Sodom

The Final Sign Of Evil

SPV (2007)
Από τον Θοδωρή Μηνιάτη, 13/11/2007
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Το τελευταίο διάστημα είναι πολύ της μόδας τα συγκροτήματα να επανεκδίδουν κάποια albums τους. Συνήθως για να γιορτάσουν τα Χ χρόνια από την κυκλοφορία του album το ξαναβγάζουν στο κοινό, με αρκετό bonus υλικό, ικανοποιώντας και τους παλιούς οπαδούς που θα αποκτήσουν άλλη μια μορφή και έκδοση του album του αγαπημένου συγκροτήματος τους αλλά και τους καινούργιους που θα έχουν σε ολοκληρωμένο πακέτο ένα από τα καλύτερα albums του συγκροτήματος που για κάποιο λόγο έχει αφήσει το στίγμα του στο metal χάρτη.

Μια άλλη μορφή επανέκδοσης είναι όταν κάποιες εταιρίες αποφασίζουν να κυκλοφορήσουν σε cd, albums που είχαν βγει μόνο σε μορφή βινύλιου και τώρα δε βρίσκονται ή είναι πολύ ακριβά, δίνοντας έτσι στους οπαδούς, νεότερους και μη, την ευκαιρία να αποκτήσουν μικρά ή μεγαλύτερα διαμάντια του ευρύτερου metal χώρου. Ένα είδος που επανεκδίδεται πολύ τελευταία είναι το thrash, ένα είδος που άνθισε κυρίως στα '80s. Στα δισκοπωλεία υπάρχουν πλέον σε πολύ καλύτερη μορφή albums - ορόσημα του χώρου.

Οι Sodom, ένας από τους μεγαλύτερους και γνωστότερους πρεσβευτές του είδους, αποφάσισαν να ξαναφέρουν στη δημοσιότητα το ep που είχε κυκλοφορήσει το 1984 με τίτλο "In The Sign Of Evil". Έτσι, ο φυσικός ηγέτης και τραγουδιστής της μπάντας Tom Angelripper κάλεσε τους Grave Violator (κατά κόσμο Josef "Peppi" Dominic) στην κιθάρα και Witchburner (κατά κόσμο Chris Dudek) στα drums, οι οποίοι αποτέλεσαν το αυθεντικό line up της τότε κυκλοφορίας, επαναμιξάρισαν τα 5 τραγούδια που αποτελούσαν το δίσκο, πρόσθεσαν και αλλά 7 κομμάτια που προορίζονταν να κυκλοφορήσουν τότε, κάτι που δεν έγινε ποτέ, και με νέο artwork μας χαρίζουν το δίσκο που θα ήθελαν να είχαν κυκλοφορήσει στην αρχή της καριέρας τους, πριν από 23 χρόνια, με τον γενικό τίτλο τώρα πια "The Final Sign Of Evil".

Όσοι έχουν ακούσει την αυθεντική κυκλοφορία σίγουρα θα αδημονούν για το ηχητικό ποιον των 7 κομματιών που δεν είδαν ποτέ το φως της δημοσιότητας. Ευτυχώς δε διαφέρουν από αυτά της πρωτότυπης δουλειάς: Αρχέγονο, ακατέργαστο, πρώιμο και ωμό thrash metal γρήγορων και αργών συνθέσεων αποτελεί το ποιον της κυκλοφορίας. Ακούγοντας το cd νομίζεις ότι είσαι 23 χρόνια πριν. Όλοι φαίνονται τόσο δεμένοι, κάνοντας μια μπάντα καλοκουρδισμένη, έτσι ώστε να μην καταλαβαίνεις ότι και τα παλιά κομμάτια έχουν υποστεί ψηφιακή επεξεργασία. Τα 7 κομμάτια που ήταν στο ντουλάπι, κακώς ήταν, αφού δένουν αρμονικά με τα υπόλοιπα 5 παλιά, κάνοντας ένα αποτέλεσμα μοναδικό και πρωτόγνωρο συνάμα, αφού όλος ο δίσκος ηχεί τόσο παλιομοδίτικος. Σε αυτό σίγουρα ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό ο Toto, ιθύνων νους των Sodom στο θέμα παραγωγής δίσκων. Έχει καταφέρει όλα τα κομμάτια να ακούγονται υποχθόνια και πολύ dark, όπως θα άρμοζε σε τέτοιες συνθέσεις. Ακόμα και τα 5 παλιά κομμάτια, τα οποία ακούγονται λίγο καλύτερα από την τότε κυκλοφορία, ηχούν τόσο φρέσκα, όσο και τότε που βγήκαν. Είναι πραγματικά δύσκολο πια να ξεχωρίσεις ένα κομμάτι που να υστερεί. Πραγματικά απορώ γιατί τα επιπλέον κομμάτια δεν είχαν κυκλοφορήσει τότε.

Θεωρώ πώς η εν λόγω κυκλοφορία είναι πολύ καλή κίνηση. Χωρίς κανέναν ιδιαίτερο λόγο και αιτία, οι Sodom μας ξαναχαρίζουν την -ολοκληρωμένη πια- πρώτη δουλειά τους, θυμίζοντας μας πως ήταν τα μουσικά δρώμενα 23 χρόνια πριν, αγνά και αμόλυντα. Αξίζει μια ακρόαση του δίσκου, είτε σας αρέσει, είτε όχι, για να αποτίνετε φόρο τιμής σε μια μπάντα αυθεντική και πάνω από όλα metal, με τον τρόπο της, καθ' όλα τα χρόνια της καριέρας της. Εύγε...

  • SHARE
  • TWEET