Φουγάρο Jazz Festival #2 (Johnny Vavouras & The Cadillacs, Penny & The Swingin' Cats κ.ά.) @ Ναύπλιο, 26-28/09/14

Πιθανώς να μην έχεις πάρει χαμπάρι τη δημιουργία του πιο ενδιαφέροντα πολυχώρου στην ελληνική περιφέρεια. Δύο χρόνια πριν λοιπόν, η Φλωρίκα Κυριακοπούλου μετέτρεψε ένα εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο στον πιο ισχυρό μουσικο-πολιτιστικό προορισμό της Πελοποννήσου. Πριν από λίγες μέρες, το «Φουγάρο» άνοιξε τις πύλες του στο φιλόμουσο κοινό, φιλοξενώντας τζαζ τάσεις από μουσικούς με διεθνή καριέρα και καταξίωση, που συμμετέχουν στα πλέον αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα του είδους, ερμηνεύοντας ένα μεγάλο φάσμα ακουσμάτων. Είναι η δεύτερη συνεχής χρονιά που διοργανώνεται το φεστιβάλ και ύστερα από τη μεγάλη επιτυχία του πρώτου. Πιο συγκεκριμένα, αυξάνει τη διάρκειά του από δύο σε τρεις μέρες και επιμένει στο ύφος της καθαρής τζαζ, εμπλουτίζοντας όμως το πρόγραμμα με progressive, ethnic, swing, world και fusion στοιχεία. Όλα αυτά, κάτω απ' την καλλιτεχνική διεύθυνση του Χάρη Καββαδία και με ελεύθερη είσοδο.

Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου

Φθινοπωρινό τοπίο, χαμηλός φωτισμός, καλό κρασί και τζαζ. Σκέψου ατμόσφαιρα Woody Allen-ικής ταινίας στο πανέμορφο Ναύπλιο. Δεν έχει σημασία αν ήρθες με το αμόρε ή σόλο, η τζαζ αρκεί για να καλύψει το συναισθηματικό κενό σου. Κι αν δεν κατάφερες να δραπετεύσεις απ' τη ρουτίνα της καθημερινότητας και έχασες τη δόση κουλτούρας σου, εδώ είναι όλα όσα πρέπει να ξέρεις.

Η εξωτερική καμινάδα άρχισε να βγάζει καπνό στο χρώμα που έχει συσχετιστεί περισσότερο με την τζαζ, το μπλε. Δίνοντας έτσι, το έναυσμα στους Butterfly Effect να ανεβούν στην σκηνή και να σημειώσουν και επίσημα,την έναρξη του φεστιβάλ. Τρομερά ευδιάθετο και αφού ευχαρίστησε την άψογη διοργάνωση και φιλοξενία, το σχήμα έπαιξε μια μίξη διασκευών. Η βραχνάδα της Νάσιας Γκόφα «έπαιζε» με τα πιο φρέσκα ιδιώματα της μαύρης μουσικής, ενώ η στάση της και το σκέρτσο της ήταν αυτό που έδενε όλο το μουσικό σχήμα. Ήταν η καλύτερη δυνατή προθέρμανση για τη συνέχεια που ακολουθούσε.

Γιάννης Δημητριάδης (πιάνο)- Μάνος Αναγνωστόπουλος (μπάσο) - Μάριος Ιωάννου (τύμπανα).

Στη συνέχεια, εμφανίστηκε το κουαρτέτο των Black Cotton Doll, το οποίο ερμηνεύει jazz standards με r'n'b στοιχεία και είναι εμπνευσμένο από την μαύρη μουσική και τις ανατολίτικες ρίζες Κεντρικό πρόσωπο είναι η Ιωάννα Τσάγκαρη, μια αυτοδίδακτη τζαζ ερμηνεύτρια, της οποίας η φωνή, στις ψηλές νότες σε ανατρίχιαζε. Ακόμα και με διάστρεμμα, δεν έπαψε να λικνίζεται στον ρυθμό και να διεκδικεί την σκηνή με το προσωπικό της στυλ. Επιπλέον, μας χάρισε ένα πολύ όμορφο ντουέτο με τον Ντίνο Μάνο στο κόντρα μπάσο.

Γιώργος Μικρός (πιάνο) - Βασίλης Ποδαράς (τύμπανα).

Τελευταίο συγκρότημα για την πρώτη μέρα ήταν οι Johnny Vavouras & The Cadillacs. Βρίσκεται σχεδόν τριάντα χρόνια στο μουσικό παρασκήνιο και έχει εδραιώσει το όνομα του, ανοίγοντας συναυλίες για βαρύγδουπα ονόματα, στο παρελθόν, όπως αυτό του Chuck Berry ή του Jerry Lee Lewis. Ως αυθεντικοί εκφραστές του rock 'n' roll, του swing αλλά και των blues, αναμφίβολα γνωρίζουν τον τρόπο να ξεσηκώσουν το κοινό, κάνοντας ένα πέρασμα σε επιτυχίες των ειδών. Στιλιστικά ήταν ντυμένοι στην εποχή του'50, σόλαραν αβίαστα και είχαν έντονη σκηνική παρουσία. Η θετική ενέργεια του Vavoura πυροδότησε κάποιους να σηκωθούν να χορέψουν. ενώ στους υπολοίπους ανέβασε κατακόρυφα τη διάθεση.

Johnny Vavouras (κιθάρα, φωνή), Βύρων Τσουράπης (μπάσο, φωνή), Δήμητρα Αποστόλου (πιάνο, hammond, φωνή), Θωμάς Ανδρέου (τύμπανα).

---

Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου

Την δεύτερη μέρα, ο κόσμος άρχισε να μαζεύεται από νωρίς. Αισθανόσουν την ανυπομονησία μερικών να αρχίσει το πρόγραμμα. Προσπαθούσα να καταλάβω ποιός ανυπομονεί για ποιόν, καθώς όλα τα ονόματα ήταν εξίσου σημαντικά. Πρώτες εμφανίστηκαν οι Maria-Christina & Αggeliki Toubanaki. Απλές αλλά εντυπωσιακές, κατέκτησαν την σκηνή τρομερά γρήγορα. Η καθεμία εκμεταλλεύτηκε με δεξιοτεχνία τις δυνατότητες του οργάνου τους, δημιουργώντας μια αξέχαστη performance.



Η Αγγελική Τουμπανάκη ήταν εξαιρετική και εντυπωσίασε το κοινό με το εύρος της φωνής της. Ερμήνευε με θεατρικότητα, αναμειγνύοντας ετερόκλητα είδη μουσικής. Jazz, funk και ambient ήχοι έδιναν τη σκυτάλη σε παραδοσιακούς δρόμους και λαϊκές μουσικές ιστορίες. Η Maria-Christina στην ηλεκτρική άρπα με loop, με πετάλια και παραμορφώσεις που άλλοτε θύμιζε μπάσο και άλλοτε πνευστό. Μια ιδιαίτερη σύμπραξη φωνής και άρπας, ένα «on the edge» project, που δεν άφησε κανέναν ασυγκίνητο.

Ακολούθησε η παγκοσμίως γνωστή μουσικοσυνθέτης Νάνα Σιμόπουλος, η οποία κινείται στην σκηνή της Νέας Υόρκης, με το γκρουπ της και τον Royal Hartigan.



Μία απ τους πρωτεργάτες της world fusion music, τραγούδησε και έπαιξε κιθάρα, μπουζούκι και σιτάρ. Η μουσική της μινιμαλιστική, μελωδική και ρυθμική απευθυνόμενη σε έμπειρα και εξοικειωμένα αυτιά. Μια μίξη μεσογειακών, αφρικάνικων, νοτιοαμερικάνικων και ινδικών στοιχείων με jazz.

Samuel Malieri (σαξόφωνο) - Μάνος Λούτας (μπάσο) - Γιώργος Γλυνός ( τάμπλα, sarod).

Το τζαζεμένο τρίο Γιώργος Τρανταλίδης, Γιώργος Κοντραφούρης και Γιώτης Σαμαράς καταχειροκροτήθηκε πριν ακόμα ξεκινήσει. Με πτυχία πάνω στη τζαζ, αμέτρητες εμφανίσεις σε εγχώρια και ευρωπαϊκά φεστιβάλ, η φήμη όλων αλλά και του καθένα ξεχωριστά προηγείται των ονομάτων τους.



Ποιός δεν θυμάται τους Socrates, τη rock μπάντα από όπου ξεκίνησε ο Τρανταλίδης; Ή τον παρθενικό ελληνικό τζαζ δίσκο των Sphinx; Ο κορυφαίος πλέον Έλληνας ντράμερ έχει δημιουργήσει μια τόσο δυνατή τριλογία που θα έκανε οποιαδήποτε χώρα του εξωτερικού να ζηλέψει. Απευθύνθηκαν ελάχιστα στο κοινό και άφησαν την μουσική να μιλήσει εκ μέρους τους. Εκρηκτικοί, με πάθος και αυτοπεποίθηση έκαναν το κοινό να εκστασιασθεί. Ανεπανάληπτα σόλο ηλεκτρικής κιθάρας, ντραμς και πλήκτρων. Μια εμφάνιση που σε έκανε να φοβάσαι να αφεθείς και να κλείσεις τα μάτια σου γιατί μπορεί να έχανες ένα δευτερόλεπτο τους. Σίγουρα το peak του τριημέρου.

---

Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου

Η τρίτη και τελευταία μέρα του φεστιβάλ ξεκίνησε με τον Αλέκο Βρέτο και το κουιντέτο του σε δημιουργίες που με βάση τον αυτοσχεδιασμό,  παντρεύουν την αραβική, την ελληνική και τη λατινοαμερικάνικη μουσική με την τζαζ.



Με το ταλέντο του Βρέτου να ξεχειλίζει στο ούτι και ο ήχος της μπάντας του να είναι ένα πλούσιο αμάλγαμα από εξωτικά και παραδοσιακά στοιχεία, με έμφαση στον ρυθμικό ήχο των κρουστών.

Δημήτρης Σεβδαλής (πιάνο) - Δημήτρης Χριστόπουλος (μπάσο) - Νίκος Σιδηροκαστρίτης (τύμπανα) - Βαγγέλης Καρίπης (κρουστά).

Ακολούθησε το Yiorgos Fakanas Group με μελωδίες που χάιδευαν τα αυτιά σου τόσο όμορφα, που σχεδόν ξεχνούσες την ξαφνική πτώση της θερμοκρασίας στους δέκα βαθμούς. Βλέπεις είναι θερμός ο ήχος του σαξόφωνου και εμείς ακούγαμε δύο ταυτόχρονα. Οι σαξοφωνίστες σε θέση μετωπική, να κουμπώνουν μοναδικά των ήχο τους, τα πλήκτρα να κάνουν το κουμάντο και το σόλο του Κρητικού ντράμερ να αφήνει τη τελευταία αίσθηση.

Τάκης Πατερέλης (σαξόφωνο) - David Lynch (σαξόφωνο) - Δημήτρης Σεβδαλής (πλήκτρα) - Αλέξανδρος Κτιστάκης (τύμπανα).

Καμία άλλη μπάντα δεν θα μπορούσε να κλείσει καλύτερα τη βραδιά από την κορυφαία ίσως swing μπάντα στην χώρα μας, αυτή τη στιγμή. Οι Penny And The Swingin' Cats, με την μόνιμα ανεβασμένη διάθεσή τους έχουν αναλάβει να σε ταξιδέψουν πίσω στον χρόνο, τότε που το swing και το rockabilly κυριαρχούσαν παντού.



Ερμηνεύοντας επιτυχίες από τον πρώτο προσωπικό τους δίσκο, "Ρέτρο", αλλά και από τον επερχόμενο, με κανα-δυο διασκευές ανάμεσα, εκτόξευσαν τη διάθεση του κοινού και έριξαν λίγο απ' το «σπάνιο και εξωτικό χαρμάνι» τους στον αέρα. Δεν μπορείς να προσπεράσεις το γεγονός ότι αυτό το σχήμα έχει όλο το πακέτο και ότι προμηνύεται μόνο ευοίωνο να είναι το μέλλον τους.

Πέννυ Μπαλτατζή (φωνή) - Γιώργος Ζερβός (ηλ.κιθάρα, φωνή) - Αλέξανδρος Δανδουλάκης (ηλ. κιθάρα) - Στάθης Παρασκευόπουλος (κοντραμπάσο) - Βαγγέλης Κατσαρέλης (τρομπέτα) - Δημήτρης Καραγιάννης (τενόρο σαξόφωνο) - Γιάννης Αγγελόπουλος (τύμπανα).

Η ευγνωμοσύνη και οι ευχαριστίες προς τη διοργάνωση ήταν ποικίλες, τόσο απ' τα συγκροτήματα, όσο και απ' το κοινό. Προσεγμένη και η τελευταία λεπτομέρεια. Από το σεμινάριο του Τρανταλίδη με θέμα «Ο ρυθμός, το πλέον καθοριστικό στοιχείο της μουσικής», όπου μίλησε βάσει της προσωπικής του εμπειρίας για το συναρπαστικό ταξίδι του Ρυθμού από την Αφρική στα gospel και τα blues μέχρι το rock και την σύγχρονη τζαζ, στην έκθεση με τις νύφες, στο Artshop και την εξυπηρέτηση του προσωπικού. Ακόμα και η μουσική που παιζόταν στις αλλαγές μεταξύ των συγκροτημάτων από τον DJ Vangelis K., ήταν κατάλληλα επιλεγμένη.

Περιμένουμε κι άλλες εκδηλώσεις υψηλού επιπέδου απ' το Φουγάρο, ενισχύοντας την προσπάθειά του να δώσει νέα πνοή στο Ναύπλιο και να τον εδραιώσει ως μουσικό πολιτιστικό προορισμό.