Συνέντευξη Hacride

Πειραματίζονται εδώ και χρόνια, καταφέρνοντας να ακούγονται μονίμως σύγχρονοι και έχουν δημιουργήσει τον προσωπικό τους ήχο. Ο λόγος για τους Γάλλους Hacride, οι οποίοι πριν λίγο καιρό επέστρεψαν με τον τέταρτο δίσκο τους, "Back To Where You've Never Been", επιχειρώντας -και επιτυγχάνοντας- την επανασύστασή τους. Μιλήσαμε με το νεότερο μέλος των Γάλλων, τον τραγουδιστή Luiss Roux, τόσο για τα του άλμπουμ, όσο και για τη γαλλική metal σκηνή εν γένει, την πραγματική έννοια του να είσαι «σύγχρονος» και «προοδευτικός» και πολλά άλλα ενδιαφέροντα.

Γεια χαρά, είμαι ο Βαγγέλης από το Rocking.gr. Θα ήθελες να συστήσεις τον εαυτό σου και το συγκρότημά σου, για όσους δεν γνωρίζουν ποιοί είναι οι Hacride;
Γεια χαρά,  το όνομά μου είναι Luiss και είμαι ο τραγουδιστής των Hacride. Η μπάντα δημιουργήθηκε πριν από δέκα χρόνια στη δυτική περιοχή της Γαλλίας. Αυτό είναι το τέταρτο άλμπουμ μας, αλλά το πρώτο στο οποίο τραγουδάω εγώ. Είμαστε μέρος της ακραίας metal σκηνής όμως οι επιρροές μας είναι ευρείες, από progressive metal μέχρι hard core και death metal.

Λοιπόν, νέος τραγουδιστής / νέα εταιρεία / νέο άλμπουμ. Φαίνεται ότι οι Hacride πραγματοποιούν μια δυναμική επιστροφή. Πώς ήταν τα τελευταία τέσσερα χρόνια για το συγκρότημα;
Μπήκα στο συγκρότημα μόλις τον περασμένο Σεπτέμβριο, οπότε δεν είμαι ο κατάλληλος για να μιλήσω γι' αυτό. Από ό,τι έχω καταλάβει, οι Hacride πέρασαν μεγάλο χρονικό διάστημα στον δρόμο υποστηρίζοντας το "Lazarus". Η συνθετική διαδικασία για το νέο άλμπουμ ξεκίνησε πριν από δύο χρόνια και η μπάντα έχασε τόσο τον drummer όσο και τον τραγουδιστή της στην πορεία. Ο Flo Marcadet και εγώ ήρθαμε στο συγκρότημα διαδοχικά και τώρα επιστρέφουμε με μία νέα συνταγή. Υποθέτω ότι θα μπορούσες να πεις ότι τα τελευταία τέσσερα χρόνια ήταν αρκετά ταραχώδη, αλλά -όπως λένε- ό,τι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό!

Το "Back To Where You've Never Been" ως τίτλος άλμπουμ είναι αρκετά διαφορετικό από το "Amoeba" και το "Lazarus". Περιέχει κάποια ένδειξη, αναφορικά με την τρέχουσα κατάσταση της μπάντας;
Θα μπορούσε να σημαίνει ότι επιστρέφουμε στις ρίζες μας, αλλά κάνουμε τα πράγματα διαφορετικά από ό,τι θα τα κάναμε πριν από δέκα χρόνια. Για μένα ο τίτλος σημαίνει ότι όχι απλά επιτυγχάνεις τον τελικός σου σκοπός, αλλά υπερβαίνεις και τις προηγούμενες προσδοκίες σου. Με άλλα λόγια, αυτό σημαίνει ότι τα μόνα όρια που έχουμε είναι αυτά που θέτουμε μόνοι μας.

Προσωπικά, η πρώτη εντύπωση που μου άφησε το νέο άλμπουμ είναι ότι πετύχατε έναν πιο ώριμο και πιο «αποφασιστικό» ήχο. Πώς θα έλεγες ότι έχετε εξελιχθεί από το τελευταίο σας άλμπουμ;
Το "Back To Where You've Never Been" είναι πιο άμεση και ευθύ από το "Lazarus". Οι συνθέσεις είναι μικρότερες και οι δομές έχουν απαλλαχθεί από οτιδήποτε περιττό. Η πρόθεση του Adrien ήταν να συνδυάσουμε κλασικές δομές με τεχνικά riff και να κάνουμε τη μουσική μας όσο «τακτοποιημένη» όσο θα ήταν δυνατόν. Ήταν μια ενδιαφέρουσα πρόκληση για το συγκρότημα, γιατί είναι πιο δύσκολο να κάνεις τα πράγματα απλούστερα. Επίσης πρόκειται για ένα πολύ groovάτο άλμπουμ, από την άποψη της δυναμικής στο drumming, λόγω της συμβολής του Flo Marcadet.

Τι οδήγησε στην αποχώρηση του πρώην τραγουδιστή σας, Samuel;
Ο Sam έφυγε γιατί ήθελε να επικεντρωθεί σε άλλες πτυχές της προσωπικής του ζωής. Η μουσική απαιτεί πολύ χρόνο και αφοσίωση. Δεν είμαστε σε θέση να κερδίζουμε τα προς το ζην από τη μουσική, οπότε πρέπει να έχουμε επίσης και τις δουλειές μας. Είχε γίνει αδύνατο γι’ αυτόν να κρατήσει μια σταθερή δουλειά, να παίζει με τους Hacride και να παρ’ όλα αυτά να βρίσκει αρκετό χρόνο για να είναι με την οικογένειά του.

Πέρα από την αντικατάστασή του, υποδεχθήκατε επίσης έναν νέο drummer. Πώς ακριβώς γίνατε μέλη των Hacride;
Ο Flo Marcadet ήταν μια πολύ φυσική επιλογή αφού παίζει και στους Klone, μία μπάντα με την οποία οι Hacride διατηρούν μία πολύχρονη φιλία. Έγινε δεκτός στην μπάντα αμέσως μετά την πρώτη οντισιόν, γιατί είναι πολύ καλός drummer αλλά και πολύ καλός τύπος. Όσο για μένα, ήρθα σε επαφή με τα παιδιά τον Σεπτέμβριο, επειδή με είχαν δει στη σκηνή να διασκευάζω ένα κομμάτι των Pantera με τους Trepalium. Επίσης ο Flo γνώριζε το φωνητικό μου στιλ μέσα από μια άλλη μπάντα, τους Sinscale, από όπου γνωριζόμασταν ήδη για κάποια χρόνια. Ηχογράφησα ένα κομμάτι από το νέο άλμπουμ και τους το έστειλα. Λίγες μέρες μετά ο Adrien μού τηλεφώνησε και μου είπε ότι του άρεσε πολύ αυτό που έκανα με το κομμάτι. Συναντηθήκαμε σε ένα μπαρ την επόμενη εβδομάδα, ήπιαμε μερικές μπύρες και έτσι ήρθα στο συγκρότημα.

Ποιός είναι ο πυρήνας της μπάντας, όσο αφορά στη σύνθεση των τραγουδιών και σε οτιδήποτε δημιουργικό; Συνέβαλαν και τα νέα μέλη στο άλμπουμ;
Ο Adrien είναι αυτός που συνθέτει τη μουσική και στη συνέχεια μαζευόμαστε για να συζητήσουμε τις ενορχηστρώσεις και να εφαρμόσουμε την τροποποίηση στη δομή, όταν κάτι τέτοιο είναι αναγκαίο. Το στιχουργικό θέμα του άλμπουμ είχε ήδη δημιουργηθεί από τον Sam και τον Adrien, κι αυτό μου έδωσε μια κατευθυντήρια γραμμή, όμως είχα απόλυτη ελευθερία να γράψω τους δικούς μου στίχους. Κάθε μέλος είναι υπεύθυνο για τα μέρη που παίζει, αλλά ο Adrien είναι κατά κάποιον τρόπο ο ιθύνων νους πίσω απ’ τη μουσική και μάς δίνει τη γενική εικόνα. Ο ηχολήπτης και παραγωγός μας, Franck Hueso, είναι επίσης ένα πολύ σημαντικό στοιχείο της μπάντας, εκτιμούμε πολύ τις απόψεις του και έχει μια σημαντική τελική συμβολή.

Το νέο άλμπουμ περιλαμβάνει αναμφίβολα κάποια νέα στοιχεία, κλίνοντας σε έναν πιο «ελαφρύ» prog rock ήχο και μία αίσθηση που θα μπορούσε να περιγραφεί ως Toolίζουσα. Ποιές μπάντες θα ανέφερες ως τις πιο παρεμφερείς με το τρέχον ύφος σας;
Οι Tool και οι Deftones μας έχουν επηρεάσει, επειδή είναι το είδος των συγκροτημάτων που δεν φοβούνται να υπερβούν τα όρια του metal. Εκτιμούμε πολύ την προσέγγισή τους, γιατί ακούγοντάς τους μπορείς να καταλάβεις ότι είναι πραγματικά ερωτευμένοι με τη μουσική. Σύγχρονες metal μπάντες όπως οι Meshuggah και ο Devin Townsend είναι επίσης μέρος του μουσικού μας πακέτου. Επίσης επηρεαζόμαστε από οτιδήποτε μπορεί να πέσει στα χέρια μας. Η αλήθεια είναι ότι είμαστε πολύ περίεργοι και ανοιχτόμυαλοι για τη ζωή και τη μουσική γενικότερα.

Οι Hacride είναι γνωστοί για τη θεματική στιχουργική σας. Αποτελούν και οι στίχοι του νέου άλμπουμ μέρος ενός concept; Θα μπορούσες να μας μιλήσεις γι' αυτό;
Το "Back To..." μιλάει για μια μεταβατική φάση της ζωής κατά την οποία έχεις να επιλέξεις ανάμεσα σε παιδικά όνειρα και τον «ενήλικο» κόσμο. Δεν μου αρέσει η λέξη «ενήλικος», αλλά καταλαβαίνεις τι θέλω να πω. Λέει την ιστορία ενός ανθρώπου που ξυπνά μια μέρα και συνειδητοποιεί ότι έχει χάσει ολόκληρη την ύπαρξή του. Οι στίχοι ενθαρρύνουν τον ακροατή να ανακαλύψει τι έχει πραγματικά νόημα για αυτόν και να το θέσει ως προτεραιότητα. Σε ενθαρρύνει να έχεις πίστη στον εαυτό σου και να γίνεις αυτό που είναι γραφτό να γίνεις. Υπάρχει πολλή οργή και σύγχυση στους στίχους, γιατί έχω κουραστεί να μην ξέρουν πού πάω στη ζωή μου. Λατρεύω τη μουσική, αλλά μερικές φορές απογοητεύομαι πολύ σε επαγγελματικό επίπεδο. Ένιωσα την ανάγκη να εκφράσω την αηδία που έχω για τη σύγχρονη κοινωνία και τον εργασιακό περιβάλλον. Δεν θέλω να ακουστώ πικρόχολος ή εθισμένος στο αλκοόλ, γιατί δεν πιστεύω σ’ αυτό που κάνω κάθε μέρα. Συναντώ πολλά «φαντάσματα» στην καθημερινή μου ζωή και νιώθω ότι πολλοί από εμάς πρέπει απλά να ξεχάσουμε και να προχωρήσουμε, επειδή η ζωή μας δεν μας ικανοποιεί πλήρως. Νομίζω ότι τα ζόμπι είναι η μεταφορά για τη γενική απάθειά μας.

Η πρώτη μου επαφή με την μπάντα ήταν μέσω του "Amoeba", όπου αρχικά με προσέλκυσε η διασκευή σας στο "Zambra" των Ojos De Brujo. Και πιστεύω ότι αυτό το τραγούδι έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της μοναδικής προσωπικότητάς σας. Αποτελεί αυτό το είδος της μουσικής μία σταθερή επιρροή για σας; Θα εξερευνούσατε παρόμοιες πορείες στο μέλλον;
Αγαπάμε πολλά διαφορετικά είδη μουσικής και δεν θέλουμε να έχουμε οποιουσδήποτε περιορισμούς, οπότε θα μπορούσαμε να διερευνήσουμε παρόμοιες πορείες και στο μέλλον. Θα εξαρτηθεί από τη διάθεσή μας όταν έρθει η ώρα να γράψουμε το επόμενο άλμπουμ.

Κάποιοι θα έλεγαν ότι οι Hacride ακολουθούν τα βήματα των Gojira, αλλά είστε στην πιάτσα για πάνω από μία δεκαετία. Παρ' όλα αυτά, θα έλεγες ότι η εμπορική άνοδος των Gojira έχει βοηθήσει άλλες γαλλικές μπάντες όπως εσάς να βγείτε στην επιφάνεια;
Πιστεύω ότι οι Gojira είναι μια εξαιρετική μπάντα που αντίστοιχή της δεν υπάρχει στη Γαλλία. Ήταν εδώ πριν από εμάς˙ πρόκειται για σκληρά εργαζόμενους τύπους που αξίζουν απόλυτα όλο αυτό που τους συμβαίνει. Ίσως να βοήθησαν φέρνοντας ένα είδος ευαισθητοποίησης σχετικά με τη γαλλική metal σκηνή σε όλον τον κόσμο, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό για να ωθήσει συγκροτήματα όπως οι Hacride στο προσκήνιο. Πρέπει να το πετύχουμε μόνοι μας και με τόση πολλή μουσική που υπάρχει σήμερα είναι πολύ δύσκολο να φτάσεις σε παρόμοιο επίπεδο επιτυχίας.

