Annihilator

Ο Jeff Waters επιστρέφει ξανά μετά το πολύ ενδιαφέρον "Schizo Deluxe" και δυστυχώς κάνει ένα βήμα πίσω, αντί για μπροστά. Η άλλοτε μηχανή παραγωγής riffs απογοητεύει με το πιο αδιάφορο ίσως άλμπουμ της καριέρας της.

Οι δηλώσεις του, το 'metal' εξώφυλλο και τα ονόματα των guests είχαν δημιουργήσει μια αίσθηση (ελπίδα για πολλούς) ότι το project του Καναδού θα επέστρεφε στις μέρες δόξας των πρώτων άλμπουμ.

Ξεκινώ με τις δηλώσεις: 'To "Metal" θα είναι γνωστό ως ένα από τα "coolest" (μεταφράστε το όπως θέλετε αυτό) κιθαριστικά άλμπουμ', 'Μου θυμίζει τα πρώτα 4 άλμπουμ'. Στο promo cd επίσης αναφέρεται ότι η διαδικασία της σύνθεσης και της παραγωγής διήρκησε ένα χρόνο. Το εξώφυλλο το βλέπετε, περνάμε στους guests: Jeff Loomis (Nevermore), Danko Jones (Killswitch Engage), Angela Gossow (Arch Enemy), Steve Kudlow (Anvil), Alexi Laiho (Children Of Bodom), Anders Bjorler (The Haunted), Michael Amott (Arch Enemy, Spiritual Beggars), Jesper Stromblad (In Flames), Corey Beaulieu (Ttivium), Jacob Lynam (Lynam) και Willie Adler (Lamb Of God).

Μετά από ένα χρόνο δουλειάς λοιπόν και με τόσα μυαλά ενωμένα, είναι να απορεί κανείς πώς κατάφερε ο Waters να φτάσει σε ένα τόσο μέτριο αποτέλεσμα. Εξαίρεση ίσως το τραγούδι "Couple Suicide" το οποίο ακούγεται φρέσκο μουσικά και σου μεταδίδει κέφι και θετική διάθεση. Τα υπόλοιπα είναι μια μίξη παλιών μελωδιών που έχουν ακουστεί σε παλιά άλμπουμ του γκρουπ (η φωνητική μελωδία στο "Smothered" είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα, κατευθείαν από τo άλμπουμ "Never Neverland") ή σε παλιά άλμπουμ άλλων (λέγε μας Metallica).

Η παραγωγή, στεγνή και επίπεδη, δε βοηθά καθόλου το αποτέλεσμα. Είναι να απορείς με το πώς κοινότατα riffs όπως του "Clown Parade", που σε παλαιότερες δουλειές θα απασχολούσαν τον Waters για 5 δευτερόλεπτα και έπειτα ή θα τα απέρριπτε ή θα τα ένωνε υπέροχα με άλλες μελωδίες, εδώ τα ακούμε μονότονα για 5 λεπτά, περιμένοντας μια αλλαγή της προκοπής που δεν έρχεται ποτέ. Όσον αφορά την ηχογράφηση του άλμπουμ, φαίνεται ότι δεν έγινε 'ζωντανά' (πως να γίνει θα μου πείτε όταν όλα τα όργανα εκτός από τα drums και τα μέρη των guests τα παίζει ένας άνθρωπος) και τα τραγούδια χάνουν πολύ σε feeling.

Ο Jeff Waters αποτελεί μια αδιαμφισβήτητη αξία την οποία δικά του λάθη την έχουν ξεθωριάσει. Άπειρες αλλαγές σε μουσικούς και τραγουδιστές έχουν κάνει τους οπαδούς της μπάντας να μη μπορούν να ταυτιστούν με μια μόνιμη σύνθεση. Ας βρει κάποια στιγμή 3-4 μουσικούς με όρεξη και ιδέες (και σίγουρα μια πιο ενδιαφέρουσα φωνή) για να γίνουν οι Annihilator συγκρότημα που κάθε του κυκλοφορία θα είναι πραγματικό γεγονός.