου συνοδεύει θετικά το άλμπουμ. Θα θέλαμε κι άλλο.

Παθιασμένη, υπερβατική και ευγενικά πειραματική, η μουσική των Black Aleph απευθύνεται σε ανθρώπους που μπορούν να εκλάβουν τις νότες σαν προσευχές ή σαν σκέψεις που υψώνονται προς τον μακρόκοσμο. Το "Apsides" είναι ένα αξιοσημείωτο ντεμπούτο, ένα όμορφο και πλατύ έργο που ζητά καταρχάς να μπορείς να απολαμβάνεις την μουσική με κλειστά μάτια. Και όπου σε βγάλει.

Bandcamp