Πολλοί χαρακτηρίζουν μια μπάντα ως «μοντέρνα» ή «progressive» σύμφωνα με άλλες μπάντες που μας θυμίζει. Ωστόσο, τα πραγματικά νοήματα και των δύο παραπάνω όρων έχουν να κάνουν με συνεχή μεταβολή, πέρα από οτιδήποτε άλλο. Πώς θα όριζες την κατάσταση του να είσαι «σύγχρονος» και «προοδευτικός» στη metal μουσική σήμερα;
Το να είσαι σύγχρονος και progressive δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Πάντα είχα ένα πρόβλημα με αυτούς τους όρους, επειδή πρέπει να τους λαμβάνεις υπόψη μέσα σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο. Οι Hacride είναι σύγχρονοι, γιατί προσπαθούμε να σπρώξουμε τη μουσική μας έξω από το αρχικό της περίβλημα και μας αρέσει να πειραματιζόμαστε με τον ήχο μας. Το να ωθείς τα πράγματα προς τα εμπρός όσον αφορά στη μουσικότητα και τη σύνθεση είναι αυτό που κάνει μια μπάντα progressive. Το ακριβώς αντίθετο από αυτό είναι για παράδειγμα ένα συγκρότημα σαν τους Darkthrone που σκοπίμως αποφασίζει να πάει προς τα πίσω και να στοχεύει σε μία απλοποιημένη και πιο πρωτόγονη προσέγγιση. Σέβομαι τις μπάντες που αποφασίζουν να αναβιώσουν τις παλιές δόξες του metal και νομίζω ότι το να προσπαθείς να «ξεμάθεις» ένα όργανο μπορεί να είναι επίσης πολύ δημιουργικό, αλλά δεν είναι αυτός ο στόχος των Hacride σε καμία περίπτωση. Το να είσαι σύγχρονος στο metal στις μέρες μας σημαίνει να πειραματίζεσαι και να κυνηγάς πάντα την προσωπική σου βελτίωση. Προσωπικά, δεν έχω ιδιαίτερη προτίμηση ανάμεσα σ’ αυτές τις δύο προσεγγίσεις και στην πραγματικότητα ακολουθώ και τις δύο με τα υπόλοιπα project μου.

Οπότε, είναι το "Back To Where You've Never Been" μία βελτιωμένη εκδοχή των Hacride; Ή πρόκειται για την αρχή μιας νέας εποχής;
Είναι οπωσδήποτε η αρχή μιας νέας εποχής και νομίζω ότι τα καλύτερα για τους Hacride δεν έχουν έρθει ακόμα. Σκοπεύω να δώσω το 100% της δημιουργικότητας και της αποφασιστικότητάς μου ώστε στο μέλλον να γράψουμε τα καλύτερα τραγούδια που μπορούμε.

Μπορείς να αναφέρεις πέντε άλμπουμ που ακούς τον τελευταίο καιρό;
Το "The Great Southern Darkness" των Glorior Belli - πρόκειται για μια πολύ ενδιαφέρουσα γαλλική stoner black metal μπάντα. Το "Redefining Darkness" των Shining - είναι οι πρεσβευτές του suicidal black metal και ο Niklas Kvarforth είναι μία γαμημένη ιδιοφυΐα! Το "Infestissumam" των Ghost - υπάρχει κάτι το εξωπραγματικό σ' αυτό το συγκρότημα. Τα τραγούδια σχεδόν παραείναι πιασάρικα και καλά για να είναι αληθινά. Το "Koi No Yokan" των Deftones, οι Deftones ως συνήθως έβγαλαν έναν τρομερό δίσκο και είμαι ευτυχής που έχουν επιστρέψει! Και, τέλος, το "Book Burner" των Pig Destroyer, η πιο έντονη και φρενήρης grind core μπάντα που ξέρω, σφύζει από γαμάτα riff!

Σ' ευχαριστώ για τη συνέντευξη, φίλε μου! Τα τελευταία λόγια είναι δικά σου...
Σας ευχαριστούμε για το ενδιαφέρον σας στους Hacride. Ελπίζω να έχουμε την ευκαιρία να παίξουμε στην Ελλάδα σύντομα και σας εύχομαι τα καλύτερα. Cheers!