Mastodon, Totimoshi @ Γλασκώβη, Σκωτία, 19/02/10

Mastodon. Μια σύγχρονη μπάντα που, όλως παραδόξως, κάθε άλλο παρά άγνωστη είναι για το συναυλιακό κοινό της Ελλάδας. Τέσσερις ζωντανές εμφανίσεις μετράνε ήδη στη χώρα μας, και άλλη μία, πέμπτη, στα πλαίσια του Sonisphere Festival που θα πραγματοποιηθεί το καλοκαίρι. Το παράδοξο και στενάχωρο γεγονός όμως είναι πως, αν εξαιρέσουμε την πρώτη συναυλία τους το 2005 στο Gagarin, οι Mastodon πάντοτε υπήρξαν δευτεραγωνιστές στη σκηνή, παίζοντας συνέχεια support για κάποιο άλλο μεγαλύτερο όνομα, στερώντας μας το μεγάλειο, γιατί περί μεγαλείου κατάλαβα ότι πρόκειται, μιας δικιάς τους headline εμφάνισης.

Έχοντας κάνει sold out το, χωρητικότητας 1900 ατόμων, Βarrowlands Ballroom, ίσως το ιστορικότερο concert hall στη Σκωτία,  οι Mastodon ήρθαν για να (απο)δείξουν και ζωντανά,  γιατί προξενήθηκε τόσος ντόρος γύρω από την τελευταία τους δισκογραφική δουλειά, "Crack The Skye", παρουσίαζοντάς το στην ολότητά του.

Ως support, τους συνοδεύουν οι, εξ Los Angeles, Totimoshi (μπάντα που θα συνοδεύσει και τους Eyehategod στο βρετανικό σκέλος της ευρωπαϊκής τους περιοδείας). Μία τριμελής μπάντα που η μουσική της εστιάζεται στα δυνατά, βαριά riff, με καθαρά φωνητικά, και αψεγάδιαστο rhythm section (έχοντας και την χαριτωμένη κυρία Meg Castellanos στο μπάσο). Κρινοντας από τη μουσική τους, κάποια στοιχεία τους είναι σίγουρα λατινογενή (οπως και τα μέλη της μπάντας) πράγμα που προσδίδει ένα ευχάριστο παλμό στις ζωντανές τους εμφάνισεις. Η μία ώρα και κάτι που έμειναν στη σκηνή, η επιβλητική τους σκηνική παρουσία και κάποια συγκεκριμένα τραγούδια, όπως το "Opus" μας ώθησαν στο να τους ψάξουμε περισσότερο. Πολύ καλή εμφάνιση.

Ένα τέταρτο μετά τις εννιά, χαμήλωσαν τα φώτα, άνοιξε το τεράστιο video wall που κρεμόταν πίσω από το σήμα κατατεθέν, "Randy Rhoads" drum set του Dailor, και εμφανίστηκαν οι Mastodon. Πρώτες νότες του "Oblivion", και όλη η αίθουσα συνοδεύει το εναρκτήριο riff του κομματιού καθώς παράλληλα «παρατάει» τους τέσσερις μουσικούς στη σκηνή και χαζεύει την πολύχρωμη δίνη που σχηματίζεται στο video wall, ταξιδεύοντας την μακριά από τη Γλασκώβη, και στέλνοντας την στο μυστήριο κόσμο του "Crack The Skye".



"Divinations" και "Quintessence" συνεχίζουν το setlist της βραδιάς, ενώ η μπάντα δεν χάνει νότα. Μέγιστο ψεγάδι στις γνώριμες εγχώριες εμφανίσεις της τετράδας από την Aτλάντα ήταν ο συνδυασμός κακού ήχου και αρκετά μέτριας φωνητικής απόδοσης, πράγμα που έγινε ακόμη πιο αισθητό στα κομμάτια του, πιο μελωδικού "Crack The Skye", στο περσινό Rockwave.



Όπως και να ’χει η δουλειά και η πρόοδος που έχουν κάνει στο τομέα των φωνητικών φαίνεται, και σε ουδεμιά περίπτωση μπορείς να πεις πως το live χώλαινε εκεί. Βγαίνοντας ο Brent Hinds, αγκαλιά με την καταπληκτική double neck κιθάρα του, καθώς ο session πληκτράς έπαιζε μια γνωστή, πανέμορφη μελώδια, κατάλαβαμε πως θα ζήσουμε μεγάλες στιγμές, παρακολουθώντας μία εντυπωσιακή εκτέλεση του "The Czar", έχοντας διάρκεια περίπου 15 λεπτά, χάρη στο εκτενές σόλο του Hinds.



Ολοκληρώνοντας το πρώτο μισό του set, με το καταιγιστικό "The Last Baron", η σκηνή αδειάζει και το μόνο που μένει είναι το video wall που συνεχίζει και δείχνει εικόνες από το διάστημα, βαρόνους, τσάρους, γενειοφόρους μοναχούς, αρκούδες και άλλα στοιχεία παρμένα από το μύθο του τελευταίου τους δίσκου, όταν ξαφνικά εμφανίζεται η τρικέφαλη εικαστική απεικόνιση της πλοκής του "Blood Mountain", πλαισιωμένος από ψηλά βουνά, και ακούγεται το εναρκτήριο riff του "Circle Of Cysquatch".



Πανικός επικράτουσε καθώς οι Mastodon περνούσαν από κάποιες κλασσικές στιγμές του back catalogue τους, όπως το "Aqua Dementia" και το "Mother Puncher", καθώς οι καλλιτεχνικές δουλειές του Paul Romano έκαναν παρέλαση από πίσω. Η συναυλία έφτασε στο απώγειό της, εκεί που έπρεπε, στο τελευταίο κομμάτι, "March Of The Fire Ants". Στο  γνωστό σημείο της breakdown γέφυρας, ο συντελεστής ανατριχίλας πολλαπλασιάστηκε με το να ανάβουν όλα τα φώτα, και η μπάντα να υποκλίνεται μπροστά σε περίπου 2000 κόσμο που είχαν πραγματικά χαζέψει μετά από το καταπληκτικό show που προσέφερε η μπάντα.



Μπορεί να παίξανε λίγο λίγοτερο από μιάμιση ώρα, αλλά ο κόσμος φαινόταν πως πραγματικά δεν χρειαζόταν άλλο. Το setlist ήταν τόσο πανέξυπνα δομημένο, τόσο χορταστικό, τα είχες δει όλα. Μπορεί να μην είμαι ο καταλληλότερος για να κρίνει, αλλά η μπάντα δείχνει ολοένα τα φόντα της και τι μπορεί να κάνει όταν οι συνθήκες την ευνοούν, συντελεστές που θα την οδηγήσουν σε ακόμα μεγαλύτερες κορυφές.

Setlist:

Oblivion
Divinations
Quintessence
The Czar
Ghost Of Karelia
Crack The Skye
The Last Baron
----------------------------
Circle Of Cysquatch
Aqua Dementia
Mother Puncher
Where Strides The Behemoth
Iron Tusk
March Of The Fire Ants