King Buffalo @ Gazarte Ground Stage, 07/07/25

Αρκετά είναι τα συγκροτήματα έχουν ξεπεταχτεί και έχουν κάνει ντόρο στον βαρύ, ψυχεδελικό ήχο τα τελευταία χρόνια, με πολλά από αυτά να μας έχουν επισκεφθεί και για συναυλίες. Δεν έχει περάσει άλλωστε πολύς καιρός από τότε που παρακολουθήσαμε και ολόκληρο φεστιβάλ αφιερωμένο στο συγκεκριμένο ιδίωμα. Ένα από τα λίγα συγκροτήματα που δεν είχαμε απολαύσει από κοντά μέχρι πρόσφατα ήταν οι Αμερικανοί King Buffalo, οι οποίοι μάλιστα αποτελούν έναν από τους καλύτερους και σπουδαιότερους εκπροσώπους αυτού του ενδιαφέροντος παρακλαδιού. Αυτό, ευτυχώς, σταμάτησε με δύο εμφανίσεις τους σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.

Η ανταπόκριση για την Αθήνα ήταν μάλλον λίγο μικρότερη από την αναμενόμενη με αποτέλεσμα λίγες μέρες πριν από τη συναυλία να αλλάξει ο χώρος από Floyd σε Gazarte Ground Stage, όμως τελικά μπορούμε να πούμε ότι χαμένοι αποδείχτηκαν αυτοί που τελικά δεν ήρθαν. Support σχήμα δεν υπήρχε, οπότε μπήκαμε κατ’ ευθείαν στο ψητό. Μετά την εισαγωγή του "Ecliptic" που ακούστηκε από τα ηχεία, για την επόμενη μιάμιση περίπου ώρα το τρίο των Sean McVay σε φωνή και κιθάρα, Dan Reynolds στο μπάσο και τον drummer Scott Donaldson μας παρέδωσε μαθήματα ψυχεδέλειας και σκληρού ροκ μπολιασμένων με επιπλέον στοιχεία όπως το blues και το kraut.

Αυτός ο τελευταίος, ο Scott Donaldson δηλαδή, εντυπωσίασε από τις πρώτες κιόλας νότες του "Mercury". Και αυτό δε συνέβη επειδή έπαιζε από την αρχή ημίγυμνος χωρίς μπλούζα, αλλά επειδή η ταχύτητα και η επιδεξιότητα που είχε στα χέρια του ήταν πραγματικά αξιομνημόνευτες. Ο τύπος σε έκανε να θέλεις να χορεύεις με τα χέρια του. Στο "Hours" ο Sean McVay έπιασε τα πλήκτρα και με τα space περάσματα που έπαιζε δημιούργησε πολύ όμορφες και ταξιδιάρικες ατμόσφαιρες. Το "Sleeps On A Vine" αιτιολόγησε το όνομά του με τα υπνωτιστικά φωνητικά του, ενώ στο " Eye Of The Storm" ήταν το μπάσο του Dan Reynolds που ηγήθηκε και οδήγησε το κομμάτι δια μέσου ενός αφορισμένου δρόμου – δηλαδή χωρίς κιθάρες!

Η αναπόφευκτη μονολιθικότητα που έχουν αυτά τα ακούσματα είναι κι εδώ παρούσα, αλλά χωρίς να είναι ούτε κατά διάνοια βαρετή. Αντίθετα, έχει την ιδιότητα να μπορεί να σε γραπώνει και να σε παρασύρει. Το δίδυμο "Mammoth" και "Balrog" το επιβεβαίωσαν, με το δεύτερο ειδικά, που είναι το πιο πρόσφατο κομμάτι που έχουν δημοσιεύσει, να αφήνει μεγάλες ελπίδες για τον διάδοχο του πολύ ωραίου "Regenerator", όποτε αυτός βγει. Κάπου εκεί είχε έρθει η ώρα για λίγο "The Burden Of Restlessness", το οποίο είναι επίσης πολύ καλός δίσκος, όπως έδειξαν τα "Loam" και "Burning". Σε αυτό το τελευταίο ήταν, αν δεν κάνω λάθος, που ένα παιδάκι χτυπιόταν χωρίς αύριο στους ώμους του μπαμπά του.

Το "Cerberus" ήταν ένα πάρα πολύ δυναμικό κλείσιμο το οποίο μας άφησε όλους αποσβολωμένους να παρακολουθούμε το τρίο να αποχωρεί. Η επιλογή των King Buffalo να εμφανιστούνε για ένα ακόμα κομμάτι έγειρε την πλάστιγγα από το «ήθελα λίγο ακόμα» στο «φεύγω χορτάτος». Το δεκάλεπτο "Firmament" ήταν αυτός ο καθοριστικός παράγοντας, με τον μπασίστα Dan Reynolds να παίζει μπάσο με το ένα χέρι και πλήκτρα με το άλλο. Σε τέτοιες ολιγομελείς μπάντες κάθε λεπτομέρεια έχει σημασία και όλοι οι μουσικοί πρέπει να συμβάλουν δυναμικά για να βγει ωραίος και γεμάτος ο ήχος και αυτό ακριβώς έγινε.

Ένας από τους παρευρισκόμενους εξακολούθησε να φωνάζει ότι θέλει κι άλλο ακόμα και αφού είχαν ανοίξει τα φώτα, αλλά είναι ασφαλές να πούμε ότι η πλειοψηφία φύγαμε απολύτως ικανοποιημένοι από την πρώτη εμφάνιση των King Buffalo επί αθηναϊκού εδάφους. Για μιάμιση περίπου ώρα ζήσαμε ένα ταξίδι σε ψυχεδελικές περιοχές που έχουν μεν εξερευνηθεί, αλλά υπό πρίσμα της μοναδικότητας του νεοϋορκέζικου τρίο απέκτησαν άλλο νόημα και άλλη χάρη. Οι King Buffalo μας έδειξαν ότι δικαίως θεωρούνται μπάντα κορυφαία στον χώρο του ψυχεδελικού rock και δικαίωσαν όσους περιμέναμε πώς και πώς να εμφανιστούνε από τα μέρη μας.

Φωτογραφίες: Χρήστος Λεμονής