Hashshasin

Saranam

Art As Catharsis (2023)
Από τον Αντώνη Καλαμούτσο, 22/11/2023
Το έξυπνο «δυτικό» rock που μεγαλουργεί κάπου στα ασιατικά υψίπεδα
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Αρκετοί μουσικόφιλοι ίσως αρέσκονται στο να ακολουθούν και να απολαμβάνουν μπάντες μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, μπάντες κρυμμένες σαν επτασφράγιστα μυστικά. Για τον γράφοντα, οι Hashshashin από το Sydney της Αυστραλίας είναι μια τέτοια περίπτωση μπάντας, αν και πίσω στο 2019 δεν κρατήθηκα και αποθέωσα το “Badakshan” άλμπουμ τους, συμπεριλαμβάνοντας το στις καλύτερες υπόγειες κυκλοφορίες της χρονιάς.

Ούτε τώρα όμως θα κρατήσω τις λέξεις μου αγέννητες. Ίσως διότι η ίδια η μουσική των Hashshashin (και) στο ολοκαίνουριο EP "Śara​ṇ​aṃ" είναι τόσο αινιγματική και μυσταγωγική που τελικά κανένα μυστικό δεν φανερώνεται. Μόνο βαθαίνει. Το instrumental αυτό σχήμα παρουσιάζει ένα μίγμα που είναι περισσότερο ενδιαφέρον απ’ ότι αρχικά φαίνεται και γίνεται όλο και πιο μυστηριακό όσο οι ακροάσεις προχωρούν.

Αν μιλήσουμε λοιπόν για post ή progressive rock με πολύ έντονο το άρωμα της Ανατολής, θα έχουμε παρουσιάσει μια μερική εικόνα της αλήθειας, και με τρόπο μάλλον επιφανειακό. Το μπάσο του Cam McDonald και τα τύμπανα του Evan McGregor είναι γεμάτα σχήματα και πολυρυθμίες που εναλλάσσονται συνεχώς ανάμεσα σε math rock, prog και jazz διαθέσεις. Κουβαλάνε όμως πάνω τους κάτι το “rock”.

Από την άλλη, έχεις έναν Lachlan Dale (ιδιοκτήτη της Art As Catharsis κι εξαιρετικού τύπου, εκτός των άλλων) να παρατάει τις κιθάρες και να παραδίδεται εδώ ολοκληρωτικά στο rubab, ένα μαγικό έγχορδο όργανο που είναι σημαντικό στην παραδοσιακή μουσική του Αφγανιστάν. Η μουσική λοιπόν αποκτάει μια αυτοσχεδιαστική world/fusion επικάλυψη που, αφενός λειτουργεί ως contrast με την «δυτικότητα» του rhythm section και αφετέρου αφομοιώνει περισσότερα χρώματα και ατμόσφαιρες. Η παρουσία του βιολιού αλλά και του hang drum υπογραμμίζει περαιτέρω αυτές τις ιδιότητες της μουσικής.

Υπάρχει όμως κι ένα πιο βαθύ επίπεδο. Σε αυτό, τα τρία τραγούδια του "Śara​ṇ​aṃ" εξερευνούν τις χιλιετίες του πολιτισμού της κεντρικής και νότιας Ασίας. Σε υπνωτίζουν και σε παρασέρνουν σε μία αναζήτηση των μυστικών της ερήμου ή της μεγάλης οροσειράς Hindu Kush που σκίζει την Ασία, δυτικά από τα Ιμαλάια. Σε εκείνες τις κορυφές, σε σπηλιές σαν του εξωφύλλου ή στους σαμανικούς διαλογισμούς των - τόσο αγνώστων σε εμάς - ανθρώπων, θεών και δαιμόνων της ευρύτερης περιοχής, η μουσική των Hashshashin ίσως αποκτά μια άλλη διάσταση. Το “Ghazni” θα σε εισάγει σε αυτόν τον κόσμο, παντρεύοντας Δύση και Ανατολή, το εννιάλεπτο “Hadda” θα σε χορέψει σαν prog στρόβιλος και το “Sindh” θα σε αγκαλιάσει σαν μια ήρεμη ambient δίνη.

Θα ήταν εύκολο λοιπόν να πω ακούστε τους Hashshashin αν σας αρέσουν οι Grails, οι Om ή οι Secret Chiefs 3 - γκρουπ που οι ίδιοι αναφέρουν σαν επιρροές. Με αυτόν τον τρόπο όμως, η εμπειρία του ’Śara​ṇ​aṃ" μάλλον υποβιβάζεται. Ακούστε το λοιπόν αν θέλετε η φαντασία σας να πετάξει στα άγνωστα υψίπεδα ενός κόσμου μακρινού αλλά και οικείου - όλοι οι κόσμοι έχουν κάτι το οικείο - και αν θέλετε οι αισθήσεις σας να μπερδευτούν ανάμεσα στον ήχο, τις εικόνες και τα αρώματα. Οι Hashshashin κυκλοφορούν ένα ακόμα διαμαντάκι που θα έπρεπε να είναι διπλάσιο σε διάρκεια για να ξεδιψάσει η ψυχή. Χαλάλι τους όμως, από τα αγαπημένα μας μυστικά δεν έχουμε παράπονο.

Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET